Chapter Four

Simula nung usapan namin nung gabi tungkol sa magiging Anak ni Eugene. Nag-decide kaming sa iisang Condo nalang tumira. Which is yung Condo sa pinakataas. Penthhouse. Unti-unti rin naming inayos yun. May sarili akong kwarto ganon din siya, hindi naman kasi kami mag-asawa. Kaya hiwalay kami ng tulugan.

Ginagawa lang namin to para sa bata. Sasabihin niyo pwede namang hindi ako makisali sa buhay nila.. Pero kasi, gusto ko.

Hindi ko kayang isipin na lalaki yung anak ni Eugene na walang nanay. Tapos ano? Pagmalaki na siya, malalaman niyang ayaw sakanya ng tunay niyang nanay? Masakit para sa isang anak ang ganon.

Kaya hanggat maaari, tutulungan ko si Eugene. Handa akong akuin ang iniwang responsibilidad ng ex niyang bobo.

Nakakatawa lang, Kasi sabi ko dati ayoko mag-anak. Tapoy ngayon, magkakaanak anako. Hindi man siya galing sakin, alam ko sa puso ko ituturing ko siyang sariling akin.

"Hindi ka papasok Sungit?" tiningnan ko si Eugene na kakalabas lang ng kwarto niya.

"Hindi. Kabuwanan na ni Gail ngayon, kailangan kong mag-bantay sakanya." inabot ko sakanya yung kape at inayos ang kurbata niya.

Lagi nalang talagang ganito to. Kung wala ba ako papasoj siyang, hindi maayos ang suit? Hays.

"Thank you, Laura." Seryoso niyang sabi. Itinulak ko yung mukha niya at kinuha yung kapeng ininuman niya.

"Araw-araw ka nalang Thank you ng Thank you. Naririndi na ko Uge." simula nung lumipat kami dito at bantayan ko ang ex niya, wala na siyang tigil kakapa-salamat.

Gusto ko naman tong ginagawa ko. Tsaka feeling ko kapag binabantayan ko si Gail na pinagbubuntis yung anak ni Eugene, parang ako yung nagdadala sakanya. Napamahal na talaga yung Baby sakin hindi pa man siya lumalabas.

"Kahit na, Thank you parin. Payakap." niyakap ko siya para makaalis na. Hindi yan makakaalis kapag hindi yayakapin at ibi-baby.

"Alam mo bawas-bawasan mo na ang pagpapa-baby mo. Malapit na tayo magkaron ng totoong baby, OP kana." Asar ko sakanya. Imbis na mainis siya, napangiti lang siya.

"Kaya nga lulubus-lubusin ko na." natawa ako nung mag-baby talk siya. Baliw talaga.

"Pumasok ka na. Wala kang secretary ngayon, may meeting ka pa. Mamayang Dinner dadaan ako don, dadalhan kita ng Lunch." tinulak ko siya palabas ng unit.

"Mamayang Dinner, dadalhan ng Lunch? Ayos din. Pang-asar lang?" pikon niyang tanong. Haha asar na talaga kasi siya. Nagrereklamo na hindi na kami nagkakabay kumain.

"Mamayang Lunch. Sige na, pasok na. Babye! Ingats!" may sasabihin pa sana siya pero binagsak ko na yung pinto.

Hindi nanaman matatapos yung pagpapaalm non eh. Alam niyo naman yung isang yun, pabebe.

Napatingin ako sa phone ko nung tumunog yun. May dalawang text, yung isa kay Eugene galing. Ayun yung inunan kong basahin.

Ingat Sungit. Call me kapag may nangyari. Lablab

Nag-reply lang ako ng "K" tapos sinunod buksan yung message ng Ob ni Gail.

Labor na niya.

Pagkabasa ko non, mabilis akong nagbihis at dinampot ang gamit ng Baby na nakahanda na sa sala. Hindi ko na nagawang mag-text kay Eugene agad, sa sobrang taranta.

Nung makarating ako sa Hospital, sinalubong agad ako ni Doc. Pia na at dinala kay Gail na nagle-labor na. Napangiwi ako nung sumigaw siya dahil sa sakit.

Ganon ba talaga kasakit manganak.

"A-Ayos lang ba siya Doc?" nanginginig kong tanong habang nagsusuot ng cover para makapasok ako kung nasaan si Gail.

"Yeah. She's fine. Babalik ako kapag ready na. Maiwan muna kita." tumango ako at pumasok na sa loob kung saan siya nakahiga. Napatingin siya sakin at malungkot na ngumiti.

"Hi" bati niya kahit nahihirapan na siya.

Tumango lang ako at kumapit sa kamay niya, agad niya yung pinisil. Nagmukha tuloy akong asawa niya.

Okay naman kami ni Gail. Nung Anim na buwan na ang tiyan niya binabantayan ko na siya. Bati kami na parang hindi, basta okay lang. Hindi lang kami nagkakasundo kapag napag-uusapan kung bakit kailangan niyang iwan si Eugene at yung magiging anak niya. Gigil parin kasi ako sa desisyon niya. Ilang beses ko siyang pinangaralan, sa huli mag-aaway lang kami. Kaya huminto na ko.

Ang importante ngayon, ligtas niyang mailabas ang bata.

"Alam na ba ni Eugene?" tanong niya. May kung anong itinurok sakanya yung nurse.

"Ah, hindi pa. Saglit lang, iti-text ko lang siya." lumabas ako at tinawagan si Eugene.

Habang inaantay kong sumagot siya, bumalik na si Doc Pia. Sumenyas siyang 20 mins. pa bago manganak si Gail.

"Laura? Something wrong? Nasan ka?"

"Pumunta kana dito, manganganak na si Gail." napangiti ako nung mapamura siya sa kabilang linya.

"On my way."

"Dahan-dahan lang pagmamaneho." paalala ko. Baka mamaya sa sobrang excited niya maaksidente siya. Pinatay ko na ang tawag nang marinig ko na ang paggana ng makina ng sasakyan niya at pinuntahan ulit si Gail.  Nakita ko siyang hirap sa paghinga pero nang tingnan niya ako ay tipid siyang ngumitiSinabi kong papunta na si Eugene. Ilang minuto pa ang lumipas nung pumasok na si Doc.

Napatingin ako sa oras, 5 mins. palang ah. Akala ko ba 20 minutes?

"The Baby is excited. Are you ready Gail?" alanganing tumango si Gail. Inabot ko yung kamay niya para makapitan niya. Parehas kaming nanginginig ang kamay, parehas rin kaming pinagpapawisan dahil sa halo-halong emosyon. Pero alam kong mas malala ang nararamdaman niya.

Hindi pala biro ang manganak.

"Okay Gail Inhale, Exhale, Inhale, dahan-dahan muna ang pag push.. Alam mo na to, napractice mo na to. Gawin mo kung ano yung tinuro ko sayo. Okay.."

"Ah, It hurt's." humigpit yung kapit ko kay Gail. Ramdam ko yung sakit at hurap niya. Bulong lang ako ng bulong sakanya ng Kaya mo yan, Gail.

"Go, Push. Nakikita ko na ang ulo ng Baby. One last push, Gail. One, two, three, Push!"

"Ah!" malakas na iyak ng sanggol ang pumalahaw sa loob ng silod agad akong napatayo nung pumasok si Eugene sakto sa paglabas ng Baby.

"It's a healthy Baby Boy." anunsyo ni Doc. Nakita ko kung paano tumitig si Eugene sa anak niya, habang umiiyak.

Agad akong lumapit sa pwesto ni Eugene, tulad niya umiiyak din ako sa tuwa. Atlast, nandito sa mundo ang anak niya. Healthy at Ligtas.

"D-Doc!" nahihirapang sigaw ni Gail na  mabilis na nag-panic ang lahat. Napatakbo ako kay Gail at agad siyang hinawakan sa kamay.

"May isa pa. Oh god' kaya nga sinabi kong magpa-ultrasound eh. Go, Gail same lang kanina. Push." ilang beses ang ginawang sigaw ni Gail kakaire.

Napalingon ako kay Eugene, nakatingin siya kay Gail. Punong-puno ng pag-aalala ang mga mata, at pagmamahal. Iniwas ko ang tingin ko at itinuon sa Doctor.

Hindi lang pala ai Gail ang nasasaktan sa oras na to. Yung dibdib ko din. Ilang beses akong lumunok para pigilan ang luha ko.

"Congratulation's It's a healthy Baby Boy, Again." nagpalakpakan ang mga tao sa OR.

Agad na inasikaso ang kambal sa Nursery Room. Nandoon rin si Eugene na nagbabantay sa mga anak niya. Ako nandito at inaabangan magising si Gail.

"Paano? Ikaw ng bahala sa mga Anak ko." napalingon ako kay Gail. Namumutla pa siya habang sinasabi yon.

Agad kumulo yung dugo ko.

"Bakit kailangan mo pang iwan si Eugene at ang Kambal? Hindi ba pwedeng dito ka nalang? Mahal ka na E-Eugene." napaiwas ako ng tingin nung daglian akong mautal.