CHAPTER 7
MALALIM na ang gabi ay hindi pa rin makatulog si Angelie. Abala ang kaniyang utak sa pagbabalik-tanaw. Kanina lang ay kay saya-saya ng kaniyang pakiramdam. Bagama't tila isang mamahaling tuta na mahal na mahal ng kaniyang amo ang iniisip niyang naging pagtuturing sa kaniya ng kaibigan ay tinanggap niya ito ng buong puso.
"Huwag ka kasing kung saan-saan nagpupupunta, lalo't gabi." Malumanay iyon pero may diin. It was his first sentence after Norma has gone home, leaving the two in silence. Tinabihan siya ng lalaki nang mapansin nitong nanghahaba ang nguso niya habang nakayuko.
Bumuka ng bahagya ang kaniyang bibig ngunit nanahimik na lang siya. She was touched by his caring gesture. His fingers were touching her long hair that was dancing with the cold wind.
"Gusto mo?" tanong ni Andrei nang may dumaang balut vendor.
She's not fond of the food but the idea of bonding with him made her nod. Natutuwa ang puso niya sa tuwing magkasama sila ng kaibigan.
Matapos na ligpitin ang kalat ay lumapit sila sa dalampasigan at naghugas ng kamay. She embraced herself when the cold breeze struck her body. Kaagad namang hinubad ni Andrei ang sweatshirt at ipinasuot sa kaibigan.
"Okey na?"
Tumango siya dahil naramdaman niya ang pag-init ng kaniyang kamay habang kinikiskis nito ni Andrei sa kaniyang mga kamay.
"You're cold, too."
"Okey lang ako. Tena."
Alam niyang ayaw lang ipahalata ng kaibigan ang panginginig ng labi nito dahil sa lamig kaya sumunod na siya rito habang magkahawak-kamay silang papalayo sa malalakas na unos ng alon.
Yakap nila ang sarili habang binabagtas ang daan patungo sa terminal ng jeep. Ginusto niyang magtanong ng tungkol kay Norma.
'May something kaya sa kanilang dalawa? Pero kung meron, why did she leave?'
"Mabait din naman pala si Norma, 'no?"
Alam niyang naunawaan nitong hindi sumang-ayon ang kalooban niya sa tinuran ng kaibigan.
"I mean,... I guess nobody is too evil," naghahanap ng confirmation ang pagtitig na iyon ng binata. She made an awkward thin lips and shrugged her shoulders.
"Everybody deserves a second chance, you know," hindi na tumitingin sa kaniya ang kaibigan kaya malayang kumawala ang nanunulis niyang nguso.
"I knew it."
"W-what?" Alam niyang nahuli siya nitong sumimangot pero gusto pa rin niyang makalusot.
"Pina-plastic mo 'ko." Hinihingi nito ang paliwanag niya.
"I just don't like her, not now." nag-alala naman siyang baka nasaktan niya ang damdamin ng kaibigan. "Bahala ka if you like her, I won't mind. You find her beautiful, 'di ba."
Biglang sumilay ang dimples nito at inihanda ang mga daliri sa napipintong pangingiliti. "Balut Queen is jealous, ha!... Jealous!"
Weakness ni Angelie ang pangingiliti ng kaibigan. Ramdam na ramdam niya ang kiliti kahit na hindi dumadantay sa kaniyang balat ang daliri nito, kaya naman halos mamamatay na siya sa katatawa.
He stopped. Pinakalma siya ng kaibigan dahil pulang-pula na ang kaniyang mukha. Tinuruan naman siya ni Andrei ng breathing exercise, ginagawa niya iyon sa tuwing naha-hyper siya.
Balewala sa kanila ang mahabang pila sa terminal ng jeep. Marami silang pinag-usapang kung anu-ano, as usual. Hindi na napasama sa topic si Norma maging ang nangyari sa arcade.
Nang makabalik sila sa arcade ay parang paslit na excited siyang umangkas sa bike ng kaibigan.
"Dahan-dahan, besh!" Takot na mahulog kung kaya't yumapos siya mula sa likod nito.
'Sana kasing-sweet at kasingbait mo rin ang magiging boyfriend ko,' ang nai-wish niya habang sinusundan ng tingin ang papalayong binata. Agad kasi itong umalis nang makarating sila sa harap ng condominium.
NAPASINGHAP si Angelie upon realizing that her best friend possesses the qualities of her dream boyfriend. Isang mahinang tampal sa noo, then she paused with nothing in mind, bahagyang ipinilig ang ulo, and then she shrugged. Patamad na inilapag ang likod sa kama at niyakap ang unan.
Pabiling-biling naman sa kaniyang kama si Andrei. Huminto siya habang nakapikit pa rin, at nanilay ang beloy sa pisngi dahil sa matamis niyang ngiti. Tila nahihiyang nako-conscious sa sarili na isinubsob niya ang mukha sa unan.
'Aaahh!" Tila napagod sa kaniyang ginagawa at pahilatang hinarap ang kisame.
Pumikit siya ng mariin para isipin si Norma. Inalala niya kung gaano Ito kagiliw sa kaniya. Deep inside, he admits that he is lucky being the girl's apple of the eye. Matalino Ito at may kakaibang taglay na ganda.
Palagay ang loob niya habang kasama niya kanina si Norma, pero hindi siya masyadong napalagay dahil sa pag-alala niya kay Angelie. Gusto niya ang personality ni Norma. Independent ito at matapang. Kaya nitong sumuong sa gulo para sa kaniya, at si Angelie naman ang naging dahilan kaya siya kamuntik na mapagtulungan kanina.
Si Angelie…
Isang malalim na buntunghininga ang kaniyang pinakawalan nang hindi niya mapagtagumpayan ang pilit na pangungulit ng larawan nito sa isipan niya. Isang mahinang buntunghininga pa, tanda ng pagsuko niya sa sarili na hindi niya maaaring pilitin ang sariling ilapit ito kay Norma o kahit na kaninong babae kung ang lagi niyang iniisip ay ang kaibigan na tila laging nangangailangan ng presensiya niya.
Si Angelie. Mula nang magkakilala sila ng babae ay nawala ang pagiging loner niya. Paano'y lagi siyang isinasama nito saan man nito gustong magpunta. Dati ay ayaw niyang mapalapit sa isang taong clingy, pero natagpuan na lang niya ang sariling laging nakahandang tumulong dito. Hindi siya mapakali kapag may araw na hindi nagdi- demand ng kung ano ang babae.
"Angelie!" Pigil ang sarili sa pagsigaw habang hinahabol ang nag- walkout na kaibigan. Ayaw niyang makatawag sila ng pansin ng mga estudyante laluna ng mga guro. Puno pa naman ang gym dahil sa isinagawang cheerleading contest.
Pulang-pula ang mukha at gusto ng maglaglagan ang mga butil ng luha na nagpatuloy sa mabilis na paglalakad si Angelie. Gusto man niyang kumaripas ng takbo'y nahihiya siyang mapagalitan ng guro. Bawal kasi ang pagtakbo sa corridor. Niyakap niya ang dati'y nakasampay sa balikat niyang bagpack dahil tumutunog ang nag-uumpugang de-latang soft drinks at juice. Hindi niya inalintana ang mga estudyanteng nakatingin sa kaniya at sa suot niyang cheerleading outfit. Ang iba'y may paghanga sa kanilang mata, sila kasi ang nanalo. Siya pa naman ang tumanggap ng trophy bilang star performer.
"Marshmallow!... Barbeque!" Desperate move na iyon. Kung hindi pa rin siya papansinin ng babaing hinahabol ay malamang na hihinto na siya.
Nabuhayan ng loob ang binata nang huminto sa paghakbang ang babae, ngunit muli itong lumakad ng mabilis.
"I got blueberry shortcake for my sweet angel!"
There was an automatic stop. Patagilid na lumingon na nakausli ang ibabang labi at naiiyak ang mga mata ng nagtatampong dalaga, hinahanap sa gilid ng mata ang kasagutan sa nagtatanong niyang kalooban.
May dinukot si Andrei sa bagpack niya, dahilan ng mabilis na paglapit ng naiiyak pero nakangiting dalaga. Maagap nitong kinuha ang hawak niyang karton ng blueberry shortcake.
"I- I thought,"
"You thought wrong!" may tone of disappointment at pagod na tuluyan niyang ibinigay sa babae ang pagkain.
"Sorry, hotdog!" halos pabulong iyon pero natawa pa rin ang dumaang estudyante sa tinuran ng dalaga. Dinukot niya sa loob ng bag ang baong hotdog barbeque with marshmallows. Ipinangako niya ito kay Andrei. Ito ang kinain niya sa hapunan, dinala niya dahil hindi nakarating si Andrei ng gabing iyon.
"Siguradong napakasarap nito! Napagod ako sa paghabol nito, e."
Nagmamakaawang tingin mula sa dalaga, "Alright! Let's eat."
Sabay silang kumain sa may garden, magkatabi sa isang bench.
"Ba't ka kasi biglang nag-walk out? Your teammates were looking for you, buti na lang nakita kita."
Inapuhap ng dalaga ang isasagot sa kaibigan. Ayaw niyang magkamali ng isasagot. Ayaw niyang amining nagselos siya dahil inakala niyang mas pinahalagahan nito si Norma at ang mga kagrupo nito. Hindi pa man kasi nagsisimula ang cheerleading contest ay nakita niya itong kausap sila at narinig niya itong nagsabi ng 'goodluck, kaya ninyo iyan!' samantalang nginitian lang siya nito. Binigyan pa nito ng bottled water ang babae pagkatapos ng performance nila.
Isang buntunghininga at isang ngiti. Pinunasan niya ang shortcake sa gilid ng labi ng dalaga. Hindi pa naman nangyaring nagkamali siya sa pagbasa sa reactions nito sa tuwing nagtatampo ang kaibigan. Mukhang iisa lang naman ang friendship goal nito, ang parating siya ang mabigyan niya ng special treatment at of utmost importance.
"They needed my inspirational talk, ninenerbiyos daw kasi sila. First time daw nilang lumaban sa district meet at kinulang daw kayo sa panahong mag-practice ng todo."
"Bakit ka sweet sa kaniya? Crush mo ba si Norma?"
"The bottled water was hers," naunawaan niya ang pinupunto ng kausap. "At Ange, the girl was sweet, it's not nice naman kung susungitan ang gano'n, 'di ba?"
"Sa'n mo 'to binili?"
"Sa Elaiza's Bakeshop."
Hindi siya nagkamali sa naisip na magiging reaction nito. Huminto ito say pagkain at ibinalik sa karton ang natitirang shortcake. Alam kasi nilang pagmamay-ari iyon ng pamilya ni Norma.
"You know, I think I know why your dad gave you that name," nangungumbinsi ang ngiti niyang iyon.
Tila naunawaan naman siya ng kaibigan, bumalik Ito sa pagkain. "I just can't figure out why she's mad at me."
"Maybe you're overstating a fact."
"Eh, bakit niya ako bina-bash? Bakit siya galit sa akin?" Napansin niyang kaunti na lang ang natitirang shortcake kaya isinubo niya Ito sa kaibigan.
"Should the feeling be mutual?"
She paused, then drank her juice. "Can we talk less of her?"
Naisip ni Andrei, paano na kaya si Angelie kung hindi sila nagkakilala? Pinagtagpo nga ba sila ng tadhana?
………
A Day Without Him NAGISING si Angelie sa tunog ng doorbell. Kunot ang noo, ipinikit niyang muli ang mga mata. Inaantok pa siya. Napabalikwas siya nang maalala ang naging usapan nila ni Andrei. "Sandali!" Itinakip niya ang bathrobe sa katawan na kanina'y natatakpan lang ng loose tee shirt at panty short. 'Toooot!' "Oo na! Nagmamadali na nga,eh." Nanlaki ang mga mata niya sa hindi inaasahang mga bisita. "Surprise!" Masaya siyang niyakap ni Nannette, kasunod nito si Melrose na patamad na kumaway sa kaniya. "Hi!" Inginuso nito ang nagtatagong lalaki sa kaniyang likuran. "Nagpumilit 'tong sumama nang malamang dito kami pupunta." "H-hi!" Nahihiyang kumaway si Alvin, bitbit nito ang isang karton ng carpentry and painting tools. "H- hi! Ang dami naman niyan." Niyakap niya ang sarili. Nakaramdam siya ng hiya na makita siya ni Alvin na nakaroba at kagigising lang. Pero inabot din ng isa niyang kamay ang dalang box ng lalaki. "Ako na," hindi niya ibinigay ang dala kay Angelie. "Maybe you
The Drunken Fox "Hmmm…" Nakapikit ang mga matang ninanamnam niya to her heart's content ang kinakaing beefsteak. Bakas sa kaniyang mga ngiti ang katuwaan. Her vibrance became more obvious due to the striking brilliance of the restaurant's chandelier. Natutuwa namang pinagmamasdan siya ng kaibigan. Pagbawi kasi Ito ni Andrei dahil hindi nakatulong sa ginawa nilang interior decoration. Dinner date sa restaurant na Ito ang pinili ni Angelie dahil kilala ang Julio's sa masarap nilang beefsteak at iba pang Korean at Filipino dishes. "Salamat naman at nagustuhan mo ang food," bahagyang nanlaki ang mga mata niya nang makitang papaubos na ang sliced beefsteak sa harap nila, "pero 'di ko akalaing mauubos mo." "Feel ko, ako si Shin Min-a." She giggled, tila walang pakialam na may mga customer sa mga katabi nilang mesa. "Sino? Schoolmate ba natin iyan?" "You don't know her? Nine-tailed fox, hello!" Hinaplus-haplos pa nito ang kaniyang imaginary nine tails. Sandaling nagpalinga-linga ang
I Love You 'Bog!' Malakas ang pagkakatama sa balikat niya ng bola. Pumito ang referee. Agad siyang pinalapit ng coach. "Silva, dumiretso ka na sa locker room. Umuwi ka na." "P-pero, coach,..." "Kanina ka pa matamlay at wala sa sarili. Mukhang wala ka ring tulog. Huwag mong sirain ang practice. Go, now." Lulugu-lugong tumalima si Andrei sa sinabi ng soccer coach nila. Batid niyang matatalo rin siya kahit na umapela pa siya. HABANG nasa harap ng dutsa ay iisang tao ang laman ng kaniyang isipan. Napapabuntunghininga siya sa bumabagabag sa kaniya. "I don't know why I can't contact mom! It's been a year since we last had our video chat." Sa pagkakataong iyon lang niya nahalatang lasing na ang dalaga. Pulang-pula ang mga pisngi nito at nakakunot-noo habang nagsasalita. "Did you ask your dad?" "So many times!..." nangingilid na ang mga luha nito. "Laging napuputol ang calls namin every time I talk about mom. Laging poor signal, dahil nasa snowy mountain daw sila, o kaya nasa lake,
MAGKAYAKAP ang mag-ama sa loob ng hospital room nang dumating sina Angelie, Nannette, Melrose, at Alvin. Kasunod nila ang grupo ni Mon at ang grupo ni Norma. Masaya silang ipinakilala ni Andrei sa parents niya. Ngiti ng pasasalamat ang tanging naging tugon ni Marcia habang abala sa pakikipagkulitan ang kaniyang asawa sa mga bisita nila. "Balita ko'y mga dean's lister kayo. Sino ang nanunuhol kay prof?" Nagtawanan at pabirong nagturuan ang magkakaklase hanggang si Andrei ang napagkaisahan ng lahat. "Ang anak ninyo po talaga, sir, lagi kasing may baong dimples." "Well, masisisi ninyo ba ako, guys?" game namang sagot ng binata. "Pero natutunaw talaga sila sa owshi cuteness ni besh," si Angelie naman ang tinutukso niya. Lumakas ang tawanan dahil sa pagba-blush ni Angelie. "Hala! Ang ingay natin, guys, baka mapagalitan tayo ng doctors." "Sorry, madam," panunukso ni Alvin kay Norma. Nagsitahimik naman sila, inabot na ng hiya sa parents ni Andrei. Hindi naman nagtagal sa loob ng kuwar
CHAPTER 1 2 "Are you okay?" Naninibago man siya sa ipinapakitang kabaitan ni Norma, ipinagpapasalamat naman niya ito. "Kanina ka pa matamlay." "Oo nga, girl." Tila magkatulad ng tunog ng kay Norma ang tono ni Nannette, pero kay Nannette, sigurado siyang genuine ang sympathetic tone nito. "I'm alright. Medyo napuyat lang ako." "Bakit?" "Tigilan mo nga muna iyang kapanonood mo ng anime. Kailangan nating mag-focus, girl." "Bibigyan na lang kita ng link ng gusto mong anime para you can watch it any time. Di mo na kailangang pagpuyatan." Kinuha ni Norma ang gadget para papiliin si Angelie. "Girl, para iyan 'di ka mapuyat, ha. Di mo iyan dapat tapusin in one sitting." "Oo na po, tita!" "Huh!? I'm two months younger than you, miss!" Natatawang iniwan sila ni Norma at lumapit kina Mon. "Oy, don't be late mamaya ha. Call us para halos sabay ang arrival natin do'n." "Oo nga. Magtawagan tayo para sabay tayo," ani Jebon. "Iyon na nga ang sinabi, 'di ba," inilapit pa ni Marc ang muk
Abala sa paghahanap ng kakantahin ang mga babae sa song catalog ng videoke nina Andrei. Masaya namang kumakanta at sumasayaw sina Marc, Jebon, at Alvin. Nakasarado ang music room na may katamtamang laki kaya tiwala sila na hindi maririnig sa buong kabahayan ang boses nila. Nang matapos ang tatlong lalaki ay kaagad na bumirit ng madamdaming kanta si Nannette. Nakatayo naman sa magkabilang tabi niya sina Norma at Angelie, sumasabay sa pagkanta niya habang pumapalakpak na may ritmo. Natutuwang inasar sila ni Mon. "Bigyan n'yo nga ng mic iyang dalawa at birit na birit na! Baka agawan na nila ng mic si Nannette." Tumawa siya nang panlisikan siya ng mga mata ng dalawa. "Kung maka-emote kasi kayo, akala mo naman inlab na inlab!" Sabay naman siyang binelatan nina Angelie at Norma. At dahil hindi sila tinatantanan ng pang-aasar ni Mon ay nagkasundo ang dalawa na huwag nang pansinin ang mga banat sa kanila ni Mon. "Tingnan mo 'yang dalawa," ani Mon kay Andrei, "siguro kung una silang nagkaki
EXCITED si Angelie habang naghihintay kay Andrei. May usapan kasi silang dalawa na magkikita sila ngayon. Susunduin siya ng kaibigan para mag-jogging. Twenty minutes before five siya susunduin pero alas kuwatro pa lang ng umaga ay nakabihis na siya. Nang malapit na ang oras ay bumaba na siya at nag-abang sa lobby. Nang makita ni Angelie ang papalapit na taxi ay agad siyang lumabas ng building. "Good morning!" Masaya niyang kinawayan ang binata. "Good morning!" Pinagbuksan niya si Angelie para makaupo sa backseat ng taxi, sa tabi niya.. Agad namang sumakay ng taxi si Angelie. "Mabuti, walang ulan ngayon. Tama ang weather prediction mo." Kinikilig pa ang dalaga habang nakikipag-usap sa kaibigan. Bahagya namang natawa si Andrei. "Internet iyong tinanong ko." Parang hindi siya makapaniwala sa nakikita niyang kasiglahan ng babae. "Alive na alive yata ang nocturnal naming dalaga ngayon." Bumungisngis naman siya agad. "I'd like to shed some fats." "Oh!" Hindi muna niya tinanggal ang ka
HINDI mapakali si Angelie habang tinitingnan ang oras sa ka iyang cellphone. Kanina pa siya naghihintay sa may corridor. Malapit na ang oras ng ensayo nila para sa nalalapit na cheering competition, pero wala pa rin si Andrei. Kahit na friendly competition lang ang isasagawa ay gusto pa rin nilang mag all-out sa kanilang performance. Ito ang dahilan ng pagbabago nila ng cheering uniform. Bagay kasi ito sa bago nilang cheering moves. Hindi pa nakikita ni Andrei ang bago nilang uniform kaya't gusto niyang sorpresahin ang kaibigan. Pero malapit na siyang ma-late sa cheering practice nila. 'Andrei?' Nakikita na niya ang noo at buhok ni Andrei. Natatakpan ng ilang estudyanteng naglalakad ang mukha ng lalaki, pero natitiyak niyang si Andrei ito. Dahil kailangan na niya itong makausap, halos patakbo niya itong sinalubong. "Besh,..." tawag niya kay Andrei nang malapit na siya rito. "O? Besh,..." nakangiti siyang binistahan ang suot na cheering uniform ni Angelie. "Iba yata ang uniform n'y