continuation....
Author's POV:
Sa kabilang banda. Hindi alam ni Lia at Kendra na nakatago si Gab sa kabilang side. He was about to show up upon noticing Lia crying earlier but stopped his self when Kendra appeared. Hindi niya alam pero nasasaktan siya nang makitang umiiyak si Lia.
"How come I made her suffer when I now feel hurt if I'll see her cry?" He uttered to himself. Lia I promise, I'll do my best for you from now on. Babawi ako." dagdag pa niya habang malungkot na tinitingnan ang dalawa.
15 minutes before bago ina-announce ng Prof na walang klase. Since Ethan knew that they don't have classes, he decided not to go to their classroom. Bit-bit niya ang isang box ng chocolate na pinadala sa kanya ng kanyang ka-teammate sa basketball, sakto ring nakasalubong niya si Hannah.
"Hannah!" Bati niya dito.
"Ethan!" Bati rin nito sabay ngiti.
"By the way may nagpapabigay sayo." Ethan h
continuation.....Author's POV:On the other hand magkaharap na ngayon si Ethan at Hannah habang pababa pa si Lia papalapit sa kinaroroonan nila. Nagsimula ng mag-usap ang dalawa."Here!" Inabot ni Ethan ang boquet ng flowers."Oh! Thank you but what is this for?" Tanong ni Hannah na nakangiti, she can't explain her happiness receiving something from Ethan."Ah, it's from my friend. He asked me to give it to you." He said, Hannah's smile dropped pero bumawi siya ng ngiti a second after para hindi mahalata yung disappointment niya na hindi naman pala galing kay Ethan ang bulaklak.
continuation....Authour's POV:It's Monday now, magkasabay na kumain sina Lio, ang Mom at ang Daddy nito. Habang kumakain napatingin siya sa paligid. Napansin rin niyang walang nakahandang plato para kay Lia."Mom-Dad napansin ko I haven't seen Lia since I got back home yesterday afternoon, hindi pa ba siya tapos tupakin? It's almost 8 in the morning di pa ba yun kakain." Tanong ni Lio sa parents niya."Hey! Kaya kayo hindi nagkakaintindihan ni Lia, you always tease her." Saad ng Mommy nila."She's not home I send her last Saturday sa airport. If only you are close with your sister then she should have told you where she is." Sagot ni Arnulfo na Daddy nila."Then saan nga siya Mom-Dad, yun lang ang tanong ko." Saad ni Lio na naiinip."Be ready for work Lio, kinancel na namin ng Mommy mo ang vacation natin. Lia said she'll be staying with Mom and Dad until the end of this month." Saad n
continuation...Lia's POV:Mag-isa lang ako sa bahay ngayon. Kanina lang ay umalis si Grandma at Grandpa for their yearly physical examination. Kaharap ko si Onion, I decided to film him habang binibigyan ko siya ng treats."Hey Onion come here to Moma! Come!" I said, tumakbo naman si Onion palapit sa akin kung saan ako naka-upo. He's jumping on me as I am squatting on the floor."Wait, I'll give you treats but you have to listen to Moma first. Sit down!" Which he did naman."Very good baby!" I feed him a treat. "Now kiss Moma on the cheek" I pointed my right cheek, he did kiss. "The other s
continuation....Lia's POV:Ilang minuto makalipas, hindi pa bumalik si Manong Ben, I guess hindi pa nila nakikita si Onion. Nag-aalala na ako ng sobra. Onion is like my baby na. I can't wait for Manong Ben 'til he comes back, paano kung walang nakakakita kay Onion. I instead left the place and start looking for him. Naglakad ako not knowing the direction."Onion! Onion where are you? Onion!" Tawag ko habang naglalakad sa farm.Nagsimula na akong umiyak. I took my phone from my pocket. Kahit ayaw ko mang magparamdam kay Ethan but i have no choice, if something happens to Onion alam kong ikakalungkot niya, so i texted him. (*Ethan, I lost our son.*) That's what I sent to him. I put my phone back inside my pocket. I wiped my tears. feeling
continuation....Lia's POV:Fast forward..... Ang bilis ng panahon---ito ako kakalabas lang ng airport, I am waiting for Kuya Lio to pick me up, I called him before my flight through Grandpa's phone since nasira yung phone ko nung time na muntikan na akong malunod sa stream. Nakatayo lang ako ng marinig ko si Onion sa cage nito na tumatahol."Arf-arf-" He is wiggling his tail."Shhh! Onion no, you can't be noisy here." Sita ko, baka kasi mainis yung mga tao sa paligid. "Are you hungry? I promise, you will eat once we get home." Dagdag ko pa. He is still wiggling his tail. Hindi ko na lang sana muna papansinin si Onion but---
continuation....Author's POV:"Akala ko ba inayos mo yung hindi niyo pagkakaintindihan ni Lia? I even asked you to get her in the airport earlier so you can two talk." Saad ng Kuya ni Liakay Ethan habang nag-uusap sila through phone."We did talk I guess we are going to be okay Kuya Lio." Ethan said, sounding sure about their condition. "She kinda looked fine earlier when we met." Dagdag pa niya."Then why did she decided to transfer school? Sabi niya kina Granny siya gustong tumira for a year. Papayag ka nun? Kung papayag ka ako hindi gawan mo yan ng paraan Ethan. Kahit lagi ko yang inaaway ma-mimiss ko siya. Alam mo namang sayo lang siya nakikin
continuation...Author's POV:Fast forward, malalim na ang gabi, Ethan is drivingback home nang magsalita ito. "Don't you have plans to talk?" Tanongniya kay Lia, napatingin si Lia dito na naka-kunot ang noo."Sa naa-alala ko ako yung salita ngsalita kanina pa. Nag-arcade na tayo at kumain, nagmalling na rin tayo peromabibilang ko lang ata yung binitawan mong salita." Lia said. Napahinto sa pagda-drive si Ethan. Huminga siya ng malalim, bago tiningnan si Lia at nagpipigil ito ng galit. Nagkatibginansila ni Lia"Lia alam mo na gagawin ko lahat para lang intindihin ka peroplease naman. Napapa
continuation.....Author's POV:Feeling ni Ethan may malaking problema ang kaibigan, he is so worried about her so he lean closer to her and hold her cheeks as he wipes her tears."I like you Ethan. No! I guess it's not just liking you anymore. I love you." Nahinto si Ethan sa kakapahid ng luha ni Lia nang marinig ang sinabi nito. "I really hate myself for feeling this way. I know kapatid lang ang tingin mo sa akin pero masisisi mo ba ako? You always make me feel so special. You always make me feel like I own you. I care for you but not the way how you care for me, dahil hindi ko kailanman kayang tumbasan lahat ng kilos mo. If this is the karma of not returning back fully of how kind you are to me, why does it have to be painful? Why?" Tanong niya kay Ethan , she's really crying her pain out."It's not a Karma, it just meant to happen." Ethan whispered that Lia could not even hear a bit of it."I-I a