Chapter 4

Azthrea's POV.

This day is Saturday, well we don't have class.

Sa mga nagdaang araw parang mas nagbabago ang ugali ko dahil sa pangungulit nung si Bryce. Bakit ba ngayon kapag kasama ko o namin siya parang kinakabahan ako na hindi ko mapaliwanag ang nararamdaman ko? Noong una naging masungit ako sa kanya but now? I don't think so.Parang naging mabilis masyado ang closure namin. 

Late akong nagising ngayon kase wala namang klase, nakakabagot pa namang bumangon wala din naman kase akong gagawin. Amboring nga eh.

*Kring (Imagine readers phone ang tumutunog hahahaha)

Someone's calling but unknown number? Who is my caller? 

Hindi ko na sana sasagutin ang tawag pero makulit din itong si caller ko. 

"Hello! Ano bang pro--" Bigla akong natahimik dahil nagsalita na ang caller ko at sa hindi inaasahan.

"Sorry kung naistorbo kita yayayain lang sana kitang lumabas kase naboboring na ako dito sa bahay tapos busy naman yung mga kaibigan ko kaya ikaw ang naisipan kong tawagan if okay lang naman sayo?" I felt guilty kase napagsungitan ko agad siya. Hindi naman ako ganito dati pero Sabi ko nga kapag siya ang nakakasama at nakakausap ko hindi umiiral ang kasungitan ko.

"Hmm sorry hehehe hindi ko kase alam na ikaw ang caller ko and san naman tayo pupunta if pumayag ako na samahan ka?" Sabi ko sa kanya.

"Let's go to the mall if you want? Susunduin kita diyan sa bahay niyo ngayon so magbihis kana," Saad niya uli. Parang kinikilig na ako. I think i like him omg wait what? Erase, erase. Ang bilis ko naman ata siyang natipuan.

"Hmm okay," maikling sagot ko sa kanya tsaka ko na inend and call.

Bumaba na muna ako para makapagpaalam kay kuya kase siya lang ang nandito and our maids syempre, si mom and dad kase may inaasikaso tungkol sa business namin.

"Kuya can i come in?" I said with a soft voice, syempre magpapacute ako sa kanya para hindi niya ako sungitan hahaha.

"Yes baby why not? I think you need something?" Aba sobra naman siya.

"Nothing kuya. Magpapaalam lang sana ako na aalis ako kase sasamahan ko daw yung kaibigan ko na mamasyal," nakangiting sambit ko, ngumisi naman siya sa sinabi ko.

"A friend? I guess he is Bryce right? Hmmm okay but take care of yourself little sis." Napakasweet naman talaga ng kuya ko kahit minsan ginagawan ko siya ng mga kalokohan.

"I will kuya. Thank you." then i hug him. He's always my supportive brother, I love him so much.

"Oh sige na," he said.

Lumabas na ako sa kanyang silid at nagtungo na din sa aking kwarto para makapagbihis na. After a few minutes, I'm done. I'm ready.

Naglakad na ako palabas sa aming bahay at doon ko nakita si Bryce na nakasandal na sa kanyang kotse na naghihintay sa akin.

"Sorry kung naging mabagal ako," nahihiyang sambit ko but he didn't answer me, he just smiled at me.

Pinagbuksan na niya ako ng pinto sa kanyang sasakyan then inalalayan niya akong makapasok. Umikot siya sa driver seat then nagsimula ng paandarin ang kanyang sasakyan.

*****

Andito na kami ngayon sa mall.

Pagkapasok namin sa mall ay may samutsari akong naririnig tungkol sa aming dalawa nitong kasama ko.

"Ang gwapo't ganda nila," Sabi ng first person na nasa gilid namin.

"Bagay sila. Ang gwapo ni boy," kinikilig na sabi nung isa.

"Ang swerte naman ng girl sa boyfriend niya." dahil sa mga naririnig ko ay biglang namula ang pisngi ko. I think kinikilig ako? Omg! Lupa lamunin mo na ako, ngayon na. Now na. Feeling ko nangangamatis na ang pisngi ko dahil sa pamumula.

"You're so cute when your blushing," he said. 

"Hmm What? I'm not blushing," i answered, defensively hahaha.

"You are." pagmamatigas niya, napayuko na lamang ako dahil sa kanyang sinabi. Hindi ko naman kase maitatanggi kase totoo naman. Ano bang nangyayari sa akin? Just like i have a butterflies dancing inside my tummy.  

I admit i had a crush on him but how can i tell to him? I'm scared to know the truth that he didn't like me back.

Nagulat ako ng may mga babaeng nagsilapit sa amin.

"Mom, Sir pwede po bang magpapicture sa inyong dalawa? Napakasweet niyo po kaseng tignan hahah." aangal pa sana ako pero nauna ng nagsalita si Bryce.

"Yeah of course." Wala na akong nagawa kundi magsmile na lang sa mga camera na nakatutok sa amin.

Hindi naman kase kami mga artista pero bakit andaming nakapalibot sa amin na may dalang camera? Nasa mall nga pala kami.

(A/N: Hanggang dito na lang muna readers. Sana po nagustohan niyo ang chapter na ito. Masyadong naging mabilis ang mga pangyayari hahaha sorry na agad. Abang-abang po sa mga next updates.)