LUNES NG UMAGA.
May nabasang message ang mama ni Storm sa cellphone nito. Alam niya na galibg ito kay Ashy kaya binura agad ito. Kinuha kasi nila ang cellphone nito nubg malaman ang relasyon nila.Na hindi puwedeng matuloy dahil kailangan niyang pakasalan si Girlie. Si Storm ay anak bg mama niya sa ibang lalake. At bilang pagtanaw ng utang na loob sa asaw niya ngaun, kailabgang isakripisyo niya ang kaligayahan ng anak.***************
Nagmamadali si Storm na ayusin ang mga gamit niya para sa pagkijuta nila ni Ashy. Hindi pwedeng mahalata ng mga kasama niya sa bahay na aalis siya.Nang biglang bumukas ang pintuan sa kawarto niya. Huli na ng itago sana niya ang bag nito.
"Storm? Ano to?" Sabay tingin sa mga damit na nakakalat sa kama niya. Alam na niya ang ibig sabihin nito pero hindi niya pinahalata ang tungkol dito."Aalis ka?"
"Ma, you know the reason why I need to do this. Ma, please. Hayaan mo nalang akong umalis." Paki-usap nito sa ina."StoHINDI nagtagal ay nakauwi na rin sina Ashy. Kahit paano ay bumubuti na rin ang kalagayan ng papa nito. Ngaun, kailangan naman nitong harapin ang problemang naiwan niya. Kailangan niyang magreport sa school nila dahil malapit na ang graduation nila. Isa pa, kailangan niyang makita si Storm. Kailangan niya iyong maka-usap at magpaliwanag ng personal kung bakit hindi ito nakasipot sa usapan nila, positibo naman ito na maiintindihan niya ang sasabihin niya. Bago siya umalis ng bahay ay pinuntahan muna nito ang papa niya. "Goodmorning pa, kumusta po ang pakiramdam niyo?" Nakangiting tanong nito.Umaliwalas naman ang mukha ng papa biya nang makita siya."Okay na okay ako anak. Ikaw kumusta ka naman? Hindi ka ba pupunta sa school niyo, ang tagal din na hindi ka nakapasok," ngiti ng papa niya sa kanya."Pupunta ako ngaun pa, sumaglit lang po ako dito to make sure you're okay po," hinalikan niya ito sa noo at umupo sa tabi niyo. Maya-maya ay hinawakan n
Sa kabilang banda. Hirap parin si Storm na tanggapin ang lahat. Ni wala siyang alam sa anumang nabgyari sa buhay ni Ash. Lahat ng konektado sa kanya ay iniwasan niya. Pinutol niya lahat ng komunikasyon sa kanila dahil sa sama ng loob. Lalo na ng malaman niya na nagpubta si Ashy sa bahay nila hindi upang mkausap siya kundi para sabihin na wala na itobg aasahan pa sa kanya. Sinabi niya mismo sa mama niya na sabihan siya na huwag na siyang guluhin. Gustuhin man niyang puntahan ito mas nanaig ang sama ng loob niya rito, ang hiya at panghihina. "Where are you going?" Palabas siya ng bahay nuon ng biglang lumitaw ang mama niya sa likuran niya."I just want some fresh air ma, it won't take long," sagot niya sa ina."You want some fresh air or you want another trouble? Come on son, I know you. You can have everythibg you want. All you have to do is to marry......" hindi na yun natuloy ng ina niya dahil itinaas na biya ang kamay niya senyales na patitigilin na niya itong magsal
PAGDATING sa harap nina Girlie ay ilang minuto pa itong nanatili sa kotse niya. Dahan-dahan siyang bumaba at pinindot ang door-bell. Habang hinihibtay na mabuksan ang gate ay hindi niya alam kung paano haharapin si Girlie.Maya-maya pa ay bumukas na ang gate. Pibapasok naman agad siya ng maid. Nadatnan niya sa sala ang mga magulang ni Girlie. Halata sa mga mukha nila ang pag-aalala at kalubgkutan." Storm," sambit ni Mrs. Roxas na agad siya nitong niyakap. Gumaan naman ang pakiramdam niya. Hi di kasi ito ang inaasahan niyang reaksiyon ng mga ito kapag nakita siya. Ang akala niya magagalit ang mga ito sa kanya."Tita, tito. Patawarin niyo po ako. Hindi ko po alam na may ganitong karamdaman ni Girlie. Kanina ko lang din po nalaman kina mama at papa," paliwanag nito na seryosong nakatibgin sa mag-asawa."Naiintindihan namin Storm, we understand how you feel about this. Alam namin na nasaktan ka tin ni Girlie. At maiintindihan namin kubg bakit hindi ka namin mpagbigy
SA KABILA ng mga mapapait na pinagdaanan ni Ashy, may mga magagandang bagay naman na nangyari sa buhay niya na labis niyang ipinagpasamalat. Isa na dito ang nakapagtapos siya na Magna Cum Laude, pangalawa ay hindi ito nahirapang makahanap ng trabaho. Kasalukuyan siya ngaung nagtatrabaho sa PSB Company dahil matalino siya nsa mataas na posisyon naman siya at kontento na ito sa ganun. Abala sila sa araw na iyon dahil inaasahan nila na darating ang magigibg boss nila. Na ayon sa naririnig nilang tsismis ay anak ito ng may-ari ng kumpanya ay siya na ang hahawak ng negosyo. Na-excite naman ang lahat na may halong takot dahil hindi nga nila ito kilala. "Kumusta ang kaibigan ko na ipinaglihi sa lakas ng loob?" Isang araw habang nasa canteen siya para mag-lunch ay tumabi sa kanya ang kaibigang si Jem. "Grabe ka naman sissy," natatawang turan nito. Nakasanayan na niya itong tawagin ng ganun mula nung mgtrabaho sila sa kumpanya. Lalo na kapag silang dalawa labg
Kinagabihan naghahanda si Ashy para sa welcome party. Isinuot niya ang simpleng dress na binili niya, naglagay ng kaunting kulay sa bibig niya at nagwisik ng pabango sa katawan niya. Lumabas siya ng kuwarto niya at nakita niya ang mama niya na naghihintay sa kanya. "Ma, bakit gising ka pa? Okay na po ako 'wag niyo po akong alalahanin," humalik siya sa kanyang ina. Tamang tama na bumusina na ang sasakyan ng kaibigan niyang si Jem kaya dali-dali na itong lumabas. "Huwag mo na akong hintayin ma ha? Matulog ka na po. I love you," paalam nito sabay halik sa ina. "Sige mag-iingat kayo." Sagot naman ng ina habang nakatingin ito sa kanya habang papasakay sa sasakyan ng kaibigan. Nasanay na siya sa ganung set-up. Minsan dindaanan siya ng kaibigan dahil wala naman siyang sariling sasakyan. Para sa kanya hindi muna yun ang dapat niyang isipin. Tahimik lang silang magkaibigan habang nasa loob ng sasakyan. Ninenerbiyos kmsi Ashy sa gabing iyon na napansin
Halos mapasigaw si Ashy sa narinig. Kung nkabukas lang ang pintuan ng kotse ni Jem bka nahuli na ito sa pagpoprotesta. Kung di lang niya naisip na maaari silang madisgrasya baka nasabunutan na niya ito."Seryoso ka!?" Sagot nitong napabilog ang mata na halos lumuwa na ito."Well, what friends are for diba? Ganun ka kalakas sa akin. So congratulationa sa bago mong trabaho," tawang sabi nito. Habang tinutuon ang sarili sa pagmamaneho."You know what, I might think that you are doing this on purpose. How crazy. Alam mo hindi ito pwede ehh.dapat matigil to ehh.." protestang sagot ni Ashy na mukhang may binabalak xa."Ohhhhh??? No.. no...!" Sagot ng kaibigan sabay kaway sa mga daliri nito."Lahh, baliw ka na.. Ako talaga ang inilagay mo sa ganung sitwasyon? Nakakahiya ka, gigil ako sayo alam mo ba?" Himutok ni Ashy na walang nagawa kundi sumandal na lang sa upuan ng sasakyan..Itinaas ang mga kilay nito sabay irap sa kaibigan na tinawanan l
Kinaumagahan maagang nagising si Ashy. Kailangan niyang ihanda ang sarili niya sa panibagong umaga kung saan bagonng boss ang makakasama niya na hindi naman talaga niya inakala kung hindi lang dahil sa kalokohan ng kaibigan niya.Dali-dali siyang nagbihis upang makapag-almusal man lang siya bago pumasok sa trabaho."Goodluck sa bago mong boss anak, ohh ayan kumain ka na masarap iyan, para sa magandang simula ng umaga mo." Sbit ng ina. Umupo na rin ito sa katapat niyang uouan upang sabay na silang makapag-almusal."Salamat ma. Ewan ko nga kubg paano ko pakikitunguhan ang bagong boss namin ehh. Si Jem kasi kung anu-anong naiisip. Ayan tuloy napasubo ako." Sagot nito sabay inom ng kape."Kaya mo yan. Alam ko naman na wala kang hindi kakayanin. Isa pa gawin mo lang ang trabaho mo at siguradong wala kang magiging problema." Pinalalakas naman nito ang loob niya, pero halata naman sa itsura ng mama niya na parang kinikilig din iyo at hi di niya alam kung bakit.
Habang dumadaan ang mga araw, mas nagiging malapit sina Ashy at Paul, idagdag pa riyan ang mga paandar ni Jem. Habang tumatagal ay nakikilala na nila ang isat-isa. Napatunayan niya na hmmabuti talagang tao si Pau. Ano pa nga ba ang hahanapin ng isang babae sa katulad niya. Aminin man niya o hindi may konting paghanga na nabuo para kay Paul, natiral hindi naman niya iyon sasabihin.Minsan hindi na sila nagkijita ni Jem sa opisina dahil pareho na silang abala sa mga trabaho nila."Ohb Jem, andito ka pa pala? Akala ko ankauwi ka na? Bakit andito ka nasaan ang sasakyan mo?" Tanong nito sa kanya na halatang kanina pa naghihintay ng masasakyan."Pinaospital ko sissy, nanghina na. Ehh ikaw mukhang natagalan ka yatang lumabas ngaun.?" Balik tanong nito sa kanya."Oo may emergency meeting kasi sa taas kanina. Hindi naman ako puwedeng luambas na lang kaya hinintay ko ng matapos." Aagot naman nito."May lakad ka pa ba? Labas naman tayo tutal maaga pa naman oh