KAAGAD na pina-background check ni Leopold ang matandang lalaki na kasama ni Senator Esperas kay Faustus.Hindi kasi siya mapalagay. Pakiramdam talaga niya ay may alam ito sa tunay niyang pagkatao pati na rin sa organisasyong kinabibilangan niya. Subalit hindi muna niya ito ipinagbigay alam kay Jonas.Ni hindi nga niya sinabi kay Faustus ang tunay na dahilan kung bakit niya ipina-background check ang matanda. Sinabi lang niya sa lalaki na naging customer niya ang mga ito kahapon.Leopold jarred back his thoughts at present when his phone rang. “Hello? Did you find anything?”“Conrad Lacasa. Founder of the Lacasa Casino here in the country. A multi-millionaire. He built his empire from scratch. He is a former military officer turned businessman after his family died in an ambush twenty-years ago. He is friends with Senator Esperas before the man became a Senator. Lacasa was also the campaign manager of Senator Esperas on his every campaign. That’s all.” So, he is also a former militar
Leopold stretched his hamstrings on the backyard’s fencepost. He was not wearing any shirt, making him a little more than self-conscious due to the coldness of the afternoon!The feel of the cool afternoon air banished his recriminations. He was still alive after his last encounter with the members of the Golden Circle, and he was determined to make up for his lost to protect his loved ones.He took his axe and few logs so that he can start his afternoon routine. He was on his last log when a familiar car stopped in front of his yard. Leopold stopped moving and stared at the vehicle.He heard a tiny click, indicating that the person inside the vehicle is now slowly coming into view. Leopold’s eyes widened when he realized who’s the man standing in front of him. Conrad Lacasa.“Oh my, my… if it isn’t the young owner! Good day, young man!” Nakangiting bati sa kaniya ng matandang lalaki.The man who gave him anxiety for days is now standing in front of him. He wanted to ask him on what’s
KINABUKASAN ay maagang nagtungo sina Mira at Leopold sa opisina ng bise-presidente ng bansa. Ito kasi ang kliyente nila para sa nakuhang misyon.Sa labas pa lang ng building ay sinalubong na kaagad sila ng dalawang lalaking nakasuot ng barong na mayroon pang pin ng Philippine flag sa kuwelyo.Iginiya sila nito papasok sa establisyemento at inihatid hanggang sa tapat ng Office of the Vice President. Kumatok ang isa sa mga ito bago umalis.Kasunod niyo ay ang pagpihit ng seradura mula sa loob ng silid kaya naman mabilisang inayos ng dalawa ang kanilang mga sarili at ngumiti sa babaeng naka-pony tail ang buhok na nakasuot pa ng salamin.Intimidating ang aura nito na animo’y isa itong terror na professor at hinding-hindi ka maaaring magkamali sa harapan nito. Ni hindi man lamang nga ito ngumiti sa kanila bago sila nito talikuran at pasunurin sa loob ng silid.“Sir, they’re here…” kuha ng babae sa atensyon ng lalaking abala sa mga dokumentong nasa harapan nito.Nag-angat naman ng tingin an
HINDI nakakilos si Leopold matapos makitang mamatay ang isa sa mga tauhan ni Edward. Maging ang lalaki kasi ay hindi rin nakapagsalita matapos ang masaksihan.“Carry on! Let’s go!”Higit na ikinagulat ito ni Leopold. Hindi kaai niya inaasahan na kagyat ding makaka-move on ang lalaki sa naganap.“Are you sure we should continue going inside?” tanong niya sa lalaki.“What do you mean?” balik na tanong sa kaniya ni Edward. Dahil dito ay nagsalubong ang mga kilay ni Leopold.“In case you didn’t noticed, one of your men died. Isn’t it enough reason for us to back off?” ani Leopold.“He’s right. Hindi natin alam kung anong klaseng mga patibong pa ang nasa loob niyan,” pag sang-ayon naman sa kaniya ni Atlas.“You had a deal with the Vice-President. He will pay you. Just do your job. Never mind the lives of my men. You might be the leader for this expedition but they are my men to mind, not yours. Just save your lives. Nothing more. End of discussion.”Natigagal naman si Leopold sa mga narini
NAG DILIM ang mukha nina Leopold at Atlas sa kataksilang ipinamamalas ni Edward.“Alam ba ng bise ang ginagawa ninyo ngayon?” seryosong tanong ni Leopold.Napahalakhak naman si Edward at ang dalawang lalaki dahil sa naging katanungan ni Leopold.“Of course! It was him who gave us order to kill you sa sandaling makita na ang mga ginto,” tugon ni Edward sa kanila.“You cheating bastards!” Atlas gritted his teeth in annoyance.“Tell me this one thing before you kill us, Edward. Totoo ba na pagmamay-ari ng pamilya ng bise ang mga gintong ito?”Napangisi naman si Edward bago sumagot na naging dahilan upang tumaas ang kilay ni Leopold. “No. Napakadali naman ninyong mauto? Sa tingin mo ba ay paanong magkakaroon ng ganitong karaming ginto ang pamilya ng bise?”“So, do you agree na lahat ng ito ay pagmamay-ari ng bansa?”“Yes. Pero hindi na ito para sa bansa. Pagmamay-ari na ito ngayon ng bise-presidente.”Nalusaw ang ngisi ni Edward nang si Leopold naman ang napangiti.“Is that so?” ani Leopo
UMAGA na ngunit tulala pa rin si Leopold. Maraming bagay ang pumapasok sa kaniyang isipan ng mga sandaling iyon.Nasa loob sila ng medical facility ng Crow. Ginagamot sa isang silid ang mga miyembrong may tama ng baril habang sa kabilang silid naman nila inihilera ang bangkay ng kanilang mga nasawing kasamahan.“Damn those bastards!” nanggagalaiti sa galit na saad ni Flint. Mayroon pa itong bitbit na saklay.“Leopold! Sumunod ka sa akin.” Madilim ang anyo na utos ni Jonas.Hindi naman na siya nag dalawang salita pa sapagkat kagyat na tumayo mula sa pagkakaupo si Leopold at sumunod sa nakatalikod na lalaki.“Look at this…”Hinila ni Jonas ang kumot na nakatakip sa isang bangkay. Pero ang bangkay na ito ay hindi nagmula sa panig nila. Isa ito sa mga lalaking umatake sa kanila na nagawa nilang mapabagsak.Itinuro pa ni Jonas ang kanang braso nito. Nakaburda roon ang simbolo ng limang bilog na pawang kulay ginto.“Golden Circle,” bulalas ni Leopold.“Those motherfuckers did all of these?”
LABIS na ikinabigla at ikinalungkot ni Andrea ang ibinalita sa kaniya ni Julie. Sa maiksing panahon kasi na nakasalamuha niya ang mga miyembro ng Crow ay naramdaman niya kung gaanong kabuting tao ang mga ito.Marami sa mga namatay ang makailang beses na rin niyang nakasama at nakausap, kaya naman labis ang kaniyang kalungkutan na malamang sumakabilang-buhay na ang mga ito.Kaya naman nang malaman niya na ipinasusundo ni Jonas ang immediate family ng bawat namayapa ay nag pumilit siyang sumama. Hindi naman siya nabigo kay Julie dahil pinagbigyan din naman siya nito kahit pa ilang beses itong tumanggi.Sinundo siya ni Julie sa tapat ng isang sikat na convenience store. Nakasuot pa siya ng kulay itim na bull cap at sunglasses upang hindi siya basta-bastang makilala ni Leopold sa sandaling makasalamuha niya ito roon.Pagdating sa safe house kung saan nakalagak ang mga labi ng mga miyembrong nasawi ay kagyat na nagtungo siya sa pinakahulihan.At dahil gabi na rin naman at nasa open ground
MATAPOS ang saglit nilang reunion ni Andrea ay ipinahatid na niya ito kay Atlas. Hindi kasi siya maaaring umalis bilang pag respeto na rin sa mga kasamahan nilang namayapa.“You look happy. I guess you’ve already seen her?” tanong sa kaniya ni Julie nang makita siya nitong nag lalakad pabalik sa funeral.“So, you’re the reason why Andrea’s here…” Taas-kilay na tugon naman ng binata sa dalaga.“Pinilit niya lang ako. Not entirely my fault,” sagot ni Julie.Napailing na lang si Leopold sa tinuran ng dalaga. Hindi nag tagal ay lumapit naman sa kanila si Faustus. Seryoso ang mukha nito at makikita sa mga mata ng lalaki ang nagbabadyang panganib.“I’ve found them.”Sa kabila ng napipintong kapahamakan ay lumiwanag ang ekspresyon sa mukja ni Leopold. Nagtatagis pa ang kaniyang mga bagang dahil sa nadaramang excitement na maipaghiganti ang kanilang mga kasamahan.Sabay-sabay silang nag martsa patungo sa loob ng rest house kung saan naghihintay sina Jonas at ang iba pa nilang mga kasama.Naka