Chapter 1

Chapter 1

Inis

"So what are your plans, Seb?" Louise asked as he sat down on the chair behind me. May sinusulat akong information sa isang papel para sa adviser namin.

"Plan for where?" Tinignan ko siya ng nagtataka nang matapos ako sa pagsusulat.

"Are you going with us? May inuman sa club ko mamaya."

Ano bang meron mamaya at panay ang kulit nila sakin ni Miguel na sumama sa inuman mamaya? Tinignan ko ang notes ko sa cellphone kung may gagawin ako mamayang pag-uwi. So far ay wala naman.

Biglang nag-ring ang cellphone ko nang balakin kong ipasok sa suot kong slacks na uniform ko.

Louise's birthday, inuman!

That reminder made me cuss.

"Shit! Birthday mo ngayon, 'tol!" I yelled.

He shooked his gead up and down as an answer. "Now you know?"

Napabuntong hininga ako. "Sorry, 'Tol, nawala sa isip ko na kaarawan mo pala ngayon. Mabuti nalang talaga ay nag-set ako ng reminder sa phone ko para sa araw na 'to."

"Kalimutan na pala tayo, 'Tol ah. You forgot my birthday celebration." Bakas sa tono ng boses niya ang pagtatampo. Lumapit ako sa kaniya para tumabi ng upo. Umakbay ako sa balikat niya at bahagyang pinisil ang balikat.

"Hindi ko nakalimutan. I set my reminder para maging aware ko. You know me. I am a busy person. Being the president of student coucil is not that easy."

"Maniwala sa'yo. Aminin mong nakalimutan mo talaga na birthday ko ngayon." He pouted his lips.

Tumayo ako at hinampas siya sa balikat. "'Tol nag-iinarte ka na! Hindi na nga lang ako tutuloy sa celebration mo mamaya." Kinuha ko ang bag ko sa may upuan at lumabas ng opisina ng adviser namin.

I heard his footsteps behind me. Im sure this damn asshole is following me kaya lalo kong binilisan ang paglalakad.

Bago pa ako makalabas ng gate ay nahawakan niya ako sa braso. "Huy! Daig mo pa ang babae kung mainis. Ako dapat ang magtampo sayo pero parang baliktad yata?"

Hinarap ko siya. Straight eye brow. Nakasimangot. Naka-crossed arms. "Hindi nalang ako sasama, Louise. Nawalan ako ng gana." Tumalikod ulit ako pero nagsalita ulit siya.

"Lach is also coming. Are you sure hindi ka sasama?" That's the reason why I stopped on my way to the gate.

Louise knew my feelings towards Lach, our bestfriend. Alam niyang hindi ako tatanggi kung nandun si Lach sa party niya mamaya. And he is using him as a backmail para sumama ako.

Lach always telling me stories about his insecurities lalo na sa physical appearance niya. Ayaw din kasi ng lalaking 'yon na masyadong napupuna ng lahat. Ngunit hindi naman maiiwasan yun kasi gwapo siya at habulin siya ng lahat. Kahit tomboy ay hindi pinapalagpas ang isang tulad niya.

Pero, some people distance themselves to Lach dahil masungit ito tsaka nagpapahiya ng tao. Ayaw kasi niya na dinudumog siya na parang isang tourist attraction ng Pilipinas. Kaya kahit ayaw niyang pahiyain ang iba ay nagagawa niya.

May iba namang tao na mas nahuhulog kay Lach kapag nagsusungit ito. They find Lach so hot and manly kapag nasa ganoong estado ito. Napapabuntong hininga nalang ako sa twing naririnig ko ang mga bulong-bulungan tungkol sa best friend ko.

"Ano sasama ka ba?"

"Kung sasama si Lach, sige, sasama na rin ako." Pagkumpirma ko sa imbitasyon niya.

"I'll tell Lach na isabay ka na sa pagpunta sa club ko, okay? May kotseng dala 'yon panigurado." Saad niya. Tumango ako at tumalikod.

Bago pa ako makalabas ng gate ay kumaway ako sa kaniya bilang paalam na mauuna na akong umuwi. Paniguradong si Lach ang magiging center of attention sa party mamaya. Lagi namang nangyayari 'yon. Makakalimutan ng lahat na birthday iyon ni Louise dahil kay Lach. At sigurado rin akong magagalit ng husto ang lalaking 'yon dahil sa atensyon na ibibigay ng mga bisita ni Louise.

Isang oras ang naging byahe papunta sa condo na aking tinitirhan. Binigay ito ni mama noong nagtatrabaho pa siya sa ibang bansa. Ang condo'ng ito ang isa sa mga naipundar niya noong naghihirap siyang magtrabaho para sakin. Kaya sobra kong pinapahalagahan ang paggamit sa condo na ito.

Araw-araw, bago pumasok ay nililinis ko ang kalat sa loob. Naglalampaso ako ng sahig para mapanatili ang kintab ng tiles na sahig. Pati ang mga frames ay pinapagpagan ko para maalis ang mga alikabok. Banyo naman ang nililinis ko kapag galing ko sa school. Dinadamay ko na rin ang nag-iisang kwarto sa taas para masarap sa pakiramdam ang pagtulog sa gabi.

Pagpasok ko sa loob ay umalingasaw ang mabangong amoy ng condo. Amoy na amoy ko ang airfreshener na ini-spray ko kanina bago umalis. Nagtungo ako sa shoe rack sa may gilid ng pinto para ilagay doon ang sapatos na ginamit ko sa school. Nilock ko agad ang pinto nang tuluyan na akong nakapasok.

Dumeretso ako sa kusina para magluto ng kanin. Balak kong kumain bago umalis para may laman ang tyan ko kung sakaling mag-inuman kami ng tropa. Hindi rin naman maiiwasan na hindi ako mapa-shot dahil masasabihan akong KJ ni Louise. Ayaw niya ng ganun.

Naghuhugas na ako ng bigas nang maulinagan ko ang pagtunog ng lock ng pinto. Dumungaw ako mula sa kusina para makita ang taong nag-iisang may hawak ng spare ng condo.

"Ba't na-late ka ng uwi?" Tanong ko sa kaniya habang naghuhubad siya ng sapatos at inilagay sa shoe rack pagkatapos hubarin.

"Project." Tipid na sagot niya tapos dumeretso sa salas para maupo doon.

Mula dito sa pwesto ko, kita ko ang paghilot niya sa kaniyang sintido. Kita ko ang pagod sa kaniyang katawan ng bahagya siyang sumandal sa sofa at tumingala sa kisame. Sinampay pa niya ang dalawang kamay sa sandalan ng sofa habang nasa ganoong sitwasyon.

Tinapos ko muna ang paghuhugas ng bigas bago ko siya nilapitan. Pinapunasan ko pa ng bimpo ang kamay ko nang tumabi ako sa kaniya.

"Gusto mo ba ng kape?" Malumanay na tanong ko sa kaniya habang pinagmamasdan ang mukha niya.

Nagmulat siya ng mata para aninagan ako sa tabi niya. Napatulala ako sa hazel brown niyang mga mata nang mapatingin siya sa dako ko. Pagod ang nakikita ko sa mga mata niya imbis na kasiyahan.

Paniguradong tinapos na naman niya ang project sa Accounting. Nabalitaan ko kasi sa isang kaklase niya na nagsolo siya sa project imbis na grouping. Alam ko rin kung bakit ginusto niyang magsolo. Ayaw niya ng atensyon mula sa mga magiging kagrupo niya. Haharutin lang naman sila nito katulad nung iba niyang kaklase sa Accounting.

"That will help me to rest, please." Sagot niya sabay sarado muli ng mata at tumingala sa kisame.

Tumayo agad ako at nagtungo ulit sa kusina para magtimpla ng kape. Paborito niya ang maraming coffee powder kaysa sa asukal. Mas gusto niyang nalalasahan ang kape kaysa sa asukal. Hindi ko alam kung anong meron sa ganung lasa na gustong-gusto niya.

"Here." Nilapag ko sa center table ang kape. Pinuntahan ko muna ang sinaing ko bago bumalik sa salas para tignan siya.

Dahan-dahan siyang umayos ng upo at kinuha ang kape sa center table. Inayos ko naman ang bag sa tabi niya para maging komportable ang kaniyang upo. Tinignan ki ang laman niyon at nagulat ako sa nakita ko.

"Ano 'to, Lach?" Sabay hugot ng tsokolate na hugis puso sa loob ng bag niya.

"Chocolate."

Hindi ko alam kung dapat ba akong matawa o ma-offend sa tipid ng sagot niya. Obvious namang chocolate 'yun! Ang tanga rin kasi ng tanong ko, e.

"I-I mean, para kanino?"

Mapupungay ang mga mata na tumingin siya sakin.

"Para sa'yo."

Biglang bumilis ang kabog ng puso ko sa klase ng sagot niyang iyon. Bahagya akong napahawak sa dibdib ko kung saan naka-locate ang puso ko.

Hinay lang puso. 'Wag exaggerated. Normal lang kay Lach na sabihin ang mga ganiyang salita. Dapat masanay ka na!

Hindi ko rin kasi masisi ang sarili ko kung bakit hulog na hulog ang damdamin ko sa kaniya. Bakit ko ba siya nagustuhan?? Dahil mabait siya? Maalaga? Maaalalahanin? O dahil pinapakita ni Lach ang totoong siya kapag kami lang ang magkasama?

Hindi ko na rin maintindihan ang sarili ko kapag kasama ko si Lach. Kapag katabi ko siya. Mahal ko na talaga siya. Mahal na mahal.

"Are you sure sakin 'to? Bakit?" Paninigurado ko. Baka kasi nag-aassume lang ako o nabibingi sa narinig.

Tumango naman siya sabay sagot. "Yeah."

"Hindi naman valentines day, Lach. Bakit may pa-chocolate ka?"

"Ayaw mo ba? Kung ayaw mo, ilagay mo nalang ulit sa loob ng bag ko. Sa iba ko nalang ibibigay 'yan." Walang katono-tonong sagot niya. Parang nainis yata sa tanong ko?

"N-no, Lach. I-I mean, salamat kasi ang thoughful mong kaibigan." Nahihiyang niyakap ko ang chocolate sa dibdib ko.

"Aakyat muna ako sa kwarto para maligo at mag-ayos. Maligo ka na rin para sabay na tayong pumunta sa party ni Louise." Tumayo siya galing sofa at naglakad papunta sa second floor kung nasaan ang kwarto.

Napatingin ako sa naiwan niyang baso sa center table. "Himala." Bulong ko.

Naubos niya ang kape na tinimpla ko para sa kaniya.

Kalahating oras ang ginugol ko para ayusin ang sarili. Plain gray tee shirt ang sinuot ko na naka-tuck in sa maong pants. Brown leather boots naman ang sinuot ko para bumagay sa pantalon ko.

Hinihintay ko nalang si Lach na bumaba galing kwarto para makaalis na kami. Nung bumaba ako galing sa kwarto ay naghahanap nalang siya ng maisusuot sa closet kaya paniguradong pababa na rin yun.

After ten minutes, narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto. And there I saw Lach with his super hot outfit. As in, super hot! 

Naka-floral button down polo shirt siya tapos nakaipit ang ibaba ng polo sa itim na maong pants tapos nakarubber shoes pa siyang puti na siyang nagpatangkad pa sa kaniya.

Bagay na bagay sa kaniya ang Quiff hairstyle tapos naka-wax pa yun. Tapos ang kinis pa ng mukha niya. Makakapal ang dalawang kilay. Matangos ang ilong. Tantelizing eyes. Magagandang labi tapos perpekto pa ang hugis ng mukha na visible ang panga niya. Halata sa itsura niya na may lahi siya.

"Let go."

Doon lamang ako natauhan. Hindi ko napansin na nakarating na pala siya sa pwesto ko. Siya na rin ang nagbukas ng pinto at naunang lumabas. Nakapasok na rin siya sa elevator nang maabutan ko siya.

"Wait me here." Utos niya nang makarating kami sa unang palapag ng building. Sinabi rin niya sakin na kukunin lamang niya ang kotse sa parking lot kaya maghintay nalang ako dito sa labas.

Inabot ng twenty minutes bago ko nakitang huminto ang itim na expander na kotse sa harapan ko. Bubuksan ko na sana ang pinto sa may passenger's seat kaso napansin kong unti-unting bumababa ang bintana ng kotse.

Nagulat ako nang tuluyan kong nakita kung sino ang nasa passenger's seat.

"K-Kim?"

Bakit kasama ni Lach ang babaeng kinaiinisan ko!

****

Author's note: Sa mga readers na nabasa na noon ang Chapter 1 ay paniguradong nahihiwagaan kayo ngayon. Binago ko po ang chapter na 'to dahil nung binabasa ko kanina ay ako na mismo ang tinamad kaya agad kong binura at pinalitan. Sana nagustuhan niyo ang bagong chapter na 'to.