"KUYA, alam mo? Bagay kayo ni Malaya."
Nilingon ni Thorin ang kapatid habang nasa komedor sila at naghahanda ng agahan. Bakas sa mukha ng nakababatang kapatid ang panunukso ng sabihin iyon.
"Stop it, Thyon. Baka marinig ka ni Malaya," saway niya rito sabay lingon sa direksyon ng pinto ng komedor. Subalit lihim rin siyang napangiti sa sinabi ni Thyon, at aywan niya kung bakit.
Humagikhik naman ang dalaga sa kanyang Kuya Thorin. Nakita kasi niyang namula ang mukha nito. "Eh, bakit nagba-blush ka, kuya? Para kang teenager na kinikilig!"
Hindi na lamang sinagot ni Thorin ang kapatid at saka umiling-iling na lamang rito. Ilang sandali pa nga, dumating na si Malaya sa komedor. Agad napansin ni Thorin na namula ang babae nang magtama ang kanilang mga paningin. Napangiti tuloy siya sa kanyang isip dahil doon.
Mabilis rin namang binawi ni Malaya ang tingin sa kan'ya at naglakad patungo sa malaki at pahabang mesa. "Magandang umaga, T-Thorin at Thyon," bati pa nito sa kanilang magkapatid.
"Good morning, Malaya!" masigla namang ganting-bati ni Thyon. "'Lika, dito ka maupo sa tabi ko," anyaya pa nito saka tumayo at hinila sa braso ni Malaya upang maupo ang dalaga sa tabi nito.
"Good morning, Malaya. How's your sleep? Nakatulog ka ba nang maayos?" untag naman ni Thorin sa dalaga. Nahihiya namang tumingin si Malaya sa kan'ya at saka bahagyang ngumiti.
"O-oo. Masarap ang tulog ko. Maraming salamat ulit sa tulong ninyo sa'kin," ani Malaya sa binata. Halatang hindi mapakali ang dalaga habang kaharap ang magkapatid.
"Wala 'yon. Kahit sino naman ay tutulungan namin basta nangangailangan ng tulong," kaswal namang sagot ni Thorin. "Halina't kumain ng agahan. At 'wag kang mahihiya, Malaya. Ituring mong parang bahay mo rin ito."
Tumango naman si Malaya na may kasamang kiming ngiti sa binata, 'tapos ay nag-umpisa na siyang magsandok ng kakainin. Sa loob-loob niya, nagpapasamalat siya dahil napakabait ng mga taong tumulong sa kan'ya. At lubos niya rin iyong ipinagpasalamat sa Panginoon.
"At saka Malaya, single pa si Kuya Thorin. 'Di ba sabi mo, wala ka rin namang boyfriend?" Malapad pa ang ngiti ni Thyon nang sabihin iyon sa dalaga.
Ramdam naman ni Malaya ang pag-init ng pisngi. Lalo pa nga't nang dumako ang tingin niya sa binata ay nahuli rin niyang nakatingin rin ito sa kanya. Tuloy ay nakaramdam siya ng hindi maipaliwanag na kaba paris kanina, no'ng unang magpanagpo ang kanilang mga mata.
"Thyon, kumain ka na lang. Kung anu-ano pa ang sinasabi mo kay Malaya," pormal naman na saway ni Thorin sa nakababatang kapatid. Ngumuso naman si Thyon sa kanyang Kuya Thorin at ipinagpatuloy na lamang ang pagkain.
"Malaya, ang sabi mo pala ay naghahanap ka ng trabaho, kaya ka napunta rito sa Sto. Cristo, hindi ba?" untag ni Thorin sa dalaga na noon ay tahimik lamang na kumakain.
"O-oo." Muntik pang mautal si Malaya pagkasabi niyon. Alam kasi niya sa kanyang sarili na hindi lubos na totoo ang sinasabi niya. Naghahanap lamang siya ng mapupuntahan para makalayo sa tinakasan.
"Kung gan'on, ano sa tingin mo ang trabaho na nababagay kay Malaya, Thyon? May suggestions ka ba?" Nag-isip naman ang kapatid at saka pagkuwan ay ngumiti.
"Alam ko na kuya, kailangan ko kasi ng personal assistant sa shop ko. D'on na lang si Malaya. Nag-resign na kasi si Camille dahil luluwas daw ng Manila. Isa pa, para 'pag nasa school ako ay may maiiwang trustworthy," nakangiti pang suhestiyon ni Thyon sa kanyang kuya, at saka binalingan si Malaya na noon ay tahimik lamang na nakikinig sa kanila.
Si Thyon ay may dress shop sa kabayanan. Nag-aaral kasi ito ng fashion designing sa karatig-bayan. At habang nag-aaral, gumagawa na rin ito ng sariling design ng mga damit at gowns na ibinibenta nito sa sariling shop. Patok naman iyon sa mga kadalagahan na taga-Sto. Cristo na mahilig sa fashion.
Tumango-tango naman si Thorin sa mungkahi ng kapatid. Sa tingin rin niya ay mainam na trabaho iyon sa dalaga. Kung tutuusin, marami rin naman siyang alam na trabaho tulad ng gawain sa hacienda. Ngunit ayaw niyang doon ito magtrabaho dahil alam niyang mahirap ang trabaho roon.
"Gusto mo ba 'yon, Malaya?" tanong naman ni Thorin rito.
"Oo," maagap namang sagot ng dalaga kahit pa nga wala siyang ideya sa trabahong sinasabi ng mga ito. Alam naman kasi niyang lahat ng bagay ay matututunan basta't pagsisikapan. "Maraming salamat sa pagtitiwala n'yo sa'kin kahit ngayon lang ninyo ako nakilala. Malaki ang utang na loob ko sa inyo," dagdag pa ni Malaya.
"Ramdam ko naman kasing mabuting tao ka, Malaya." Si Thyon ang nagsabi niyon sa dalaga.
"Yeah, ako rin," segunda naman ni Thorin. "At 'wag mong isipin na utang na loob mo ito sa'min. Masaya kaming nakakatulong," nakangiti pang turan ng binata rito.
"Maraming salamat talaga sa inyo," ani Malaya na hindi malaman kung paano pa magpapasalamat sa napakabuting magkapatid na kaharap. Sa isang banda, nakaramdam din siya ng pagsundot ng kanyang konsenya, dahil alam n'yang may inililihim siya sa mga ito.
• • •
"Uhm, Malaya. . . kung hindi mo mamasamain, pwede ko bang malaman kung saan ka nakatira at kung may mga magulang ka pa," anang Thyon sa dalaga nang mapag-isa sila nito sa balkonahe ng mansyon habang nakatunghay na malawak na nasasakupan ng hacienda.
Sandali munang nag-isip si Malaya nang maaaring sabihin sa babae. Sa loob-loob niya, gusto niyang aminin ang tunay na pagkatao pero wala pa siyang lakas ng loob. Saka na lang siguro kapag kaya ko na. . .
"W-wala akong permanenteng bahay," panimula niya. Sa gilid ng kanyang mga mata, nakita niyang tumingin sa direksyon niya si Thyon. Diretso lamang ang tingin ni Malaya sa malawak na kapatagan na natutunghayan nila sa balkonahe. Ayaw kasi niyang mahalata nito na nagsisinungaling siya.
"Wala na rin akong pamilya. Kaya't kung saan ang trabaho ko, iyon na rin ang tirahan ko," pagsisinungaling niya.
"I see," tumatango-tango namang sagot ni Thyon. "Ang lungkot naman pala ng buhay mo, Malaya." Bakas sa tinig nito ang simpatya para sa estrangherang dalaga.
"Sanay naman na ako. Gan'on talaga ang buhay. Kailangan lamang maging matatag para makasabay sa agos," anang Malaya habang hindi maalis-alis ang tingin sa mga mayayabong na puno na sakop ng hacienda. Bagaman ilang kilometro ang layo niyon sa kinaroroonan nila, may palagay siyang mga puno iyon na namumunga.
"Bilib ako sa'yo, Malaya. You're so brave. Imagine, isang taon lang ang age gap natin pero marami ka nang pinagdaanan sa buhay," komento naman ni Thyon habang nasa harapan rin ang paningin.
"Kayo? Nasaan ang magulang ninyo ni Thorin?" balik-tanong naman ni Malaya sa dalaga.
"Wala na rin. Matagal na silang nasa langit kaya kami na lang ni Kuya Thorin ang magkasama." Bakas sa tinig ng dalaga ang lungkot ng sabihin iyon.
"Maswerte ka pa rin dahil nariyan ang kuya mo."
"Oo naman! Napakabait ni Kuya at saka maalalahanin. At swerte rin ang magiging wife niya!" Tumingin pa kay Malaya ang dalaga pagkasabi noon. Pakiramdam tuloy ni Malaya ay sa kan'ya nito sinasabi iyon.
"T-tama," sang-ayon na lamang niya rito. Talagang maswerte ang magugustuhan niya, turan niya pa sa isipan.
Sa kabilang banda, dinig naman ni Thorin ang lahat pinag-uusapan ng dalawang babae. Papunta kasi sana siya sa balkonahe nang makitang naroon pala ang dalawa. Hindi sana niya intensyon ang makinig pero may tila nag-uudyok sa kanyang gawin iyon lalo pa nga't tungkol kay Malaya.
Mayamaya, nagpasya na rin siyang iwan na ang mga ito. Ayaw rin kasi ng niyang malaman pa ng dalaga na naroon siya at nakikinig sa girl's talk ng mga ito. Isa pa, baka lalo pa siyang tuksuhin ni Thyon tungkol kay Malaya pag nahuli siyang naroon. Lalo pa't ramdam niyang hindi komportable ang dalaga roon.
Nang tunguhin ni Thorin ang living room ay nakasalubong niya si Nana Delia. Tuloy ay naisip niya itong tanungin tungkol sa isang bagay. "Nana Delia," pakli niya na ikinahinto naman nito.
"Ano iyon, señorito?"
"Sa tingin mo ba Nana Delia, maswerte ang babaeng mapapangasawa ko?" Napangiti naman ang mayordoma sa sinabi niyang iyon.
"Walang duda, señorito. Bukod kasi sa magandang lalaki ka, ay may mabuti ka ring kalooban," wika nito na sinabayan pa ng matamis na ngiti. "Bakit, señorito? Dahil ba ito sa dalagang bisita mo? Sa aking paningin ay bagay na bagay kayo," may himig panunukso pang turan ng matanda.
Napangiti naman si Thorin habang napapailing sa matandang kaharap. "Ikaw talaga Nana Delia, o? Pati ba naman ikaw ay tinutukso ako?"
"Naku, hijo! Nagsasabi lamang ako ng totoo," hirit pa nito. Iiling-iling na lamang si Thorin saka nagpaalam na sa matandang pa na rin niyang pangalawang ina.
"MALAYA, marunong ka bang gumamit ng computer?" tanong ni Thyon kay Malaya. Naroon na sila sa shop nito at kasalukuyang nag-aayos. Kabubukas pa lamang kasi nila ng naturang tindahan.Mula sa pagsasalansan ng mga naka-hanger na bistida, binalingan ng tingin ni Malaya ang dalaga. "Pasensya ka na pero hindi ako marunong e," nahihiyang aniya."Gan'on ba? 'Di bale. . ." anang Thyon na nasa laptop ang tingin, "I will teach you na lang. Come here," anitong nakangiti pang nakatingin sa kan'ya. Mabilis naman siyang lumapit at naupo sa katabing silya nito."A-ano ba ang kailangan kong gawin?" taning niya rito na ang paningin ay nasa screen na rin ng naturang aparato.Palibhasay laki siya sa bundok, wala siyang alam sa mga de-kuryenteng kagamitan. Ni hindi pa siya nakakagamit ng cellphone o nakakanood ng telebisyon. Sa buo
Kasalukuyang abala si Malaya sa pagtulong sa mga kawaksi sa paghahanda ng agahan nang pumasok sa komedor si Thyon."Good morning, Malaya! Come here, maupo ka na. Si Nana Lupe ang bahala d'yan," agad nitong anyaya sa kan'ya. Ipinaghila pa siya ng upuan ng dalaga upang maupo siya sa tabi nito."Good morning, Thyon. Maaga ba ang pasok mo?" tanong niya rito. Araw kasi ng Lunes noon at ang alam niya ay balik eskwela na ulit ito.Umiling ang dalaga. "Hindi naman. Actually, 9:00 pa ang pasok ko. Gumising lang talaga ko nang maaga para makausap ka."Napamaang naman siya sa sinabi nito. "Tungkol sa trabaho ba?""Nope. Hindi tungkol d'on. Tungkol sa sinabi ni Kuya Thorin na gusto mo raw maghanap ng uupahang bahay. Why, Malaya? Ayaw mo na ba kaming kasama?" Bakas pa ang pagtatampo sa tinig nito ng sabihin iyon.Mabilis namang umiling si Malaya sa babae. "Naku! Hindi naman 'yon gan'on
May isang linggo nang nagtatrabaho si Malaya bilang assistant ni Thyon at masasabi niyang gamay na niya ang gawain roon. At dahil nga araw ng sabado noon, napag-usapan nilang dalawa ni Thyon na day-off niya ang araw ng sabado at linggo.Ayaw sanang pumayag ni Malaya na hindi pumasok dahil wala naman siyang gagawin sa loob ng dalawang araw. Pero wala naman siyang magagawa. Nahihiya rin siya kay Thyon dahil baka isipin nitong nagmamarunong pa siya. Kung kaya't sinadya niyang magising nang maaga para tumulong na lang kay Nana Lupe na maghanda ng almusal para sa magkapatid."Good morning, Laya! Ang aga mo yatang nagising, huh?" masiglang bati ni Thyon kay Malaya pagpasok nito sa komedor.Eksakto namang tapos na ang agahan na inihanda nila ni Nana Lupe at kasalukuyang inihahain na iyon sa lamesa. "Good morning, Thyon. Tumulong lang ako kay Nana Lupe. Wala naman kasi akong gagawin ngayong araw," aniya ng nakangiti rin sa dalaga.
NAKARINIG nang mahinang katok si Thorin sa kanyang silid kaya naman pansamantala niyang ihininto ang pagbr-browse ng email sa kanyang laptop na ipinadala sa kan'ya ni Nicolai tungkol sa status ng law firm."Bukas 'yan, come in," may kalakasang boses na saad niya. Agad namang bumukas ang pinto at tumambad sa kan'ya ang nakababatang kapatid."Good evening, kuya. Alas-otso na. Have you taken your meds?" tanong pa nito tapos ay lumapit sa kama at tumabi sa kan'ya."Yeah, tapos na. Thank you sa paalala," tugon ni Thorin sa kanyang kapatid at muling ibinalik ang paningin sa binabasang email."'Di mo dapat kinaliligtaan ang maintenance medicine mo. Alam mo namang iba ang effect sa'yo 'pag nakakaligtaan mo e," ani Thyon na may kalakip na pag-aalala sa tinig.Napangiti naman si Thorin saka muling binalingan ang kapatid at hinaplos sa ulo. "Daig mo pa si Mama kung manermon, ha? Don't worry, 'di ko n
NAKARINIG nang mahinang katok si Thorin sa kanyang silid kaya naman pansamantala niyang ihininto ang pagbr-browse ng email sa kanyang laptop na ipinadala sa kan'ya ni Nicolai tungkol sa status ng law firm."Bukas 'yan, come in," may kalakasang boses na saad niya. Agad namang bumukas ang pinto at tumambad sa kan'ya ang nakababatang kapatid."Good evening, kuya. Alas-otso na. Have you taken your meds?" tanong pa nito tapos ay lumapit sa kama at tumabi sa kan'ya."Yeah, tapos na. Thank you sa paalala," tugon ni Thorin sa kanyang kapatid at muling ibinalik ang paningin sa binabasang email."'Di mo dapat kinaliligtaan ang maintenance medicine mo. Alam mo namang iba ang effect sa'yo 'pag nakakaligtaan mo e," ani Thyon na may kalakip na pag-aalala sa tinig.Napangiti naman si Thorin saka muling binalingan ang kapatid at hinaplos sa ulo. "Daig mo pa si Mama kung manermon, ha? Don't worry, 'di ko n
Araw ng sabado noon at walang pasok si Malaya, kung kaya't matapos niyang tumulong kay Nana Lupe ay nagpasya siyang maglakad-lakad muna sa malaking hardin sa likod-bahay ng mansyon ng mga Fuentebella. Iyon ang unang beses niyang nagpunta roon sa loob ng mahigit isang buwan na niyang naninirahan sa hacienda. Humanga pa siya nang makitang may malaking swimming pool pala roon.Pakiramdam ni Malaya ay inaakit siya ng kulay-asul na tubig sa pool, kaya naman ipinasya niyang lumapit at maupo sa gilid niyon. Hindi pa siya nakuntento, isinawsaw pa niya ang mga paa sa tubig at nilaro-laro na tila isang bata. Napakasarap sa kanyang pakiramdam ang malamig na tubig na nananalaytay sa binti niya, habang tumatama naman sa kanyang balat ang mainit-init na sikat ng araw. Ala-siyete pa lamang kasi iyon ng umaga at hindi pa masakit sa balat ang sikat niyon."Good morning, Laya. Ang aga mo naman yatang nagising."Muntikan nang mapatalon si Ma
"WOW! Ang handsome naman ng Kuya ko!" bulalas ni Thyon nang makita ang nakatatandang kapatid. Gwapong-gwapo ang kanyang Kuya Thorin sa suot nito kahit pa nga medyo informal ang ayos nito.Nakasuot kasi ang lalaki ng black v-neck shirt na pinatungan ng gray na coat. Ang pang-ibaba naman nito ay gray skinny jeans na pinarisan ng itim na high-cut boots. "Ruggedly handsome" kung bansagan ni Thyon ang kanyang Kuya kapag ganoon ang suot nito. Kahit pa nga mahaba ang buhok nito at hindi kilala ang pang-ahit. Besides, she really likes her brother's unique fashion style."Where's Malaya?" agad naman na tanong ni Thorin sa nakababatang kapatid nang makita itong pababa ng hagdan.Ngumisi naman si Thyon sa tanong na iyon ng kuya niya. Obvious kasi sa mukha nitong exited itong makita si Malaya. "Relax, bro. Pababa na si Laya. I'm sure, maiisipan mong mag-asawa agad 'pag nakita mo siya," tudyo ni Thyo
"How's your feet? Masakit na ba?"Bumaling si Malaya sa lalaki nang marinig iyon. Marahil ay nakita nito ang pasimpleng paghihilot niya sa talampakan. Kasalukuyan na silang nasa sasakyan noon at binabagtas ang daan pauwi sa hacienda Fuentebella."Hindi naman masyado," sagot niya rito kahit hindi totoo.Ang totoo'y kanina pa nananakit ang talampakan at mga binti niya dahil sa may tatlong pulgadang sandalyas na suot niya. Iyon kasi ang unang beses na nakasuot siya niyon kaya hindi niya alam na ganoon pala iyon kahirap suotin. Idagdag pang naaasiwa rin siya sa suot na gown kahit pa nga panay ang puri sa kan'ya ng ilang bisita sa pagtitipon na dinaluhan.Ipinagpasalamat rin ni Malaya na hindi sila nagtagal sa pagtitipon na iyon at nagyaya na ring umuwi ang binata. Pakiramdam kasi niya ang nasasakal siya roon lalo't kasama niya ang mga taong kinamumuhian ng kan