Share

Chapter 7

Chapter 7

Paalisin

"Pwede ko bang matanong kung bakit?" Nag-aalinlangan kong tanong sa President ng Council. May hawak siyang papel tapos ini-scan iyon.

"As far as I know tungkol ito sa pageant na gaganapin two weeks from now." Sagot niya matapos mag-scan sa dalang papel.

Naglalakad kami sa hallway papuntang Dean's office habang naguusap. Nasa third floor ang office kaya kailangan pa naming umakyat doon para makarating sa office.

Gusto ko pa sanang magtanong kaso bigla naman itong nagsalita. "Pupunta muna ako sa ibang sections. May mga susunduin pa ako. Mauna ka doon sa office." Sabi niya sabay liko sa kanang pathway nang makarating kami sa second floor.

Ano kayang pageant ang sinasabi ng babaeng 'yun at bakit ako ang pinapatawag ng dean?

Nagpatuloy na lang ako sa paglalakad papunta ng third floor. Ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon. Bago ako makatungtong sa sahig ng third floor, nakaramdam ako na parang may tao sa likuran na sumusunod.

Tinignan ko ang tao na ito. I was caught off guard at muntikan ng mahulog pababa ng hagdan nang makita siya.

L-Lach?

Ano ang ginagawa ng lalaking 'to dito at bakit niya ako sinusundan? Hihingi na ba siya ng sorry dahil sa ginawa niyang panonood sa amin ni Kim na parang nasa sinehan lang siya at nanonood ng isang pelikula kung saan minomolestiya ang bida at nangingibabaw ang kontrabida?

Sa pagkakakilala ko sa kaniya. Si Lach? Hihingi ng sorry? Wala 'yun sa bokabularyo niya. Wala siyang pakialam kung may tao siyang masaktan. Kahit ako pa ang tao na 'yon.

May pakinabang lang naman ako sa kaniya kapag gusto niya ng kausap at magpapayo sa kaniya. At kapag tapos na, dededmahin na lang ulit ako.

Kaya isang himala galing sa Diyos kung ang isang Lach Del Rey ay hihingi ng pasensya sa taong nasaktan niya.

"Excuse me." Malalim at buo ang boses na nagsalita siya bago ako lagpasan ng lakad.

See! Walang hiya ang putangina! Ano ba ang tingin niya sakin? Isang bagay na kapag hinulog sa sahig e hindi nakakaramdam ng sakit? Kung ganun naman pala, gago siya. Lahat ng bagay, nasasaktan. Lahat ng nahuhulog na bagay, nasisira. Nasaktan ako at nasira noong panahon na nahulog ako sa kaniya tapos wala siyang ginawa para saluhin ako. Sa halip, hinayaan niya lang ako.

Hindi ko alam kung ano ang sunod na nangyari. Natagpuan ko nalang ang sarili ko sa loob ng dean's office habang nakaupo sa isang mamahaling couch kasama ang ilang mga lalaki na taga-ibang section.

Nakaupo naman sa visitor's chair ang President ng student council habang hinihintay ang pagdating ng Dean. Ilang sandali lamang ay lumabas mula sa isang pinto ang isang babae na nasa mid 30's tapos nakasuot ng peach top uniform at black na skirt. Bukod sa ingay ng aircon, dinig rin ng mga tenga namin ang maingay niyang sapatos na naglalakad papuntang desk niya.

Lahat kami ay nakatingin sa mahinhin niyang lakad. Lahat kami ay hangang-hanga kung paano niya dalhin ang sarili sa awra na kailangan namin siyang igalang.

Narinig din namin ang pagbukas ng drawer niya nang makaupo siya. Kinuha niya sa loob ng drawer ang mga envelop na puti tapos ipinatong iyon sa ibabaw ng lamesa. Nagsuot din siya ng specs. She browse those envelop infront of us tapos isa-isa yong ipinamigay ni Michelle, ang president council, sa amin.

Nagsalita ang dean bago pa namin tangkain na buksan ang mga envelop na binigay ni Michelle sa amin. Lahat ng atensyon namin at ibinaling sa kaniya. Inayos muna ang ilang hibla ng kaniyang buhok bago pinagpatuloy ang pagsasalita.

"Alam kong lahat kayo ay nabigla sa biglaang pagtawag ko sa inyo ngayong hapon. Don't worry, kinausap ko ang mga professor niyo kanina na gawin kayong excempted sa surprise quiz nila." Sumandal siya sa kaniyang swivel chair at bahagyang dinuyan iyon.

"Nandito kayo dahil isa kayo sa mga napili ng mga department niyo para lumaban sa Ginoo ng Unibersidad taong 2020."

Halos mapiga at malukot ko ang hawak na envelop dahil sa balitang sinabing 'yon ng Dean. Hindi ko inakala na isa ako sa napili. Ang daming mas better at mas maitsura sa department namin bakit ako pa ang pinili?

"Ang mananalo sa inyong anim ang mag-rerepresent ng university natin at lalaban sa ibang university next month kaya biglaan ang pagpili sa inyo ng mga professors niyo. May cash prize ang mananalo. May kotse rin na kasama. Magiging mukha pa ng university natin ang mananalo. Ilan lamang 'yan sa mga awards na makukuha niyo. Kaya, galingan ninyong lahat. At wag na wag kayong magpapatalo." Bangit ng dean sa mga impormasyon na kailangan naming malaman.

Nakaramdam ako ng kakaibang saya nang malaman ang kapalit ng pagsali sa patimpalak na ito. Siguro kapag nanalo na ako dito ay mawawala na ang mga fake news and tsismis tungkol sakin at sa mga kaibigan ko. Babalik na sa dati ang lahat.

Napatigil ako sa pag-iisip ng kung ano-anong bagay nang sumagi sa utak ko ang imahe ng tao na makakalaban ko sa patimpalak na ito.

And by thinking. Kailangan kong galingan dahil siya si Lach Del Rey. Every woman in this campus like and love him so much. At kung botohan ang gagawin, tiyak na mananalo siya.

Napalingon ako sa pwesto niya. Hawak lamang niya ang puting envelop sa kamay at nakatitig lang doon. Mayamaya ay bigla niya nilukot iyon. Sanhi na mapatingin ang iba pang mga lalaki na kasali sa patimpalak.

Even the dean and the president of student council threw a gaze at him when he crumpled the envelop infront of us.

"I have no interest joining pageants. Kung academic ito at utak ang labanan, sasali ako." Ewan ko kung dahil lang ba sa aircon kaya malamig ang buong office o dahil iyon sa boses ni Lach na tumutol at umayaw sa pagsali sa contest.

"Academic is involve here, Mr. Del Rey. Excepted kayo sa mga major subjects kapag nanalo." The dean tried to convonce Lach to join. But this guy already made his decision. I knew him better. Kapag ayaw niya. Ayaw niya.

Marahang umiling si Lach. "I'm still not attending this pageant, dean. Bastos na pakinggan pero, this pageant is non-sense. It will never feed my brain or give me more knowledge and wisdom." It was like, Lach is talking with someone that is not very important. Desidido talaga siyang umayaw sa pageant .

"That's beyond of your limitations, Mr. Del Rey. Pwede kang umayaw kung nanaisin mo. Basta 'wag mo lang laitin ang pageant na 'to dahil pangalan at reputasyon ng academy ang nakasasalay dito." Sa tono ng boses ni Dean, pinapakita niyon na nawala na siya sa pagiging mahinhin na babae. Tila lumabas ang mala-dragon na ugali nito dahil hindi nagustuhan ang sagot ni Lach.

"That just my point, dean. If you will excuse me, babalik na ako sa klase ko."

Tumayo si Lach mula sa inuupuang couch. Tahimik kaming lahat na pinapanood siyang naglalakad papunta sa exit door. Tumigil siya panandalian nang magsalita ulit si Dean.

"Alam mong hindi magugustuhan ng iyong tatay at nanay ang pagtanggi sa pagsali sa contest na ito, Lach. You regret your decision as soon as you open the door and leave this room." Naging seryoso ang tono ng boses ni Dean.

Nakarinig naman kami ng buntong hininga mula kay Lach na nakatayo lang sa exit door. Mayamaya lang ay lumingon siya sa pwesto namin tapos tumama ang tingin niya kung saan ako nakaupo. Bigla siyang ngumisi.

"Nagbago na ang isip ko." Sabay lingon kay Dean. "Sasali ako sa competition pero sa isang kondisyon."

Our dean hmped. Tapos pinaglaruan ang ballpen sa mga daliri niya. "Tell me your terms and conditions, Mr. Del Rey."

Bago sumagot si Lach. Lumingon ulit siya sakin na blanko na ang ekspresyon ng mukha. Dumilim ang awra niya at sa tingin ko may balak siyang hindi maganda.

"Papaalisin niyo sa university na ito ang matatalo. Kahit scholar niyo pa o hindi." Ngumisi ulit siya ng nakakaloko. "And if I beat Sebastian Generales in this competion..." he paused for awhile then tinuro ang exit door. "Kasama siya sa mga estudyante na papaalisin."

Halos hindi ako makapagsalita sa sinabi niya. Sa tono ng boses niya, halatang seryoso siya sa sinabi niya.

"'Yun ang kondisyon ko, dean. Tanggalin sa univeristy na ito si Sebastian kapag natalo ko siya sa contest."

Nakatulala lang ako at gulat na gulat sa sinabi niya kay dean. Mas lalo pa akong natakot nang marinig ang sagot ng aming dean. Tumingin muna siya sakin bago binanggit ang kaniyang sagot.

"Deal."

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status