Nasaksak at napurohan siya sa likod, napasigaw ito sa sakit at agad natumba sa lupa. Maraming pulang likodo ang tumalsik sa lupa mula sa lalaki. Napapikit ang aking mga mata. Hindi ko kayang tingnan ang mga ganitong eksensa. The poor guy is helplessly lying in the ground as he's bleeding to his death.
"Any last words?" Tanong nito at ngumisi ng mala-demonyo.
Alam kong gustong lumaban pabalik ng lalaki ngunit ayaw makisama ng kanyang katawan. Wala itong nagawa kun'di humandusay sa lupa. Hindi kalaunan ay muli niyang sasaksakin ang lalaki. Natataranta na talaga ako sa maaring mangyari. Ano ang pwede kong gawin?
Kahit nagdadawalang-isip tumakbo ako patungo sa kanila ngunit napatigil ako. May bumato sa kanya. Natamaan ito sa ulo upang siya'y mapalingon sa amin ng napakasama.
"Lumayas ka dito, mamamatay tao ka!"
"Huwag mo siyang sasaktan! Kaloka ka! Sayang lahi!"
I was so proud of what the two did! Halata din sa mukha nila ang saya sa kanilang nagawa pero nagbago ito. Dahan-dahang naglakad ang lalaki sa aming gawi. Ngumisi siya ng malapad bago mawala sa aming paningin.
"Asan siya?"
Luminga-linga kami sa paligid nagbabakasaling makita ito. You can feel the tension in the air, nagulat na lamang ako nang bigla itong lumitaw sa likod nina Hannah.
"That hurt..." He said, whispering both their ears.
Napako sila nang maramdaman ang presensya nito. Nangamba ako para sa sitwasyon nila Hannah, hindi namin alam kung anong kayang gawin nito.
"What you two did earlier was the biggest mistake of your life. Ito ang maging bayani na kahit alam niyong mapapahamak kayo. Being the hero will only bring your demise." He said playfully.
Sinubukan ng dalawang tumakbo gamit ang natitirang lakas na mayroon sila. Mapaglarong sumipol ang lalaki, he's confident that he'd be able to catch them.
"It's futile. Hindi niyo ako matatakasan, kahit ano pa ang gawin niyo." Muli itong naglaho at biglang lumitaw sa harapan ng dalawa.
Matitinis na sigaw ang narinig ko, sinubukan ulit nilang tumakas. Sa kasamaang palad ay nagapi nito si KC. Nagpumiglas siya ngunit wala itong naging silbi. Habang si Hannah naman ay tumakbo papunta sa 'kin. Yinakap ko agad siya, nararamdaman ko ang panginginig sa kanyang katawan. Mismong akong ay nanginginig na rin. Papaano si KC?
"Tulong mga beshie! Julong! Ayoko pang mapatay na vi—" Pagpupumiglas ni KC.
"Tumahimik k—."
"Ice Magic: Ice Canon." Napalundag ako sa tuwa ng makitang nakatayo ang lalaking tumulong sa 'min. "Eat this!"
The moment he said those words the artillery he had on his arms launched a mighty attack. It directly hit the guy in this forehead, tumalsik siya ng ilang metro dahil sa lakas ng impact. Tumama ang likod niya sa puno upang siya'y mawalan ng malay.
"Hannah! Trixia! Lafit na me ma-krook doon! Mabuti nalang at sinave ako ni KYAH, siya talaga ang prince charming ko. My savior!" Kilig na kilig na sabi ni KC, mahina akong mapatawa. Matapos ang lahat ng nangyari, 'yan ang lumabas sa bibig niya!
"Damn, my back." Daing ng lalaki.
Lumapit agad kami sa kanya upang alalayan siyang maka-upo ng maayos. Natakpan ng yelo ang sugat niya, gusto ko man magtanong pero mas pinili kong manahimik.
"Okay ka lang?"
"I'm fine. Masakit lang talaga ang likod ko." Sagot niya't ngumiti sa 'min.
"Sigurado ka?"
"Saan kami pwedeng humingi ng tulong para mapagamot ka kyah? I mean Kuya?" Singit ni KC.
"Oo. Huwag kayong mag-alala may nagpapatrolyang kawal dito."
"Okay?" Kawal? Anong kawal ang pinagsasabi niya? "Nga pala, salamat sa pagtulong sa 'min."
"Wala 'yon. Kahit sino namang tao ay gagawin ang bagay na iyon." Tugon niya upang maging dahilan para ako'y mapangiti. "Kayo? Maayos ba ang lagay niyo?"
"Ocakes lungs."
"Of course, nandito kana kasiii." Umiling ako. Hindi talaga nakapagpigil ang dalawa't bumanat pa.
"Kayo talaga. I'm Frost Trevil, you can call me Frost."
--
Kasalukuyang naglalakad kami ngayon sa isang mala-paraisong lugar, manghang-mangha kami sa paligid. Napakamoderno dito, it's the complete opposite of the place I've been living for nineteen years.
Wala masyadong naglalakihang gusali't skyscrapers. Kahit nandito kami sa malaking siyudad maraming puno dito kaya't ang presko ng hangin. Ang lalaki rin ng mga bahay, parang wala atang mahirap dito. Ang nakakapagtaka, wala akong ni-isang nakitang sasakyan dito. It's kinda weird for a modern place like this. Tanging mga kalisa lang ang ginagamit nilang transportasyon.
Gaya ng sinabi ni Frost, may dumaang kawal na nagpapatrolya sa paligid kanina. Tinulongan nila kaming dalahin itong si Frost sa hospital. Ang nakakapagtaka ay madaling naghilom ang sugat na natamo ni Frost. What kind of modern technology did they use?
Also we were about to bid our goodbyes to Frost as his condition was stable. Mabuti nalang talaga at ang kakapal ng mukha nila KC at Hannah. Nagmaka-awa sila na sumama kami sa kanya dahil sa nawawala kami at baka maulit naman 'yong nangyari kanina. Pumayag naman siyang tulongan kami.
Isa sa mga bagay na bumabagabag sa isipan ko ngayon ang kayang gawin ni Frost. Nahihiya akong tanongin siya kung papaano niya ito nagawa. I really don't believe that magic exists.
"KC, sideview naman! Sige pa! Ganyan nga, fierce dapat!" Sigaw ni Hannah habang si kinukonan ng litrato si KC.
"They're funny." Tawa ni Frost.
Mabuti nalang at halos walang pakialam ang tao dito. Paniguradong iisipin nilang may masamang motibo ang dalawa. Grabe kasi kung makaposing sa gate ng magarang bahay, hindi naman sa kanila.
"Pagpasensiyahan mo na sila, ganyan talaga ang dalawang 'yan."
"Ang saya siguro nila kasama."
"Yeah, I'm so lucky to have them as my bestfriends."
"Ba't hindi ka sumama sa kanila? Okay lang ako dito."
"Ayoko, n-nakakahihiya." Ilang na sambit ko bago binago ang usapan. "Anong lugar 'to?"
"Nandito tayo sa kabesira ng Legion, sa Faishir City. Hindi ka pa ba nakarating dito?" Takang tanong niya upang magtaka na din ako.
"Legion? Saang parte naman 'yon ng Pilipinas?"
"Pilipinas? Wala namang lugar na ganyan sa Mahonotopia?"
"Mahonotopia?" Napahawak ako sentido, hindi kami nagkakainitindihan. "Sandali! Nakakalito na 'to."
"Para tayong baliw." Nagtawanan kami. "Dalian na natin, malapit na tayo" Dagdag niya pa.
"KC, Hannah! Tara na!" Sigaw ko upang maagaw ang atensyon ng dalawa.
"Yamete kudawait Trixia-sama!" Sagot ni Hannah. Paglingon ko pabalik may tinamaan akong matigas na bagay. Napadaing ako sa sakit at napahawak sa aking ilong.
"Sorry."
Nakakahiya, likod ni Frost ang nabangga ko!
"Nasaktan ka ba?"
"H-hindi naman."
"Good. Nandito na pala tayo!" Napatingin ako sa dereksyon na kanyang tinitingnan.
Hindi maipinta sa mukha ko ang pagkamangha. Palasyo, isang magarbong palasyo! It's not that big like the ones on TV, a mini version of it. Kahit gano'n hindi magkamayaw ang aking damdamin! Totoo ba 'to?!
Gaya ng naging reaksyon ko kanina, gano'on din ang naging reaction nila KC at Hannah. Napanganga rin sila sa makapigil hiningang tanawin. I've never expected in a million years that I would see a castle in my whole life. Napatawa naman si Frost sa naging reaksyon namin. Dahan-dahan kong isinara ang nakanganga kong bibig.
"Mukhang gusto niyo na atang pumasok?" Aliw na tanong nito sa amin. Tanging hilaw na ngiti ang aming naging sagot. "Tara na..."
--
Frost gestured us to follow him, agad naman kaming sumunod. The Guild's entrance astonished us with it's marvellous design and architecture. It looks so old yet still beautiful, there was a big arc above the Guild's vast gate. Words are visible from it. "Welcome to Aqua Flame, where water and fire unite." I mouthed and thought for a bit. There's something strange or should I say magical in this place. Ito na siguro ang magiging daan upang maliwanagan na ako sa mahikang 'yan kasi hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala na totoo ang magic! Who would believe in something that could defy science? Hindi ko alam ba't nanginginig ako sa mga oras na ito. Napakaganda kasi ng paligid, mayroong napakaraming palamuti. I never knew places like this still existed, it's so surreal. Parang dinala kami sa nakaraan, sa panahon na uso pa ang princepe't princessa.
Chapter 7: Maica Mcfreed.--"Hi."Napalingon kaming tatlo nina Hannah. Tumambad sa amin ang isang magandang nerdy girl, may dala siyang bag. From her looks mukhang magkaedad lang kami. Her green hair attracts attention to those around her, mas lalong nakadagdag do'n ang suot niyang salamin. Mukha naman siyang mabait at napakahinhin niyang tignan."Hi din! May kailangan ka po?" Bati ko sa kanya.Hindi naman ito kumibo at umupo lamang sa tabi ko. I looked at her with a questioning look habang siya tudo ngiti."Sorry, I forgot to introduce myself. Maica Mcfreed, I'm the secretary of this Guild." The three of us nodded in unison. "Bilin ni Frost sa 'kin, ako muna ang magpapaliwanag sa inyo sa mga nangyayari habang wala pa siya. Saan nga ba tayo magsisimula?"Pansin kong masyado pa
Chapter 8: Magic Lesson.Halos isang oras na din kaming naghihintay na dumating ang kaibigan ni Maica ngunit hanggang ngayon wala pa rin ito. Sa oras naming paghihintay namayani ang katahimikan na kahit si KC ay walang masabi. Kailangan kong umaksyon, I can't stand this awkwardness."Maica what are your friends like?" Naunahan ako ni KC, ngumiti agad ako kay Maica."Mamalaman niyo din mamaya." She replied. "Mukhang matagalan pa tayo sa paghihintay, ipapaliwanag ko muna sa inyo ang tungkol sa mahika."All of our attention was on her, eager to fill our thirst for answers. Nakakamanghang bagay ang mahika, sinong ayaw makinig ukol dito?"May tatlong klase ang mahikang maari nating taglayin. Una ang Primary Magic, it's the most common and easy to manipulate kind of magic. Seventy percent of the population here in Mahonotopia uses Primary Magic. Ang mga halimbawa ng
Chapter 9: The Jerk.--Hannah's Point of view. "Whut dut gurl drunk? Bigla-bigla nalang naiihi." Tanong ni KC na may kunot sa noo."Aba malay ko." Bagot na sagot ko. Nawalan naman agad 'yon.Nakuha ang aking atensyon ng pagbukas ng malaking pintuan ng guild, there three shadowing is guys. Hindi ko maaninang ang mga mukha nila. Kaiinis, bakit ba kasi naglalabas ng kakaibang ilaw ang guild na 'to kapag bumubukas!"Nandito na sina Rim." Anunsiyo ni Maica para mabuhayan kami ng dugo.May itinuro siyang lalaking pula ang kulay ng buhok, ay shit gwapo! Napatulala ako ng kaunti sa kanya. Ang pupungay ng kanyang mga mata, mapupula rin ang labi na parang ma lipstick, ang puti din ng balat niya at super tangos ng ilong. Synchronized pa kaming nagtilian ni KC animoy iisa lang
Chapter 10: Meeting Him Again.--Anong motibo niya sa akin? Kilala niya ba talaga ang totoo kong mga magulang? Totoo rin kaya sinabi niyang hinahanap nila ako?Ito ang mga katanongang bumabagabag sa akin sa mga oras na 'to. Napagpasyahan kong magpahangin at magmuni-muni sa labas. Kasalukuyang mag-isa ako ngayon sa labas na patag na bahagi ng guild.Yinayakap ko ang aking sarili, sobrang lamig dito sa labas. Nagsisi akong pumunta dito ng walang dalang jacket, malapit na akong maging yelo sa sobrang lamig. Binaliwala ko nalang ito't tumingin na lamang sa mga nagniningning na bituin at kulay asul na buwan sa itaas habang
Chapter 11: The Truth. [✓] -- Trixia's Point of view. "Maligayang pagdating sa Mahonotopia Mahal na Princessa. Maganda ba ang naging karanasan niyo dito?" He asked like he was a close friend of mine. I can't stand seeing him smiling at me genuinely like he did something good! Ano ba talagang pakay niya't dinala niya ako sa lugar na 'to?! "Ano ba talaga ang kailangan mo sa akin? Tsaka nagkakamali ka, hindi ako isang Princessa isa lamang akong dukha." Mahina itong tumawa habang nakatingin sa akin. Hindi ko na talaga maintindihan ang lalaking 'to. Una, binigyan niya ako ng mamahaling singsing ng walang dahilan. Pangalawa, tinawag niya akong Mahal na Princessa kahit sa isang titig lang ay masasabi mong mahirap ako. "Ipinadala ako ng Mahal na
Chapter 12: The New Guy. --Nilinuwa ng pinto ang isang lalaking kulay dilaw ang buhok sa pagbukas. He's wearing a typical knight apparel, bustling of metal. Kapansin-pansin ang kanyang asul na mata. This guy looks handsome pero mukha itong suplado at walang pakialam sa mundo. Tumungo siya sa gilid ni Master Hollars na kasalukuyang nakatayo sa gitna."Introduce yourself.""Trevor Medina." Plakadong na tugon niya bago umupo sa bakanteng upoan.I feel the chill with all this cold treatment that we're getting. Parehas na malamig ang pakikitungo sa amin nina Master Hollars at Trevor. Hindi ko mapigilang lumingon sa katabi ko dahil sa sobrang landi. Parang bulati ang dalawa kulang nalang bugbugin ako sa sobrang kilig.Nais ko silang sawayin para tumigil ngunit hindi ko magawa dah
SChapter 13: Failure.--"We're here everyone!" Tugon ni Frost na nagmamaniho sa labas.Sa wakas nakarating din kami, dumikit na ata ang aking pwet sa upoan dahil sa tagal ng pagkaka-upo. I really hate traveling, mabuti nga't hindi jeep ang sakay namin kun'di nasuka na siguro ako."Guys, take a look! Ang ganda talaga ng Crotia City." Sambit ni Maica na manghang-mangha habang nakalabas ang kanyang ulo sa bintana.Nagmamadali kong inilabas ang aking ulo sa bintana upang tingnan ang sinasabing tanawin ni Maica."Wow!" I said in awe, I've never seen such beautiful thing!Especially the orange like sunset, malapit na kasing gumabi bago kami makarating dito. Pansin mo din sa paligid ang raming iba't-ibang uri at kakaibang bulaklak na naka-display sa arkong naroon. It says, Welco