Kabanata 8

Ang isang hilera sa kanila ay naglakad patungo sa pangunahing pasukan ng gusali nang maayos.

Mayroong ilang dosenang mga guwardya sa pangunahing pasukan, at ang mga bantay sa pinakaloob na hilera ay armado. Ito ay isang palatandaan na ang mga taong nagpunta doon ngayon ay may mataas na katayuan.

Si Donald at ang dalawa pa ay lumapit sa pasukan ng pasukan, na sinundan nina Thomas at Emma.

Ilan sa kanila ay pinahinto ng mga bantay sa pintuan nang sabay.

"Mangyaring ipakita ang iyong identity."

Mayabang na ipinasa ni Harvard ang kanyang identity card sa guwardya bago siya lumingon at tumingin kay Thomas. "Tingnan mo nang mabuti, hindi ito isang lugar kung saan maaaring bisitahin ng mga tulad mo."

Na-scan ng guwardiya ang kanyang kard ng pagkakakilanlan gamit ang makina, at isang napaka-halata, malaking pulang "X" ang agad na ipinakita.

Agad na lumapit ang mga armadong guwardya at pinahinto ang Harvard.

Takot na takot si Harvard kaya't namutla ang kanyang kutis. "Hoy, anong nangyayari?"

Direktang ibinalik ng guwardiya ang kanyang ID card. "Na-blacklist ka. Bawal kang pumasok sa gusali. Mangyaring umalis."

"Hindi pwede yun, di ba?"

Tumalikod si Harvard at tumingin kay Donald. Hindi ba sinabi ni Donald na nakuha niya sa kanya ang isang paanyaya? Bakit hindi siya nakapasok at naka-blacklist pa?

Sumimangot si Donald at sinabi, "Hoy ikaw, iniisip ko baka nagkamali ka. Personal kong hiningi ang kanyang paanyaya. "

"Ang mga taong nasa blacklist ay hindi pinapayagan na pumasok. Walang pagkakamali roon."

Galit si Jade. “Hoy, bakit ka nagsasalita ng ganyan? Alam mo ba kung sino ang asawa ko? Siya ang representante na kumander sa Eastland war zone. Gusto mo bang mapalayas sa militar?"

Tumingin ng masama sa mga guwardya si Jade.

"Binabantaan mo ba kami?"

Mahigpit na hinawakan ng mga guwardiya ang kanilang mga baril, at kinatakutan iyon ni Jade hanggang sa puntong lumipat siya sa likuran ni Donald.

Ang opisyal na posisyon ni Donald ay hindi mababa, ngunit ngayon, walang sinabi ang kanyang reputasyharap ng bagong punong opisyal. Isa pa, ang lahat ng mga tao roon ay mula sa West Coast. Hindi sila maaabala sa isang representante na kumander lamang mula sa Eastland war zone.

Si Donald ay hindi pa natatrato nang ganoon dati, kaya't medyo nagalit siya.

Pinigilan niya ang galit niya at sinabing, "Fine, Harvard, huwag ka munang pumasok sa loob. Jade, sumama ka sa akin. "

"Hindi, Donald."

Sino ang makakaalam…

Pagkatapos ay iniabot ng guwardiya ang kanyang kamay papunta kay Donald. "Patingin ng iyong identity kard."

"Ha?"

Nag-apoy sa galit si Donald. "Ano ang sinabi mo?"

"Patingin ng iyong identity kard!"

Itinaas ng mga guwardya ang kanilang mga baril at itinutok ang mga ito kay Donald pati na rin sa kanyang asawa. Kung siya ay sumuway, mapipilitan silang umalis.

Namutla ang kutis ni Donald. "Ako ay isang deputy commander sa Eastland war zone. Hindi mo ba alam na naimbitahan ako na dumalo sa seremonya ng sunod? "

“Sa huling pagkakataon, mangyaring ipakita sa amin ang iyong card ng pagkakakilanlan. Kung hindi man, huwag kaming sisihin sa anumang mangyari sa iyo. "

"Mahal ..." Hinila ni Jade si Donald sa braso upang himukin siyang huwag magpumilit. Ang mga bantay na ito ay hindi mukhang nagbibiro.

"Mahusay, mahusay lang ... maaalala kita."

Inabot ni Donald ang kanyang identity card, at kinuha ito ng guwardiya. Noong pag-scan nito sa makina, agad na ipinakita ang malaking pulang "X".

"Ano ..." Agad na natigilan si Donald.

Ibinalik sa kanya ng guwardya ang identity card. “Nasa blacklist ka rin. Bawal kang pumasok. Maaari ka ng umalis."

Galit na galit si Donald na nanginig siya. Siya ay isang deputy commander at mayroon lamang isang superior sa Eastland war zone. Kailangang magalang ang bawat isa sa tuwing makikita siya. Kailan siya nagsimulang magdusa mula sa gayong kahihiyan?

Inanyayahan siya doon, ngunit bakit siya na-blacklist?

"May mali sa iyong makina. Pumunta at kumuha ng isang bagong makina dito, "hiniling ni Donald sa isang matigas na tono.

“Wala kang karapatang mag-utos sa amin. Ang bawat isa sa blacklist, mangyaring umalis kaagad, o kung hindi man ay magsasagawa kami ng mga marahas na hakbang. "

"How dare you!"

Ang ilang mga baril ay sabay na nakaturo kay Donald, at pinilit siya nitong umatras ng ilang hakbang.

"Mga walang hiya kayo! Maghintay lang kayo. Tinatawagan ko ang aking superior ngayon at aalisin niya lahat kayo! "

Sa oras na handa na siya upang tumawag, pinangunahan na ni Thomas si Emma.

"Excuse me, nagmamadali kami. Papasukin niyo na muna kami sa loob, " sabi ni Thomas.

Walang pasensya na sinulyapan siya ni Donald.

"Anong ginagawa mo, basurahan? Hindi mo ba nakikita na may ginagawa ako? "

Nagkibit balikat si Thomas. "May gagawin? Nakikita ko lang ang ilang mga tao na hindi kwalipikadong pumasok ngunit ayaw pa ring umalis. Nakakahiya talaga. "

"Ikaw!" Galit na galit si Donald na siya ay nawalan na ng imil.

Sumigaw si Harvard, "Thomas Mayo, huwag kang tanga! Hindi kami makapasok, ngunit ikaw pwede? Umalis ka dito! Itigil mo yang kawalanghiyaan mo. "

Tumawa si Thomas. "Nilinaw ko na alam ko kung maaari akong pumasok sa loob o hindi, hindi katulad ng ilang mga tao na walang ideya tungkol sa kanilang mga kwalipikasyon. Nakakaawa! "

Inisyatiba niya na ibigay ang kanyang kard sa pagkakakilanlan sa guwardiya.

Sinuri ng guwardiya ang kanyang kard sa pagkakakilanlan sa makina, at ipinakita ang "Nakapasa".

"Maligayang pagdating," magalang na sinabi ng guwardiya.

Nagmamalaking pumasok si Thomas sa gusali sa harap mismo ng Donald at Harvard.

Ang kutis ni Donald ay ganap na maputla, at pakiramdam niya ay nagkasakit na parang kumakain ng langaw.

Nauna na niyang sinabi na si Thomas ay nakakairita, at kinutya niya si Thomas ng hindi malinaw ang sitwasyon dahil hindi lahat ay maaaring pumasok. Sa huli, madaling pumasok si Thomas sa loob, habang pinipigilan siya sa labas. Walang makapagsabi kung sino ang totoong basurahan.

Kasunod nito, maingat na ipinasa ni Emma ang kanyang kard sa pagkakakilanlan, at ipinakita rin ang pag-scan na "Nakapasa".

"Maligayang pagdating, Madam."

Ang mga guwardya ay magalang sa mga taong maaaring pumasok sa gusali.

Parang tulala si Emma pagpasok niya sa gusali. Hindi rin niya inaasahan na magtatapos ng ganito.

Napakaswerte niyang pumasok sa loob ng isang lugar kung saan kahit si Donald ay hindi makapasok.

Hinawakan ni Thomas ang kamay ni Emma at sinabi sa mga tao sa harap ng pintuan, "Jade, Donald, hindi mo kailangang malungkot. Kukuha ako ng ilang larawan at bibilhan kita ng mga souvenir. Dapat umuwi ka muna. Mapapanood mo ito sa telebisyon, at magiging pareho lang rin ito. "

Ang kanyang mga salita ay nagpanginig kay Donald sa galit, at halos gusto niyang basagin ang kanyang telepono sa sahig.

Lalong nahiya si Jade, at namula ang mukha. Pinakiusapan pa niya si Emma na bumalik muna. Anong nangyari? Siya ang dapat bumalik ngayon.

"Imposible. Hindi ito maaaring mangyari. Bakit makakapasok ang basurang iyon sa loob, habang pinipigilan kami sa labas?

"Dapat mayroong mali sa makina.

"Hayaan mo akong pumasok sa loob!"

Si Harvard ay sumabog sa guwardiya na parang isang baliw na tao, ngunit sinipa siya ng guwardiya, at nahiga siya sa sahig at malakas ang kanyang pagkahulog. Susunod, nagpaputok ng bala ang guwardya sa tabi ng binti ni Harvard sa sahig.

Sa sandaling iyon, takot na takot si Harvard na naihi na siya sa kanyang pantalon.

Umiling iling si Thomas. Napakaloko talaga na gumawa ng isang eksena sa gayong lugar.

Hawak niya ang kamay ni Emma at hindi pinansin ang mga taong iyon sa pasukan habang siya ay naglalakad papasok sa hall.

Sa daan, naramdaman ni Emma na parang nanaginip siya. Tila hindi kapani-paniwala ang lahat hanggang sa ngumiti ng mahina si Thomas at tinanong siya, "Masaya ka ba?"

"Oo ..."

Saglit lang na huminto si Emma hanggang sa napangiti na rin siya. Hindi niya napigilan ang kanyang kaligayahan, at ang mga emosyong pinigil niya sa loob ng maraming taon sa wakas ay lumabas sa oras na ito.

“Hmph! Hindi ako magiging smug tulad mo. Hindi ako masaya." Tumalikod si Emma, ​​ngunit mas maganda ang ngiti niya.