Chapter 27

Jazmine

"Pwede bang sabihin mo sa akin kung bakit bigla ka nalang na tahimik diyan?" Tanong nito noong matapos na kami sa pagkain.

Simula kasi noong lumabas ako ng banyo kanina, hindi ko na siya masyadong kinikibo.

"Please." Pagkatapos ay hinawakan niya ako sa aking kamay na nakapatong sa ibabaw ng lamesa.

"Pwede ko bang malaman? May nagawa ba akong hindi dapat? Sumobra ba ako sa limitasyon kaya---"

"I'm okay, Chris." Putol ko sa kanya bago ito binigyan ng assurance smile. Pagkatapos ay binawi ang aking kamay na hawak niya.

"B-Baka masyado lang akong napasarap sa tulog kagabi kaya iba ang effect ngayon." Pilit na pinasisigla ko ang aking awra.

Mataman na tinitigan lamang ako nito sa aking mukha. Bago napatango.

"Alright." Tipid na wika niya. "May gusto ka bang puntahan? Or gawin? Worried lang ako, Jaz. Hindi ka naman kasi ganyan. Nakakakaba kapag tumatahimik ka na. Nangangahulugan lamang na maraming gumugulo sa iyong isipan." D