Nakayuko akong umiiyak dito sa ulunan ng kama namin ni Tyrone. I was crying silently na naging gawi ko na tuwing umaga.
Last night after what he did, sinadya ko talagang pumasok dito nang tulog na siya. Pero kahit anong gawin ko, ayaw niya talaga akong tigilan. He even forced me to do it with him.
Nakayakap lang ako sa mga tuhod ko habang mahigpit na nakakapit sa makapal na kumot na siyang tanging tumatakip sa katawan ko. Ngunit mayamaya'y napagitlang ako sa gulat nang marinig ko ang malakas na pagkatok ng pinto.
"Ihanda mo ako ng pagkain! Gutom na ako, bilis!" Rinig kong sigaw ng asawa ko sa labas.
"A-Ahh, sige. Sandali lang. " Pinilit ko ang sarili kong maging matapang, pakiramdam ko ay dumami na ang pasa sa katawan ko, sumasakit pa itong ulo ko.
Bumaba na ako at nagtungo sa kusina, kukuha na sana ako ng mga lulutuin nang bigla akong nahilo. Napatukod ako sa pinggan.
Ilang sandali pa ay bumalik na sa dati ang aking paningin kaya ka agad akong nagpatuloy. Naghugas na ako ng kamay, at kinuha ang chopping board kasabay ang kutsilyo.
I started chopping the onions and garlic, magluluto ako ng adobo kasi isa ito sa pinakapaborito ni Tyrone na ulam.
High school pa lang kasi ay sobrang crush ko na siya. Kaya pati ang paglalagay ng sulat sa locker nito ay nakagawian ko na noon. Hindi niya pa ako kilala, not until we turned college. Where everything started. Where my feelings for him deepened that I started to do some desperate things that made him marry me.
Naiiyak na naman ako. Dumagdag pa tong sibuyas na ito. Nakalimutan kong basain ito bago hiwain dahil sa sobrang pagkabalisa ko.
I was about to put this on table, pero biglang sumakit ang ulo ko. Mahina akong napadaing. Hindi ko na lubos maintindihan ang sarili ko. Gusto kong pagalitan ang katawan ko dahil sa lahat ng oras, bakit ngayon pa na sobrang init ng ulo ng asawa ko.
Hindi ko namalayang natumba pala ako at— "Ah!" Napadaing nalang ako nang maramdaman ko ang isang matulis na bagay sa kaliwang hintuturo ko.
I covered my mouth to prevent myself from sobbing. I hurriedly ran towards the sink and washed my hands. I can't bear seeing my own hands bleeding. Mayamaya pa'y unti-unting bumagsak ang aking katawan sa sahig.
Hanggang kailan pa ba ako magtitiis nito?Pwede bang maging masaya na naman? Pwede bang patawarin niya na lang ako?
"What happened?" My head automatically move to see where the voice came from.
You need to do this or else, mas lalo pang lalala ang galit niya sa 'yo, Sam!
By that thought, I forced to flashed him a smile and stood up.
"I'm okay, n-nadulas lang ako." I forced to laugh, baka kasi sabihin ulit niyang 'di siya naaawa sakin.
"What happened to your hand?" He remained his gaze on my left hand, but then I'm too late to realize, malaki ang sugat na ito, tumulo pa ang dugong nanggagaling dito kahit na hinugasan ko na ito.
"Oh, s-sorry ako na maglilinis." I'm acting like everything is alright, where in fact it's really not, I'm really not!
"Okay." He coldly said at tumalikod na at naglakad na pabalik sa sala.
Alam mo kung anong mas masakit sa sugat ko? Walang iba kundi ang puso ko, akala ko pa naman lalapit siya saakin at gagamutin ang sugat ko pero hindi, umasa na naman ako.
Bagsak-balikat akong naglakad, at nilinis lahat ng kalat na ginawa ko, matapos ay hinugasan at tinakpan ko gamit ang panyo ko ang sugat na ito.
Nagpatuloy ako sa ginagawa ko, binilisan ko ang pagluto, hindi na masyadong masakit ang ulo ko kaya I can handle myself already.
Nang matapos ko nang lutuin ang adobo, nilagay ko ito sa isang lalagyan at inihanda na sa lamesa.
"T-Tyrone, kain kana." mahinang sabi ko. Tumayo ito, at walang ganang naglakad patungong hapag-kainan.
Umupo ito, kaya sumunod na ako, umupo ako kaharap niya. Napansin ko namang, pasimple nitong tinitingnan ang kamay kong may sugat.
Ilang sandali pa ay nagsimula na itong magsandok ng ulam sa kaniyang plato, sumunod naman ako dito. I am about to get my fork but then he stared at me.
"What do you think you're doing?" He coldly said.
"E-Eating—"
"Kailan pa kumapal yang mukha mo at nagawa mo pang sumabay kumain saakin?" his words hits me to realization.
I almost forgot. He does not want me to eat with him. Ayoko namang tumigil siya sa pagkain kaya't nakayuko akong tumayo galing sa inuupuan ko at naiiyak na tumungo sa kwarto namin. Ayokong matulad na naman noon na dahil sa ginawa ko, nawalan siya ng gana at tinapon sa basurahan ang mga niluto kong pagkain.
Napahinga nalang ako nang malalim, tumungo ako sa closet kumuha ako ng damit at tuwalya ko, maliligo muna ako, pakiramdam ko ang dumi-dumi ko na. For Pete's sake, he treated me as a prostitute. My own husband treated me as a freaking prostitute!
I entered the comfort room. I stopped and gazed my self in the mirror infront of me. Tinitigan ko ang sarili kong repleksyon.
Di ko namalayang tumulo na pala ang luha ko habang hinahawakan ko ang mga pasa sa mukha ko, napansin ko rin ang pagbagsak ng katawan ko.
"This is not you, Samantha." parang baliw na kinausap ko ang sarili ko.
Napailing nalang ako sa naisip ko, nagpatuloy na ako at nagsimula nang hubarin ang mga saplot ko, napatingin ako sa tiyan ko. A kiss mark which made by my husband. I sighed.
Napasinghap naman ako nang bigla kong marinig ang pagbukas ng pinto. Nakita ko ang asawa ko na mabilis na naglakad papalapit sa akin dahilan upang mapaatras ako sa takot na nararamdaman.
"Oh God, Tyrone wala akong suot, please go out." I forced myself not to shout at him.
He stared at my body, wala akong ibang magawa kundi ang itapis ang tuwalya ko sa katawan ko.
Lust is evident through his eyes, no love can be traced.
He, again took a step towards me. I managed to step backward. Please, not now!
"P-Please, Tyrone. I'm begging you, not now." I pleaded, ang sakit pa ng katawan ko, ayokong madagdagan pa ito.
But he didn't listen! Instead, he pulled me to him. Mapusok nitong inangkin ang aking mga labi. Nagsimula na namang tumulo ang mga luha sa aking mga mata.
Mayamaya, napansin kong bumaba ang mga halik nito, hinalikan nito ang leeg ko dahilan upang tuluyang lumabas ang ungol sa bibig ko.
I don't want this! My body is still aching after what happened last night.
"'Wag! Please! T-Tigil!" walang silbi ang pagmamakaawa ko dito, he continue kissing my neck. Malakas nitong minasahe ang aking mga dibdib, ngayon ko lang na namalayan na itinapon niya pala ang towel ko sa gilid.
Napasinghap ako nang hawakan nito ang klitoris ko, I tried to push him but I really can't, masyado siyang malakas. Ayoko sa paraan ng ginagawa niya, I can't do anything to stop him. Alam kong sapilitan lang ang nangyayari ngayon, ngunit unti-unti kong naramdaman ang pagsuko ng katawan ko nang ilipat nito ang kaniyang mga labi sa aking dibdib.
"P-Please." ang kanina'y malakas kong sigaw ay bigla na lamang naging isang ungol dahil sa ginagawa niya ngayon.
My eyes automatically shuts down and my bare hands travels to his neck. I heard his moans.
Binalik ulit nito ang kaniyang mga labi sa mukha ko upang angkinin ulit ang aking mga labi na ngayo'y bahagyang nakaawang na.
"A-Ah!" I moaned as I felt his two fingers entered my pearl without any hesitations. He played with it.
"Fck your wetness!" he cursed. Ilang sandali pa ay napahagulgol na ako nang mabilis nitong inilabas-masok ang mga daliring iyon sa aking pagkababae.
Naghalo ang sakit at kalugod sa aking katawan. Ngunit mas nananaig pa rin ang sakit at hapdi sa aking pagkababae. Para iyong malaking sugat na pinaglalaruan.
He didn't listen. He continue playing with my wetness. Ilang sandali pa ay naramdaman ko ang tuluyang pagsikip ng aking kalooban at panginginig ng aking katawan.
"Fck." I heard him cursed. As I opened my eyes, I saw him licking his own fingers while his eyes were both shut. Tila ba nasarapan ito sa kinain. I flinched when realization hits me. It was my orgasm he kept on licking.
"You tastes so good. Now hurry up, and we'll continue this." He commanded as he turned his back on me. Naglakad na ito palabas ng banyo. Nagitla pa ako nang malakas nitong sinara ang pinto.
Kinuha ko ang tuwalya ko at itinago ang katawan ko dito, napaiyak na lamang ako sa gilid. Pilit na kinakalimutan ang pangyayaring iyon.
Kakatapos ko lang maligo, nagbihis agad ako baka kasi bigla-bigla na namang pumasok si Tyrone katulad na lamang ng nangyari kanina.Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto namin, sumilip muna ako bago tuluyang lumabas. Mabuti na lamang at hindi siya talaga naghintay dito katulad ng sinabi niya kanina.Nang makalabas na ako ng tuluyan, hinanap kaagad ng mga mata ko si Tyrone.Where did he go? Nagalit kaya siya kasi pinatigil ko siya kanina o nainis siya nang marinig niya ang pag-iyak ko?"Ty?" Tawag ko dito.Pumunta ako sa likod ng bahay, dito kasi siya tumatambay kapag may problema siya o kaya ilulubog niya ang sarili niya sa pool, iyon ang napansin ko kapag galit siya saakin. Ngunit, hindi ko ito mahagilap, ni anino man lang niya."Tyrone?" tawag ko ulit dito.Still, no signs of him.
"What happened to my princess?""She's fine, Edwardo. Buti nalang at tumawag si Tyrone, kahit busy siya naalagaan niya parin ang asawa niya.""Kumain na ba siya?""No, she's still asleep, kanina pa simula no'ng dumating ako."Nagising ako nang marinig kong nag-uusap sina mommy at daddy. Kahit na inaantok pa ang diwa ko ay nagawa ko pa ring imulat ang mga mata ko dahil sa gulat."M-Mom, D-Dad. Bakit p-po kayo nandito?" I asked them while rubbing my eyes.Instead of answering my question, Mom hugged me."Thank, God, your alright, my baby.""I'm okay mom, m-may trabaho pa po kayo pero inuna niyo parin ako." I tried to hide my emotions infront of them. Ayokong mag-alala sila."Mahal ka namin, baby. So bakit hindi ka namin uunahin? Anak ka namin, and we can't afford to lose yo
"Can we act as a real husband and wife who loves each other for the mean time, Tyrone?" I just asked while looking at him.Nakita ko naman ang marahang pagngiti nito, at tumango "Sure." he said.Lumundag naman ang puso ko sa sayang naramdaman ko, mas nagulat naman ako nang hawakan niya ang kaliwang kamay ko.Napatingin naman ako sa kamay naming magkahawak, at lumipat ang tingin ko sakanya.He just smiled "You said let's act right?" he said. Ngumiti ako dito. Yes, just an act."Samantha..."Napadilat naman ako ng mga mata ko, napatingin ako sa paligid ko. Saan ang dagat? Bakit hindi na nakahawak sa kamay ko si Tyrone? Bakit nandito ako?Napatingin naman ako sakanya na ngayo'y nakatungo sa akin na kasalukuyang nakahiga sa kama namin."Tumaas ang lagnat mo kanina lang. I ke
Nagising ako dahil sa sinag ng araw na nanggagaling sa labas ng bintana ng kwarto namin ni Tyrone na pilit na sumisiksik sa nakapikit na mga mata ko.Nilingon ko ang katabi ko, wala na pala dito ang asawa ko. Nauna na akong natulog kagabi nakatulog ako kakahintay sakanya.Nag-inat nalang ako ng katawan pagkatapos ay bumaba na sa higaan namin upang bumaba na.Alas sais na ng umaga, muntikan ko nang makalimutang paghandaan ng pagkain si Tyrone. Siguro'y nagmamadali lang talaga siya kaya hindi na siya nag-abala'ng gisingin ako.Bumaba na agad ako at pumunta sa kusina, ngunit may nakita akong isang sticky note na nakapaskil sa dining table, may katabi naman itong mga gamot.Kinuha ko ito at binasa.Maaga akong umalis, uuwi ako ng maaga mamaya. Drink your medicines. Sayo nalang 'yang lulutuin mo. Just reminding.
Hinablot niya ako patungo sa kwarto namin, sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ko. Naluluha na ako dahil sa sobrang higpit ng pagkakahawak niya sa aking braso."P-Please stop it, Tyrone. Please. Nasasaktan ako." Pagmamakaawa ko dito nang tuluyan na naming marating ang silid ay marahas ako nitong tinulak sa kama dahilan upang mapadaing ako.Sumunod naman ka agad ito at malakas akong tinulak pabagsak sa aming kama. Mas lalo lamang akong naiyak nang maramdaman ko ang marahas na pagpunit nito sa aking suot na damit. Hindi ko namalayang natanggal niya rin ang pang-ilalim kong suot ng walang kahirap-hirap."Saan ka galing?!" he asked angrily. Namumula na naman ang mukha nito. Nanginginig ang mga kamay kong nakahawak sa kaniyang braso upang patigilin siya.Ayoko! Please."Pumunta ako sa b-bahay-""Ng lalaki mo? Ni A
Hindi ko maintindihan ang sarili ko, ang sarap nga ng tulog ko pero ang sakit naman ng nararamdaman ko. Kanina lang pagkatapos kong linisin ang buong katawan ko ay hindi ko na naabutan ang asawa ko rito sa kwarto, kaya natulog na lamang ako.Malalim ang pagtulog ko, ngunit ramdam ko ang paghirap ng paghinga ko dahil sa kakaiyak ko kanina.Iminulat ko ang mga mata ko nang tuluyan nang magising ang sarili ko. Iginala ko ang mga mata ko sa buong silid. Anong oras na ba?Napabuntong hininga ako nang maglaro ulit sa isipan ko ang mga pangyayari kanina. Nagkasagutan kami ni Tyrone. Sa buong taon naming pagiging kasal, iyon ang unang beses na nasagot ko siya at inilabas lahat ng saloobin ko. I felt relieved but at the same time, kinakabahan ako. Kinakabahan ako na baka paglabas ko ngayon ay bubungad sa akin ang galit nitong mukha.Inangat ko ang sarili ko sa hig
Hindi ako nito pinakinggan at nanatili lang ang mga mata sa braso ko. Kinakabahan ako. Paniguradong magagalit na naman ito at baka mayamaya'y uulitin na naman nito ang ginawa niya sa braso ko.Napalunok ako sa sariling naisip. Ilang segundong nanatili ang kaniyang mga mata sa braso ko pagkatapos ay binitawan na ito."Wait here." Maikling sabi nito at nagsimula nang maglakad papalayo sa akin.Ginusto ko mang tumakbo at magtago sa kwarto namin. Mas pinili ko na lang na manatili doon sa sopa. Humalukipkip ako doon.Ilang minuto pa ang nakalipas, nakita ko na itong naglalakad patungo sa direksyon ko habang bitbit ang isang puting lagayan.Ano ang gagawin niya? Obvious naman na first aid kit ang dala niya. Pero, tama ba ang iniisip ko?Bago ko pa man maipagpatuloy ang pag-iisip kong iyon. Nagbalik ako sa reyalidad nang maramda
Naalimpungatan ako nang maramdaman kong wala ang asawa ko sa tabi ko. Iminulat ko ang mga mata ko. Wala nga akong katabi.Dahan-dahan kong inangat ang aking sarili galing sa hinihigaan kong kama habang nakasuporta ang isang kamay ko pataas samantalang ang isang kamay ko naman ay nakaperme lang sa hita ko dahil paminsan-minsan itong kumikirot. Hindi lang yata simpleng pasa lang ang nangyari rito.Inabot ko ang lampshade sa maliit na mesang katabi ng kama namin at binuksan ito. Hinanap ng mga mata ko si Tyrone.Pagkatapos ng pangyayaring iyon kanina ay umalis siya ng bahay. Gusto ko pa sana itong hintayin ngunit tila'y hinihila na talaga ako ng katawan ko patungo sa kwarto namin. Kaya nakatulog ako.Bahagyan akong tumingala at nakitang alas dos na pala ng madaling araw. Napakunot ang noo ko. Hindi pa siya umuuwi? Nasaan siya?Dahil sa dami