Kabanata 4

Matteo POV

Habang nag mamaneho ako pabalik sa condo ko ay paulit ulit na dumadaloy sa isip ko ang walang ka kwenta kwentang plano ni Calix. Nakuha ko naman ang point niya. Lalo na doon sa negosyo na balak niyang itayo, linya ko nga ang pagnenegosyo pero hindi ko naman linya ang papasukin kong negosyo ni Calix. Event planner?! Tsk tsk.

Pero yung isa pa niyang plano? Ang mag laro kami bilang mag asawa? Ts para bang inaanay na ang utak ng babaeng yon at naisip niya yon. Pero ewan ko bat napapayag naman ako! Ni isang hibla ng buhok ko ay hindi naman malalagas kung sakaling hindi ko pinansin ang hamon niya. Maybe it's the perfect way to shut her up? Hays!

'Kapag hindi nagbago ang paniniwala ko haha matatameme kang babae ka' sabi ko sa isip ko saka ako ngumisi.

Napakamot naman ako sa ulo ko. Para bang nasa isang panaginip ako. Hindi ko masakyan ang trip ng babaeng yon pero nakipag hamonan naman ako! Tsk. Basta ang alam ko lang ay boring ang buhay niya! And boring people could think of the most ridiculous things to put some color and spice in their lives.

Naisip ko naman ang sitwasyon ko. I am single. I am an adult and was accountable to no one. Wala naman mapapahamak sa pagpayag ko sa plano ni Calix. Naisip ko rin naman ang sitwasyon ni Calix. Matagal ko na siyang kilala, tulad ko ay masasabing mag isa nalang siya sa buhay dahil nasa Europe ang mga magulang niya. Ang dalawa naman niyang kapatid ay parehong may pamilya na. So maybe she was looking for a little excitement in her life too.

Eh ano namang malay ko?! Baka nga kinakabahan na yun ngayon dahil iniisip niya na tama ang pananaw ko tungkol sa kasal.

"Ang weird niya" sabi ko sa sarili ko

After 1 week.......

"To have and to hold for the rest of my life"

Marami pa dapat karugtong ang katagang iyon pero wala na akong balak pang usalin iyon. Paki ramdam ko ay nag aala-parrot ako.

Bakit nga ba kasi nandito ako nakatayo sa harap ng isang umano ay ministro na kaibigan lang naman namin at nagpapanggap na pari sa kasal kasalan namin ni Calix.

Ewan ko bat sineryoso naman masyado ni Calix ang laro nato. Napaka weirdo!

"Masyado kang nagmamadali. Marami kapang dialogue" bulong saakin ni Calix

Kung nakamamatay lang ang tingin ay for sure nasa ataul na ako!

"C'mon Matteo, kung mananalo ka man sa pustahan ay ito na ang kahuli hulihang pagkakataong mararamdaman mo kung paano ikasal. Bakit hindi mo pa itodo? Hindi mo naman ikamamatay kung bubuoin mo ang script diba?" bulong ulit niya na nakapag painit na ng ulo ko

'Ikaw ang na nganganib mamatay dahil sa ginagawa mo kapag hindi mo pa ako tinantanan' sabi ko sa isip ko

Bumaling ang atensyon ko sa tumatayong 'witness' ng kalokohan namin. Sina Jasper at Seah. Kaibigan ko naman ang huli, si Nathan. Feel na feel pa nila ang role na ginagampanan nila! Nagkunwari pa ngang naiiyak si Seah. Ts

Bakit pa kasi nakarating sa yugtong ito ang buhay ko?! Wala akong ka alam alam sa rutang itinatahak ko. Hindi kaya nauntog ako kaya nawala ako sa katinoan at ako pa ang nagplano ng kasal kasalan nato?! Argh tsk.

Kunsabagay, may makikita ako kung tutuosin. Once and for all I would find out if married life was really not my cup of tea. Mabuti nang matiyak ko iyon ng hundred percent kaysa naman kagaya ng sinabi ni Calix, kung kailan mamamatay na ako saka ko lang marerealize na gusto ko pala mag asawa.

Pagkatapos ng kasal kasalan na ito ay mag babahay bahayan kami. Para nga kaming mga tanga kung tutuosin.

Kung sino man ang makapag pabago ng pananaw ng isa ay iyon ang panalo. At ang premyo? Isang hapunan sa isang restaurant. Napaka weird sa totoo lang. Pero ayon nga kay Calix, it was the winning that counted and not the prize. Ts

Heto nga't narito kami sa isang makeshift altar. Nandito kami ngayon sa condo ko, dahil nga laro laro lamang ito. Yung kaibigan namin ni Calix ang naging pari sa kasal kasalan namin dahil dati siyang ministro sa kung ano mang relihiyon. Ito ang kinuha ni Calix para kahit papaano raw ay magkaroon ng kaunting religious flavor ang kasal kasalan namin. Ts kabadoyan!

Isang simpleng bestida ang suot ni Calix. Nakapolo naman ako. Para nga talagang naglalaro lang kami dahil kahit sa damit ay wala kaming kahit katiting na interes.

Well, sa kasal kasalan na to ay hindi kami mag ha-honeymoon syempre! Pero mag kukunwari kaming magpupulot gata. Nag offer si Jasper na magliwaliw kami sa resort nila sa Batangas ng dalawa hanggang tatlong araw. Noong una ay ayaw pa namin dahil sayang lang sa oras, pero natalo rin kami sa pagpupumilit ni Jasper.

Aminado akong hindi lohikal ang pinag gagagawa namin pero wala naman akong makitang masama dito. Maybe I should consider it as a different kind of pastime.

Nakausap na ni Calix ang mga kaibigan namin na naririto sa kasal kasalan namin. Alam nilang hindi totoo ang ganap na ito, dahil obvious naman. Wala na kaming balak pang ipag sabi sa iba dahil kalokohan lang naman to. Kung may roon mang makakita saamin na nagsusukob kami sa iisang bubong ni Calix ay handa naman kami sa eksplenasyon. Yun ay tungkol sa negosyo.

Well, I admit it was a heady feeling. Isipin mo, paano kaya kung ang pinakakasalan ko ngayon ay ang babaeng mahal na mahal ko talaga. Yung totoo! Siguro ay nakakawindang din iyo.

'But hindi mangyayari yon kahit kailan!' pagkakausap ko sa aking puso

Napailing naman ako sa naisip kong iyon. Para bang kinukumbinsi ng isip ko na magbago ng pananaw tungkol sa pagpapakasal at sa pag aasawa.

It started out beautifully. Parang kulay rosas ang paligid para sa mga taong inlove at nagpapakasal. But later on, that was when it began to get ugly. At kaya nga ako nasa sitwasyong ito para mapatunayan ko sa sarili ko na sa kalaunan nga ay nawawala ang pagiging makulay ng mundo ng taong nagmamahalan at nagsisimulang maging kulay abo nalang iyon.

Cynical ang turing sakin ng mga kakilala kong hopeless romantic, pero ako? Buo ang paniniwala kong praktikal lang ako at mulat ang mga mata ko sa katotohanan.

Nataohan naman ako ng kalabitin ako ni Calix "Nasan na yong for richer, for poorer, in sickness and in health?" bulong niya sakin na para bang naiinip na

"Wala sa bulsa mo? Eh nilagay ko diyan kanina e" pagbibiro ko

Nakita ko nanaman ang makamatay tingin ni Calix. Kulang nalang ay umusok ang ilong at tenga niya.

"Osige pre, tapusin na natin to. Mukhang naiinip na tong misis ko eh. Gusto na siguro niyang simulan namin ang honeymoon-- Aray! Ano ba?!" napasigaw ako sa sakit ng bigla akong kurutin ni Calix sa braso ko. Nagpataliman naman kami ng tingin.

"Sa lahat ng ikinakasal ay kayo palang ata ang gusto nang simulan ang bugbogan sa harap ng altar" sabi ng kaibigan namin na tumayong pari "Okay, tapusin na natin to dahil wala naman akong TF. I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride"

Humarap naman ako kay Calix saka nagsimulang ngumisi. Balak ko siyang asarin sa puntong ito hahaha

"Don't you dare" pagbabanta niya saakin

"Pambihira ka naman Calix. Magpapanggap ka na rin lang, lubusin mo na. Ikaw naman nakaisip nito eh" sabi ko saka inikot ang paningin ko

Ang totoo ay inaasar ko lang naman siya. Wala naman akong balak halikan siya! Wala akong balak alamin ang pakiramdam na halikan ang asawa. Ts cringey.

"Magpahalik kana Calix! Go na yan!" sigaw naman ni Seah, ang dakilang ekstra sa aming munting drama.

Nakita ko kung paano nangunot ang noo ni Calix at mukhang iniisip ang sinabi ng kaibigan. Habang tinititigan ko siya ay parang awtomatikong naibaba ko ang tingin ko papunta sa mga labi niya. Bigla namang lumakas ang tibok ng puso ko

'What the hell is happening Matteo!!' sermon ko sa isip ko

Sa puntong ito ay para bang may tumutulak saaking tentasyon. Para bang gusto kong yumuko at dampian ng halik ang labi ni Calix. Malamang ay wala naman akong experience sa paghahalik, pero ewan ko bat parang may parte ng katawan ko na gustong gawin iyon sa babaeng kaharap ko ngayon.

Dahil sa tensyon at kabang nararamdaman ko ay wala sa sariling yumuko ako at inilapit ang mga labi ko sa labi ni Calix. It was an impersonal kiss. Malay ko bat wala naman akong kaalam alam sa pag hahalik!

Naramdaman ko ang pagkabigla ni Calix sa ginawa ko. Kahit ako rin ay nabigla dahil parang wala nanaman ako sa katinoan ko. Parang may nagising na kung ano sa pagkatao ko dahil sa pagdampi ng labi namin ngayon.

Gusto ko nang ilayo ang labi ko ngunit hindi ko magawa. Ngunit ang inaasahan kong mabilisang halik ay parang nagpasyang mag over time! Isa, dalawa, tatlo, apat na segundo na ang lumipas at nakadikit parin ang mga labi namin. Para akong naging estatwa! Sht this can't be happening!!!

"Totohanan na ata yan ah!" kantiyaw ni Nathan dahilan para magising ang nag uulyanin kong diwa. Ngunit sa hindi inaasahan ay hindi naman agad lumayo sa pagkakahalik ko si Calix. Parang ayaw niyang lumayo mula sa mga labi ko! At eto naman ako, kahit natataohan na ay hindi rin magawang lumayo. Argh!!

Bakit ganoon? It was as if she enjoyed the kiss. Tiyak kong marami na siyang nahalikang labi. Kaya parang walang dahilan para mag atubili siya ngayon na itigil ang pagkakahalik ko sakanya.

I had to admit, though impersonal as it was, it was quite a pleasant kiss. Hindi yon ang inaakala kong halik.

Kung hindi pa nangantiyaw ang witness namin ay hindi pa ako matataohan at maaalalang overstaying na ang mga labi namin sa isa't isa. Hindi rin naman ito dahil first time kong makipag kiss! Tsk tsk

Ilang segundo rin ay inalis naman agad ni Calix ang labi niya sa labi ko. Ngumisi pa siya ng tingnan niya ako. Parang wala lang sakanya iyon. Ako? Eto gulat na gulat parin sa sarili kong kalokohan!

"Mabuhay ang bagong kasal!" sigaw ni Seah

"Mabuhay!" pagsegunda naman ni Jasper at Nathan.

Mga siraulo talaga! Pero bagay naman 'yon sa okasyon, lahat kaming narito ay may mga sayad.

Ang alam ko lang ngayon ay kahit papaano ay kumbinsido naman ako na I have the merit sa pagpatol ko sa hamon ni Calix. If I won, not only would it shut her up for good, I would also feel I was making the right decision