Chapter 9.2
MAG-AALAS-KUWATRO na pero andito pa rin ako sa kinauupuan ko. Nakatingin sa field kung saan naglalaro ang mga athletes ng football, loan tennis at baseball. Bigla na lamang sumagi sa isip ko ang nangyari kay Dianne sa field noong nag-pa-practice sila ng Cheerdance—it was just an accident that time. Sa dinami-rami ba naman ng puwedeng tamaan ng bola, si Dianne pa talaga.
Looking back, magkagalit pa kami noong mga sandaling ‘yon. Also that time when I realized that everything is just misunderstanding between us. I was even childish on the part where I took revenge because of the incident happened before where he kicked my balls out. Now, I am gradually realizing that those things aren’t as bad as I was thinking before. And I just learned that those things can be considered as memories.
*****
DAHIL nangangawit na’ko sa t
Dianne’s POV ARAW ng Linggo. Ang maliwanag na sikat ng araw ang siyang bumungad sa akin sa aking paggising. Ang mabangong halimuyak ng mga bulaklak sa tapat ng aking bintana ay amoy na amoy ko. Nararamdaman kong magiging isang magnadang araw ang Linggong ito para sa akin. Sa aking pagbangon, ang walang-kaparis na amoy ng barakong kape at pandesal ang sumalubong sa akin. Dali-dali na akong nagtiklop ng aking higaan dahil atat na akong makisalo sa umagahan namin. Pagbukas ko ng pintuan ay saka naman tumambad sa akin ang amoy ng parang nasusunog na kanin. Agad akong tumakbo upang apulahin ang apoy. Pangatlong beses na kasi kaming nasunugan dito sa amin at ayaw ko nang mangyari ang mga sakunang napagdaanan namin noon, kaya agad kong pinatay ito, bago pa ito sumiklab ng tuluyan. “Ma!!! Ano bang ginawa mo? Diba ilang beses na kitang sinabihan na huwag magluluto ha! Diba? Sinabi ko sa inyo na huwag na huwag kayong magsasaing dahil baka pagmulan ito ng sunog!” bulyaw
"MA!” Habang tumatakbo si Dianne papalapit sa kaniyang ina ay siya namang pag-buhos ng kaniyang mga luha. Agad niyang niyakap nang mahigpit ang kaniyang ina na para bang matagal na silang hindi nagkikita . Nabigla rin ako sa nanyaring ‘yon dahil hindi ko naman alam na ang aleng ‘yon pala ay ang kaniyang mama. Bigla kong naalala ang mga sinabi sa akin ni Dianne tungkol sa karamdaman ng kaniyang ina. Kaya siguro ganoon na lamang ang pag-aalala nito Agad pumasok sa aking isipan ang sinabi ng Aleng nakausap ko kanina- mama ni Dianne. Nabanggit niyang may kakambal ang yumaong anak nito. Kung hindi ako nagkakamali, Danica ang narinig kong sinabi nitong pangalan. Isa pa’t narinig ko rin na Danica ang tawag ng mama ni Dianne sa kaniya. Nais kong maliwanagan sa mga nangyayari. Nais ko rin sanang tanungin si Dianne tungkol dito, ngunit baka isipin lamang niyang, nanghihimasok ako sa buhay niya. “Ma! Alalang alala kami sa’yo! Lalong
" Let's break up"Salitang madalas kong marinig mula sa mga taong nagnanais na putulin ang kanilang matalik na ugnayan sa akin.Sa totoo lang , nagsasawa na ako sa mga salitang paulit-ulit ko na lang napakikinggan. Mga salitang minsan ay wala na kong pakialam at salitang minsa’y wala ng kinalaman sa tunay kong nararamdaman.Nasanay na kasi ako. Sanay na akong iwan ng mga taong nangakong mananatili sa tabi ko. Mga taong bumuo ng aking mundo. Ngunit sila rin pala ang magiging dahilan ng tuluyang pagguho nito.“Aiden, did you hear me?” tanong sa’kin ni Jasmine na kanina pa pala nagsasalita sa tabi ko.“Ah–eh, do you wannna watch a movie with me? Or go shopping?” mungkahi ko sa kaniya na para bang wala akong narinig sa mga sinabi niya.“Give me your hand,” mariin niyang saad sa akin na parang may halong galit sa tinig nito.Ayaw kong ibigay ang mga kamay k
MAHIMBING akong natutulog sa kama ko nang walang pakundangang tumunog ang aking alarm clock na naging dahilan ng aking pagkagising. Nang akmang aabutin ko na ito sa aking desk ay hindi ko namalayang nasa mismong gilid na pala ako ng aking kama, dahilan ng aking biglaang pagkahulog sa sahig.“ "Aray ko! Kung minamalas nga naman, oo! Kung kailan pa unang araw ng pasukan, saka naman ako pinerwisyo ng higaan na ’to,” naiinis na sambit ko sa sarali, habang nakahandusay pa rin ako sa sahig. Dahan-dahan akong tumayo at paika-ikang naglakad mula sa pagkakahulog habang hawak ko ang likuran ko na parang may kung anong nabali rito. Halos hindi ko ito maigalaw dahil sa sobrang sakit nito. Ilang sandali lamang ay biglang tumunog ang aking cellphone na nakasuksok sa ilalim ng aking unan. Pagkasagot ko pa lamang sa cellphone ko ay agad ko ring inalis ito papalayo sa tainga ko dahil halos mabingi ako sa sobrang lakas ng boses ni Rex. “H
Dianne’s POV“A–yyy!, A-yyy!” tili ng mga babae sa may covered walk sa labas ng Uno y Florencio Lagria (UFL) University na halos pumutok na ang ugat sa leeg kasisigaw.Kasalukuyan akong nasa main gate ng UFL University dahil ayaw akong papasukin ni Mang Rudy, security guard, sa loob dahil wala akong suot na ID.“Mang Rudy, sige na po. Papasukin niyo na po ako, kahit ngayon lang,” pagmamakaawa ko sa kaniya.“Sorry talaga, hindi puwede, eh, sumusunod lang ako sa patakaran. Kung gusto mo balikan mo na lang sa bahay niyo para tingnan kung nandoon,” aniya.“Manong Rudy naman, ih. Nagbibiro ka ba. Ke-mahal-mahal ng pamasahe pabalik. At saka ngayon lang po, sige na. Sige ka, tatanda ka niyan, kapag sumimangot ka. Ayieeee!” hirit ko sa kaniya, baka sakaling maawa siya at papasukin niya ako.“Sorry talaga!” paumanhin nito.“Suot-suot ko nga po kanin
Aiden’s POV September 5, 2016… It’s actually the second day of school. And I still can’t get over with the girl I came across yesterday. Yesterday was really an awful day for me. I woke up early at 6:00 am today, because I set my alarm last night for me to wake up at 5:30 this morning. Yeah! My alarm clock was hanging on for like 30 minutes, so am I. This day after yesterday of having a disgusting day at school, I think history would repeat itself again. I have to do things at school repetitively and meet people I am trying to get out from my sight everyday. However, that girl seems familiar to me. I just cannot remember where. So I just tilt my head, for I am subconsciously thinking when and where I saw her, other than yesterday in the men’s CR where he accused me of being a pervert. I cannot believe, someone would say that in front of me, except for that audacious girl. I am trying not to stress myself out but she keeps ge
Aiden’s POV“BRO, sigurado ka ba sa gagawin naten?” tanong ko kay Rex na kanina pa abala sa pag-babrowse ng kaniyang newsfeed sa Facebook.“Hoy Rex!” Lumapit ako sa kaniya dahil masyado siyang naka-focus sa cellphone niya na kanina pa titig na titig sa mga litrato sa cellphone niya. Nakita ko siyang pinusuan ang mga ito isa-isa at hindi pa talaga ito nakuntento dahil sa pag-zoom in at pag-zoom out niya sa mga ito.“Pst! Pogi!” I whispered sensually through his ears. Kiliting kiliti naman eto.“Iww!, dude! That’s cringey,”pandidiri niya sa sinabi ko at saka bahagyang lumayo sa’kin.“Rex, kanina pa kita tinatanong. Ano na? itutuloy ba naten yung plano na’ten o hindi?Are you sure that our plan will work?,” tanong ko sa kaniya na may halong kaba “Huh? Uy!,” pa-cute ko sa kaniya habang nakahawak ako sa mga braso niya.Sinubukan nama
Drake’s POVKANINA pa ako pabalik-balik sa mga classrooms na nadadaan ko, pero hindi ko makita ni anino manlang ni Dianne. Para akong mahihilo sa ginagawa kong ‘to. In the first place, I don’t know why I am doing this. There’s a strange force that suddenly drives me to do this strange actions and make my heart beat fast. And only when I’m with Dianne that my heart beats slowly again. I need to find her or else my chest would be exploding any moment. Hyperbolically explained but that seems to be the feeling I have as of the moment.Most if not all may experience differently to what I’m feeling right now, for their heart might beat faster whenever they’re with someone— who have special place in their hearts or uncomfortable with. But I’m the total opposite of it. I guess, I feel more comfortable when I’m with them.Habang naglalakad ako papunta sa palikuran, I saw a gr