Chapter 5

I heard someone’s calling me outside. I stretched my body and rubbed my eyes. “Ate Bell?” It’s Rein, I know her voice. I stood up and fixed my bed. “Wait lang. A-ayusin ko lang muna higaan ko,” sagot ko sa kaniya. Tumahimik siya kaya dinalian ko ang pag-ayos ng higaan ko. Then I opened the door and smiled at her. “Oh? Bakit? Magbi-breakfast na ba? Kagigising ko lang, e.”

Nginitian niya ako at pumasok siya sa loob ng kwarto ko. Hindi naman niya talaga ako pinupuntahan, ako iyong pumupunta sa kwarto niya para asarin siya. Pumupunta lang siya kapag may problema siya at gusto ng advice. Pagod pa naman ako dahil kahapon. Basang-basa kami sa ulan ni Von. Takbo rin kami nang takbo noon. Umupo ako sa tabi niya.

“May problema ka ba? Ano kailangan mo?” tanong ko sa kaniya. Nakangiti lang siya sa akin kaya siguro hindi problema sasabihin niya. Hindi ko pa naman siya kinamusta kahapon. Napagod