Chapter 86

NAALIMPUNGATAN si Freni nang may dumampi sa kanyang mukha. Or nagkakamali lang siya. Parang haplos ang cheeks niya na hindi niya mawari.

Slowly, she opened her eyes. 

Ang unang bumulaga sa kanya ay ang kadiliman ng kwartong kinalalagyan niya. The place smelled dust and dirt, and it hugged her nose, nearly choking her.

She coughed a couple of times. When she finally calmed, inilibot niya ang paningin hanggang sa may mahagip na itim na mga bagay. Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita ang mga aninong umaaligid sa kanya kapwa namumula ang mga mata at animo gustong-gusto na siyang kainin.

Napaatras siya ngunit kaunti lang dahil sa pagkakagapos niya. Sa mga kamay. And it was made of steel.