PART 1-FIVE, HIS REAL GIRL

                                                     “HELLO, Johnny!” Ginulat si Johnny ng masiglang tinig ni Riri mula sa likuran niya habang kinukumpuni niya ang lumang bike niya. Nasa dating garahe siya nila na ipinasara na ng ama niya at ginawa na lang bodega dahil sa paniniwalang hindi siya makikita ng makulit na bubwit na ito doon pero bigo pa rin pala siyang mataguan ito.    “Paano mo nalaman na nandito ako?”

          “Sinabi ni Ninang Dita syempre.”                               

          He just grunted. Minsan gusto na niyang mainis sa ina. Dahil sa pagkunsinti nito kay Riri kaya lalong naglalakas-loob ang dalaga na kulitin siya.

          “Samahan mo naman akong pumunta sa mall, Johnny. Manood tayo ng sine tapos kain tayo ng pizza! Doreen and Indy had to go back home earlier than they planned. Mahaba pa ang free time ko. I’m bored!”

          “Ewan ko sa ‘yo!” asik niya na ipinunas sa basahan ang magrasang kamay bago tinalikuran ito at iniwan. “Magbasa ka ng libro, madadagdagan pa ang nalalaman mo.”

          “Read a book?! Eew! Why would I do that?!” tila nai-eskandalo na bulalas nito, may kasama pa iyon na pagngiwi.

          Akala ni Johnny ay malilibre na siya ngayong Sabado na ito sa pangungulit ng babae na ito. Dahil ayon sa Mom niya ay bumisita kagabi sa bahay nina Riri ang mga pinsan nitong sina Doreen at Indy kasama ang mga magulang ng dalawa. Umalis nga raw si Riri kaninang umaga kasama ang mga pinsan at mga kaibigan na sina Syn at Berna. Pero mukhang ayaw talaga ng tadhana na pagpahingahin siya ng kahit na isang weekend lang mula sa presensya ni Riri. Dahil heto na naman ito at iniistorbo siya.

          “Hey!” habol nito sabay ikinawit ang braso sa braso niya.

          Napabuntung-hininga na lang siya.

          “Sige na, Johnny, please? Nood tayo ng movie tapos mag-pizza and french fries tayo! Ililibre pa kita ng milk tea if you want. It’s been ages since we went out together. Lagi mong sabi, busy ka sa work mo but now hindi na. Kaya tara!”

          He was now starting to work at the junior level at his dad’s company. Ayaw ng dad niya na pumasok siya sa kompanya nito nang hindi nagsisimula sa pinaka-mababang posisyon. It will help build his character and help him understand his employees. Noong mga unang buwan niya sa WinFoods Food Manufacturing Company, naging janitor siya, delivery boy, pahinante at factory worker. Nitong linggo lang na ito siya nagsimulang pumasok sa opisina mismo ng kompanya.

          “I’ve got a better idea. Umuwi ka na, tapos ako lalakad mag-isa, okey?” aniyang pilit inaalis ang kamay nitong naka-abrisyete sa kanya.

          “No! It’s not okey!” iling nitong may katernong padyak pa. “Kapag ‘di mo ‘ko idineyt, kukuryentehin kita!” banta nitong pinatotohanan ang sinabi sa pagdikit ng joy buzzer sa braso niya.

          “Hey! Stop it, Riri!”

          “Pumayag ka munang mag-date tayo!”

          “Ayoko! Hey! Tama na, Dorinda Marie! Ano ba?!”

          “Say yes first!”

          “Stop acting like a brat! ‘Di ka na nakakatuwa!’ agaw niya rito sa joy buzzer. “Now get lost, brat!” taboy niya rito na may kasamang panlilisik pa ng mga mata.

          “Isusumbong kita kay Ninang Dita! Sasabihin kong puros porn sites ang laman ng computer mo!” pananakot nito imbes na sa kanya masindak.

          “How did you know?!” gulat na bulalas niya before he realized it was a stupid question. He really should’ve put a password on his computer.

          Labas-masok naman talaga ito sa kwarto niya mula pa noong four years old ito kaya ‘di kagulat-gulat na makita nito ang lahat ng itinatago niyang sikreto sa silid niya. Sobrang usisera pa naman ito, buti nga ‘yung websites lang ang nakita nito at hindi ‘yung---

          “Sasabihin ko ring may balloons sa drawer ng side table mo,” dagdag nitong may pilyang ngisi sa labi. She obviously knew it wasn’t ‘balloons’ but condoms.

          “Ang sarap mo talagang sakalin, pakialamera ka!” gigil na aniyang iminwestra ng mga kamay ang nais gawing pagpipilipit sa leeg nito.

          Lalaki siya at binata pa, may mga panlalaki siyang pangangailangan at alam ng Mom niya iyon. Ngunit pagdating kay Riri na mas anak pa nitong ituring kaysa sa kanya, overprotective ito kaya’t tiyak na masasabon siya nito oras na malamang nakita ng dalagita ang mga sites sa computer niya at condoms sa silid niya. Akala yata ng Mom niya ay inosente pa ang kamalayan ni Riri about the flowers and the bees and would rather keep it that way. Bagamat ayos lang dito at kay Aunt Shebbah mismo ang lantarang pagpo-proklama ni Riri na girlfriend niya ito even though it’s the biggest fiction ever told.

           Noong una ay natatawa lang siya at binabalewala lang niya ang kapilyahan ng dalagita just like what both their families seem to have been doing. But lately, he’s starting to get really pissed off sa tuwing susulpot ito at gagambalain ang buhay binata niya with her staunch declarations about her being his loving fiancee. More so when his parents started hinting they want him to seriously consider making Riri his real girl.

          “I know, pero saka na, date muna tayo,” hila nito sa kanya.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                             ANNOYED na nakapamulsa si Johnny habang nakasakay silang apat nina Riri, Syn at Berna sa escalator. It was bad enough that he was blackmailed by the imp to go with her but it definitely was an undeserved punishment when she invited her two equally irritating cohorts.

          Tuloy pakiramdam niya’y nagbi-baby sit siya to three unruly, wild and mischievous kids instead of being with three young adults who are perfectly able to act in a temperate manner if they so desired. The problem is, tila wala iyon sa agenda ng mga ito.

          And as it is, kinailangan na niyang ipulupot ang braso sa baywang ni Riri since twice na itong muntik mahulog doing silly antics that only the three of them find amusing. Pagtapak sa third floor kung saan naroon ang mga movie theaters ay diretso agad sa stall ng popcorn ang tatlo. Iiling-iling na pumila naman siya sa ticket booth.

          Buti na lang at hindi mahilig sa romantic flicks si Riri, pareho sila na action o kaya ay comedy ang pinapanood. Kung hindi ay lalayasan talaga niya ang mga ito. Nakabili na siya ng tickets nang maramdaman niyang tila may nakatitig sa kanya. Nagtatakang lumingon siya sa likod niya and sure enough naroon nga ang dalagang pamilyar sa kanya ang mukha pero hindi naman niya mapangalanan.

          “Hi, Johnny!” nakangiting bati nito and it was her shy smile that made him remember who she is.

          “Karla!” galak na lapit niya sa kababatang mahigit three years na ring hindi nakikita.

          Anak ito ng pinsan ni Nanay Pinty na si Aling Melba. Labandera at plantsadora din nila si Aling Melba kaya noong mga bata pa sila’y madalas rin niya itong nakakalaro sa tuwing isinasama ito at ang kapatid nitong si Miles ni Aling Melba sa bahay nila. Pero three years ago ay lumipat sa Iloilo ang pamilya nito dahil tagaroon ang napangasawa ng biyuda nitong ina.

          “Kumusta? Kailan ka pa bumalik?” tanong niya.

          “Noong isang linggo pa. Dito kasi ulit na-assign sa Montagu si Tatay Arnel eh,” tugon nito tukoy ang stepfather. Tila biglang lumamlam ang kinang ng ngiti nito pagkasulyap sa likuran niya.

          At hindi man siya lumingon, alam niyang si Riri ang dahilan niyon. Mula pa kasi noon ay hindi na ito nakalapit ng loob ni Riri. Laging magkaaway, no, correction, lagi itong inaaway at pinaiiyak ni Riri considering mas matanda ito ng three years sa dalagita.

          Something na pinagtatakahan na niya noon pa dahil hindi naman pala-away sa mga iba nitong kalaro si Riri. At ang mga paborito pa nitong kalaro noon ay yung mga batang gusgusin sa malapit na slum area sa pinapasukan nitong eskwelahan noong gradeschool. Madalas isinasama pa nito pauwi ang mga iyon, giving her toys to them and entreating them to eat the snacks her Yaya prepared kapag nahihiyang tumatanggi ang mga batang iyon.

          Kahit si Miles nga na mismong kapatid ni Karla ay kaibigan ni Riri kaya hindi niya masasabing dahil anak lang ng katulong nila si Karla kaya lagi nitong kagalit ang huli noon. There’s just something in Karla that Riri had always disliked gayong tahimik at mabait naman si Karla, may pagkamahiyain pa.

          “Hey! Is that Karla, Johnny?” wala namang animosity sa curious na tinging itinutok ni Riri kay Karla nang tumayo sa tabi niya.

          “Yeah, Riri,” tango niya na inakbayan ito.

          Johnny was relieved na hindi tinarayan ni Riri si Karla. Lalo pa at sa pagkakaktanda niya ay medyo violent ang naging last encounter ng dalawa just before umalis sina Karla papuntang Iloilo. And if he wasn’t mistaken, Riri sported a lot of bruises and a black eye from that fight. Kaya nga hindi siya makapaniwala dahil bagamat mas maliit si Riri kumpara kay Karla, mahinhin at malamya naman si Karla.

          But then again, knowing Riri, she has probably forgotten all about that fight. Hindi naman ito ang tipong nagtatanim ng galit. Once her anger and her temper has been spent, tapos na para dito ang kung anuman iyong ikinagalit nito. And even those brief flashes of her fury ay miminsan lang maganap dahil ordinarily ay masayahin at palabiro ito.

          Kung ipagkukumpara nga niya ang temper nina Riri at ng Ate Shaniah nito, mas nakakatakot ang temper ni Shaniah. Mahaba man kasi ang pasensya ni Shaniah, kapag sumabog naman ang pagtitimpi nito, daig pa ang bomba sa lakas ng epekto. Now that he think of it, kahit si Shaniah na kaedad ni Karla ay hindi rin kasundo si Karla noon. Hindi nga lang inaaway ni Shaniah si Karla tulad ng ginagawa ni Riri pero sa tuwing nasa paligid si Karla, niyayaya agad ni Shaniah si Riri na umuwi sa bahay ng mga ito.

          “Hi! Kumusta? Manonood ka rin? Kasama mo ba si Miles bumalik? Oh, yeah, meet Syn and Berna. Guys, si Karla, friend ni Johnny,” wika nitong wala namang bakas ng panunuya sa tono pagkaturing kay Karla bilang kaibigan lang niya gayong kababata rin naman nito si Karla.

          More likely it was because hindi naman talaga nito ibinilang si Karla sa mga kaibigan nito since lagi nga itong magkabangga noon. Nakangiting binati naman ni Karla sina Syn at Berna bago itinuro ang nakapila sa ticket booth na babaeng anito ay pinsan nito. Mabilis din itong nagpaalam saka umalis. Ni hindi na nito nasagot ang pangungumusta ni Riri sa kapatid nitong si Miles.

          “Why is she in such a hurry? Hindi masyadong halata na ayaw niyang makipag-usap sa atin, ano?!” arko ang kilay na komento ni Riri habang sinusundan ng tingin ang nagmamadaling paglayo ni Karla.

           “Eh, who cares?! Tara na! Got the tickets, Johnny Boy?” usisa ni Syn na nilingon si Johnny. The boy even used the bloody nickname that Riri gave him when she was six.

          She thought he was the puppy her mom promised her para lang matigil ang tantrums nito dahil sa paglipat ng mga ito dito sa Montagu mula sa Isla Fuego. Lumipat ang pamilya nito rito sa Montagu para mas malapit sa bahay ng matanda at mahina nang ama ni Aunt Shebbah na dito rin sa Montagu nakatira noon.

          Riri almost never uses that bloody nickname now except for those times she was irritated with him. Anito, he was Johnny Boy whenever he annoys her because it was a reminder that when she expected a puppy, she got him instead. And at those times, she wanted the puppy more. Pero nang marinig iyon ni Syn, iyon na ang ginagamit na pang-inis ng binata sa kanya.

          “I’m not Johnny boy to you, Syn,” malumanay ang boses niya pero may pagbabanta sa tingin na ipinukol niya rito. Bagay na tinugon naman nito ng nanunuyang saludo.

          He was surprised like everyone else nang out of the blue ay magkabati ito at si Riri. Pero nasagot ang pagtataka niya nang minsang mahuling nakatitig ito sa dalagita with something akin to awe. Apparently, nabihag na rin ito ng famous charm ni Riri kaya bigla’y kakampi na ito ng dalagita imbes na karibal sa mga kalokohan.

          And since Riri’s very vocal and demonstrative about her so-called love for him, asar at nagseselos sa kanya si Syn. At ipinapakita nito iyon sa bawat salita at aksyon nito sa tuwing magkakaharap sila. No matter how much he tries to deny that he agrees with his parents, Riri’s parents and Riri herself, na sineseryoso niya ang matchmaking efforts ng mga ito, Syn doesn’t believe him. Kaya tingin niya ay imposible nang maging magkaibigan pa sila nito.