KAGYAT na nilapitan nina Jonas sina Leopold at Flint.
“He’s loosing too much blood! Hurry up!” sigaw ni Julie.
Kumilos naman si Faustus at Jonas upang alalayang makatayo at makapunta sa sasakyan si Flint. Pero hindi sila basta-bastang hahayaan na makaalis ni Bricks.
Muli itong nagpaputok sa kanilang direksyon kaya naman napatago ang bawat isa sa mga nakaparadang sasakyan.
“Damn that traitor!” angil ni Mira habang pilit na ikinukubli ang sarili.
“Bakit ba hindi mo sinasagot ang telepono mo, Leo? We’re trying to warn you about the real traitor!” tanong naman sa kaniya ni Faustus.
Kaagad naman na bumalatay ang guilt sa mukha ni Leopold. Magsasalita na sana siya para humingi ng paumanhin nang biglang may dumating na dalawang van.
Lumabas mula roon ang ilang kalalakihan na may hawak na mga armas.
“We’ve got company!” imporma sa kanila ni Julie na nagkukubli ilang kots
MAKALIPAS ang ilang araw mula noong malaman nila ang tunay na katauhan ni Bricks ay mas tinaasan pa ni Faustus ang seguridad ng Crow headquarters, pati na rin ang sa front nitong bar.Mas dumami na rin ang installed CCTV camera ng Crow sa buong vicinity ng street na kinatitirikan ng Black Crow Night Bar.Nag deploy din si Jonas ng ilang mga miyembro na hindi madalas makasalamuha noon ni Bricks headquarters upang mag bantay sa paligid at kaagad na mag report sa kanila sa sandaling makapansin ng kakaiba.Ipinaalam din sa lahat ng miyembro ng organisasyon ang excommunication ng lalaki.Being an excommunicado from the organization is the highest punishment Crow could give. It is a state of former Crow member after their privileges have been revoked due to a severe infraction of the rules in which Bricks have already done.He will lose all access from the organization’s infirmary, technology, black cards, and even protection from other members.
IGINIYA ni Jerome si Maxine patungo sa isang silid. Mahahalatang ginagamit bilang opisina ng kung sino man ang silid. Mayroon kasing desk ito na may laptop sa ibabaw. Mayroon din itong book shelf sa isang gilid na hitik na hitik sa iba’t-ibang klase ng libro. Base rito ay masasabing literature lover ang nagmamay-ari ng silid. “Kaninong room ‘to? Are we going to do it here?” painosenteng tanong ni Maxine, subalit may ideya na siya kung kanino ang silid na ito. “It’s my dad’s. And no we’re not going to do it here. I thought you would love to see this.” Mula sa desk drawer ay may kinuha itong isang bagay. Ang ledger na tinutukoy nito kanina. “I-is that…” “Yes.” Tangka sanang kukunin iyon ni Maxine ngunit bigla itong inilayo sa kaniya ni Jerome. Nakunot ang noo ng dalaga dahil dito. Pero kaagad na napalitan ng pagtataka iyon nang mapansin ang pag iiba ng aura ni Jerome. Ang kaninang mata na puno ng pagnanasa sa kaniyang katawan ay napalitan ng kadiliman. “W-what’s happening?” “D
KAAGAD na pina-background check ni Leopold ang matandang lalaki na kasama ni Senator Esperas kay Faustus.Hindi kasi siya mapalagay. Pakiramdam talaga niya ay may alam ito sa tunay niyang pagkatao pati na rin sa organisasyong kinabibilangan niya. Subalit hindi muna niya ito ipinagbigay alam kay Jonas.Ni hindi nga niya sinabi kay Faustus ang tunay na dahilan kung bakit niya ipina-background check ang matanda. Sinabi lang niya sa lalaki na naging customer niya ang mga ito kahapon.Leopold jarred back his thoughts at present when his phone rang. “Hello? Did you find anything?”“Conrad Lacasa. Founder of the Lacasa Casino here in the country. A multi-millionaire. He built his empire from scratch. He is a former military officer turned businessman after his family died in an ambush twenty-years ago. He is friends with Senator Esperas before the man became a Senator. Lacasa was also the campaign manager of Senator Esperas on his every campaign. That’s all.” So, he is also a former militar
Leopold stretched his hamstrings on the backyard’s fencepost. He was not wearing any shirt, making him a little more than self-conscious due to the coldness of the afternoon!The feel of the cool afternoon air banished his recriminations. He was still alive after his last encounter with the members of the Golden Circle, and he was determined to make up for his lost to protect his loved ones.He took his axe and few logs so that he can start his afternoon routine. He was on his last log when a familiar car stopped in front of his yard. Leopold stopped moving and stared at the vehicle.He heard a tiny click, indicating that the person inside the vehicle is now slowly coming into view. Leopold’s eyes widened when he realized who’s the man standing in front of him. Conrad Lacasa.“Oh my, my… if it isn’t the young owner! Good day, young man!” Nakangiting bati sa kaniya ng matandang lalaki.The man who gave him anxiety for days is now standing in front of him. He wanted to ask him on what’s
KINABUKASAN ay maagang nagtungo sina Mira at Leopold sa opisina ng bise-presidente ng bansa. Ito kasi ang kliyente nila para sa nakuhang misyon.Sa labas pa lang ng building ay sinalubong na kaagad sila ng dalawang lalaking nakasuot ng barong na mayroon pang pin ng Philippine flag sa kuwelyo.Iginiya sila nito papasok sa establisyemento at inihatid hanggang sa tapat ng Office of the Vice President. Kumatok ang isa sa mga ito bago umalis.Kasunod niyo ay ang pagpihit ng seradura mula sa loob ng silid kaya naman mabilisang inayos ng dalawa ang kanilang mga sarili at ngumiti sa babaeng naka-pony tail ang buhok na nakasuot pa ng salamin.Intimidating ang aura nito na animo’y isa itong terror na professor at hinding-hindi ka maaaring magkamali sa harapan nito. Ni hindi man lamang nga ito ngumiti sa kanila bago sila nito talikuran at pasunurin sa loob ng silid.“Sir, they’re here…” kuha ng babae sa atensyon ng lalaking abala sa mga dokumentong nasa harapan nito.Nag-angat naman ng tingin an
HINDI nakakilos si Leopold matapos makitang mamatay ang isa sa mga tauhan ni Edward. Maging ang lalaki kasi ay hindi rin nakapagsalita matapos ang masaksihan.“Carry on! Let’s go!”Higit na ikinagulat ito ni Leopold. Hindi kaai niya inaasahan na kagyat ding makaka-move on ang lalaki sa naganap.“Are you sure we should continue going inside?” tanong niya sa lalaki.“What do you mean?” balik na tanong sa kaniya ni Edward. Dahil dito ay nagsalubong ang mga kilay ni Leopold.“In case you didn’t noticed, one of your men died. Isn’t it enough reason for us to back off?” ani Leopold.“He’s right. Hindi natin alam kung anong klaseng mga patibong pa ang nasa loob niyan,” pag sang-ayon naman sa kaniya ni Atlas.“You had a deal with the Vice-President. He will pay you. Just do your job. Never mind the lives of my men. You might be the leader for this expedition but they are my men to mind, not yours. Just save your lives. Nothing more. End of discussion.”Natigagal naman si Leopold sa mga narini
NAG DILIM ang mukha nina Leopold at Atlas sa kataksilang ipinamamalas ni Edward.“Alam ba ng bise ang ginagawa ninyo ngayon?” seryosong tanong ni Leopold.Napahalakhak naman si Edward at ang dalawang lalaki dahil sa naging katanungan ni Leopold.“Of course! It was him who gave us order to kill you sa sandaling makita na ang mga ginto,” tugon ni Edward sa kanila.“You cheating bastards!” Atlas gritted his teeth in annoyance.“Tell me this one thing before you kill us, Edward. Totoo ba na pagmamay-ari ng pamilya ng bise ang mga gintong ito?”Napangisi naman si Edward bago sumagot na naging dahilan upang tumaas ang kilay ni Leopold. “No. Napakadali naman ninyong mauto? Sa tingin mo ba ay paanong magkakaroon ng ganitong karaming ginto ang pamilya ng bise?”“So, do you agree na lahat ng ito ay pagmamay-ari ng bansa?”“Yes. Pero hindi na ito para sa bansa. Pagmamay-ari na ito ngayon ng bise-presidente.”Nalusaw ang ngisi ni Edward nang si Leopold naman ang napangiti.“Is that so?” ani Leopo
UMAGA na ngunit tulala pa rin si Leopold. Maraming bagay ang pumapasok sa kaniyang isipan ng mga sandaling iyon.Nasa loob sila ng medical facility ng Crow. Ginagamot sa isang silid ang mga miyembrong may tama ng baril habang sa kabilang silid naman nila inihilera ang bangkay ng kanilang mga nasawing kasamahan.“Damn those bastards!” nanggagalaiti sa galit na saad ni Flint. Mayroon pa itong bitbit na saklay.“Leopold! Sumunod ka sa akin.” Madilim ang anyo na utos ni Jonas.Hindi naman na siya nag dalawang salita pa sapagkat kagyat na tumayo mula sa pagkakaupo si Leopold at sumunod sa nakatalikod na lalaki.“Look at this…”Hinila ni Jonas ang kumot na nakatakip sa isang bangkay. Pero ang bangkay na ito ay hindi nagmula sa panig nila. Isa ito sa mga lalaking umatake sa kanila na nagawa nilang mapabagsak.Itinuro pa ni Jonas ang kanang braso nito. Nakaburda roon ang simbolo ng limang bilog na pawang kulay ginto.“Golden Circle,” bulalas ni Leopold.“Those motherfuckers did all of these?”