This is a fictional work. Characters, places, and events are either created by the author or used to make the story a simulated one. If similarities of actual persons and actual incidents are discerned, it is merely coincidence.
Bear in mind that plagiarism is a serious crime and it is punishable by the law which anchors on the Republic Act No. 8293, known as the "Intellectual Property Code of the Philippines".
♥♥♥
(08)036- 024- 36
Nakakalungkot mang aminin pero hindi 'yan ang vital statistics ko. Telephone number ng bahay namin 'yan.
Wala lang.
In case may gustong umakyat ng ligaw. Chaar.
Pero seryoso, kung may balak kayo, tumawag muna kayo para maitali ko nang maigi ang bulldog naming si Djangga. Ilang magnanakaw na rin kasi ang napaospital namin dahil ang hilig manlapa ng bitch.
P. S. I-uupdate ko lang 'to kapag may progress na ang love life ko. Uunahan ko na kayo, pasensya na kung slow haha.
Xoxo,
Toyang
♥♥♥
Inangat ko na lang iyong panyong hawak ko at siningahan saka pinunasan ang mga luha ko.
Grabe, mas nakakaiyak pa pala 'tong eksenang 'to kaysa palitan ng vows kanina.
"Antonnia, umayos ka," mahinang banta ni mama sabay bahagyang tulak niya pa sa akin gamit ang beywang niya.
Mabuti na lang medyo chubby si oks kaya hindi niya ako napagalaw sa pwesto ko.
"Hindi mo naman kailangan suminga nang malakas. Isa pa, mas malakas ka pang umiyak sa Tiya Geneva mo. Kasal ng anak mo?" panunukso niyang sinamahan niya pa nang panlalaki ng mga mata.
"Ma, parang best friend ko na rin si Ate Georgina. Tears of joy 'to."
Kasal ng pinsan slash best friend ko sa long-time boyfriend niya ngayon. Mahigit four years din sila tapos ang bongga pa ng kasal, talagang pinaghandaan.
Sana ako naman ang susunod... Char.
Wala nga pala akong boyfriend.
"Toyang, kain ka nang marami ha. Huwag kang mahihiya," nakangiting sabi ni Tiya Geneva sa akin na kapatid ni papa nang lumapit siya sa banda namin.
I nodded vigorously, agreeing and thanking her at the same.
Naagaw ng handang valenciana ang atensyon ko. Naalala ko tuloy si Ate Georgina. Naging paborito niya ito simula nang sinama ko siya sa Negros sa probinsya nina mama kaya siguro pinahanda niya rin ito ngayon. Kukuha na sana ako no'n nang biglang pigilan ni mama ang kamay ko.
"Akala ko ba diet ka?"
"Ma, naman. Cheat day ko ngayon," depensa ko naman.
Narinig ko namang tumawa ang nakakabatang kapatid kong si Lucho na freshman na sa college sa kursong Information Technology sa tabi ko.
"Happy?" baling ko sa kanya.
"Ikaw, Toyang ha. Paano naman maaakit sa'yo ang lalaki niyan kung... kung..."
"Ma, chubby lang ako! Hindi ako balyena!" giit ko kay mama bago niya pa maibagsak ang bomba.
"Oo nga, ma. Hayaan mo na si Manang Toyang. Hanggang may pagkain kakain 'yan saka hindi ba love naman 'yong tanggap ka kahit anong laki at bigat mo," sabat ni Don na kasunod ko. Graduating naman siya sa Criminology this school year.
"Dadagdagan ko baon mo bukas," nakangiting sabi ko sa kanya sabay fist bumped.
"Nice!" tuwang-tuwang aniya.
"Naniwala ka naman d'yan sa kapatid mong babaero. Kung gusto mo ng payong totoo, roon ka sa loyal."
"Siyempre po. Gano'n din sabi ni papa, e. Tanggap ka nga raw niya kahit pa ang bungangera niy-"
"Ano?! Julian! Ano 'tong pinagsasasabi mo sa anak mo?! Ako bungangera?! Kailan pa?!" Tumalikod na si mama at nilapitan si papa.
Napapikit si papa at tumayo na saka sinalubong si mama. "Donna, kumalma ka muna..."
Napahagikhik na lamang kami ni Don. Tapos nagpaalam siyang lalapitan muna ang ibang mga pinsan pa namin na kasama ni Lucho sa isang table.
I smiled when I saw Ate Georgina at the center table with her husband. They're so perfect to look at with those smiles on. Sa tuwing nahuhuli nila ang tingin ng isa't isa ay napapangiti sila na parang mga teenagers na kinikilig.
Napabuntong-hininga na lamang ako at sinubo nang buo ang isang puto.
Naiinggit ako.
Ate Georgina's 26 years old now. Ako naman 24. Kung gagawin ko ang math, 22 pa siya nang maging sila ni Benedict.
Aral ako nang aral noong college pa ako para ma-maintain ang full academic scholarship ko nang sa ganon ay walang mabayaran ang mga magulang ko ni kusing sa tuition ko kasi walang-wala rin kami, e. I didn't regret focusing on my studies, though. Kasi kung hindi ako nagseryoso hindi ako magiging Summa Cum Laude at magkakaroon ng magandang trabaho na kaliwa't kanan. Nakapagpatayo na rin ako ng simpleng bahay namin sa lupang nabili ko rin at lumago na rin iyong barbecue station ni papa na ipinundar ko.
Lord, love life na lang talaga ang kulang. Beke nemen.
It really hurts talaga ang tumandang dalaga at mag-isa tapos chubby pa.
Napangiti ako nang marealize ko kung ano ang tugtog ngayon.
"Mahal ko si Toyang
'Pagkat siya'y simple lamangKahit namomroblema,Basta't kami ay magkasama..."Sana mahanap ko na talaga iyong makakasama ko.
•|• Illinoisdewriter •|•
Author's Note:
This will revolve around the story of Toyang, a part-time Creative Writing teacher and radio DJ, who's still NBSB at the age of 24. Grumaduate with Latin Honors, nagpakulay ng ash blond, at nagwowork-out para pumayat sa pag-asang hindi na siya tatandang dalaga. A tale of dreams, hardwork, hope, family, and of finding love. Walang may anak ng CEO rito, walang nabuntis at amang tinaguan ng baby, at walang powers at kakaibang mundo. Just a normal girl living a simple life with a typical Filipino family and a whole lot of lessons and laughter. ♥
Author's Note: Although the setting of this story is in Cagayan de Oro City and Opol, Misamis Oriental, please be reminded that Toyang's location and residence is entirely fictitious. However, its description matches my coastal town in Negros Oriental. Enjoy!Prologue"Wazzup, mga tutubi! Welcome to another episode of my simple life, and for today's vlog, I will be surprising my family with good news. Katatapos lang po ng deliberation namin ng mga nominees for Latin Honors at gagraduate po ako bilang
"Good afternoon, CdeO," I fervently greeted on air."Time check, it's fifteen minutes after four. Cheers to another day of replaying our favourites from the '90s with your one and only fabulously fancy DJ Toyang. Cagayan de Oro is getting a lot colder these days, maybe because I'm still single... charot!" I partnered that one with some laughter, doing this will make your listeners more comfy and at ease."Our first song is for all the singles out there who do not feel single at all because they have the best of friends. Here's Growing Up by Gary Valenciano on MOR, my one and only radio... for life!" The song started playing right after my spiel.I went to the station after my 3:00 PM class. My sched on-air is 4:00 PM- 5:00 PM daily except for Monday and Tuesday. Most of us in the station also have Sunday as our general day-off.Sa local franchise, I'm a radio
Guys, send niyo na 'yong reflection niyo. Iyon na lang ang kulang.Deadline na ngayon.I waited for my remaining group mates to send me their reflections but none came. I glanced at the wall clock.Isang at kalahating oras na lang.I heaved a frustrated sigh and worked on their reflections. Kailangan ko nang masubmit 'to ngayon. Bahala na si Batman.Pagkatapos kong gawin ang mga reflection nila at ang buong portfolio namin sa NSTP ay naghanda na agad akong pumasok kasi ipapa-print ko pa ang mga iyon saka ipapasa bago ang deadline."Magkano po lahat, ma'am?" tanong ko sa nag-aayos ng mga printed copies
____________________________________DJ Toyang🐨 @AntonniaYullieneVillaToyangTalks: Love is the fruit of concern from the seedling of "I care". xoxo___________________________________"Ma, hindi pa po kayo tapos d'yan?" tanong ko agad kay mama paglapag ko ng backpack sa may kawayang upuan namin.Kararating ko lang galing sa eskwela at pasado alas-kwatro na ng hapon pero naglalaba pa kasi siya. Nag-alala naman ako nang marinig ang pag-ubo niya kaya nilapitan ko siya agad."Babanlawan ko na lang ang mga 'to tapos isasampay ko na sa taas," aniya sabay punas ng kanang kamay niya sa suot na daster."Ako na po tatapos niyan," alok ko pagkatapos magmano."Naku, hindi na. Ako na rito. Mag-aral ka na lang d'yan."
____________________________________DJ Toyang🐨 @AntonniaYullieneVillaToyangTalks: Didn't know there are sweeter words than, "I love you". xoxo___________________________________NAPAHILOT AKO SA sentido ko habang kausap sa cellphone si Don."Nang, pasensya ka na talaga. Kailangan ako ni Sasha sa pageant niya ngayon."Hindi niya ako masusundo sa trabaho at ala-sais na ng gabi nang tumawag siya para ipaalam sa akin iyon.Sa halip na magalit ay napabuntong-hininga na lamang ako."Oh, sige. Basta umuwi ka agad pagkatapos mo r'yan, Don. Huwag kang magpapagabi kasi may pasok ka pa bukas."
_________________________ DJ Toyang🐨 @AntonniaYullieneVilla Oplan Fat to Fit Toyang starts now. xoxo _________________________ PAGKAGISING KO AY ang matinding sakit ng ulo agad ang bumungad sa akin. Pagbaba ko ng kwarto at pagpunta sa kusina namin ay umismid agad si mama pagkakita niya sa akin. Pag-upo ko ay inilapag niya rin iyong kapeng tinimpla niya para sa akin. Tinuko ko ang mga siko sa ibabaw ng lamesa saka minasahe ang masakit kong ulo. Ito siguro 'yong tinatawag nilang hangover. Lord, hindi na Po ako uulit... "Masakit?" sarkastikong tanong ni mama sabay baba ng badehadong fried rice sa lamesa. "Ang sakit ng balikat ko," hayag naman ni papa paglapit niya sa amin sa dining area para mag-almusal. Mukhang tulog pa ang dalawa kong kapatid. Kaagad namang naghila ng upuan si mama para alalayang
"TOYANG, GISING!" Naalimpungatan ako sa malakas at walang humpay na yugyog sa akin ni mama. "May baha! Diyos ko, bumangon ka na!" paghihisterikal ni mama habang natatarantang ipinapasok sa loob ng orocan drum ang ilang mga damit namin. Tumayo ako sa kama ko at iniligpit iyon. May tagas na naman ba 'yong hose namin kaya bumaha na naman? Kahit ba naman dito sa apartment na bago may gano'n din? "Donna! Donna! Nasaan na ang mga bata?!" sigaw ni papa sa labas ng kwarto namin bago pumasok at tinulungan si mama sa pagliligpit. "Nasa kabila sina Don at Lucho. Kukunin ko muna sila," ani mama. "Hindi ko na makuha iyong multicab. Patay na 'yong makina. Naabot na no'ng baha," si Papa. Nagmamadaling lumabas si mama ng kwarto. Kumunot ang noo ko. Hindi ko sila makuha. Para silang mga aligaga na natatakot na hindi ko maintindihan...
________________________ DJ Toyang🐨 @AntonniaYullieneVilla Doesn't mean I've never been into a relationship, I'm not capable of understanding love... ________________________ NAKATAAS ANG ISANG tuhod ko at nakapatong naman do'n ang isang binti ko habang nakahiga sa may treadmill at nagso-scroll sa social media ko. "Akala ko ba mag-e-exercise ka?" tanong ni mama. Sinilip ko siya saglit sa gilid ko kung saan siya nakatayo. Nakapameywang pa siya gamit ang dalawang kamay. Binalik ko ang atensyon sa cellphone bago siya sinagot. "Water break muna, ma." "Anong water break? Twenty minutes sa treadmill tapos thirty minutes water break?" Napahagikhik ako. Bilang na bilang ni mader. "Babalik na ako, ma. Saglit lang." "Manang, huwag mong higaan 'yong treadmill. Baka