Chapter 35
Mr. Trinidad"Ruby, aalis muna ako. Ihahatid ko muna itong pandesal at inuman sa trabahador natin!" sigaw ni mama mula sa labas ng pinto ko.Nakatutok pa rin ako sa pinapanood kong Asia's Next Top Model. Ang ganda talaga ni Maureen kahit kailan. Sana kasing ganda niya rin ang magiging anak ko, pero wala naman akong pake kung magmukh siyang talaba. Tatanggapin ko pa rin sya ng buo at mamahalin ng buo."Opo, Ma! Teka lang po, dadaan ka ba sa palengke?"Hinimas-himas ko ang aking tiyan habang ngumunguya ng gummy bears. Ewan ko ba, napapadalas ang kain ko nitong mga nakaraang araw. Ganito talaga siguro no kapag naglilihi?"Bakit? May ipapadala ka ba?""Mangga. Yung carabao, ayoko ng hinog.""Oh sige. Uutusan ko na lang si Jade na bilhan ka ng mangga pag-uwi niya. Tutal naman, madadaan niya rin ang palengke galing eskwelahan.""Sige po. Thank you, Ma!" sambit ko sabay halik sa kanyaCHAPTER 36 Alumni Homecoming "Ready ka na?" tanong ko kay Topaz habang inaayos ang kanyang buhok na nakawala. "Opo, mommy."Angela is waiting outside. She offered us a ride kahapon pero nung lumabas kami ni Topaz, nakita ko si Adam na naghihintay habang nakasandal sa kanyang kotse. Ngumiti siya nang makita kami."Adam, where's Angela?""Nauna na kasama si Mark," he winked at pinantayan ang tangkad ng anak ko. "You must be Topaz. Nice to meet you pretty girl. I'm Adam Cordova."
"No one can hate you with more intensity than someone who used to love you." - Rick Riordan ---- “Ms. Mendoza-Trinidad, would you please settle down? Nahihilo na ako sayo,” aning Angela, ang best friend ko. Naupo ulit ako sa sofa kaso hindi ko maiwasang isipin na pupunta siya sa Alumni Homecoming. This was never part of my plan. “Don't just tell me to settle down. How can I settle down? You just told me na pupunta ang ex-boyfriend ko sa party.” “Just calm down, okay? Nahilo talaga ako sayo, s***a!”
Huminga ako ng malalim habang nakatingin sa malayo. Nakakapagod pa lang mag-arrange ng mga gamit lalo na't kakalipat mo lang sa isang bagong boarding house. At ang madalas ko pang kasama rito ay pawang engineering students. May iilan pa ngang senior law students.Nilapag ko ang kahon sa sahig na may lamang iilang gamit at damit. Hindi na kasya ang iba kong uniforms at kailangan ko ng magpasukat ng bago. Hindi pa ako binibigyan ng allowance kaya wala pa akong pera sa ngayon. Sana naman magtext na ang pinakapaborito kong jowa.Palawan Empress.“Asa'n nga 'yong toothbrush ko, pota mo naman Ry,” rinig kong mura mula sa labas ng kwarto.
Nakakainis. Nakakainis. Padarag akong bumalik sa loob ng kwarto ko. Kinabahan ako dun ah. Akala ko talaga sasabog ako sa sobrang inis kanina. I sat on Ivy's bed while chasing my breath. My heart was pounding like crazy. Nakakainis talaga ang lalaking iyon. Kabago-bago ko pa lang dito at may kaaway na agad ako. Kaloka. I heard a knock on the door. Binuksan ko ang pinto at nakita si Ivy na may dalang eco bag. Mukhang kagagaling n'ya lang mag grocery. “Ang dami naman n'yan,” pagtataka ko. She doesn't have the appetite to eat so many ramens and cup noodles kahit iyon talaga ang madalas na kinakain kapag nagbo boar
Naiirita kong tinignan ang basket na puno ng chocolates at loaf bread. Sinamaan ko s'ya ng tingin habang binabalik namin isa-isa sa shelf yung tsokolate.“Ayaw mong mamatay sa UTI pero papatayin mo naman ang sarili mo sa diabetes. Okay ka lang?” tumaas ang kilay ko.Nakangiti pa rin ang loko na para bang wala s'yang narinig na salita mula sa akin.“Hoy, nakikinig ka ba sa sa akin?”“Para ka kasing galit na girlfriend diyan,” ngisi niya.Napaiwas ako ng tingin at mabilis na hinampas sa kanyang balikat ang basket na wala ng laman ngayon.“Ewan ko sayo. Baliw!”Inunahan ko na siya sa paglalak
Kung jowa ko lang sana ang kasama ko kanina masasabi ko na ang saya ng araw ko kaso hindi.“Tumahimik ka kung ayaw mong itulak kita palabas nitong jeepney!” I roared when we both settled down inside.Kanina pa kami nagsusumbatan dito dahil sa nangyari kanina. Nabasag yung mga itlog dahil naupuan ko. Kasalanan ko ba kung bigla-bigla na niya lang nilagay sa uupuan ko yung eco bag.“Bobo ka ba? Kasalanan mo kasi kung ba't nabasag yung mga itlog ko!” angil n'ya sa pagmumukha ko.“Hindi ko binasag yang itlog mo. Kasalanan mo kasi nilagay mo sa uupuan ko. Tanga ka!”Automatic na napalingon sa amin ang karamihan sa pasahero. Ang lakas-lakas ng boses niya tsaka sa bibig niya pa galing yung
It sucks.After what happened in the eatery, nawalan na ako ng ganang pansinin s'ya. Ewan ko ba. Kinakabahan ako sa tuwing magkikita kami o 'di kaya ay malaman ko lang na and'yan s'ya sa labas naggigitara o kumakanta, and it sucks.Days flew fast as it should be. Isang linggo na rin ang nakakalipas mula noong nagsimula ang class namin for second year second semester. At kahit nasa school kami at alam ko na magkikita at magkikita talaga kami, pilit ko pa rin iyong iniwasan. The school is huge, but the world is small. So, I have to avoid any possible cause that could lead us both to seeing each other.“Ruby,” someone called.
Hindi ko alam kung bakit ang aga kong nagising ngayong araw.Our first subject will start at eight o'clock in the morning and I woke up before my alarm clock rings. Ganito ba talaga kapag good mood ang isang tao? When I try to remember what happened last night, there's nothing more to it. (Well, at least for me). Wala naman kami ibang ginawa kagabi bukod sa kumain ng dinner na galing 11-Eleven. Ano bang kina good mood ko dun? Tch.I climbed down slowly, making sure that I won't create unnecessary commotions and creaking para hindi magising ang roommate ko. Hindi ko talaga alam kung ano ang pinaggagagawa ni Ivy kapag hindi kami nagkikita nito.I went outside to see the dawn. Semidarkness was blinding the sky