Lumabas sa veranda si Ashy dahil tulog na si Paul. Kinailangan niyang tawagan ang mama niya dahil kailangan niyang pagbigyan si Paul sa hiling nito.
Habang nasa veranda ay lihim naman siyang oinagmamasdan ni Storm. Kapansin-pansin ang pagbabago ng katawan nito base na rin sa suot niyang bestida.
Lumobo ang katawan niya ng bahagya na bumagay naman sa maganda niyang mukha.
Maya-maya pa ay lumaoit na ito sa kanya.
"Nandito ka pala, mabuti naman at pinagbigyan mo si Paul na dumito ka ngayong gabi." boses iyon ni Storm mula sa likuran.
Panandalian siyang lumingon rito tsaka ibinalik ang tingin sa labas.
"Maliit na bagay lang ang hinihiling niya. Sino ba naman ako para tumanggi. Isa pa, may pinagsamahan din kami at naging mabuti siya sa akin. Maliit na bagay lang ito kumpara sa kasalanang nagawa ko sa kanya." sagot nito na halos hindi maalis ang tingin niya sa kausap.
"Sabagay tama ka. Mabuti naman at naisip mo iyon." walang anu-anong
Isang umaga ay may kumakatok sa pintuan ng kwarto niya. Napabalikwas siya dahil sa lakas nito."Ma ano ba iyon?" nakasimangot na tanong nito sa mama niya."Anak,magbihis ka si Storm nasa baba hinihintay ka. Emergency daw,si Paul hindi maganda ang lagay." tuliro na sabi ng mama niya. Halata s amukha nito ang pag-aalala."Ha? Bakit ma, ano daw ba ang nangyari?" tanong niya."Hindi ko alam. Mabuti pa magbihis ka na para makaalis na kayo." utos ng mama niya saka ito dali-daling bumaba.Agad namang nagbihis si Ashy. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon.Nag-aalala siya sa pwedeng mangyari kay Paul.Pagdating sa sala ay nakita niya agad si Storm."Ash, sumama ka sa akin. Gusto kang makausap ni Paul. Kahit saglit lang."pakiusap nito."Kaya nga andito na ako diba? Tara na," agad na sabi nito. Nakalimutan na nga niyang magpaalam sa mama niya dahil sa labis na pag-aalala.Habang nasa sasakyan sila
Ashy Lopez galing sa isang simpleng pamilya. Biniyayaan ng mapagmahal na magulang at isang kapatid na babae. Hindi man mayaman, hindi naman sila kinukulang sa anumang pangangailangan. Siya ay nasa 4th year college kumukuha siya ng Business Management dahil pangarap naman talaga niya 'yon. Ang magtrabaho sa isang kumpanya. Kung pwede nga lang ay sa isang malaking kumpanya. Dahil malayo ang paaralan sa kanilang bahay kinailangan niyang umupa sa isang boarding house kasama ang mga kaibigan niya na kaklase din niya. Ok namn sila, masaya siya dahil nakatutok siya sa pagaaral niya. Katunayan niyan ay deans lister nga siya mula pa noong 1styear pa lang siya. Simple lang naman talaga ang pangarap niya sa buhay, ang makapagtapos magkaroon ng magandang trabaho at magkaroon ng simple ngunit masayang pamilya. Sa ganda niya, maraming nanliligaw sa kanya pero ni isa ay wala siyang mapusuan. Hindi naman siya lesbian siguro ay talagang wala pa sa kanya ang love. Nasa 4th
Every weekend ay umuuwi si Ashy sa bahay nila dahil yun ang isang request ng parents niya sa kanya na once a week dapat umuwi siya. Kaya bumabalik na lang siya ng boarding nila tuwing Sunday afternoon dahil may pasok nga siya ng Lunes maaga. Ganun lagi ang routine niya. "Ashy, bakit ang tagal mo nman, kanina pa kmi naghihintay sayo," reklamo ni Jem habang nasa sala at naghihintay."Bakit anong meron?" Tanong niya rito na parang may lakad sila."Ehh, napagkasunduan kasi namin kahapon na picnic tayo ngaun. Dika kasi makontak kahapon ehh.""Wala kasing signal kahapon sa bahay," sagot niya rito"Ohh! Siya sige na ayusin mo na yang mga dala mo magbihis kana at sunod na tayo sa kanila sa dagat," pagmamadali nito sa kanya. Malapit lang ang dagat sa boarding nila. Ilang minutong lakad lang at nasa dagat kana, kya madali lang sa kanila ang magkaroon ng ganung mga bonding moments. " Ohh ang aga ngaun ni Storm ahh. Akala ko ba Monday pa yan pupunta rit
Dumaan pa ang mga araw at buwan. Mas naging panatag sila sa isa't-isa. Hindi naman sila tinigilan ng mga kaibigan nila sa kaaasar sa kanila. Hanggang sa isang gabi, habang silang lahat ay kumakain. "Kinikilig naman ako sa mga nangyayari," sambit ni Weng sabay subo ng pagkain."Saang banda ka naman nakaramdam ng kilig, ehh halos naman lahat ng nakikita mong lalake nakakaramdam ka ng kilig," pang-aasar ni Jem sabay tawanan."Atleast ako umaamin, ehh yung iba diyan, halatang halata na dipa umaamin, " sabay kindat kay Jem. Alam na naman nila kung kanino mapupunta ang usapan sa knila na naman ni Storm natuon ang pansin. Nakakaramdam na nga si Ashy ng hiya kasi parang naasar na si Storm."Tumigil nga kayo diyan. Mamaya kung ano pang isipin nitong si Storm, " sambit ni Ashy na halatang nakakaramdam na nga ng hiya. May punto naman kasi ang mga kaibigan niya. Itago man niya alam niya mismo sa sarili niya na habang nakikilala niya si Storm naging malapit na ang
"Wow!..ako??? Ako talaga ha???" Sagot ni Ash sa sarkastikong tanong.Napatingin lang si Storm sa kanya na parang naghihintay ng kung ano pang sasabihin nito. "Ok ka lang ba? Ako talga ang umiiwas Storm? Hindi ba ikaw? Diba ikaw nga 'yang unang umiwas? Everytime na nasa sala ang lahat at nagkataon that I was there anong ginagawa mo? Diba umaalis ka? Pero kapag wala ako sa grupo ayun kasama ka nila, akala mo ba hindi ko yun pansin?" Paliwanag niya.'"Sorry,""Sorry? Is that all you can say now? Bakit? May nagawa ba akong mali may nasabi ba ako? Na offend ba kita? Ano??? Sabihin mo para naman hindi ako parang tanga lang, na bigla-bigla na lang iniiwasan mo na parang ang bigat ng kasalanan ko sayo.!" Sabi nito na maluha-luha na. Pakiramdam niya sobrang nasaktan siya sa mga nakaraang araw hindi dahil sa pag-iwas nito kundi dahil sa katotohananag mahal na niya ito. "Mahal kita Ash," pag-amin nito. Makikita sa mga mata nito ang sincerity sa sinabi nito."M
Habang kumakain pa ang lahat, kapansin-pansin naman ang pagiging sweet ng dalawa."Nakoh! Baka bukas puro pantal na tayo," sambit ni Jem na parang kinikiliti."Ha? Bakit may allergy ka ba sa mga pagkain?" Takang tanong ni Weng sakanya."Wala nman..""Ehh bakit nga? Wala din namang alak, so anong ina-arte mo diyan?""Pano naman kasi paniguradong lalanggamin tayo ngaung gabi dahil sa dalawang 'to," sabay turo kina Ashy at Storm, nangingiti na lang din sila sa sinabi nito. Tawanan ang lahat dahil sa sinabi nito.Sa kainan hindi nawawala ang daldalaln, kaya naman ginabi na silang natapos na magligpit ng mga kinainan nila. Naglakad-lakad muna ang iba samantalang sina Storm at Ashy ay naiwan na sa bording dahil medyo sumama na rin ang pakiradam ni Ashy kaya sinamahan nalang siya ni Storm... Nagku-kwentuhan naman ang dalawa, habang nakahiga. Kung ano-ano lang ang napag-uusapan nila. Hinawakan ni Storm ang kamay ni Ashy..Bumangon ito upang umupo n
"Ashy, may naghahanap sayo kanina. Babae daw sabi ni Weng." Yan ang bungad sa kanya ni Jem pagkagaling niya sa school nang umagang yun. "May iniwan bang bilin? Sinabi ba ang pangalan?" Tanong niya. Wala naman siyang inaasahang bisita ng araw na 'yon. "Walang sinabi na pangalan ehh. Ang sabi lang daw niya is, babalik daw siya." "Hmmm.. ganun ba? Sige wala naman na akong pasok ngaung hapon. Si Storm ba wala pa?" Tanong niya. Dalawang araw na kasi mula nung nagsimula ulit ang klase, pero hindi parin nagpaparamdam sa kanya si Storm. Kahit text o tawag man lang ay wala itong paramdam sa kanya. "Wala pa Ash ehh.. Nasaan na kayo 'yon? Dapat nga inaayos na niya ang OJT niya ngaun eh." Balik na tanong sa kanya ni Jem, habang nakatutok lang ito sa sinusulat niya. "Nag-aalala na nga ako. Hindi ko na alam kung anong nangyayari. Hindi ko nga alam kung kumusta na siya, kung okay lang ba siya? May sakit ba siya?" Bagsak ang balikat niya n
NAUPO siya sa gilid ng kama niya at dun ay humagulhol na siya ng iyak. Ni hindi niya magawang tumingin sa kaibigan niya dahil sa sobrang kahihiyan. Nanatili namang nakatayo si Jem sa harap niya na hindi alam ang gagawin kung aaluin ba niya ang kaibigan o susumbatan niya ito dahil sa nalaman niya. "Ash...." pagbasag ni Jem sa pagitan nilang dalawa."Maiintindihan kita Jem kung huhusgahan mo ako. Alam ko naman na mali ang nagawa ko na pagpatol kay Storm kahit may girlfriend na siya." Panimula niya. "Ash.. wala namang may alam na mag girlfriend na siya diba? So wala kang kasalanan dun. Biktima ka lang din dito." Pagpapakalama sa kanya ni Jem. Hinawakan ni Ashy ang kamay ni Jem." Alam ko Jem. Inamin niya sa akin pero mas nangibabaw sa akin yung kagustuhan kong mahalin siya." Pag-amin nito. Hiyang-hiya siya sa sarili niya nang mga sandaling yun. "Ash naman....bakit? Hindi kita kilalang ganyan." Ramdam ni ash ang pagkadismaya ng kaibigan sa kanya.