Chapter 37

 

What is Love?

“Love pursue”

 

Hindi ko kayang umalis sa tabi ng kabaong ni Adi.

 

Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala sa nangyayari. Ni hindi ko man lang natugunan na mangyayari ito. Walang ideyang ganito ang mangyayari sa akin, o kay Adi.

I was just staring at my cell phone. On my call logs, there's that 32 seconds phone call with her.

Gusto kong magwala.

Galit na galit ako sa sarili ko. Isa ako sa may kasalanan ng pangyayaring ito maliban sa hayop na demonyong iyon.

Kahit saang anggulo tingnan, malaki ang parte ko dito.

Putangina, hindi ko makayanan tingnan ang sarili ko sa salamin. Ang lakas pa ng loob ko na tumabi sa kaniya ngayong gabi matapos nang hindi ko pagtugon sa kaniya.

Umiiyak siya nang tawagan niya ako.

Ngunit wala pa din akong ginawa.

I couldn't afford to look at her through that glass barrier of her casket.

"Anak?"

Pag-angat ko ng tingin ay ang pugtong mata agad ni Mommy ang sumalubong sa akin. Kahit siya ay hindi ko matingnan kaya