Karamihan sa mga tao sa loob ng bansa ay hindi alam kung sino si Mr. Hines.Gayunpaman, isang krimen para sa sinuman sa loob ng Hoofmorn University ang hindi makilala ang lalaki.Si Mr. Hines ang nagtatag ng Hoofmorn University at ang unang dean nito. Siya ang may pinakamataas na ranggo sa larangan ng kultura ng Somerland noong panahon niya.Ang lahat ng kanyang mga mag-aaral ay mga taong kasama, o namuno pa nga, sa napakalaking pag-unlad sa maagang modernong kasaysayan ng Somerland.Natuwa ang lahat nang marinig nila ito, lalo na si Mr. Marshman.Tumingala si Jasper sa lalaking nagsalita at ngumiti. "Mayroon kang mahusay na mga mata para sa mga bagay-bagay, Mr...?""Si Propesor McDaniel ang pinuno ng departamento ng Early Modern History ng Hoofmorn University. Isa siya sa tatlong nangungunang mga tao sa larangan ng Early Modern History."Ipinakilala ni Patrick ang lalaki bago niya muling tiningnan ang nakabukas na scroll at nagtanong, “Ito ba ay tunay?”Ngumiti si Jasper, “Mga
Kahit hindi niregaluhan ni Jasper ang Hoofmorn University ng isang hindi matatanggihang regalo, malugod na tatanggapin pa rin ni Mr. Marshman si Jasper sa ngalan ng pagpapakilala ni Old Master Law at ng lakas ni Jasper.Gayunpaman, ang gayong engrandeng pagbati ay bilang paggalang lamang.Tutal naman, sinabi ni Old Master Law, at si Jasper ay hindi na kung sino lang tulad ng dati.Bilang may-ari ng JW Capital at ng mga sangay nito, si Jasper ay isang makapangyarihang tao.Gayunpaman, hindi gusto ni Jasper ang isang magalang na pagbati para sa kapakanan lang ng pagrespeto.Inaasahan ni Jasper na makapagtatag ng mas malalim na relasyon sa Hoofmorn University upang ito ay maging isang lugar na mag-aalaga sa mga talento ng JW sa hinaharap."Mr. Marshman, mga Chief ng mga Departamento, dahil nabanggit na natin ang usapin, hayaan niyo akong dumiretso sa punto."Sa maliit na silid pagpupulong sa gusaling pang administratibo ng Hoofmorn University, bahagyang kinlaro ni Jasper ang kanyan
Naging matagumpay ang negosasyon ni Jasper bago ang pagbuo ng pagsososyo.Pagkatapos ay nagpakilala ang mga eksperto at propesor at nakipagpalitan ng mga tarheta sa kanya. Bawat isa sa kanila, maging ang mga walang kinalaman sa proyekto, ay napuno ng kumpiyansa habang nakipagkamay sila kay Jasper.Nang matapos ang pulong, bumalik si Jasper sa opisina ng dean kasama si Patrick."Dorian, pwede mo ba kaming ipagtimpla ng tsaa?" Si Patrick ay nasa mabuting kalooban. Matapos utusan si Dorian na ipagtimpla sila ng tsaa, bumaling si Patrick para sabihin kay Jasper, "Magagalak kami kung mayroon pang matapang at responsableng kabataan na tulad mo sa bansa, Jasper."Ikinaway ni Jasper ang kamay niya at ngumiti. “Hindi naman ito malaking bagay. Ginagawa ko lang ang sa tingin ko ay tama."Napabuntong-hininga si Patrick at sinabing, "Ang mga bagay na ito na itinuturing mong wala lang ay halos imposibleng tagumpay para sa karamihan.""Huwag kang masyadong mabait, Mr. Marshman, kung hindi, hind
Sa halos parehong oras, malayo sa Harbor City.Nakaupo si Conrad sa isang skerry sa Dammer Fishing Grounds na may hawak na pamingwit sa kanyang mga kamay habang nakatutok siya sa isda na sumasayaw sa alon.Hinampas ng mga alon ang skerry at nabasa ang binti ng kanyang pantalon, ngunit nanatiling nagyelo sa pwesto ang lalaki.Nabuhay siya sa ganitong pamumuhay sa loob ng halos isang linggo.Sa likod niya nakatayo ang kanyang pinagkakatiwalaan, si Valentine.“Tumataas na ang tubig, Mr. Monty. Dapat bumalik tayo kaagad."Mahinang sabi ni Valentine kay Conrad.Kumaway si Conrad at sumagot, "Wala pa akong nahuhuling isda ngayon, hindi pa ako makakaalis."Marahang napabuntong-hininga si Valentine sa katigasan ng ulo ni Conrad.“Ayokong nakikita kang ganito, Mr. Monty, mali ang pakiramdam ko. Mas gugustuhin kong ilabas mo,” taimtim na sabi ni Valentine.Ngumiti si Conrad at sumagot, “Alam ko ang gusto mong sabihin, Valentine, pero masyado kang nag-aalala. Ano bang meron para ibulala
Humalakhak si Conrad at sumagot, “Oo naman. Tiyak na mas nauunawaan mo ang mga bagay kaysa sa akin, Mr. Atticus.“Pero ang pinakaayaw ko ay ang mga masasakit sa mata na humaharang lang sa aking pagtingin. Sa sandaling ang isang tao ay nagiging isang nakakasira ng paningin, nararamdaman ko na kailangan ko siyang patayin."Kung mas komportable ang taong ito, mas hindi ako komportable. Samakatuwid, Mr. Monty, diretso ako sa punto sa iyo."Pinalakpakan ni Fabian ang mga kamay niya at nauunawaan namang bumangon ang mga babaeng nakapaligid sa kanya, pati na rin ang mga nakapaligid kay Conrad. Agad silang umalis sa pangatlong deck para maglaro sa ibaba.Ang ikatlong deck ay agad na naiwan na bakante maliban kina Conrad at Fabian.Sa sandaling iyon, ibinagsak ni Fabian ang kanyang sarili sa tabi mismo ni Conrad at inabot niya ang kanyang braso sa leeg ng ibang lalaki. Ngumisi siya habang sinasabi, “Gusto kong mawala si Jasper at alam kong ikaw din. Kaya, magtulungan tayo."Napatingin si
"Nakakita ka na ba ng mga whaler sa dagat?"Tinapik ni Fabian ang balikat ni Conrad at nagpatuloy ng makahulugan, “Hahanapin muna ng mga balyena ang balyena, pagkatapos ay susundan ito hanggang sa ito ay mapagod. Sila ay umaatake sa sandaling ito ay magambala."Ang mga balyena ay nakakakuha lamang ng isang pagkakataon na umatake, dahil sa sandaling mabigo sila, ang isang irked whale ay tumaob sa buong bangka at tatakas sa malalim na tubig.“Para kaming mga whaler. Sa sandaling umatake kami, layunin naming pumatay."Alam ko ang mga proseso at plano na ginamit mo laban kay Jasper noon. Nagkamali ka ng pagiging masyadong maingat sa lahat ng uri ng buildup at mga bitag, ngunit lahat sila ay napatunayang walang silbi. Sa halip, naging dahilan mo lang siya na mag-ingat sa iyo."Kaya, mayroon lamang dalawang hakbang sa aking pag-atake. Ang una, tinamaan ko ng husto ang confidence niya. Pagkatapos, susundan ko ito sa pinakahuling hakbang. Pagkatapos ng lahat ng iyon, oras na para matikma
Nang hatinggabi na iyon, dalawang beses nang nagmaneho si Julian sa pagitan ng Nauritus City at Waterhoof City.Ala-una nang dumating sina Tiffany at Julian sa Waterhoof City.Hindi na inistorbo ng dalawa si Jasper na nagpapahinga na. Agad na pinapasok ni Julian si Tiffany sa isang hotel room bago ito nagpahinga.Kinaumagahan, nakita ni Jasper si Tiffany sa hotel."Kumusta ang pakiramdam mo? Nakakapagod bang maglakbay buong araw kahapon?" tanong ni Jasper.Umiling si Tiffany at maingat na sumagot, “Hindi naman. Kaya lang, ang Waterhoof City ay umuunlad sa buhay. May nakita pa akong ilang foreigner pagdating ko sa hotel kahapon.”"Siyempre ito ay yumayabong–ito ang pinakamalaking sentro ng pananalapi sa bansa.“Ito ay isang five-star hotel kaya hindi kakaiba na may mga dayuhan dito. Ang mga dayuhan ay mga taong katulad natin, at mayroon ding mga hamak at kabiguan sa kanila. Samakatuwid, hindi na kailangang tratuhin sila nang may dagdag na paggalang dahil lang sa mga dayuhan sila,
Nahigitan na ng pigura at hitsura ni Tiffany ang karamihan sa mga babae; kulang lang siya sa confidence department. Gayunpaman, hindi ito naging hadlang upang mailabas niya ang kagandahan ng karamihan sa mga damit na sinubukan niya.Kaya dumating ang eksenang kinaiinggitan ng bawat tindero sa department store.Patuloy na kumukuha si Tiffany ng mga damit na pinili ng tindero, si Jasper, o maging si Henry para subukan niya. Hindi naman nagkomento si Jasper kung maganda ba o hindi ang mga damit na sinubukan niya, kaya sunod-sunod niyang sinubukan.Pagkaraan ng ilang sandali, lumingon si Jasper sa tindero habang si Tiffany ay bumalik sa silid ng pagpapalit at sinabing, "Bibili ako ng lahat ng damit na sinubukan niya ngayon."Nanlaki ang mga mata ng tindera sa gulat. "Ito... sir, hindi mura ang mga damit na ito..."Walang mala-nobela na eksena kung saan mababa ang tingin ng tindera kay Jasper, habang ang ugali ng lalaki ay nanatiling mabait at mainit din sa mga tauhan ng tindahan. Naka