Kabanata 30

Kabanata 30

"Sigurado kang kaya mong magmaneho? Puwedeng ako naman kung hindi mo kaya." 

Hindi ko alam kung ilang beses na ba niyang itinanong sa'kin 'yan. Simula palang nung naglalakad kami papunta dito ay kinukwestyon na niya ako tungkol dito. 

"Oo nga. Ang kulit mo," natatawang sagot ko at pinisil ang kaniyang pisngi. 

"I'm just worried. Sabi mo kasi masakit pa rin 'yang..." He pointed pll my butt using his lips. "Baka kasi hindi ka maging komportable sa pagmamaneho mo." 

Masakit pa rin naman talaga ngunit hindi na naman kasing-sakit tulad kagabi. Medyo mahapdi nalang at minsanan nalang ang pagkirot. 

Kaninang nag-almusal kami bago umalis sa apartment niya, komportable naman ang pag-upo ko kaya siguradong hindi naman ako mahihirapan sa pagd-drive. 

"Ayos na ako. No need to worry, okay? Atsaka kung sumakit