Share
Author's Note
So yeah this will be my author's note for the mean time on Friday I will update na talaga! I'm just busy because my prelims are on September 29 and 30. Babawi ako sa inyo once the pre- lims are all done! Don't forget to be hydrated and stay safe always. Stay at home for your safety!
Nangangako ako na babawi ako sa inyo once na tapos na itong prelims ko, mahirap pala and buhay college, 'yung hell week mo nung shs ay ngayon ay every day. Stay healthy everyone!!! Bawal magka-sakit ngayon dahil pandemic, idedeklara ka nilang covid agad :(( drink more water!! Stay safe everyone!!! Have a nice day everyone!!!
Kaugnay na kabanata
Just Youth Kabanata 11
I feel so sorry for myself dahil hinayaan ko sila na gawin ang mga bagay na kaya ko naman gawin I don't know...that reality hits me. Ilang araw ko ng linalayo muna ang sarili ko sa mga kaibigan ko especially kay Linderio.Gusto ko muna mapag-isa kahit isang linggo, I want to figure it out what happen to me. I'm too tired to fix myself every day. I'm too suffocated. It was too chaotic.I admit to myself that it was wrong...but they are still trying to pursue me while I'm pursuing myself too.Hanggang kailan ba ako ganito? Hanggang kailan ko mararanasan ang sakit?Do I need to leave this school so there will be peace? I'm still figuri
Just Youth Authors Note 2
Hi sorry for not having an update today, I just got busy because of my finals and also my work loads. Next week I will do better. My time management just got ruined because of my school works. I'll do better when my time management are okay. It's just that I'm pursuing my dreams that I want that's why I need to study hard to make my dream to fullfil. Hi, how's your week? I hope you do better! Don't give up okay? You have a dreams right? Study Hard to make your dream happen!! Okay? Dream high, strive hard for better future! Stay safe and be healthy!!!
Just Youth Kabanata 12
4 days had passed, walang araw na hindi pumupunta sa'kin si Linderio. Almost everyday ay lagi siyang nandito, napapagalitan na nga ni Mama dahil baka masira pag-aaral niya pero wala din nagawa dahil sa sobrang kulit! Dalawang araw na lang ay lilisan na si Papa. Hindi pa ako handa pero wala akong magagawa sa isang araw ay ililibing na siya. Masakit pero kailangan tanggapin. Hiram lang ang ating buhay sa kanila, we don't have a choice but to accept the fact that no one will live forever. Lumapit ako sa kabaong ni Papa at taimtim ko siyang tinignan. "Pa, dalawang araw na lang iiwan mo na kami, miss ko na ka-gwapuhan mo," I laughed. "Sana naka-ngiti ka ngayon, you look more handsome Papa, huwag ka mag-aalala ako na bahala kay Mama at kila Cindy, hinding-hindi ko sila papabayaan pangako iyan habang buhay," I solemnly make a promise for my Father.
Just Youth Kabanata 13
This is the day... the day that my father I cannot see anymore...his smile...his laugh...his corny jokes...fuck it! Bakit kasi kailangan pang humantong sa ganito?! Ang hirap, mas lalo lang ako nahirapan... "Hey you look pale," Linderio was too worried on me. "I'm fine," I gave him a small smile. Ilang oras na lang ay ililibing na si Papa. Kaya naman lahat kami ay nakagayak na, "Natulog ka ba kagabi?" he asked. Umiling ako, hindi ko kayang matulog ng ganito dahil gusto kong sulitin na makasama si Papa. "That's why you look pale, kumain ka muna," he pleased me. Tumango na lang ako dahil ayoko din na magtalo kaming dalawa. Besides, hindi pa din ako kumakain simula kaninang maga na magising ako. 11 AM ang libing ni Papa, it was 9 AM pa naman, makakain pa ako. Sinamahan naman ako ni Linderio sa kusina. "Oh 'nak kain k
Just Youth Kabanata 14
tw// bullying, violence. 2 days had passed Kinakabahan ako dahil papasok ako alam kong sasagupain na naman ako ni Annalise pero nakahanda naman na ako sa puwedeng mangyare sa'kin. Gaya ng sabi ko kailangan kong lumaban para sa akin at kay Linderio. I am now the bag that Tita Jillian gave to me yesterday. Bunsong kapatid nila Mama. It's a Porsche hand bag. I wear now a dress since wala pa akong uniform. Sa 4th year pa daw iyon. "Ay ang taray mars, iba talaga pagyayamanin," bungad ni Caitriona sa akin ng makapasok ako sa room namin, lahat ng mga kaklase ko ay nagulat dahil ngayon lang nila ako nakita na magsuot ng ganoon and 'yung bag at shoes. Mga mamahalin lahat. Ang sabi kasi ni Mama, dapat maganda ako ngayon kasi ang gaganda ng mga ga
Just Youth Kabanata 15
TW// Violence, Blood, Torture. Read at your own risk. I'm decided to play with her fucking game, hindi ko alam saan kami dadalhin ng kagagahan niya. Nang dahil sa isang lalaki ay nagiging ganito siya. I didn't know na ganoon na pala talaga kalakas ang epekto niya kay Linderio pati ako ay idadamay niya na. "Anak huwag ka na pumunta please," My Mother pleased me not to go. But I'm decided to end this fucking game of her, masiyado ng pasakit ang ginawa niya sa buhay ko. Iba pala talaga ang pagmamahal. Napagkasunduan namin na magkita sa isang bakanteng lote ngunit ito ay isa lamang tagong lugar. I might be nervous but this is for our own sake. I will fight no matter what will happen hanggang sa matauhan na si Annalise sa kabaliwan niya. May pina-sama sa'kin si Lolo na mga pulis ng
Just Youth Kabanata 16
tw// death Nandito ngayon si Linderio dahil siya naman daw ang magbabantay sa akin. "What's your plan in Christmas?" he said. "I don't have, hindi ko alam kung ano plan nila Lolo Daddy, ang balak ata nila is sa Penthouse kami mag-celebrate at sa new year naman daw ay sa doon na lang sa kanila." I said. "Wow, fam bonding pala 'to," he teased. Napa-iling na lang ako, "Wala eh plano nila iyon," I laughed. "Pero sana all pa din," he laughed also. "Baliw," I said. "Baliw sa'yo," his corny jokes. Natawa na lang ako dahil doon. "Wala ka bang balak pumasok?" I asked. "Mayroon kapag okay ka na," he said. "Pumasok ka na nga bukas, ayokong mapabayaan mo ang pag-aaral mo please lang, I don't want to ruin your future," I said. "Oo na sige na, future natin, hindi ko future," he simply said. "Abnormal ka na talaga," I said.
Just Youth Kabanata 17
It feels so great dahil na-miss ko ang simoy ng hangin sa labas. "Are you happy?" sambit ng nagtutulak ng wheelchair ko, it was Rio. Hindi na naman siya pumasok dahil kailangan niya daw ako asistihan sa aking paglabas. "Oo naman sobra, hindi ko akalain na ganoon kabilis ang paghilom ng sugat ko sa likod," I said. Tinanggal na din kasi ang tahi ko sa pagkaka-opera pero may bakas iyon ng scar galing sa opera din. "Hindi pa naman totally na naghihilom iyan, hayaan mo hindi ka naman namin papabayaan ni Tita at ang mga kaibigan natin lalo na ako,” he smiled. I smile. Nalaman din nila na ngayon ang labas ko ng hospital, they were happy too. Miss na daw nila akong asarin kahit hindi naman talaga tumatalab sa akin ang kanilang mga pang-aasar. "Miss na daw nila ako asarin pero hindi naman tumatalab sa'kin ang pang-aasar nila kasi binabara ko din nama
Pinakabagong kabanata
