Chapter 26

Jazmine

Nagising ako kinabukasan na wala si Chris sa sofa kung saan ito natulog kagabi.

Oh, wag kayong mga malisyoso at malisyosa, hindi kami nagtabi sa pagtulog. Kahit naman may nararamdaman ako para kay Chris, alam ko parin naman kung hanggang saan lang ang limitasyon ko.

At mas lalong hindi dapat ako ang unang maging dahilan ng tukso sa aming dalawa, na alam kong pagsisisihan lamang namin sa huli.

Nag-inat ako bago napahilamos ng palad sa aking mukha.

Finally, it's been a while since I've felt this feeling.

Ang gaan lamang sa pakiramdam.

Para bang pinaghalong tagsibol at tag-ulan.

Wala kang ibang mararamdaman kung hindi kapayapaan. At ang tanging amg kwarto na ito ang nagsisilbi kong yakap sa mga sandaling ito.

Hindi ko mapigilan ang hindi mapangiti sa aking sarili at walang sabi na niyakap ang unan na nasa aking tabi.

Naalala ko kasi ang ginawang pakulo ni Chris kagabi. He's so sweet talaga.

Kaya lang,