Chapter 4 – Acheros

Agad akong napabangon at hiningal. Tiningnan ko ang paligid ko at kumpirmadong nasa isla pa rin ako. 

"Cy." So that's her name. From Cy to Styx. Ngayon pamilyar na sakin ang mga mukha nila hindi ko lang ma sabi kung sino. 

Agad akong tumayo at umalis na sa isla. Ramdam ko pa rin na parang sinusunog ang kaluluwa ko kaya mas maiging umalis na lang muna ako. 

Hindi na ako nag-abalang tumakbo at magmadali dahil umaga na rin naman at wala akong sapat na lakas para gawin yon. Habang papalayo ako sa isla ay nawawala na ang init na nararamdaman ko. Bumalik na sa normal ang pakiramdam ko. 

Para akong lantang-gulay na naglalakad. May mga tumatawag sakin pero hindi ko pinapansin. 

Nagre-replay sa utak ko ang pangayayring yon. 

"So that's how I died." I exclaimed. 

A life for a life. 

Pinipilit kong pakalmahin ang damdamin ko pero hindi ko magawa. Galit na galit ako. Yong tipong gusto kong manakit pero wala akong mapagbuntungan. Nakaka-frustrate. 

Patuloy lang ako sa paglalakad na wala sa sarili pero may biglang humila sakin. 

"Ano ba?!" Sigaw ko agad. It was Jaime. 

"Are you okay?" I aggressively get my hand and stay back. I am so mad that I feel the need to let this out.

"Yes, I'm okay." I faked a smile as I said that. I am holding myself to hurt him.

"No, you're not okay." He exclaimed. Bwesit na yan. Nagtatanong pa e hindi naman pala maniniwala. 

I take a deep breath and exhale loudly before I respond.

"Just don't mind me." I said and still giving off a fake smile. Hindi sya nakinig at kinulit pa ako.

"Or you'll get hurt. For real." I continued. Hindi naman siya nakapag-react agad. Napaatras pa siya at halata sa mukha ang takot. Kinuha ko naman iyon na pagkakataon na umalis.

Nagpatuloy ako sa paglalakad patungong bahay namin. 

"Sino ba kasi yon?" Tanong ko sa sarili ko. Pamilyar talaga ang mga mukha ng mga yon. 

"Celsa and Fredo. I think I've heard it before." Parang narinig ko na talaga ang mga pangalang yan. For sure it's in this lifetime. I just couldn't pinpoint who is it, exactly. 

When I got home, I immediately went to my room. I take a shower in hopes that it'll cool me down. I want to cry due to frustration. I can't contain this anger or I will burst.

Pagkatapos kong maligo ay lumabas na ako ng kwarto. Napagpasyahan kong sa ibang lugar ilabas ang galit para walang magduda at walang makakaalam. I can't also blow up my cover.

Nasa pintuan na ako ng biglang may tumawag sakin. My brother. 

"Great timing." Mahinang sabi ko na puno ng sarkasmo.

"What?!" I shouted as I face him. Hindi ko napigilang ipakita sakanya ang inis ko.

"Where are you going? Dad wants your presence in the dining. We are having dinner, remember?" I gritted my teeth after he turned his back at me. 

I take a deep breath and exhale aggressively over and over again until I reached the dining area. Bago ako nagpakita sakanila ay ngumiti muna ako ng matamis dahil yon naman ang pagkakakilala nila sa anak nila.

"Great! Now we're complete." Father said. Umupo na ako sa upuan ko at nagsimula na kaming kumain. 

Nag-uusap lang kami ng kung ano-ano kaya medyo na-divert yong atensyon ko. The dinner was smooth until napunta sakin ang usapan.

"You look different a while ago. What happen?" My brother ask. Naalala ko nanaman. 

"It's nothing. I was just tired that's why I acted like that a while ago. Sorry." Ginawa ko talagang mahinahon yong boses ko at ngumiti para mag mistulang makatotohanan ang sinasabi ko. 

"Why what happened?" Kuryosong tanong ng ama namin. 

I was about to answer him pero napatitig lang ako sa mga mata nya. As I stared at his eyes memories starts to flash. 

"No" umiiling na sabi ko habang nakatingin pa rin sa mga mata nya. 

"No" paulit-ulit na sabi ko at biglaang tumayo. 

Those eyes. 

"Father. What's your name?" I asked him seriously. I know his name because obviously he's my father in this life but my guts tells me that he has other name.

Halata naman sa mga mukha nila ang pagtataka. Napatayo pa ang kapatid ko upang daluhan ako pero pinigilan ko sya. Hinarap ko ulit yong ama namin.

"Tell me. Your name is not Gordon. Am I right?" I waited for his answer and it feels like years bago sya sumagot.

"My name is Gordon." Sabi nya na nakapagpatango sakin. I just need a confirmation. Baka--

"But I was named as Fredo way back. Someone curse that name so I changed it." Umusbong ulit ang galit ko. Pinangalanan kami pagkapanganak namin pero paglaki namin may kakayahan naman kaming mamili ng sarili naming pangalan. 

I feel so betrayed.

The peasants who killed me are now my parents. 

Napatawa naman ako ng malakas. This bitch! 

Agad akong lumabas para hindi na nila ako mapigilan. Naglakad lang ako ng naglakad. 

Cy really played the game well. She even choose the name Styx to indicate her hatred towards me and now she choose the body who's destined to be a child of those who killed me. 

I feel so weak and betrayed. Ramdam kong pinaglaruan ako. 

"Someone cursed that name huh." I assumed that someone was me. I can't believe I've been tricked.

Sobrang dilim at tahimik ng paligid. I'm so preoccupied and frustrated na hindi ko nalamalayan may makakabunggoan pala ako.

"Gosh." Hindi makapaniwalang sabi ko. Ano ba naman to. Ang laki-laki ng lugar.

Pagkatapos kong pagpagan ang sarili ko ay nilingon ko naman ang nilalang na nakabunggoan ko. Isang batang lalaki. Tahimik lang syang nakatingin sakin. Pipi ata to.

"Hindi ako magsosorry kaya wag kanang umasa." Tinaasan ko pa sya ng kilay. Ang laki ng lugar at bubunggo talaga sya sakin?!

Hindi naman sya sumagot bagkos ngumiti pa. Kinilabutan naman ako sa inasta nya. Sobrang itim pa ng mga mata nya. Bulag ata to. 

Nilagpasan ko nalang at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi naman pwedeng mag-isa akong magdurusa. Now I know who's Fredo but I'm sure mother is not Celsa. They do have the same eyes but I'm so sure it's not her.

Celsa, Fredo and Cy. They are the only ones I know. Hindi ko tuluyang mawari ang iba pa. Their faces are somewhat blurry to me.

Napaupo ako saglit sa sakit ng palapulsuhan ko. Hanggang sa hindi ko na nakayanan ay napahiga at napasigaw na ako sa sakit. Bigla naman bumuhos ang ulan na may kasamang kulog at kidlat. 

Nagha-halo sa utak ko ang mga imahe. Sa sobrang dami hindi ko na nasundan at bigla naman itong tumigil sa isang imahe ng lalaki. 

•••

"Omygosh! Stop!" Sigaw ko. Hinahabol ako ni Acheros habang patawa-tawa pa. Naabutan naman nya agad ako at kiniliti.

Ginamitan ko na sya ng kapangyarihan upang mapalayo sakin. 

"Ang unfair mo! Sabi walang gamitan ng kapangyarihan e ang bilis mo naman tumakbo!" Pagmamaktol ko pa. 

Nandito kami ngayon sa bahay namin sa kagubatan. It's far from other creatures to find. Sinadya naming lumayo para naman tahimik at malayo sa kaguluhan na nangyayari.

"Natural na akong mabilis tumakbo." Nga naman. Tumango naman ako sa sinabi nya. Ang sakit ng tyan ko kakatawa dahil sa pagkiliti nya. 

Kinurot ko naman ang pisngi nya ng sobrang higpit. His golden eyes looks at me.

"Alam mo bang ang sarap mong gawing palaka, ha?" Nanggigigil na sabi ko. 

"A-aray!" Kiniliti naman nya ulit ako dahilan ng mabitawan ko sya. Napahiga ako kakatawa. 

"Pag ako napikon gagawin kitang unggoy! Bwesit ka bitawan mo ko!" sigaw ko sakanya gamit ang isipan ko. 

"Gusto mo bang ikasal sa isang hayop? Malang hehe diba crush mo ko?" Nag-uusap na kami ngayon gamit ang mga isipan namin. Kinginang yan ang corny. 

Naiiyak na ako sa pagkiliti nya kaya sinampal ko na. Alam ko naman kahit katayin ko pa sya ay hindi naman yan nagagalit. Hindi ko pa sya kailanman nakitang nagalit sakin and I would lose my mind if ever that will happen.

"E kung hindi kita pakasalan?" Pagbibiro ko. Niyakap naman nya ako.

"Okay lang. Pwede naman wala ng kasalan. Nagbabahay-bahayan na nga tayo ngayon dito." Natawa ako sa sinabi nya. 

I feel so contented while looking at him sleeping beside me peacefully. The day after that, he left.

•••

Biglang tumila ang ulan pero ang sakit nanatili pa rin. Was that another memory? He left and that's it? 

Nanghihina akong tumayo. 

May naaninag akong ilaw. Lumapit naman ako sa direksyon nito at may nakita akong isang maliit at lumang bahay. 

Napaatras ako sa nakita ko. It's our house.

May lalaking lumabas and to my surprise I saw him.

"Acheros"