Share
Chapter 79
"Leo! Leo! Mga anak? Asan kayo?"
Paulit-ulit kong sigaw hanggang sa tuluyan nang sumuko ang boses ko. Patuloy pa rin ako sa paglalakad sa kawalan. Wala akong makita niisa! Nasa kadiliman ako at tila ba'y isa akong bulag!
"Matthew? Feli? Leo?" I called again for the last time until finally I felt the tears in my eyes started to roll down on my cheeks.
I can't see anything! Nasaan ba ako?!
"Please! Huwag niyo akong iwan!" I pleaded and then that, I lost all my strength as my body fell down.
Oh God! What's happening?!
I just cried my heart out. I even can hardly breathe caused by such fear I am feeling right now.
"Mommy!"
Naimulat ko ang mga mata ko nang marinig ko ang boses ng anak kong si Matt na nagpagising ng diwa ko. Mabilis kong naimulat ang mga mata ko at bumungad sa akin ang dalawang mga anak kong nakadungaw sa akin.
Pabalikwas akong bumangon at dali-dali sila
Kaugnay na kabanata
Mistakes, Regrets Chapter 80
"Leo!" I heard her flinched. But I can no longer control my anger. Naghalo na ang parehong inis ko sa pangbibintang ng lalaking iyon at ang problema ko sa palulugi nang kompanya. "Shut up, alright?! I know what I am doing!" I shouted. I'm so sorry, hon. Saad ng isip ko. I promise to apologize to her as soon as we got home. What I wanted now is to go home. I badly want to let go all I've been carrying. Lahat ng bigat ng loob ko gusto kong ilabas. I tightly closed my eyes. "Leo, please.." Pero tila ba'y hinimas ang puso ko nang marinig ko ang umiiyak na pagmamakaawa ni Aries na kailanma'y ayaw ko nang marinig pa ulit. Sa isang iglap ay naglaho lahat ng galit na nararamdaman ko at napalitan ng pagsisisi. Sa oras ding iyon ay alam kong pagsisisihan ko rin ang magiging resulta ng pagkakamaling nagawa ko na naman sa pamilya ko. Tila ba'y nasa isang panagi
Mistakes, Regrets EPILOGUE
I didn't know that life would be this hard for me. That life would let me experience this all hardships. Ganoon ba talaga kalaki ng naging kasalanan ko? Pinagsisihan ko naman, e. Lahat ng iyon ay pinagsisihan ko na. Pero mukhang ipinamukha lang ng tadhana sa akin na hindi pa ako lubos na natuto at hinayaan niya pa akong makaranas ng ganito kasakit.Ito na yata ang pinakamasakit na pangyayari sa buong buhay ko. Ang makita sa ganitong kalagayan ang mag-ina ko na nag-aagaw buhay, samantalang ako itong buhay na buhay at nakatayo sa harapan nila.I stayed with them for I don't know how long. Nasa isang sulok lamang ako at nanghihinang nakaupo sa sahig habang nakasandal ang katawan ko sa pader at nakatitig lamang sa kanila. Paulit-ulit na tinutusok ang puso ko na para bang pinapatay ako na hindi naman ako namamatay.Tila ba'y nililipad ang isipan ko na parang mababaliw ako na kahit tunog ng mga taong nasa labas ay hindi ko
Mistakes, Regrets Prelude
"Oh, hon. Nandito ka na pala! Halika na, pinaghanda kita ng makakain. I'm sorry kung nauna na ako. 'Di ko na kasi matiis, saka nagugutom na kasi si baby." malambing kong wika sa asawa ko nang makita ko itong pumasok sa pintuan ng aming bahay.Galing sa pagkaupo sa sopa, dahan-dahan kong inangat ang aking sarili at masayang sinalubong ang aking asawa na halatang wala sa mood.Inilapit ko ang mukha sa kaniya at akmang hahalikan siya nang sinadya nitong iniwas ang kaniyang mukha at umaktong may kinuha sa kaniyang bulsa. Tahimik akong napabuntong-hininga. Wala lang talaga siya sa mood, Aries. Pagod lang siya, kaya intindihin mo muna.Inalis ko na lamang ang mga isiping iyon, "Tulungan na kita dyan." Pagboboluntaryo ko kasabay ang paghubad ng kaniyang suot na coat.Hindi ito nagsalita at dumiretso lang sa hapag-kainan. Naiwan ako sa sala na tulala. It's
Mistakes, Regrets Chapter 1
Kinabukasan, paggising ko ay wala na si Leo sa aking tabi. Nauna na akong matulog kagabi pero naramdaman ko naman ang pagsunod nito. Napabuntong hininga ako. Nanghahapdi ang mga mata ko dahil sa sobrang pag-iyak ko kagabi. Mabuti na lang at nakumbinsi ko ang sarili kong matulog para sa kalusugan ng anak kong nasa sinapupunan ko pa. Tumayo na ako galing sa kama at nagtungo sa banyo upang maglinis ng aking mukha. Nang makita ko ang sariling repleksyon ko sa salamin, wala sa sariling nakagat ko ang aking pang-ibabang labi. Numumugto ang aking mga mata na tila may insektong kumagat dito. Ilang minuto ang makalipas ay natapos na ako, kaya lumabas na ako sa silid na iyon at bumaba na sa sala
Mistakes, Regrets Chapter 2
Hi, mommy! How are you? I am now a little over half an inch in size. My eyelids and ears are forming, and the tip of my nose is visible. My arms and legs are well formed. And also my fingers and toes grow longer and more distinct. I can't wait for next month, mommy! I'm excited to move.Kusang umangat ang mga sulok ng labi ko sa nabasa. I'm currently reading a book that Leo bought for me. Noong malaman nitong buntis ako ay sobrang saya niya, kinabukasan nga n'on ay marami siyang biniling mga prutas at mga librong pupwede naming basahin para sa aking pagbubuntis. Marami pa talaga itong binili na mga libro at ngayon ko lang ito naisipang tingnan at basahin dahil ako lang ang mag-isa sa bahay. Hindi ko nagawang bisitahin ang ob-gyn ko ngayong pangalawang buwan ko na sa aking pagbubuntis. Hindi kasi ako nasasamahan
Mistakes, Regrets Chapter 3
Naalimpungatan ako sa aking pagtulog nang may kung anong mabigat at mainit na bagay ang naramdaman ko sa aking bandang tiyan. Iminulat ko ka agad ang mga mata ko at dumuretso ka agad ang mga ito sa aking tiyan. Ngunit, nang makita ko kung ano iyon. Napangiti ako. Ibinaling ko ang tingin ko sa asawa ko. Tulog pa pala ito at napagtanto kong sobrang lapit pala ng mga mukha namin sa isa't-isa. Hindi ko alam kung sadyang hinawakan niya talaga ang tiyan ko o dahil lang sa sarap ng tulog niya kaya hindi niya napapansin. I giggled. Mayamaya pa'y nilipat ko ang paningin ko sa tiyan ko. Good morning, baby! Can you feel daddy's hand? Hawak-hawak ka niya ngayon. Ang init ng kamay niya, 'diba? Ganyan ang mararamdaman mo kapag lalabas ka na. Hug ka namin ni daddy. Ngumiti ako at ibinalik ang mga mata ko sa asawa kong malalim ang pagtulog. I can alrea
Mistakes, Regrets Chapter 4
Nakita ko ang pagdaan ng gulat sa mga mata ng babaeng kaharap ko ngayon matapos kong sabihin ang mga katagang iyon. Ngunit binawi ka agad niya ito at ngumisi sa akin. "Shut up, bitch! Masyado ka naman yatang self-proclaimed! Asawa?! Then how come, Leo can't even defend your now?" Mapanghamon nitong wika kasabay ang pagkrus ng kaniyang magkabilang braso.Kung hindi lang dahil suot nitong damit, hindi ko siya makikilala bilang sekretarya rito. Her attitude doesn't deserve that position! Tinaasan ko ito ng kaliwang kilay ko, "Oh, 'yan ba ang problema mo? Well, maybe. Kilala na ako ng asawa ko, miss. Alam niya na kung gaano ako kapalabang tao na hindi ko na kailangan ang tulong niya." I flashed her my creepy grin. Ngunit mas lalo lamang lumapad ang ngisi sa kaniyang mapupulang mga labi, "Really. . ." she giggled, "Or you mean, you're just too despera
Mistakes, Regrets Chapter 5
Pagkatapos ng pangyayaring iyon, tahimik lang akong nakatitig sa saradong pintuan kung saan siya lumabas kanina. Patuloy lang sa pagtulo ang mga luha sa aking mga mata habang nanghihinang nakatayo. Alam ko namang makakalimutan niya rin ang mga sinabi niya sa akin kanina at pupuntahan na namang ang babaeng iyon. Tangna!Dahil sa naisip kong iyon, gumuhit ang galit sa aking puso. Ilang sandali pa ay nahanap ko na ang aking sariling malakas na pinagtatapon ang mga bagay na aking nahahawakan sa sahig. Wala na akong pakealam kung mamahalin man ang mga nabasag! Ang gusto ko lang ay mailabas lahat ng galit na namumuo sa aking puso! Pakiramdam ko kasi ay mamamatay na ako kung hindi ko ito nailabas.
Pinakabagong kabanata
