Chapter 22

Jazmine

Alas dos na ng umaga, kanina pa ako pagulong-gulong sa aking higaan ngunit hanggang ngayon ay hindi parin ako dinadalaw ng antok. Kanina ko parin ipinipikit ang aking mga mata pero wala talaga, hindi ako makatulog at nananatiling gising ang aking diwa.

Frustrated na napabalikwas ako sa pagbangon bago naupo at isinandal ang aking likod sa headboard ng kama.

Napapahinga ako ng maraming beses habang napapapikit din ng mariin.

Sa tuwing ipipikit ko ang aking mga mata ay wala akong ibang nakikita kung hindi ang guwapong mukha ni Chris.

Si Chris na naman.

Mabilis na napailing ako at agad na iwinaglit ito sa aking isipan bago tuluyang nagpasya na tumayo para lumabas na muna ng aking kuwarto, at para na rin makalanghap ng sariwang hangin sa labas.

Hindi ko rin alam kung saan ako pupunta, basta na lamang akong dinala ng aking mga paa sa la