Kabanata 04

Ginawan ko naman ng paraan eh pero wala na talaga...masiyado pa akong bata gaya ng mga sabi nila hindi ko kakayanin...kinaya ko naman ikayod ang pamilya ko kahit hindi sapat ang mga kinikita ko para sa mga gastusin ko sa araw-araw.

I tell my friends, Larisa, Lazarus, Zaynab and Keriza. Wala na akong ibang mapagsasabihan...I accept the offer for the sake of my father's lives. Hindi pa ako handang mawala si Papa gusto kong makita niya akong naglalakad sa gitna habang tinatanggap ang diploma.

"Final desis'yon mo na ba 'yan?" Lazarus asked me. "Kasi kung hindi pa handa talaga kaming tumulong sa'yo, hindi mo naman kailangan tanggapin ang offer ni Linderio," he added. "Oo Laz, hindi na ako p'wedeng umatras. Kailangan kong tanggapin ang consequences na haharapin ko ngayon kapag nag-simula na kami ni Linderio," I sighed in disbelief. Hindi naman 'to para sa'kin para kay Papa.

Nag-punta agad sila Lazarus sa hospital ng malaman ang ginawa ko. Nagulat sila dahil ang alam nila wala akong balak na tanggapin 'yon especially those 3 girls. "Eh girl handa ka na ba p'wedeng mangyari? Wala ng bawian 'to," nag-aalalang sambit ni Larisa. Handa?hindi ko alam...ginawa ko lang naman ito para kay Papa.

"Hindi ko alam Larisa hindi ko na naisip nararamdaman ko pero kasi tatay ko eh kailangan ko ng mai-pagamot agad, ayoko ng nahihirapan siya," naiiyak kong tugon. Agad din nila ako inalo dahil hindi nila aakalain na hahantong sa ganito ang buhay ko. "Basta lagi mong tatandaan Ace, we're here for you through your battles, we're here for you support, hindi ka namin huhusgahan dahil kilala ka namin," Zaynab reach for my hand and gently squeeze it. I just nodded for an answer.

Ilang minuto lang ini-lagi nila dito dahil may pasok pa sila sa hapon. Binabantayan ko ngayon si Papa, nakatingin lang ako sa kaniya. Bakit ko ba dinaranas ang ganito?bakit grabe naman mag-pahirap? ang sakit makita na ang Papa ay nakahiga habang walang malay at may mga aparato na nakalagay.

Hindi ko na napigilan maluha, alam kong hirap na hirap na din si Papa sa sakit niya. Ang sabi ng doctor ay ngayon lang din magigising na si Papa pero bakit hindi pa siya nagigising? "Pa...laban lang alam kong makakaya natin 'to, strong tayo 'di ba?" I cried so hard.

Ilang oras kong tinitigan si Papa ng tumunog ang cellphone ko.

Linderio

It's me, Linderio. I'm here at

the cafeteria in the hospital.

Nakaramdam naman ako ng kirot sa puso dahil ito na... wala ng bawian.

"Pa...i-memeet ko lang ang taong tutulong sa'tin ha, babalik ako," I said and I kissed his forehead. Nang makalabas ako ay tinanggal ko na ang hospital gown.

I went to the lobby at the cafeteria. Nakita ko siya doon na seryosong nakatingin lang sa bintana. Pumunta naman ako do'n. Nang makita niya ako ay agad siyang umayos ng upo.

"Tapos na klase mo?" I suddenly asked. "Oo ikaw kumusta ka na dito? nakakahabol ka pa ba sa mga activity mo?" he asked me back. "Oo dinadala dito ni Keriza ang mga gawain ko sa school, pinapaabot nila Larisa sa kaniya," I said. Ilang segundo kaming natahimik. May inabot siya sa'kin na brown envelop. "Here is the rules, terms and agreement nandiyan na din ang kontrata na pipirmahan mo," he said.

Binasa ko naman iyon ng mabuti. Ngunit may kulang. "Wait...puwede ko ba indicate dito ang no string attached?" nag-aalangan kong tanong. Sandali siyang natahimik ngunit pumayag din naman siya agad. "No strings attached then," he gently said. Tama ba ang ginawa ko? Makakaya ko ba ang no strings attached? Hindi naman siya siguro gagawa ng ikaka-hulog ng loob ko sa kaniya.

"Takot ka siguro ma-inlove sa'kin," he joked sinamaan ko naman siya ng tingin. Kapal naman niya! "Hindi ako takot, sadiyang hindi ko priority ang ma-inlove," I said. "Okay then I have to go na, may gagawin pa ako. Isasalin ko na lang ang pera sa bank account that will be your advance alam kong kailangan mo na dahil sa Papa mo," he said habang nag-hahanda na siyang umalis. "Thank you Rachel," he said before leaving. "You don't have to say thank you, I'm doing this for my Father and for your sake dahil sa mana mo, just call me Ace na lang," I smile. "Then call me na lang as Rio," he said. I nodded. We bid our goodbyes. Binigay naman sa akin ni Linderio ang isang kopya niya ng terms and agreement saka rules at contract.

Ito na talaga...nakapirma na ako it means bawal na akong umatras sa napagkasunduan.

Rules:

1. Bawal makipag-interact sa mga boys dahil s'yempre mag-jowa na tayo it means bawal ka ng lumapit sa kung sino-sinong lalaki. Same as mine

2. Bawal kang magka-gusto sa iba habang tayo pa.

3. Tuwing aaligid si Annalise ay dapat mong gawin ang girlfriend thing.

4. Ako ang bibili ng pagkain mao tuwing lunch.

5. Kapag hahawakan ko ang kamay mo hindi mo dapat a-alisin iyon.

6. Susunduin at Ihahatid kita araw-araw.

7. You can always talk to me when you need someone to talk.

8. Wala dapat makakahalata na fake ang relationship natin.

9. Hindi ka na puwedeng mag-trabaho dahil ayokong napapagod ka.

10. We should have an endearment. It will be Babe.

11. No strings attached

Terms and Agreement.

1. Act like a real couple in front of all the people.

2. If you obey one of our rules, you'll be punished.

3. One profanity, one kiss on cheek.

4. Don't let anyone hurt you.

5. Don't lie to me.

6. Kailangan legal tayo sa both sides para hindi sila makahalata na fake ang relationship natin.

Contract

Linderio Kryz Santos and Rachel Shine Arcena solemnly swear that we will follow the rules that Linderio created. We solemnly promise that we won't let anyone know the real truth behind this. If one of us will obeyed the rule we would end the contract. This contract will end after 10 months

Signed by:

Linderio Kryz Santos Rachel Shine Arcena

Makakaya ko 'to. Ilang minuto lamang ay may pumasok na sa bank account ko na pera mula kay Linderio

You have received PHP 250,000 in your bank account from Linderio Kryz Santos.

Good for 5 months na itong binigay niya sa akin. So kailangan ko talagang mag-trabaho ng mabuti para hindi kami mahala ng mga tao na hindi totoo ang relas'yon namin dalawa.

Hindi ko alam kung paano umakto bilang girlfriend dahil first time ko ito. NBSB ako since then.

I immediately went to the doctor's office to tell that we have enough money for our down payment for the operation of my Father. Labis ang tuwa ko dahil sa isang araw ay ma-ooperahan na si Papa. Excited na akong makita ang ngiti sa kaniyang mga labi.

Rachel:

Thank you Rio, I will do my best. I

won't disappoint you.

I sent to him, I thank him for this dahil sa kaniya maooperahan na ang tatay ko.

Linderio:

Thank you for accepting

my offer. Let's do our best!

It makes my heart warm. Konting tiis na lang Pa, ma-ooperahan ka na!

I received a message from my friends.

Larisa:

Girl! Naka-ipon kami ng pera mula sa organization namin para sa'yo it was successful dahil madami ang tumulong sa'yo para sa Papa. Sorry kung makulit kami Ace we're doing this because of you. Sana makatulong 'to sa'yo. Araw araw ay may nagpapadala sa'min ng malaking halaga para sa'yo kahit ang mga estudyante ay tumulong na din. We started this oplan sagip buhay on Rachel's father nung nalaman namin ang kalagayan ng Papa mo. We post it through our social media account at marami ang willing tumulong. Alam namin hindi ka papayag pero dahil makulit kami inilihim muna namin 'to. Isasalin na lang namin iyon sa bank account mo send me the details on your bank account para ma-isalin na namin agad sa'yo.

Hindi ko na mapigilan maluha dahil napaka-suwerte ko at nagkaroon ako ng mga ganitong klaseng kaibigan na handa kang tulungan kapag hindi mo na kaya... ang suwerto ko at nakatagpo ako ng mga tunay na kaibigan. Hindi ko alam na gagawin nila ito, sabi ko kaya ko naman na but there...tumulong pa din sila.

Hindi rin ako nag-oopen pa ng mga social media accounts ko, busy ako sa pag-babantay kay Papa, almost 3 days naman na kami dito. Kahapon lang ako nag-paalam na hindi muna ako makakapasok sa school at sa trabaho ko, they understand my situation.

I immediately send her the details of my bank account. Nag-open ako ng bank account dahil dito pumapasok ang mga kinikita ko sa trabaho ko. Nagpasalamat na din ako sa kanila dahil malaking tulong ang ginawa nila sa'kin...

You have received PHP 500,000 in your bank account from Larisa Azurin

May kapupunan namin kami para sa pangpa-opera ni Papa. Malaking biyaya ang mga natanggap namin nina Mama, sobra ang pasasalamat ni Mama kila Larisa dahil sa tulong nila. Hindi ko sinasabi ang tungkol sa'min ni Linderio but I said din na tumulong siya. I don't want my family knows it kaya hangga't maaari ililihim ko na lang muna pero dahil sa terms and agreement kailangan ko ipa-alam na boyfriend ko si Linderio!

The next day,

Everything was fine, bukas ay ooperahan na si Papa.

Linderio:

Kumusta ka na? Kailan opera ni Papa?

Seriously nakiki-Papa siya sa tatay ko? Parang ewan naman.

Rachel:

Okay naman na ako nakakahinga na ng

maluwag simula kahapon, bukas na

ang operas'yon ni Papa.

Kinakabahan lang ako...

Linderio:

Samahan kita diyan bukas

Gusto mo ba?

He reply again. Hindi ko alam pero parang gusto ko siya nandito pero natatakot ako.

Rachel:

Hindi na, okay lang...Huwag ka na mag-abala

Ayoko din kasi na maabala siya dahil may pasok pa kami. Gusto ko lang siya mag-focus muna sa studies niya besides kapag nakalabas na si Papa, doon na namin sisimula ang plano.

Linderio:

Kailan pa naging abala ang girlfriend ko?

Luh? Akala ko ba mag-pepretend lang kami kapag nasa school na ah? Aala naman kami sa school but I felt tingling like a butterflies on my stomach. Hindi ko alam kung sa inis lang 'to or sa kilig? Pero mukang sa inis nga dahil wala naman sa usapan 'to!

Rachel:

Para kang ewan Linderio,wala tayo sa

Natatawa ako dahil sa kabila ng kaba ko nagawa akong pangitiin ni Linderio.

Linderio:

Don't call me Linderio,

naiirita ako. Tawagin mo

na lang akong baby mas okay

pa.

Rachel:

Asa.

Itinabi ko na muna ang cellphone ko sa may table at kinausap si Papa. "Pa, ooperahan ka na bukas...excited ka na bang makita kami?" I asked. "Kasi ako Pa, oo excited na ako. Gusto ko ng masilayan mga ngiti mo sa labi, ilang araw ko ng hindi nakikita 'yon dahil nandito ka. Pa...huwag kang susuko ha, nandito lang kami...sabay nating haharapin ang mga pagsubok na dadaan sa'tin...alam mo ba Pa, miss ka na nila Cindy sayang lang at hindi sila puwedeng pumasok ng hospital dahil bata pa sila. Si Theo Pa laging umiiyak, alam kong namimiss ka na din niya kase hindi ka niya nakikita at nakakalaro," I said. Hawak ko ang kaniyang kamay.

Ito na naman ako nagiging mahina sa harap ni Papa. Masakit para sa'kin na makita siyang lantang gulay habang may mga aparato na nakasuksok.

Makakahinga na din ako ng maluwag dahil alam kong magiging successful ang operas'yon niya bukas.

"'Nak umuwi ka na ako na bahala sa Papa mo," sambit ni Mama. Tumango naman ako dahil kailangan kong bantayan din ang mga kapatid ko sa gabi. Sa'kin sila muna tumatabi kapag gabi. Nagpaalam ako kay Papa na bukas ay pupunta ako ng mas maaga para sa kaniyang operas'yon.

Lumabas na ako ng ICU room at bumaba papuntang lobby para makauwi na. Hindi ko inaasahan na makikita ko si Linderio na naka-sandal sa kaniyang kotse.

"What are you doing here?" I asked him while I'm walking on his way. "Sinusundo ka," he said. "Bakit mo naman kailangan sunduin ako, kaya ko naman umuwi mag-isa Linderio," I said. "It's dangerous to go home in night, lalo na at babae ka pa," he protested. "Yie, concern ka?" pang-aasar ko dito at agad naman namula. "Asa ka, kaya l-lang n-naman kita sinundo dahil masiyado ng g-gabi!" he sluttered. I just with his reaction kasi naman nangangamatis ang loko.

"Oo na sige na, hatid mo na ako para maka-uwi na ako ng maaga kailangan ako ng mga kapatid ko wala silang kasama ngayon sa bahay," I said and he just nodded. Pumasok na ako sa kotse niya at inis-start niya na ang makina, nagsimula na siyang mag-drive pauwi sa'min.

"Anong oras ang operas'yon ng Papa mo?" he suddenly ask. "9:00 AM daw," tugon ko. "Anong oras ka pupunta?" he asked me again. "Maaga eh mga 7:30," I said. "Pa'no mga kapatid mo?" he seems so worried. But I don't mind baka part ng trabaho namin. "Ihahabilin ko lang sa nanay ni Keriza okay naman sa kaniya, naka-usap ko naman siya kanina about doon," I said. "Sige, samahan kita bukas sa hospital," he said. "Huwag na Linderio, kaya ko naman nandoon naman sila Mama," I protested. "It's fine wala naman pasok bukas,mabobored lang ako sa bahay," he said.

Oo nga pala sabado na bukas! Bakit hindi ko naisip 'yon kanina? Lutang na talaga ako dahil sa mga nangyayare sa buhay ko hindi ko na alam kung ano na uunahin ko.

"After the operation Ace magpahinga ka na, huwag mo ng pagurin ang sarili mo," he seriously said. Lahat sila 'yon ang sinasabi sa'kin pero pa'no ako makakapag-pahinga nag-aagaw buhay ang tatay ko. Gusto ko nasa tabi niya lang ako ayoko siyang iwan. "Hindi na uso sa'kin ang pahinga Rio matagal na akong pinagod ng mundo ng walang pahinga," I tried no to crack my voice. His eyes was still on the road. Malapit na rin kami sa amin. "Nandito naman kami, hindi ka naman namin pababayaan," he said.

Kakikilala ko pa lang sa kaniya pero naging magaan na ang loob ko sa kaniya.

I arrived safely at our house. "Uh pasensiya ka na ha, hindi malaki ang bahay namin kaya hindi na kita maaya muna sa loob, thank you Rio for driving me home, ingat ka sa pag-uwi mo," I thank him. "No problem bukas na lang, see you," he said. Lumabas na ako ng kotse niya and I wave as a goodbye. Nagsimula na ulit mag-drive si Rio pauwi sa kanila I guess?

Hindi ko naman alam ang ganap sa buhay ni Linde-- este Rio eh kakakilala lang namin 2 weeks ago. "Parang ewan," napakamot ako sa ulo at pumasok na sa loob, naabutan ko si Cindy na nanonood ng cartoons habang si Theo ay naglalaro sa crib niya. Lumabas naman ang mama ni Keriza. "Nandito ka na pala iha, kumusta na lagay ng Papa mo?" she asked. "Bukas Tita ooperahan na po siya," I gave her a small smile. "Mabuti naman kung ganoon! May awa talaga ang Diyos sa'tin!" maligalig na sambit ni Tita Rosalyn. "Kaya nga po Tita...maraming salamat po sa pagbabantay sa mga kapatid ko, utang na loob ko po sa inyo ang buhay ko," I thank her. "Naku iha wala lang 'yon maliit na bagay, alam kong madami pang pag-subok na darating basta tatagan mo iyong loob ha," she said and I nod.

Nag-paalam na siya na uuwi na. "Cindy patayin mo na 'yang TV halika dito mag-toothbrush ka na," tawag ko kay Cindy. Agad din naman sumunod si Cindy. "Ate kumusta si Papa? miss ko na siya..." malungkot na sambit ni Cindy. Bigla akong nakaramdam ng kirot dahil ilang araw na din niyang hindi nakikita si Papa. "Okay na si Papa, bukas ay ooperahan na siya. Makakasama na natin siya sa susunod na mga araw," malumanay kong sambit. "Talaga ate?" nakangiting tanong niya at tumango ako.

Biglang lumiwanag ang kaniyang mukha dahil ilang araw na din siyang umiiyak dahil namimiss niya na si Papa at Mama tuwing gabi. Nag-toothbrush na si Cindy at pina-akyat ko na sa k'warto sinunod ko naman si Theo sa may crib. Bumaba muna ako saglit para gumawa ng gatas ni Theo.

Nang matapos kong gawan ay si Cindy naman. Umakyat na ako at inabot kay Cindy ang kaniyang gatas at si Theo ay binuhat ko upang makatulog sa bisig ko habang hawak ang dede. Nakatulog na silang dalawa.

Ang bata pa nila para makaranas ng ganitong buhay hindi ko inaakala na aabot kami sa ganito. Hindi ko hahayaan na magiging ganito ang buhay namin habang buhay. Pipilitin kong mai-raos sila sa hirap ng buhay. Gagawin ko ang lahat para sa kanila.

Hindi ko kailangan ng pahinga dahil sila na ang pahinga ko simula ng mag-banat ako ng mga buto. Makita ko lang sila na masaya ay masaya na ako. I don't want them to disappoint on me kaya hangga't maaari umiiwas ako sa mga gulo na ikaka-sira pero bubuyog na umaaligid at nang-pepeste sa buhay how can I be in peace when someone keeps bugging me.

The next day. Maaga akong sinundo ni Rio dahil kailangan maaga ako sa hospital, dinala ko muna sa bahay nila Keriza sina Theo. Si Keriza naman ay sumama na sa akin para may kasama ako sa hospital habang nasa inooperahan si Papa.

Makakasama ko silang dalawa, okay na din 'yon para sa kung anong puwedeng mangyare may karamay kami ni Mama.

"Ace kaya mo 'to I know matapang ka," Keriza keep cheering me up kahit hinang hina ako dahil sa kaba. Until Rio reached for my hand while he was looking at the front, nagulat ako dahil doon kahit si Kez. "Huwag kang kabahan nandito lang kami, hindi ka namin pababayaan," he uttered. Hindi ko alam ang sasabihin ko dahil sa bilis ng tibok ng aking puso.

"Aray! Teka nilalagam ako!" pag aakto ni Keriza kaya naman ng may nakita akong isang box ng tissue ay binato ko sa kaniya sa likod. "Ulol," I said. "Profanity," he simply said kaya naman nagulat ako. "Hoy hindi ikaw ang minura ko si Keriza 'yon grabe ha!" singhal ko sa kaniya. "I'm just joking," he laughed. "Walang hiya ka!" binato ko naman sa kaniya ang box ng tissue.

"Ops One Profanity," he said. Ay shocks! namura ko siya awitized mare! Hindi ka kase nag-iingat Rachel Shine Arcena! "Mamaya ko na lang kukunin ang punishment mo kapag natapos na operahan si Papa," he teased me again. Kaya naman kinurot ko siya sa may tagliran niya.

"Papa mo?" pangbabara ko. "Papa natin," he joke. "Asa," I said. "Ang tamis naman," singit ni Keriza. Sinamaan ko naman siya ng tingin buti na lang at nakarating na kami ng Hospital, nang makababa ako ay hindi ko na sila hinintay dalawa pareho kasi silang may sayad sa utak!

"Hoy teka lang Ace hintayin mo kami!" sigaw ni Keriza pero hindi ako natinag at dire-diretso lang ako naglalakad at hindi ko pinapansin ang mga hiyaw nilang dalawa kahit mukha na silang tanga do'n dahil pinagtitinginan na sila ng mga tao.

Nang makarating ako ng ICU room pinauwi ko muna si Mama para maligo muna siya inihatid naman siya ni Rio. Babalik din siya agad dahil 8:30 ay isasalang na si Papa sa operating room 'yon ang sabi ni Mama sa'kin na sabi daw ng doctor.

Nakaramdam na naman ako ng kaba dahil ilang minuto na lang ay dadalin na si Papa sa operating room. "Ace, 'wag kang kabahan matapang si Tito kaya niya 'yan! Tito ko 'yan eh," Keriza said. I heavily sighed dahil hindi ako mapakali dito sa ICU room.

"Pa...ilang minuto na lang dadalhin ka na sa operating room, matapang ka naman Pa 'diba? laban lang huwag kang susuko. Madaming naghihintay sa'yo. Miss ka na namin Pa sobra! Fight lang Pa," I said.

Ito na naman ako umiiyak sa harap ni Papa, agad din akong inalo ni Keriza, "Shhh huwag ka ng umiyak, makakaya 'to ni Tito Fel, he was a brave man after all Ace," she said.

"Alam mo ba minsan nag-k'wentuhan kami ni Tito, he said na naa-awa siya sa'yo dahil ang bata mo pa pero nagta-trabaho ka na para sa pamilya niyo na dapat siya ang gumagawa no'n, did you know that Tito Fel was so proud of you dahil sa kakayahan mo. He said na "Proud ako sa anak ko kasi siya na ang tumayong padre de pamilya sa'min dahil lahat ng gastusin namin siya ang naghihirap. Gusto namin siyang mapagtapos ng Tita Amanda mo para maging maganda ang buhay niya, pero siya na ang gumawa no'n para sa amin gusto niya kaming mabigyan ng maganda buhay na dapat ako ang gumagawa no'n mga gamot kong mamahalin siya din ang bumibili singkong duling hindi siya nagdalawang isip na ibili ako ng mga gamot ko para lang gumaling ako naawa ako dahil alam kong lagi siya uuwi ng pagod at matutulong ng hating gabi 'tapos gigising ng maaga para mag-aral at kumayod," Kaya alam kong makakaya ni Tito Fel 'to dahil alam niyang kinaya mo din ang lahat," Keriza explained.

Hindi ko na napigilan ma-luha talaga, sa lahat ng sakripis'yo ko sa pamilya ko ay katumbas no'n ang pagmamahal nila sa'kin. Wala na akong maiihihiling pa dahil do'n. In order to make myself happy I need to grow for myself and for my family's sake. Kailangan kong kumayod para sa pamilya ko.

Hindi ko kailangan ng luho kung kapalit no'n ay hindi naman ako magiging masaya sa buhay ko.

All I want is pure love from my love once. Hindi ko alam pero simpleng appreciation lang ay masaya na ako.

Na-putol ang pag-kukw'entuhan namin ni Kez ng may dumating na nurse para dalhin na si Papa sa operating room. Lumabas muna kami para bigyan sila ng space para tanggalin ang ibang aparato.

Maya maya lang din ay dumating na si Mama kasama si Kryz. "Anak dinala na ba Papa mo sa operating room?" she asked. "Hindi pa Ma...ngayon pa lang po siya dadalhin doon," I said. Lumapit naman sa'kin si Kryz. "Hey are you okay?" he asked in a worried tone. "Oo okay lang ako," I said. "Did you cry again?" he asked me again. "Hindi napuwing lang ako," I lied. "Don't you ever lie to me Shine," he said in a serious tone. "Oo umiyak ako kanina," I said. Nasa agreement nga pala naman ang bawal magsinungaling.

Dinala na si Papa sa operating room kaya naman naka-upo lang kami sa tabi ng operating room maghapon. Hindi pa ako kumakain ng umagahan at tanghalian nga pala. "Hey kumain muna tayo you look pale," he said. "Anak kumain ka muna, kami na muna ni Keriza dito," singit na sambit ni Mama, hindi na rin ako tumanggi dahil nagugutom na din ako.

Napag-isipan namin ni Rio na kumain muna sa mall na lang dahil hindi ko gusto lasa ng pagkain sa hospital. Tahimik lang kami buong biyahe hanggang sa makarating kami ng mall. Hinawakan niya ang kamay ko, hindi ko naman p'wedeng bawiin dahil kailangan namin mag-panggap.

"Where do you want to it?" he asked me. "Kahit saan," tugon ko. Nag-punta kami sa isang restaurant I don't know what food stall name basta pumasok na lang kaming dalawa doon.

He order a buffet for the both of us dahil hindi ko naman alam kung ano ang masasarap na ulam pero mukhang nakakain na siya dito. Masasarap ang mga pagkain na inihain sa'min nabusog naman ako. "Are you okay?" he asked me again. "Pang-ilang tanong mo na 'yan. S'yempre okay na ako," I said. "I want to know that you are okay dahil ayokong hindi ka okay," he said. Bigla na naman bumilis ang tibok ng puso at parang nagkakarera. "Sweet ka na niyan?" pang-aasar ko. "Tss," napa-ilang na tugon ni Rio. Natawa naman ako sa kaniya.

Nang makabalik kami ay kausap na ni Mama ang doctor at base sa nakikita ko ay masaya si Mama. Kaya naman lumapit ako sa kaniya. "Ma, ano po nangyayari?" I asked her. "Anak successful ang operas'yon ng Papa mo!" maligayang sambit ni Mama kaya naman napayakap ako sa kaniya. "Ang tapang talaga ni Papa, Mama hano," I said. "S'yempre naman anak, nag-mana ka kaya sa kaniya. Mag-ama talaga kayo," natatawang sambit ni Mama. "Anak tungkol kay Linderio," seryosong sambit ni Mama, bigla naman akong kinabahan. "Hindi ako tutol sa relas'yon niyo ha, basta huwag mo lang pababayaan ang pag-aaral niyo ha, 'yun lang. Matanda ka na at alam mo na ang tama sa mali ha," bilin ni Mama. What?! Alam na ni Mama! What the heck Rio?! "Ma, pa'no mo nalaman?" nagtataka kong tanong habang nakatingin ako kay Rio na nasa malayo. "Sinabi niya sa'kin anak. Alam kong hindi ka niya sasaktan at ramdam ko naman 'yon," she said. Eh Mama fake lang 'yon eh! Kung p'wede lang sabihin na fake 'yon kanina ko pa sinabi. Binigyan ko na lang ng ngiti si Mama at umalis muna sandali at puntahan si Rio.

"Sinabi mo na pala kay Mama, hindi sa'kin sinabi kanina," I said. "Oo sinabi ko na para hindi na tayo magtago na fake lang 'to relas'yon natin," he said. Tumango ako. "How's your father?" he asked. "Okay na successful na ang operas'yon ni Papa," masayang sambit ko. "That's good to know," he gave me a wide smile.

After that sabi ni Mama na siya na daw ang magbabantay kay Papa ngayon sa kuwarto. Si Keriza naman ay naunang umuwi kanina. Kaya kaming dalawa na lang ang natira. "Thank you nga pala sa pag-sama mo sa'kin dito ha," I thanked him. "No problem," he said.

Nag-drive na siya papunta sa bahay. Ilang minuto lang ay nakarating na kami. "Take a rest na Ace ha," bilin niya bago ako bumaba. Ay oo nga pala may nakalimutan ako. "Teka-" I kiss him on the cheek. "'Yan na pala ang bayad ko sa'yo," I said at bumaba na sa kotse niya. "P'wede mo ng i-status ang relas'yon natin," I said at pumasok na bahay. Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya dahil alam kong namumula na naman ang loko.

When I enter our house biglang nagbeep ang phone ko and I check it.

Linderio Kryz are now in a relationship with Rachel Shine

Talagang sinunod niya, what a good dog arf joke.

Nakita ko naman na madaming nag-comment ng stay strong pero the best ang mga kaibigan kong siraulo.

Lazarus: HeLouwh.,!gUd ApTeRnUn pHoueZx, QaMuxtA nA pHo kAyOezxch, sAnA pHoezxcs aY okHaYsxcz lAnG pO kAyoUexcz

Larisa: sHanA aLls pHo,,,

Zaynab: Hindi ko po sila mga kaibigan,,,

Mga siraulo talaga. Bukas ay makakapasok na ako. Tinext ako ni Rio na susunduin na daw lang daw niya ako sa monday pagpasok ko, gusto daw niya sabay kami papasok dahil 'yon ang dapat gawin ng couple ang arte naman joke.

"Ate makakauwi na ba si Papa?" Cindy's ask. "Hindi pa ngayon Cindy, magpapagaling muna siya bago siya maka-uwi," I said at pinatulog na ulit siya dahil si Theo ay kanina pa tulog.

I want to endure the pain that I had as long as it is making them happy.

Naging maayos naman ang tulog ko dahil maaga akong pinauwi ni Mama kahapon ng ilipat si Papa sa private room. Hindi muna ako pupunta muna ngayon ng hospital dahil babantayan ko muna mga kapatid ko. Gusto ko rin magkaroon ng bonding sa kanila.

Mag-hapon ay wala akong ginawa kung hindi ang maglinis ng bahay at laruin sila para hindi sila mainip. Naka-upo ako sa couch ng may biglang tumawag.

Linderio's Calling...

I immediately answered it.

Linderio: Hi.

Rachel: Napatawag ka?

Linderio: Wala lang, wala akong maka-usap I'm kinda bored.

Rachel: Eh bakit?

Linderio: Eh kasi miss na kita.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa katagang sinabi niyang iyon. Hindi ko alam parang mali ata ang pag-payag ko pero ito na kailangan ko pananagutan ang ginawa ko...

Rachel: Miss mo ako kasi wala kang ma-asar.

Linderio: Hindi naman...

he said in a husky voice.

Rachel: Hindi ka true Linderio Kryz Santos.

Linderio: I'm true about you.

Napatigil naman ako sa sinabi niya.

Rachel: H-huwag ka nga mang-loko! Para ka naman ewan...

Linderio: Kumusta araw mo?

Damn it! Ang sexy ng boses niya!

Rachel: Okay naman ikaw?

Linderio: Okay na kasi naka-usap na kita.

Rachel: Alam mo kung wala lang sa rules ang bawal mag-mura kanina pa kita minura! Gigil na sambit ko dahil puro kalokohan ang ginagawa sa'kin ng bwiset!

Linderio: Sorry na. He laughed.

Rachel: Sige na, bye na may gagawin pa ako.

Linderio: Okay bye, I love you. Hindi ko na sinagot 'yon dahil alam kong pang-aasar lang iyon.

Maaga kaming natulog magkaka-kapatid dahil maaga akong papasok bukas.

The next day. Sabay kaming pumasok ni Rio, kaya naman lahat ng mga estud'yante ay sa'min ang mata.

"Hala bagay sila! Ship ko na talaga sila," student 1 said

"Oo nga!" masayang tugon ng isang estdyante. Napa-iling na lang ako sa kanila kung alam niyo lang ang totoo, baka i-bashed niyo 'ko.

Magaganda naman ang mga sinasabi nila sa'min dalawa dahil magka-holding hands kami at hinatid niya pa ako sa room.

"Ah sige dito na lang Babe," I said. "Okay Babe," he said.

Nagulat ako ng bigla niya akong halikan sa noo! Mamaya ka sa'kin lintik ka wala sa usapan 'yon!

Nagulat ako na sa mga tinginan ng mga kaklase ko sa'kin. "Ayie!!" sabay-sabay nilang sambit.

Ngi? Kung alam lang ng mga ito ang rason bakit ko ginawa ito, pag-tatawanan nila ako ng malala. Pisteng pamumuhay ko 'to.

Ngumiwi ako sa kanila. Nagulat ako sa biglang pag-pasok ni Annalise na halatang galit na galit.

Uh-oh trouble!