Prologue

     PADIRETSO sila Gerard sa locker area para palitan ang jersey na suot dahil pawis na pawis na sila. Medyo may kalayuan din ang locker area nila. Imbes kasi na magpalit sila, bumili muna sila ng tubig dahil sa sobrang uhaw. Ngayon, nasa mabatong daan sila ng garden kung saan ito muna ang dadaanan bago makapunta sa gymnasium.

Masama ang timpla ng mukha ni Gerard dahil natalo sila sa quarter finals sa larong basketball. Hindi sana mangyayari iyon kung hindi masyadong pabida ang isa sa mga teammates niya. Kung nanalo sana sila, ire-represent nila ang region nila. Kaso, dahil sa isang bwisit na ka-teammate, nauwi sa wala ang lahat.

"Si Aldrin kasi ang problema, e. Siya ang nagsasabing sa kanya ipasa nang ipasa, lagi namang naaagaw ng kalaban 'yong bola sa kanya," komento ni Rovin na nakasalubong din ang magkabilang kilay.

Tinapunan niya ng tingin si Rovin habang lihim na napangisi. Iyon din ang nasa isip ni Gerard. "'Wag kang maingay baka may makarinig sa'yo, away na naman."

Nagkibit-balikat ang katabi niya. Dati pang mainit ang ulo ng barkada ni Aldrin sa kanilang dalawa ni Rovin. Hindi nga alam ni Gerard kung inagawan niya ba ng girlfriend ang isa sa mga 'yon. Ang bigat ng loob sa kanya kahit wala naman silang ginagawa.

"I already did." Natigil ang paghakbang ni Gerard at napalingon kay Aldrin na masama ang tingin sa kanilang dalawa ni Rovin. Nasa likod pala nila ito at kanina pa nakikinig ng sinasabi nila.

Napalunok si Rovin at napahakbang paatras. Nakakuyom ang mga kamaong lumapit si Aldrin dito kaya humarang si Gerard.

"Ano bang problema n'yo sa akin? Ulitin n'yo nga ang sinabi n'yo?! Who's fault it was?!" Tinulak-tulak siya nito pero ang tingin ay na kay Rovin.

Hindi nakatiis si Rovin at nagsalita. "Totoo naman, a? Gusto mo kasi ikaw ang bida kaya panay kang sigaw na sa'yo ipasa ang bola! Anong nangyari ngayon, nalaglag tayo kung kelan quarterfinals na!"

Namula ang mukha ni Aldrin. "Fuck you!"

Sinugod nito ang direksyon ni Rovin ngunit muli siyang humarang. Kapag nasuntok ni Aldrin si Rovin, tiyak na babalandra ito dahil sa payat ng katawan.

"Umalis ka r'yan!" Tinulak-tulak siya paalis ni Aldrin ngunit parang wala siyang narinig at hinaharangan pa rin ito. Siguro hindi nakatiis si Aldrin at napuno na kaya sinuntok si Gerard. Hindi siya nakaiwas kaya tumama ang kamao nito sa kanang pisngi niya. Muntik siyang mabuwal dahil sa lakas pero naitukod niya ang kanang paa niya. Gumanti rin siya kaya napuruhan sa bibig si Aldrin.

"Teka, teka! Bakit kayo nagsusuntukan?! Tumigil kayo!"

May naririnig silang sumisita sa kanila pero dahil mainit na rin ang ulo ni Gerard at buwisit din siya rito kay Aldrin, hindi niya inintindi iyon.

Nang susuntok muli si Aldrin kay Gerard, hindi na nakayanan ni Rovin na tumingin na lang at tinulak nito ang isa. Natumba si Aldrin at humampas ang ulo sa nakausling bato kaya nawalan ito ng malay habang umaagos ang dugo sa ulo nito. Nanatili namang nakaamba ang kamao niya sa ere na dapat ay sasapak kay Aldrin.

Natigilan si Gerard at Rovin sa bilis ng pangyayari. Saktong dumating naman ang barkada ni Aldrin.

"H-hindi ko sinasad—"

Tinitigan ni Gerard si Rovin para manahimik at itinago ito sa likod niya. Alam niyang mapapahamak ang kaibigan niya kapag nalaman na ito ang tumulak kay Aldrin.

Agad sumaklolo si Vince at Clyde na barkada ni Aldrin at binuhat ito.

"Anong ginawa n'yo kay Aldrin?!" galit na sigaw ni JR sa kanya. Tahimik lang si Gerard na nakatingin dito. Kinuwelyuhan siya nito at namumula ang mga mata nitong titig na titig sa kanya. Lalo pang diniinan nito ang pagkakakapit sa kwelyo niya. Nakadikit ang mga buto ng kamao nito sa leeg niya na nahihirapan siyang huminga pero nanatili siyang tikom ang bibig.

Kahit nasasaktan ang leeg, mas nasasaktan ang kalooban ni Gerard dahil kahit kailan ay hindi na umayos ang pakikitungo ni JR sa kanya. Sabagay, ni hindi nga nito maalala kung sino siya.

The hell. Bakit nga ba niya iniisip pa iyon?

"Bitawan mo si Gerard! Ako iyon—"

"JR, tulong dito! Ang lakas ng agos ng dugo! Baka mapa'no si Alds!" ani Clyde.

Pahagis siyang binitawan ni JR. Tinapunan pa siya ng masamang tingin bago sumunod sa dalawa na buhat si Aldrin.

Ilang segundo ang lumipas bago siya nakakibo at ngayon lang naramdaman ni Gerard ang malamig na pawis na namuo sa likod niya.

"G-ger, bakit hindi mo sinabi na ako 'yong tumulak kay Aldrin?"

Mariing magkalapat ang mga labi ni Gerard nang tingnan niya si Rovin. Pansin kaagad ang maputlang mukha nito at nanginginig na katawan dahil sa takot. Pero sa kabila noon, gusto pa rin nitong umamin sa nagawa nito.

Bumuntong hininga si Gerard. Paulit-ulit siyang nagpakawala ng hininga at nang hindi makayanan, hinilamos niya ang kamay sa mukha at tumingala sa langit.

Nang kumalma ang sarili, nag-isip siya. May kaba at takot sa loob niya na pareho silang pupulutin sa kung saan kapag may nangyaring masama kay Aldrin. Hindi nila ginusto na may masaktan. Tae, oo nakikipagbugbugan siya pero wala sa hinagap niya na magkakaganoon. Kung siya, ayos lang. Pero paano si Rovin? Scholar ito ng school nila at kung masasangkot ito sa gulo, hindi lang scholarship nito ang nakataya. Baka wala pa itong mapasukang eskwelahan.

Sandali pang nag-isip si Gerard bago tumingin muli kay Rovin.

"'Wag na 'wag kang aamin na ikaw ang nagtulak kay Aldrin."

Nanlalaki ang mga mata ni Rovin na tumitig sa kanya. Para mas mapaintindi dito ang gusto niya, inulit niya ang sinabi niya. "'Wag mong aminin na ikaw ang nagtulak kay Aldrin. Ako ang may gawa. Iyon ang sabihin mo."

"Gerard! Gago ka ba? Anong sinasabi mo?! Ako ang may kasalanan, bakit mo sasaluhin?!"

Lumapit siya kay Rovin at hinawakan ang magkabilang balikat nito. "Vin, makinig ka, maraming mawawala sa'yo kapag umamin ka. Hindi lang scholarship mo ang damay dito. Pati trabaho ng mga magulang mo, mawawala."

Magkasalubong ang kilay ni Rovin at namumula ang mga mata na tumitig sa kanya. Minasdan niya ang pabago-bagong ekspresyon sa mukha nito. Mayamaya, bumulong si Rovin. "...Pero ikaw? Anong mangyayari sa’yo?"

Binitawan niya ito at tinapik sa balikat. "Kaya kong lusutan 'to."

Hindi isinatinig ni Gerard na maging siya, hindi alam ang gagawin. Basta ang alam niya lang, kailangan niyang tulungan si Rovin ngayon.