Kabanata 11

" 'Wag mo na kaming isipin ng kapatid mo, ayos lang kami dito tsaka dapat sarili mo ang isipin mo dahil ikaw ang malalayo sa amin." wika ni mama. Kahit hindi man siya umiiyak ngayon sa harapan ko alam kong nalulungkot rin siya dahil magkakahiwa-hiwalay kaming tatlo. 

"Oo nga naman ate atsaka nandito naman ako para bantayan si mama kaya wag ka ng mastress diyan," gatong naman ni Axle na biglang umakbay sa akin. 

"Ikaw wag kang puro gala ah! Tumulong ka dito kay mama sa gawaing bahay. Tanda tanda mo na kahit maglaba ng pinaghubaran mo 'di mo magawa," bulyaw ko sa kapatid ko. Marahan naman siyang napakamot ulo dahil totoo ang mga sinabi ko. 

"Ate naman aalis ka na nga lang manenermon ka pa,"