"What the heck?! I told you to stop putting this on my fridge!" Napapikit na lang ako dahil sa sigaw ng boss ko na parang menopause na, lagi kasi galit sa mundo. Tumayo ako at pinuntahan siya, inilabas nya galing sa ref ang bimpo na nakalagay sa resealable plastic, nilalagay ko kasi 'yon sa ulo ko, para makatulog ako.
"Sir, nasa ibaba naman kasi, wala naman nakadikit na pagkain, atsaka, naka plastic yan, nilalaban ko yan, ayan oh," inilabas ko ito at iniangat, "Walan nadudumihan, laki laki ng ref mo, wag ka madamot."
Muntik na akong matawa nang makita ko ang pagtaas ng kilay niya, halatang hindi makapaniwala sa sinabi ko.
"I'm not repeating myself again, put it out!" sigaw niya bago tuluyang lumabas sa kusina, habang dala ang isang baso ng tubig, kakauwi lang niya galing sa trabaho, kaya maingay nanaman sa bahay.
Ngumisi lang ako at ibinalik ang ang resealable sa ref, makikita niya ulit yan, mas okay nang marinig ko siya na sumisigaw, nakakatuwa marinig. Ang cute.
Parang dinasour. Hehe
----
This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places and incidents are either the product of author's imagination or used on fictitious matter. any resemblance to actual persona, living or dead are purely coincidental.
Do not distribute, publish, transmit, modify, display or any derivative words from or exploit the contents of this story any way. Please obtain permission.
Billionaire's Servant Copyright © 2021 All rights reserved SANDYY, always choose to skip the most spoiled part of an online book, the comment box.
NOTE: Another Billionaire story! Hope you all enjoy it!
“Sorry, I mean, who are you?” para akong sinaksak dahil sa naging sagot niya sakin. Ang pinaka kinakatakutan ko na mangyari, ang makalimutan niya ko. “Do I know you?”“I’m- I’m-uh-“ nahinto ang sasabihin ko nang bumukas ang pinto at pumasok si Claire sa loob, bumili siya ng prutas at lunch para samin. “OMG! You’re awake!” sigaw ni Claire at mabilis na tumakbo at niyakap si Kalix, napansin niya yata na nakatingin ako, kaya agad siyang lumayo, “Sorry, got carried away.” Sasabihin ko sana na may amnesia siya pero nagsalita si Kalix, “Claire, why are you saying sorry? Do you know this lady? I think she’s lost,” napatigil si Cla
Ayos na to, kukunin ko na, wala naman na kasi akong choice. Ano naman masama sa pagiging katulong? Tsaka ano ba hahanapin ko? Hindi naman ako nagtapos ng pag aaral, may apog pa ba ko na magreklamo? Wala na, at hindi na dapat, lalo ngayon na ako lang naman ang may trabaho at mag papasok ng pera sa bahay. “So, payag ka na? sama ka na sakin si Liberdad?” kahit medyo hindi ako panatag kay Lita, pumayag na rin ako, dalawang araw na ko naghahanap ng trabaho, pero wala pa rin talaga akong makita, lahat sila college graduate ang hinahanap.“Oo sana, wala akong makita dito,” kinuha ko ang bag ko, nasa loob kasi non ang resume ko, “Ito pala yung resume ko, baka kail-““Oh, hindi na kailangan, basta sasabihin ko lang na ako nag pasok sayo don, kilala naman ako, tsaka s
“So, this is the living room, obviously, that one, you see that door?” sabi niya at itinuro ang pinto sa kanan ko, “That’s the kitchen,” tuamango ako, habang isinasaulo ang mga sinasabi niya, “That one, is the bathroom, and the wall,” itinuro niya ang dulo ng hallway, may wall don, “Behind that wall is the bedroom. It’s a tow separate room, you’ll occupy the left door, don’t open the other room unless yoy are said so, understood?”I nod in response, “Yes sir,” sagot ko at inilibot sandali ang tingin ko, kinakabisado ang kabuuan ng bahay, sabi ni sir hindi naman daw sobrang laki, parang tatlong beses ng bahay naming ang laki nito.Hindi yung nakikita ko sa mga palabas na pagpasok mo kusina agad. Pag pasok dito, built in aquarium ang sasalubong sayo, katabi non, lagayan n
“Hoy tanga! Kamusta dyan?!” hindi ko mapigilan na matawa nang marinig ang boses ng best friend ko sa kabilang linya, “Hindi ka tumawag, you bitch, two days ka na dyan ah, sinendan pa kita ng unli text at unli call to all network, tapos ako rin pala ang tatawag sayo? Anak ng pating naman oh!” “Aba, pasensya ka na ha? Busy ako, malay ko ba na may load ako, edi sana natawagan na kita!” kinuha ko ang vacuum at nag umpisa nang maglinis sa sala, “Ano, kamusta naman trabaho?” “Syempre maganda ako,” sagot niya na sinundan ng nakakabwisit na tawa, “Ikaw, ano naman ganap sayo dyan?” Umiling lang ako nang maisip ko kung ano ba talaga ang nangyari sa akin, pagtapak ko pa lang sa syudad na ito, “Ayos lang, hindi pa yata umuuwi yung amo ko, two days na ko dito, pero hindi ko pa rin sya nakikita,” “Ganon talaga pag mayaman, madalang umuwi, naiintindihan ko siya,” mayabang na sagot niya, na tinawanan ko lang, “I-send mo sakin yung address mo dyan ha,” ganon siya lagi, tuwing may pupuntahan ako, “S
"H-Hi!" Bati niya na siyang ikinagulat ko pa.Kahit na nagtataka ako sa pinaggaggagawa niya, binati ko pa rin siya. He's still a friend, you know."Sige." Sabi niya lang at naglakad papalabas ng subdivision. Nilingon ko pa siya at nakita ko pang napapakamot siya sa ulo niya'
"At Lia, huwag mong huhusgahan ang taong kasama ko ngayon. Hindi hamak na lamang siya ng isang daang paligo kay Erick. Huwag na huwag mong huhusgahan si Islaw." nanlilisik ang mga matang hinawakan niya ang kamay ni Islaw at hinila palapit sa kanya."O-okay, alis na ako." namumutlang umalis ito kaagad."Agnes?" malambing na bumulong sa kanya ang sireno, siya naman ay nagpatuloy sa paghahanap ng masusuot para kay Islaw."Ano iyon, Islaw?""S-sino siya?""Si Lia, tsismosang babae.""Tsi-tsi---ts
"A-aray, aray, aray!" nagtatalon ito habang inilalapag ang mainit na kawali sa ibaba ng kalan.Doon niya lang nalaman na nagluluto pala ito ng umagahan. Bahagya pa siyang nagulat at napaawang ang labi. Sa pagkakaalam niya kasi ay wala pang nakakapagturo kay Islaw kung paano magluto, simpleng pagpapakulo ng tubig ay hindi pa niya naituro sa sireno. Pero ano't nagagawang magluto ni Islaw?Iyon nga lang, mukhang hindi pa nito alam kung paano ba kumilos dito sa kusina. Simpleng paggamit
Tinanaw ko rin ang tinitignan niya. Ang akala ko ay isang malaking puno ang tinitignan niya pero isang grupo pala ito ng mga maliliit puno na magkakasama lang. Nasisinagan ito ng araw at banayad na sumasayaw dahil sa marahang paggalaw ng hangin."Ikaw? Gising ka na ba sa realidad?" Buchu na ang sumagot kay Islaw sa tanong nito."Now that you know, Islaw. Tara magdate! Sagot ko ang pagkain at pamasahe mo.""Ayaw ko sayo. G-gusto ko kay Agnes!" sagot ni Islaw bago yumakap sa baywang niya.Nagulat siya pe