Pagsilip

Alipin

Pagsilip

Alipin

Ang sabi nila marami daw maaangas na estudyante sa bagong  unibersidad na nilipatan ko. Hindi naman ako naniniwala dahil hindi ko pa naman naranasang maapi sa bagong eskwelahan. May pangamba lamang kasi nabalaan. 

Tahimik akong pumasok sa silid. The room is wide and quiet. Kaunti pa lang ang nakaupo at marami pang bakanteng upuan. How I wish I could greet whoever is on their designated chair.. kaya lang may pangamba pa ring nakadagan sa aking puso. Yes, I wanted to gain new friends.  Sa dati ko kasing pinapasukan hindi ko na kailangan mamalimos ng atensiyon. All my classmates were kind and friendly.. hindi ko naranasang ma-bully. But with my new school, new environment, new faces, and new room, may pakiramdam akong mahihirapang makaani ng bagong kaibigan.

I sighed and looked around. Maaga pa kaya wala pa ang ibang kaklase ko. This is my first subject for the day. Medyo hirap ako sa totoo lang kapag ka numero na ang pinag-uusapan. I removed my eyeglasses and wiped it with the hem of my white long-sleeve. Yes, I'm wearing an eyeglasses but I'm not nerd okay.? Medyo malabo lang talaga ang mga mata ko at nahihirapan na makabasa kapag walang suot na salamin sa mata..

I blink twice before wearing it again. Pinasadahan ko ang mahabang buhok gamit ang mga daliri. Then, a guy with his long hair came inside the room. Laglag ang panga ko ng makita siya ng husto! Parang tangang inaaninag pa ng husto sa likod ng salamin na suot. It's so weird, but... I don't know why I can't help it..

He's so damn attractive and good looking! Kinabahan ako bigla sa hindi malamang dahilan. I didn't know the guy, but there's something in him na ikinabilis ng tibok ng aking puso!

Then, after him is his friends, I guess. I'm not sure.. nakasunod kasi sa kanya habang naglalakad siya. Pare-pareho ang asta. He paused in the middle, sa gitna pa talaga siya tumigil?!

Napalunok ako ng magtama ang aming paningin. Kaagad naman akong nag-iwas ng tingin. Avoiding an eye contact to a person is not my thing! But to hell with this man! Hindi ko alam kung bakit ako kinikilabutan titig pa lang!

Gustong kong umatras at lumipat ng ibang silya ng lumapit siya sa kinauupuan! Damn it! Gustong-gusto kong makaani ng maraming kaibigan! Pero puwera na lang sa lalaking ito.. My heart hammered. My knees trembles. Hindi ko makontrol ang panginginig nito at ikinahihiya ko ang sarili ko dito!

"Is the seat taken?" His voice sent shivers in my system. Takot na takot akong tumingin sa gawi niya.. Lalo pa ng naghiyawan ang mga kasama niya!? 

What? Is this a prank? O baka naman they are bullying me na?

Ito na ba ang sinasabi ng pinsan ko na maraming loko-loko dito? Na pagkakatuwaan ka muna bago matanggap sa bawat grupo?! At mararanasan ko pa talaga ang lahat ng ito sa maangas at gwapong nilalang na ito?! At pag-aaksayahan pa talaga ako ng oras? Ako na mukhang kuting na nanahimik lang at nakaupo sa bagong mundong pinapakitunguhan.

"Bingi yata boss.." Hiyaw ng isa sa mga kasamahan niya.

Hinawakan niya ang likod ng katabing upuan. I gulped. I saw his veins on his arms. Nainip yata sa aking sagot. He dragged the chair and set on it. 

Diretso lang ang titig ko. Kunwari balewala ang kanyang presensiya. Pero sa gilid ng mga mata tanaw ko ang pagkakakunot ng kanyang noo. His long brown hair is still wet. He's just wearing a white shirt. Pero bakat ang magandang pangangatawan. I saw his shirt hugging his body built and with his ripped jeans? Oh my God, pupuwede pa lang magsuot ng ganyan sa bagong eskwelahan? Not that I'm insulting him pero kasi sumusobra na yata ang kagwapuhan niya.. Dahil kahit butas-butas ang pantalon na suot, para pa niyang nirarampa sa madla at manghikayat na gayahin siya dahil walang mapipintas sa suot niya. 

His jaw clenched na hindi ko alam kung galit na.. 

Galit ba siya? 

Galit, dahil hindi ko tinugon ang tanong niya kanina? 

"You're new her?" 

Katulad ko ay diretso lang din ang kanyang tingin. Nakayuko ako kaya napilitang mag-angat ng tingin. And now he's facing on me!

Mahihimatay na yata ako sa lakas ng kalabog ng dibdib! This isn't my first to saw a man with a beautiful face, but him is different.. the way he looked at me made me gives-in..

Kaagad akong napaiwas ng tingin. Pansin ko ang paninitig niya sa akin. His eye color is brown, nose that is pointed. Hair that is so attractive even though it's a bit long.. 

"Huwag kang magpapahalatang takot ka.. dahil kahit ako hindi mangingiming saktan ka.. so, stay away.. don't stare at me.." 

Lumunok ako. Medyo naangasan sa sinabi. 

"Take note everything.. because I'll borrow your notes after.."

Ano daw?!

Hihiramin niya ang notes ko pagkatapos ng klase! Tamad ba siyang magsulat at ako pa ang natukang utusan? 

"You hear me?" He smirked. I swallowed hard. Naiirita na sa kaangasan niya. 

Magsasalita na sana ako ng pumasok naman ang professor sa nasabing asignatura. 

He yawned. Hindi pa nga nagsisimula ang klase naburyo na kaagad. Luminga ako. Lahat ng mga kaklase ko pare-pareho ang reaksiyon. 

Anong meron sa professor?

"It'll kill you to death.." He tilted his head.. 

Gusto kong magpadala sa pagpapantasya sa kanya pero pipigilan ko ang sarili ko dahil tamad naman pala siya! 

"Take note. Kasi kung hindi mo gagawin.." 

Napatingala ako sa kagwapuhan niya. 

Nilabanan ko ang pakipagtitigan sa kanya. He chuckled. Hindi ko alam kung iniinsulto ba ako o ano pero...

"Gagawin kitang alipin.."

I gasped. Mabilis na kinalkal ang bag at maagap ding kinuha sa loob nito ang isang kwaderno lakip na ang panulat.