Jazmine
"Can you please stop staring at me like that?" Saway ko kay Chris habang napapailing ngunit may sumisilip naman na ngiti sa gilid ng aking labi.
"What? Inaano ka ba ng mga mata ko?" Pamimilosopo naman nito. Halatang sinusubok na naman ang kilig ko.
"Just--- just please, stop it." I frowned.
"I can't." Sagot naman niyang muli habang naka ngiti. "I cannot stop it. Ang sarap mong titigan eh."
Napapikit ako ng mariin. Jusko po! Bakit naman kasi ganito itong lalaking ito? Papatayin yata ako sa kilig palagi.
"Kapag hindi ka pa rin tumigil diyan, h-hahalikan kita!" Pagbabanta ko. Napatawa ito.
Noon ko lamang din na-realized ang sinabi kong iyon. Bakit ko nga ba nasabi 'yun? For sure hindi naman siya matatakot doon. Tss!
"Oh, please. I will kiss you back then, with love and care." Sabay kindat pa nito sa akin.
"Waaah! I hate you!" Sabay suntok ko sa braso nito at nag walk-o
ChrisI couldn't help but smile when I wake up this morning, feeling more excited to be with Jazmine.It's been three days simula nang pumayag siya na sa iisang Hotel na lamang kami mag-stay, kung saan ako naka check-in.I guess, wala na akong mahihiling pa kung hindi ang sulitin ang bawat minuto at segundo na kasama ko siya.Hindi ko rin alam kung hanggang kailan ko siya makakasama, pero para sa akin, lahat ng alaala na meron kaming dalawa sa islang ito ay dadalhin ko hanggang sa huling sandali ng aking buhay ko.I groaned.Hindi dahil sa frustrated, kung hindi dahil sa kakaibang saya na nadarama, noong maalala ang aming mainit na muling pinagsaluhan kagabi.I owned her last night, every night. At hindi lamang isa, hanggang dalawang beses o tatlo, maraming beses na.Inaamin kong mali ako sa part na hindi ko pinigilan ang sarili ko. Nagpadala ako sa init ng katawan, sa kapusukan, pero iyon ay
Now playing: Pano by Zack TabudloChris"You know what? Ikain na lang muna kaya natin ito, ano? Medyo nagugutom na rin kasi ako eh." Sabay himas ni Nikki sa kanyang tyan.Hindi ako kumibo at tinignan lamang siya sa kanyang mukha.Hindi pa nga rin pala kami nakakapag almusal, lalo na si Jazmine.Kahit na alam kong may ibang kasama siya sa mga sandaling ito, siya parin ang inaalala ko."Saan ba may malapit na at masarap na kainan dito for breakfast?" Tanong ni Terrence na halatang pinagagaan din ang atmosphere.Still, hindi parin ako kumikibo ngunit agad na napamusyon ako sa may unahan, kung saan mayroong malapit na Hotel at the best ang menu nila for breakfast.Minsan na rin kasi kaming napadpad doon ni Jazmine.Pagdating namin roon, ay agad na lumapit sa amin ang dalawang waitress para kunin ang aming order.Hinayaan ko na lamang 'yung dalawa na mag order para sa akin. Habang ako naman ay nalulunod pa rin sa
Chris Now playing: All too well by Taylor Swift "You came." Nakangiting sinalubong ako nito habang ako naman ay naglalakad papalapit sa kanya. Hindi ko siya magawang alisin sa aking paningin ngayon. May pakiramdam kasi ako na ito na ang huling sandaling makakasama ko siya ng ganito. Nakakalungkot lang kasing isipin dahil parang biglaan yata ang pagbawi ng tunay niyang mundo sa akin. Hindi man lamang ako nakapag handa. Alam ko naman na mangyayari talaga ang araw na ito, pero hindi ko kasi naihanda ang sarili ko. Binigyan ko ito ng isang mabagal na ngiti. Pilit na itinatago ko ang lungkot at pangamba sa aking mga mata. Nagpalinga-linga ako sa paligid dahil hindi ko yata nakikita si David. O sadyang mag-isa lamang siyang nagpunta rito. "Where's your---" "Grabe 'no? Ilang months din tayong nagkasama rito." Putol nito sa akin. Napatango ako bag
Now playing: Malibu nights by LANYChris"Pwede bang ikaw na lang?""Ayoko nga! Ikaw nang kumausap, isa pa, parehas kayong lalaki, so you should talk to him not me!""Nikki, mas makikinig siya sa'yo, hundred one percent. Swear!""No! Alin ba ang hindi mo maintindihan doon?""Anak ng!"Kanina ko pa naririnig na nagtatalo sina Nikki at Terrence kung sino ba ang lalapit sa akin.No, actually, ilang araw na rin nila akong hinahayaan lamang at hindi pinakikialaman sa anumang mga ginagawa ko.Sinabi ko kasi sa mga ito na gusto kong mapag-isa at kung pwede ay ibigay na muna nila iyon sa akin.Bumalik ako sa resort na pagmamay-ari ng parents ko dito sa Busuanga. Ngunit agad naman na sinundan ako ng dalawa rito na tila ba takot na takot na baka mayroon daw akong gawin na hindi maganda sa aking sarili.Ano bang hindi nila maintindihan sa gusto kong mapag-isa?!Pumunta ako rito dahil aka
Jazmine "Babe! Are you alright?" Rinig kong tanong ni David mula sa labas ng banyo. Kanina pa kasi ako nandito sa loob at hinahayaan lamang na umaagos ang tubig sa aking katawan habang umiiyak na naman. Magmula noong huling beses kaming magkita ni Chris, wala na yata akong ibang ginawa kung hindi ang umiyak ng umiyak tuwing gabi. O kahit na nag-iisa ako. Bawat mayroong pagkakataon na gusto ko at pwede akong umiyak, iniiyak ko. Ewan ko! Hindi ko alam kung bakit ang lungkot-lungkot ng nararamdaman ko. Pakiramdam ko, kalahati ng buhay ko ang nawala sa akin dahil sa ginawa kong pang-iiwan kay Chris. Hindi ko maintindihan kung bakit sa sandaling panahon na nakilala ko siya ay para bang buong buhay ko na itong kakilala at nasakop agad nito ang buong pagkatao ko. Miss na miss ko na siya, ngunit
JazmineNapangiti ako sa aking sarili noong yakapin ako ni David mula sa aking likod atsaka marahan na ipinatong nito ang kanyang baba sa aking balikat.Naramdaman ko ang paghalik nito sa may batok ko bago mas hinigpitan pa ang pagyakap sa akin."Hmmmmm. It feels so good!" Hindi ko mapigilan ang sariling mapaharap sa kanya at sinalubong ang mga mata nito.Isang matamis na ngiti ang iginawad nito sa akin, habang ako naman ay agad na ipinulupot ang braso sa kanyang batok bago ito binigyan ng isang matamis na matamis na halik, na agad din naman nitong ginantihan ngunit hindi iyon magtagal."Thank you.." Pabulong na sabi ko rito bago napalunok, habang magkadikit ang aming noo at ang aming mga ilong."Thank you for what?" Tanong nito sa akin.Noon din ay ipinaghiwalay ko na ang aming noo bago muling tinignan siya ng diretso sa kanyang mga mata."Dahil nagawa mo akong patawarin. A
Jazmine"Chris!"Kahit na kinakabahan ay pinilit ko pa rin na ihakbang ang aking mga paa palapit sa kanya.Kasabay ng mga hakbang ko palapit rito ang malakas din na pagkabog ng dibdib ko.Hindi ko maintindihan ang aking sarili. Ang tanging alam ko lamang ay masaya ako na makita siyang muli, sa hindi inaasahan na pagkakataon."Ang daya mo. Na-miss kita!" Sabi ko sa kanya noong tuluyan akong huminto sa kanyang harapan at pagkatapos ay hindi nagdalawang isip na niyakap siya."You missed me." Malamig ang boses na sabi nito.Napatango ako."Oo naman!" Sagot ko sa kanya. "Hindi ka man lang pumunta sa o nagpakita sa kasal ko." Pagkatapos ay napanguso ako at kunwaring nagtatampo. "Ang daya mo!"Ngunit sa halip na sagutin ako ay isang malutong na tawa ang pinakawalan ni Chris dahilan upang matigilan ako. I
JazmineHindi nagtagal noong makaalis si Chris ay dumating na rin si David. Agad na nagtaka ito kung bakit parang namamaga ang mga mata ko at kung bakit tila raw katatapos ko lamang sa pag-iyak.Napailing lamang ako at sinabing napuwing lamang kanina noong nasa may garden ako. Mabuti na lang at hindi na siya nagtanong pang muli pagkatapos.Hanggang sa nahiga na lamang kami nang magkatalikuran dahil patuloy pa rin akong binabagabag ng mga sinabi at ipinagtapat sa akin ni Chris. Hindi ko alam kung totoo ba ang lahat ng iyon. Dahil kahit konti, wala akong maalala, wala akong matandaan.Noon naman naalala ko ang camera na ibinigay nito sa akin.Maingat na gumalaw ako at bumangon mula sa higaan. Kinuha ko ang camera mula sa drawer na aking pinaglagyan. Dahan-dahan din ang mga hakbang na binuksan ko ang pintuan ng kwarto upang hindi makagawa ng anumang ingay, para na rin hindi ko magis