Share
Chapter 9
What the fuck is wrong with this man?
Hindi naman ako namali ng pagkakarinig, hindi ba? Ang sabi niya talaga girlfriend niya ako?! Ano nanaman kayang dahilan para magpanggap dito?
"Rafa hijo!" Isang may katandaang ginang ang umagaw ng atensiyon ng lahat. Pababa ito ng grand staircase habang nakabukas sa ere ang mga braso para salubungin si Rafael. She is beautiful despite her age. She has soft facial features unlike those of Rafael’s. Her hair has visible gray strands but I think it makes her look more regal. She’s wearing a dress that is conservative yet it shows that she still has great figure and posture.
"Mama." Rafael called the woman lovingly. Bumitaw pa siya sa pagkakahawak sa palapulsuhan ko at sinalubong din ang ina.
He hugged his mother and kissed her cheek.
"I'm glad you're back. Na miss kita anak." Nakangiting anang kanyang ina.
The old woman aged beautifully. Her silver gray hair is pulled
Kaugnay na kabanata
My Pet Wolf Chapter 10
"Señorita?" Rinig kong tawag ni Saskia sa akin. Siya naka toka sa pagsunod sa akin buong araw. I almost rolled my eyes. Oo nakakatuwang may taong nakaalalay at halos gawin na lahat para sa akin pero hindi ko rin lubusang magustuhan dahil palaging may nakasunod at para bang imbalido ako. Hindi ko magawa ang mga gusto ko dahil iniisip kong may nakasunod sa akin. Hindi naman sa may balak akong gawing masama. Pero kasi mas malaya kang makakakilos kapag walang nakabantay sa iyo. Tatlong araw pa lang ako rito pero kung ituring ako ng mga kasambahay at ng pamilya ni Rafael ay para bang matagal na akong parte ng pamilya. The Callejos are surely rich and powerful. Sa dami ng maids at ibang trabahador sa mansiyon pa lang ay hindi ko na maimagine ang yaman nila. Marami pa akong nalaman mula kay Gabriel nang minsang makakuwentuhan ko siya sa veranda ng kwarto ko nang bisitahin niya ako at kausapin tungkol sa proseso ng pag eenroll ko sa online school. Malawak ang hacienda
My Pet Wolf Chapter 11
"Good morning." "Eat up." "Pupunta ako sa sakahan." "Ingat." "Good afternoon." "Nagmeryenda ka na?" "Good evening." "Good night." Kung may mas awkward pa sa pakikitungo namin ni Rafael sa isa't-isa, hindi ko na maimagine kung gaano pa ka grabe iyon. Pagkatapos ng milagro namin sa bathroom, naging awkward na kami. He would often approach me, trying to start a conversation but because of me being all tensed up and awkward wala ring napupuntahan ang usapan. This is frustrating the hell out of me. I've never been this uncomfortable when talking to someone. Ngayon lang ako nahiya at naubusan ng mga salita. Sa tuwing nakikita ko kasi siya, naaalala ko yung ginawa namin. Naaalala ko rin kung paanong hinayaan niya akong nakabitin sa ere. Maybe I'm not as desirable as he expected. Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko saka inayos ang bathrobe na suot ko.
My Pet Wolf Chapter 12
Everything happened in a blur. Nagkagulo ang lahat ng marinig ang alulong ni Rafael. Everyone is in a panic. Nahihilo na ako sa kakapanood sa mga tauhan na nagtatakbo paroon at parito. "Señorita, ipinagutos ni Señora na ihatid ka na sa iyong kwarto. Huwag na 'wag ka raw pong lalabas doon hangga't hindi ka sinusundo ng isa sa mga katulong." Anang isa sa mga pinaka matanda sa mga maid ng mansion. Tumayo naman ako agad dahil gusto ko na rin talagang pumasok sa kwarto. Bukod sa nanlalagkit ako dahil sa hindi inaasahang wet dream, nahihilo na talaga ako sa mga tao dito na pabalik-balik. Sumunod ako sa matanda at pumanhik na sa kwarto ko. Papalapit pa lang kami sa aking kwarto ay naririnig ko na ang mas lumalakas na alulong ni Rafael. Parang pinipiga ang dibdib ko dahil tila hirap na hirap si Rafael sa mga alulong niya. Bumagal ang paglalakad ng matandang katulong na sinusundan ko. "Bakit po?" Tanong ko n
My Pet Wolf Chapter 13
Chapter 13“Dahan-dahan lang, baka mabulunan ka.” Natatawang saway ni Rafael habang kumakain kami ng agahan. Magkasabay kaming kumakain ngayon dito sa veranda ng kwarto ko. Marami siyang inakyat na pagkain kaya kinailangan niya pa ng tulong ni Saskia at ng isa pang kasambahay na hindi ko pa alam ang pangalan. Sa totoo lang sa dami ng kasambahay nila dito ay mahirap sila kilalanin lahat dahil minsan ko lang naman makasalamuha. Tanging si Saskia lang ang madalas kong kasama kahit saang parte ng Hacienda ako gumala.Natatawa ako ng maalala ang reaksiyon ni Saskia sa kakaibang nangyari sa mga mata ko. Manghang mangha siya kagaya ng reaksiyon namin ni Rafael pero mas OA yata siya dahil nagtatalon pa siya sa tuwa ng makitang ganun ang kulay ng mata ko. Nang pansamantala kaming iwan ni Rafael para pumunta sa banyo ay sinabi niya sa akin na masaya siya na ako ang naging mate ni Rafael. Masaya ako na alam kong may kasama ako sa kasiyahan ko. Oo, masaya
My Pet Wolf Chapter 14
Maagang dumating ang mga Ceres. Ngunit hindi ako nakasama sa pagsalubong sa kanila dahil nagkataon naman na isinama ako ni Rafael dito sa bayan. Simple pero kumpleto sa lahat ng stores at kainan ang kabayanan dito sa probinsiya. Halos lahat yata ng narito ay kilala si Rafael dahil binabati nila ito na ginagantihan naman niya ng tango at tipid na ngiti.Wearing a simple maong shorts, a white round neck shirt and sneakers—we walked pass the sea of people.Yup, matchy ang suot namin.I have a feeling na ginaya niya lang ang suot ko eh. Pinauna niya kasi ako maligo at mag bihis bago siya pumasok sa banyo at naligo. Nagpapatuyo ako ng buhok nang mapansin kong natatagalan siya sa pagpili ng isusuot at ng nakapagbihis na ay para naman kaming highschoolers na couple na mahilig mag matchy matchy na suot.Hindi naman na ako nag reklamo dahil seryoso ang mukha niya at nagmamadali pa. Sa tanggapan ng mansiyon bago kami umalis ay napa
My Pet Wolf Chapter 15
Rafael nodded at Desmond and Alice. Ganoon din ang ginawa ng magkapatid. Akala ko ba close sila sabi ni Señora Amanda? Parang hindi naman ganun ang sitwasyon. Nakahawak pa rin si Rafael sa bewang ko at nakita kong bumaba ang tingin ni Alice doon. Bahagya akong dumistansiya kay Rafael dahil pakiramdam ko ay masama ang tingin niya kahit wala namang ka emo-emosyon ang mukha niya. Ngunit nang mapansin ni Rafael na lumalayo ako ay kunot-noo niya akong hinapit muli palapit sa kaniya. Nagku-kwentuhan si Señora Amanda at Alice nang magsalita si Desmond. “Your eyes...” Desmond trailed off and he got all of our attention. Lahat kami ay bumaling sa kaniya. He was talking about me. Nakatitig siya sa mga mata ko na gaya ng iba pang unang beses nakakita sa bagong kulay ng mga mata ko ay may mangha sa kaniyang mga mata. “Beautiful, isn’t it? This is the first time we saw something like this.” Nakangiting ani Señora Amanda habang nakatingin sa amin ni
My Pet Wolf Chapter 16
Kung hindi niya pala gusto ang baby ko, bakit excited pa siyang namili ng mga gamit para dito?Kung ayaw niya sa baby, bakit inaalagaan niya pa rin ako ngayon?Mga tanong sa utak ko habang pinagmamasdan ko si Rafael na inihahanda ang agahan ko. Breakfast in bed dahil inabisuhan kami ng doctor na maselan daw ang pagdadalang tao ko, kailangan ay bedridden muna ako pansamantala."Here eat up, Baby." Aniya saka inilapag ang tray ng pagkain sa harap ko. Inipon niya ang buhok ko at hinayaan akong kumain habang hawak niya ang buhok ko upang hindi humalo sa pagkain ko. Hinayaan ko na lang siya sa ginagawa niya. Napaka mapagpanggap. Wala akong panahon para sayangin ang natitira kong lakas para kontrahin pa siya.Kahit masama ang loob at halo-halo pa rin ang emosyon, dinampot ko ang kutsara at kumain pa rin. Kailangan ko. Isa pa, nakasisiguro naman akong walang lason sa pagkain ko dahil sa lakas
My Pet Wolf Chapter 17
"Thanks papa. Ingat kayo sa pag-uwi." Pasasalamat ko kay papa sabay halik sa kaniyang pisngi bago ako bumaba ng sasakyan.Hinatid ako ni papa dito sa university at susunduin niya rin ako mamaya pagkatapos ng klase ko.After a vacation abroad with my parents where I got into an accident, I can’t remember anything from the past months of my life. Pero ayos lang naman dahil ayon nga kay mama, wala naman daw importanteng pangyayari sa akin sa mga panahong iyon. Napaka boring ko daw kasi ng mga panahon na iyon, taong bahay-skwela lang daw gaya ng naaalala kong routine ko for the past years. Naniniwala naman ako dahil totoo naman na ganun ako.Now it's been a month since I went back to school, and I think I adjusted well even without the memories. Alam naman ng mga kaibigan at kakilala ko ang tungkol sa amnesia ko at malaking tulong sila sa pagiging normal ng araw-araw. They helped me cope up and introduced me again to e
Pinakabagong kabanata
