KABANATA 2

KABANATA 2

MIRANDA

Nabulunan si Shanelle sa ininom na alak. Ilang beses itong umubo't nagdilat ng mata sa kaniyang harapan bago tuluyang kumalma. "What?" pag-uulit nito, "Sasama ang Maman mo?"

Nagtagis ang bagang ni Miranda. Halos mapudpod ang mga ngipin niya dahil sa pagkakadiin. Kahit siya mismo ay hindi makapaniwala sa sinabi ng kaniyang ina. Sasama ito dahil lang sa napakababaw na dahilan! Makakaya naman niyang mag-practice na gumamit ng kubyertos habang wala pa ang event!

"Hmn, iyon na nga." Iniangat niya ang paa at idinantay sa maliit na lamesang nasa kaniyang harapan. Awtomatikong iniangat ni Shanelle ang baso upang hindi matabig ng kaniyang sapatos ang inumin. Napatango si Miranda dahil sa ginawa nito. Shanelle is a very sensible person. Hindi na ito kailangan pang sabihan. "The last time we talked, I thought I could convince her pero... nakalimutan ko na gano'n pala siya."

"Aaminin ko, valid ang reason ng iyong Maman." Humalakhak si Shanelle. Kaagad itong natahimik noong nakitang hindi nakangiti si Miranda. Tumikhim nito bago inipit ang buhok sa likod ng tainga. "Kung nando'n ang Maman mo, baka posible ngang mapansin ka ng isang De Leon. Like, baka magwala siya, o magkunwaring inaatake ng sakit kahit wala naman talaga siyang iniinda."

"Mauunang manganak ng bibe ang mga aso bago mangyari `yan." Binasa ni Miranda ang mga magasin patungkol sa tatlong binatang anak ni Don Franco. Kahit magsuot siya ng gown na may sampung balloon sa loob, hindi siya mapapansin ng mga iyon. Those guys loved that voluptuous, elegant curves of a white woman. Hindi pasok ang kulay yema niyang kompleksyon sa mga pagpipilian ng mga ito. Not to mention, siya ay payat at matangkad!

Miranda Isle is an acquired taste.

"Huh." Kuminang ang mga mata ni Shanelle. "Aaminin ko, ha, no'ng una kong narinig na plano mong nakawan ang De Leon Jia, gusto ko ng limang porsyento ng magiging dali mo bilang isang tapat na confidante."

Doon lamang sumilay ang ngiti sa mukha ni Miranda. Hindi siya nagkamali sa pagpili ng kaniyang kaibigan. Kaya pala noong una ay hindi ito natakot at nagawa pa siyang saluduhan. Iyon pala ay gusto ng komisyon. Hindi magiging kuripot na kaibigan si Miranda rito. Shanelle deserves more.

"Si Jed, kumusta?" Iminuwestra ni Miranda ang bintana. "Uuwi na si Karlo sa loob ng dalawang linggo."

Si Karlo Isle ay ang utak ng pangatlong henerasyon ng Isle Jia. Sa oras na maluklok si Miranda sa panahon na magpasyang umatras na ang kaniyang ina, ito ang magiging kanang kamay niya. Nasa militarya ito ngayon at nakikipagbakbakan sa silangan. Si Jed naman ay kasintahan ni Shanelle. Hindi singlaki ng Isle Jia ang pamilya ni Shanelle ngunit makapangyarihan ito. Si Jed at Karlo ay matalik na magkaibigan kahit pa isa lamang taong komon si Jed.

Miranda looked up to Karlos. Idolo niya ang pinsang iyon. He's her first favorite.

Hindi sinusunod ni Karlos ang sistema ng pakikipagsosyo ng kanilang mundo. Ang mayayaman ay sa mayayaman. Ang mahihirap, para sa mahirap. Ayaw ni Karlos sa ganoon dahil para dito, ang kakayahan ng tao ay wala sa pamilyang nasa likod nito. Iyon ang dahilan kung bakit perpekto ito bilang kanang kamay niya.

"Ah! Si Aya Karlo!" tili ni Shanelle, "Tawagan mo `ko kapag susunduin n'yo na siya sa paliparan, ha." Nag-uumapaw pa rin ang paghanga ni Shanelle kay Karlos. Noong una'y naging crush pa nito iyon. Pagkatapos ng sandaling saya ay sumimangot ito. "Ayon, si Jed? Nag-away kami. Ayaw niya kasing dumalo ako sa annual ball ng De Leon Jia."

Mukhang hindi pa rin nagbabago ang maliit na tingin ni Jed sa sarili kahit pa matagal na silang nagsasama ni Shanelle.

Tumuwid ang likod ni Miranda. Isang ideya ang namumuo sa kaniyang isip. "Bakit naman, Shan?"

Ang mga pamilyang wala sa top 10 ay hindi personal na mensahe ang laman ng sobre ng imbitasyon. Walang pangalan. Iyon ay dahil walang nasa mababang posisyon ang tatanggi sa tawag ng isang malakas na Jia. Ang mga nasa listahan ay dapat tratuhin nang may importansya. Pakikipaglapit at pagpapalakas sa isa't isa.

"Eh!" Namula ang pisngi ni Shanelle. Lumabas ang isang bungisngis kay Miranda. Hindi siya pinansin ng babae at nagreklamo. "Iniisip niya na baka mapansin ako ng isang De Leon at yayain ng kasal. I mean, ako? Mira? Patawa!"

Nabura ang saya sa mukha ni Mira. "Bakit? Imposible ba? Para sa 'kin, hindi naman. Ang ganda mo. Binasa ko `yong nakasulat sa nakaraang interbyu sa mga binatang De Leon. Pasok ka sa mga tipo nila." Tumango-tango siya. "Magugustuhan ka kaya ni Jed kung hindi ka kapuri-puri, ha, Shan?"

"Ey!" Ngumisi nang pagkalapad-lapad si Shanelle. "Masiyado kang mabait sa `kin. Tutulungan naman kita kahit 'di mo na 'ko bolahin, eh."

Nagkibit-balikat si Miranda at kunwari'y pinagpagan ang balikat. "Maliit na bagay."

"Pero seryoso. Hindi ko naman gustong mapansin ng mga anak ni Don Franco. You know I love parties, 'di ba?" Niyakap ni Shanelle ang sarili. Humablot ng unan si Mira sa kaniyang gilid upang itapon dito. Kitang kita niya noon pa ang pagkahilig nito sa mga magagarbong bagay. "Magarbo ang venue, for sure!"

Oras na pakasalan ito ni Jed, kailangang maging handa ang lalaki. Shanelle loved sparkly things. Lahat ng engrande ay nasa puso nito. "Mamumulubi si Jed sa `yo, Shan," pabiro niyang sabi. "Ipaliwanag mo na lang sa kaniya `yang gusto mo. Sigurado akong maiintindihan ka niya."

"Yeah, gusto kong dumalo pero mas mahalaga 'yong exam ni Jed sa susunod na linggo. Gusto kong maging abogado siya. Hindi siya mapapanatag kapag nag-aalala siya sa `kin."

Nakaramdam ng inggit si Miranda. Hindi kay Shanelle kundi kay Jed. May taong nag-iisip ng kaniyang ikabubuti nang walang hinihintay na kapalit. Wala siya niyan. Kahit pamilya niya, ipapain siya sa mga lobo upang makaligtas lang oras na magipit. Siguradong taon lang matapos makapasa bilang abogado, magpapakasal na ang dalawa. Hindi lingid sa pamilya ng dalawa ang pag-iipon na ginagawa nila.

Ipinilig niya ang ulo sa kanan at ngumiti kaunti sa kaibigan. "Hmn, kung gano'n, 'di mo na kailangan ang sobre mo."

Hindi naging mabagal si Shan at mabilis na naintindihan ang kaniyang ibig sabihin. Nagkagat-labi si Shanelle sabay sabi, "Bayad muna."

Bumangon si Miranda sa silya at inilapit ang mukha kay Shanelle. Hinalikan niya ito sa noo, isang mabagal at malambot na halik. "Bayad na `ko."

Ngumuso si Shanelle bago tumango sa kaniya. Mukhang hindi ito nasiyahan sa ginawa niyang pambayad. Umiling si Miranda. Wala siyang maibibigay sa ngayon. Kahit pamilya niya'y wala kahit isang libo ngayon. "Anong gagawin mo sa sobre?" tanong nito.

"Isasama ko si David." Gusto ni Mira na makadalo ito sa isang kasiyahang pangmayaman. Kahit isang beses ay hindi ito pumunta sa kahit saang sayawan. Iniisip lagi ang pag-aaral. Ngayon ay gusto ni Mira na magsaya ito. Para na rin mabigyan siya ng daan sa kaniyang gagawin.

"Anong balak mo?"

Siyempre, may kapalit ang kaunting kasiyahang kaniyang ibibigay. Mahal niya si David bilang pinsan ngunit siya ay Isle mula sa dugo at laman. Ang mga Isle ay oportunista. "Magpapanggap siyang ako. Hindi didikit lagi sa `kin si Maman. Makikipag-usap siya sa mga posibleng kasosyo ng Isle Jia. Magpapalit kami ni David ng damit. Lalabas siyang babae."

"Fudge, Miranda!" singhap ni Shanelle, "Gagawin mo ba talaga `yan kay David?"

Nakaramdam ng konsensya at awa si Miranda ngunit itinabi niya iyon kaagad. Isa sa mga bagay na gusto ni Miranda kay David ay ang pagkakahawig ng kanilang mukha. Pareho ng anggulo, hugis at tabas ang kanilang wangis. May kaliitan si David sa aspeto ng tangkad kumpara sa kaniya pero mareremedyuhan iyon ng mga sapin sa paang may nakakamatay sa taas na takon.

Manipis ang labi ni David, masiyadong singkit ang mga mata at maputla kaysa sa kaniya subalit naaayos ng kolorete ang mga bagay na iyon.

Kung iisiping mabuti, ito ang pinakamagandang solusyon!

Nakakailang man aminin ngunit mas mukha talaga itong babae kaysa sa kaniya.

"Hindi ko sasabihin sa kaniya kung bakit. Hindi naman no'n kinukuwestyon ang kilos ko." Ngumisi si Miranda. Tumayo siyang tuwid at naglakad paalis ng silid. "Sundan mo `ko. Hanapin natin siya."

"Kaya niya lang hindi pinagdududahan ang kilos mo ay dahil may tiwala siya sa `yo." Nag-aalalang hinawakan ni Shanelle ang kaniyang braso. "Mira, handa ka bang masira `yong tiwala na 'yon sa `yo? Pagsisisihan mo 'yon pagdating ng araw."

Nangasim ang ekspresyon ni Miranda. "Shan, come on. Para sa kaniya itong ginagawa ko. I promised him something, at tutuparin ko iyon. Oras na malaman niya ang totoo, patapos na siya sa eskwela. So? Don't sweat about it."

"Para sa kaniya ba talaga o ego mo lang ang nagpupumilit sa `yo—" Hinigit ni Mira ang balikat ni Shanelle at marahas itong hinalikan sa labi. Nagtagal iyon ng ilang segundo bago niya itinulak ang babae. "Mi-Mira naman!" daing nito. May hindik sa mukha ni Shanelle.

Pinunasan ni Mira ang labi at ngumisi. "Praktis lang."

"Blegh!" Umarteng nasusuka si Shanelle. "Iw, Mira! Natatahimik naman ako kapag sinasabihan ng 'shut up', e. Isusumbong kita kay Jed."

Humalakhak si Miranda. "Baka pagtatawanan lang ako no'n oras na malamang ako ang first kiss mo no'ng elementary tayo. Sasabihin ko."

"Don't tell him that!" sigaw ni Shanelle, pinagpapapalo ang kaniyang likod. "Ewan ko sa `yo! Kung sinu-sino lang ang pinaghahahalikan mo kapag inaabot ka ng toyo mo!"

Dumaing si Miranda. "Aray! Ano naman? Okay, fine. Titigilan ko na. Alam mo namang nagbibiro lang ako, e."

"Bahala ka! Para kang 'di babae."

Bumulong-bulong si Shanelle ngunit ayaw naman nitong punasan ang labi. Alam ni Miranda na hindi ito nandidiri sa kaniya. Alam nito na kailangan niya ng panggulo sa isip niyang pinupuno ng kaba at takot sa magiging reaksyon ni David sa kaniyang gagawin. It's her way of deviating.

Ganoon siya kapag hindi balanse. Ginagawa niya lahat ng unang pumasok sa kaniyang isip para lamang makawala saglit sa pinoproblema. Sabi ni Karlo ay tutulungan siya nito oras na makauwi ito mula sa silangan.

Sana'y matulungan nito ang pagiging impulsive niya.

"Saan mo nakuha ang blueprint ng mansyon nila?" tanong ni Shanelle mayamaya. Naglakad sila papunta sa hardin dahil hindi nila nakita si David sa silid nito. "Ang bilis!"

"Si Karlo." Namulsa si Miranda at yumuko upang tingnan ang pagsayaw ng laso sa kaniyang suot na roba dahil sa hangin. "Ayaw niyang sabihin kung sa'n galing."

"Nakakabilib talaga si Aya Karlos!"

Sumang-ayon si Miranda at hindi na nagsalita. Nasa hindi kalayuan at namimitas ng bulaklak si David. Payapa ito sa ilalim ng maaliwalas na tanghali. Literal na jack-of-all-trades si Karlo Isle. Si Miranda ang pangunahin nitong fan.

Naunang tumalilis si Shanelle at dumamba sa maliit na likod ni David. "Dev! Uuwi na si Aya Karlo pagkatapos ng tatlong linggo!" pahayag nito.

"Talaga?" nauutal na sabi ni David bago mahigpit na niyakap si Shanelle kahit pa may dumi ang kamay. "Uuwi na si Aya!"

Hinayaan ni Miranda na magsaya ang mga ito ng ilang minuto bago tumikhim. "David."

"Mira, uuwi na si Aya!" Nagtatakbo si David sa kaniya ngunit agad ding napahinto. "Teka, hindi ka ba masaya?"

"Masaya ako," umpisa ni Mira, "pero iniisip ko lang `yong deal na sinabi sa `kin ni Maman."

"Anong deal? Mapapahamak ka ba?" Nag-aalalang nilingon nito ang kaibigan ni Mira na si Shanelle. Nanginig ang kamay ng babae kaya agad na inagaw ni Mira ang atensyon ni David.

Kung nasa ibang pagkakataon lamang ito, maaawa siya kay David. Kahit importanteng balita ay ayaw ibahagi ng pamilya rito. Ngayon ay umaayon ito sa plano ni Miranda kaya dilat ang mga mata siyang nagsinungaling.

"Hindi naman, Dev. Tungkol ito sa pang-tuition mo sa Murdoc."

"Oh, akala ko salita mo lang `yon." Nahihiyang ngumiti si David. Humakbang palapit sa kanila si Shanelle. Ngunit agad na natapilok sa sunod na sinabi ni Dev. "Nakahanap ka talaga ng paraan, Mira? Legal ba 'yan? Ayoko ng napapahamak kayo."

"Oo, legal." Nagkibit-balikat si Mira at kalmadong ngumiti. "Ang kailangan mo lang gawin para matulungan ako ay dumalo sa annual ball party ng De Leon Jia sa susunod na linggo."

Namilog ang mga mata ni David. Nanginig ang pang-ibabang labi nito bago ngumiti nang pagkatamis-tamis. "Payag ako!"

Tumango si Miranda at hindi pinansin ang nag-aalalang tingin na ibinigay sa kaniya ni Shanelle. Hindi dapat ito kabahan dahil magiging ayos din ang takbo ng lahat. Nararamdaman niyang uuwi siya nang wagi.