UPON arriving in the restaurant, I excused myself to go to the restroom. Goodness, I need to pee. I think I drank too much coffee.
"Sorry." I said as soon as I sat down. I placed my bag beside me and looked up to Dev. "Did you order any food?"
He shook his head. "Not yet, I only order a juice while waiting."
"Hmm... Are you a regular here?" I looked at the menu.
"Nope, what about you?"
I tilt my head and think for a second. "Likewise. What should we order?"
I looked at him and show hi the menu. We both looked at it, trying to find what should we eat.
His eyes suddenly lit up. "Ah, I'd like this and this... As well as this one and that one. Is there anything you would prefer?"
I smiled and let him decided what to eat. "I don't have a specific preference but I don't eat beef."
"Oh, is that so..." he nodded and
I WOKEup, from my deep shit and prepared myself for work. The dinner went well, I enjoyed seeing the drunk Devon again. After driving him home, he opened his eyes and settled himself to his bed. I just made sure that he's fully settled before I leave him. I called my brother to pick me up and he scold me, what a luck. A nearly 30 years old woman is being scolded by someone half her age. How ironic. I quickly washed myself and stared at the mirror. I looked like hell, these days I have more nightmares, I cannot hold it anymore. Maybe, I'm reaching my end. Mabilis akong kumilos at pumasok sa trabaho, tahimik ang lahat ng pumasok ako. "G-good morning po, Attorney." Bungad ni Oreo. Nginitian ko siya at nagpatuloy ako sa paglakad. Pumasok sa loob ng opisina ko nang may natagpuan akong tatlong tao ro'n na presentableng naka-upo.
KINAUMAGAHAN, medyo sumasama pa rin ang pakiramdam ko, pero sinikap kong maligo at pumasok. Napakabait kong trabahador, tularan. "Good morning po, Attorney!" Ngumiti lang ako tsaka dumiretsyo sa pantry para magtimpla ng kape. Sa hindi inaasahan, nalaglag ko 'yung tasa. Nag-cause iyon ng ingay sa loob ng firm. Dahan-dahan akong huminga ng malalim tsaka unti-unting ginalaw ang aking kamay at ang aking mga munting daliri. "Attorney? Okay ka lang po?" Agad na tanong ni Chizkeyk. Nag-angat ako ng tingin at napatingin sa kanila. "Pakitawag na lang si Mang Se, ta's palinis." Ngumiti lang ako sa kanila at dumiretsyo sa opisina ko. Nadatnan ko naman na may kausap ni Iñigo nang makita niya ko agad niyang tinapos ang tawag at tumayo. "Good morning po, Attorney." I just gave a weak smile. "Get me some coffee." Tumango-ta
"STILLno update?" Bungad ko sa kanila habang humuhulas. Nabasa ako nang sinuong ko ang umuulang panahon, hindi ko naman alam na uulan eh, sana nagdala ko ng payong. PAGASA 'nu na? Dati may pa-message sa phone ko ngayon ni hi wala, sawa ka na ren? Bigla namang lumapit sa'kin si Dev tsaka ako binalibutan ng towel, kumuha pa siya ng separate para sa buhok ko. Nagtataka akong napatingin sa lahat na ngayon ay gulat dahil sa kanyang ginawa. Ngumiti ako sa kanya. "Salamat." Tsaka ko inabot 'yung towel at tinignan ang ginagawa nila. "Kakalagnat mo pa lang kahapon, Attorney." Saad niya tsaka iniabot ang isang bottled water and medicine. I laughed. "Opo, Mr. Aircon." Habang kinukusot ang aking buhok nanatili ang aking pansin sa case file, mahihirapan nga kami. Sobrang sungit ng panahon ngayon, ang dating maaliwalas na kalangitan ay napalitan ng kadiliman. Ang dating huni ng mga ibon
"KAIN muna kayo." Napa-angat ako ng ulo, naka-idlip ako?Hindi lang pala ako."Anong oras na?" Tanong ko kay Mancini."Lunch time."TATAYO na sana ko ng may naramdaman akong naka-unan sa'king hita. Nakita ko si Devon, mahimbing ang kanyang tulog.Wala sa sarili akong napangiti, hinawi ang buhok na nakaharang sa kanyang maamong mukha.""Yieee." Rinig ko'ng tukso nila.Agad akong nagising sa realidad, inipon ko ang lahat ng aking lakas tsaka ito ginising."Gising, nangangalay na ko." Reklamo ko.Dahan-dahan naman itong tumayo at nagkusot ng mata. "Good morning, Attorney."He look so lovelyyyy!I cleared my troat and stood up. "Ayan, gising ka na."Naririnig ko pa ang paghikab niya bago ko tumayo at ginising ang ib
AFTER having breakfast, hinatid ko na sila sa kani-kanilang mga bahay. Si Kanluran ay nagpababa sa isang building, hindi ko alam kung ano 'yun. For sure natanggal na naman siya sa luma niyang trabaho kaya sa ibang building ko na naman siya kailangan ihatid.Si Isaiah naman ay hinatid ko sa day care. Sinalubong siya ng kaniyang mga guro at mga kaklase. Ang chaka nila, si Isaiah lang may itsura.I should go out with Isaiah next time, so I can recharge myself."Attorney, pupunta na po kayo sa korte?" Bungad sa'kin ni Iñigo.Mukha siyang sabog, malalim ang eye bags. Pinuyat ko kasi kagabi, ang bad kong boss."Yes, let's go." Saad ko tsaka tumayo.Ilang minuto pa lang ako'ng nakakapasok sa office ko pero aalis na ulit ako. Dumaan muna kami sa opisina ni Lake dahil may sasabihin daw siya sa'kin."What is it?" Tanong ko.Nauna na si Iñigo sa parking, naglakad ako papalapit kay Mancini."Let's go t
MAY naamoy akong pamilyar na amoy dahilan para magising ang diwa ko. "Attorney, nandito na tayo." Napadilat ako ng wala sa oras, nakasandal pala ko kay Dev. Nakabaon pa ang mukha ko sa leeg niya. His gentle face welcomed me, POTA! Sabi ko pahinga lang eh, hindi bagong kahihiyan. "Pasensya na." Agad na sabi ko tsaka umayos ng upo. I'm so disappointed at you, Elara. That's what my mind is screaming at the moment. "It's okay, Attorney." He smiled and pointed outside. "Pumasok kana ro'n, baka matapos na 'yung visiting hours." "Yes, thank you." I said and quickly fix my things. "Should I go with you, Attorney?" I looked at him and examined him. Deep dark circles, a tired face. He looks worn out. I smiled and patted his head. "You rest here." "Is that okay?" Tumango naman ako tsaka dahan-dahan lumabas. Napahawak ako sa ulo ko dahil sobra ang pagkirot nito. Napakapit ako sa
"WE already inject normal saline 200 cc per hour and gave her fever reducer. It's a syncope, she's showing symptoms of serious dehydration. Let's just hydrate her for now. She will feel better after a good sleep." I heard the doctor says. Agad kong pinikit ang mata ko at kunwaring nagtulog-tulugan. "Also, fatigue and fever is not a very good combination. She over worked herself, I suggest that she won't drink coffee for two weeks and eat a proper meal." Dagdag pa nito tsaka tumingin kay Dev. "Ano ba ang nangyari? Bakit siya nagkaganyan?" Tumikhim si Dev bago nagsalita. "Kagagaling lang namin sa detention center. Masyado siyang nai-stress sa
DAHAN-dahan niyang hinawakan ang buhok ko at hinimas at inayos 'yon."Wag kang susuko, Elara. Nandito ko, lumaban ka! 'Di kita pababayaan! Wag mo kong iiwan!"Napangiwi naman ako sa pagdra-drama niya, agad ko siyang binatukan at umupo ng maayos."Tangna ka! Pinatay mo na ko sa isip mo."Nanlaki ang mata niya at napatayo."Kala ko ba critical ka? Ang sabi ni Storm malala ang lagay mo!"Napa-irap naman ako. "Mukha bang malala ang lagay nito?" I asked and raised my middle finger.