Chapter 2

Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha, wala pa sana akong balak bumangon nang maalala ko na ngayon nga pala ang klase ko at 7:30 ang first subject ko. Nagpapanic akong bumangon mula sa kama ko at mabilis na naligo, nag bihis at nag ayos ng sarili. Patakbo akong bumaba ng hagdan at sa kasamaang palad ay nadulas pa ako.

“Ang malas naman oh.” Inis na bulong ko sa sarili ko at ipinagsawalang bahala ang masakit kong tuhod, wala rin akong pakialam kung may sugat o wala dahil simula bata ako ay mabilis gumaling ang mga sugat ko.

Ako nalang mag-isa sa bahay na ‘to dahil umalis sila Mommy papuntang US para magluksa at mag move-on sa pagkawala ni ate at kahit kailan ay hindi na raw sila babalik dito. Iniwan nila sakin ang bahay, kotse at kaunting pera para makapag simula ako ng bagong buhay na wala sila.

First year college nako at Bs in nursing ang kinuha kong kurso. Since junior highschool i loved to take this course because for me, it's challenging. I love blood but I hate syringes because I'm scared.

Kinuha ko nalang ang ice coffee sa Ref at inisang lagok ‘yon, dahil kung mag-uumagahan pa ako ay mala-late na ako masyado. It's already 8:10am. Kinuha ko ang susi ng kotse at halos paliparin ko na ito para lang makarating ng mabilis sa university. 

Pagkarating ko don ay inayos ko ang aking sarili at dumiretso sa Department building namin. Pagka-bukas ko ng pinto ng aming room ay nakita kong nagliligpit na ang mga kaklase ko mga gamit nila, tiningnan ko ang oras at napa-pikit na lamang ako nang makitang 8:30 na.

May tumikhim sa harapan ko at nakita ko si ma'am. Tumingin ito sa maliit na name tag sa uniform ko tsaka ako tinaasan ng kilay.

“Well, Ms. Althea Dela Vega, you're too early,” aniya sa sarcastic na boses. “too early for the next subject.” Tsaka nya ako nilagpasan. Wala akong ibang nagawa kundi sumunod sa mga kaklase ko papunta sa next subject namin.

Nang magsimula ng mag lecture ang prof. namin ay sinubukan kong mag concentrate pero kahit yata utak ko ay hindi na rin marunong makisama. Nakatingin ko sa teacher namin pero para akong nakalutang sa hangin, pinapasok sa kabila at lumalabas sa kabila ang sinasabi nya.

Nang matapos ang dalawang oras na klase ay lumabas ako sa lecture hall at nagmamadaling pumunta sa cafeteria. Nakasalubong ko si Claire, ang plastic na maarte kong kaklase nong junior high school pero kahit kailan ay hindi ko pa sya na kaaway dahil tahimik lang naman ako at walang pakialam sa kanya, minsan ay inaaya n’ya ako sa kung saan at pinababayaan ko lang s’ya sa gusto niyang gawin.

“Oh, look who's here, My dear Althea!” nae-excite na aniya. Lumapit siya sa akin at niyakap ako.

“Long time no see, Althea. I heard about your ate, deepest condolences to you.” Umarte pa itong nagpupunas ng luha kahit wala naman. Napailing nalang ako at balak ko na sanang lampasan sila ng tinawag nya ulit ako.

“Sama ka? Kakain tayo, dyan lang sa restau sa labas. My treat!” nakangiting sabi nito at kumapit sa braso ko, pinabayaan ko nalang sya sa gusto niyang gawin dahil wala rin naman akong plano ngayong lunch.

Nang palabas na kami ay may nakasalubong kami ng teacher na nahihirapan magbuhat ng mga papel kaya naman sinabihan ko nalang si Claire na mauna nalang at susunod ako.

“Maam, tulungan ko na po kayo.” Nakangiting sabi ko at kinuhan ang kalahati sa dala nya.

“Maraming salamat,ineng. Sa principal office tayo.” Nauna itong maglakad saakin at sinundan ko lamang sya.

Nang makarating kami sa principal office ay inilapag ko na ang mga papel sa lamesa, nag pasalamat saakin ang teacher kaya nginitian ko nalang sya. 

Paglabas ko ng principal office ay may na bangga akong pader dahilan para mapaupo ako, tiningala ko ito at nakita ang isang lalaki. Maputla ang kulay ng balat niya at matangkad, tumayo ako para sigawan ang lalaki ng bigla itong ngumisi ng nakakatakot dahilan para mapaatras ako at matuod sa kinatatayuan ko. Nilagpasan ako nito at sinadya pa yatang banggain ang balikat ko.

Ipinagsawalang-bahala ko na lang muna ito at pumunta sa lugar na pinag-usapan namin ni Claire.

—

Nang matapos ang buong maghapon na klase, dumiretso muna ako sa bahay para sana iwan muna doon ang gamit ko at lumabas para maghanap ng trabaho ngunit nang madaanan ko ang kwarto ni ate ay naisipan kong pumasok dito.

Malinis at organize lahat ng gamit nya sa kwarto na hindi ko na imagine dahil akala ko ay isa si ate sa mga spoiled brats na hindi naman marunong maglinis. Lumapit ako sa study table nya at nakita ang isang aklat doon kaya naman binuksan ko ito.

Nakita ko ang mga baby pictures ko na puro stolen shots, halatang patago nya itong kinuhanan. Binasa ko ang nasa dulo ng libro,

“Pasensya na bunso, hindi kita pwede lapitan dahil kailangan kong umasta na ayoko sayo dahil kapag nilapitan kita baka saktan ako ni mommy, gusto nya kasi ako lang daw ang anak nya at ampon ka lang daw. Nakatatak na sa isip nya na ipinanganak nya ako pero kahit kailan ay hindi ko siya tinuring na ina," napa-pikit ako dahil sa sobrang pagkalito kaya ipinagpatuloy ko ang pagbabasa. “At the public library, sa may pinakadulo may makikita kang nag iisa at lumang bookshelf doon, kunin mo ang nagiisang libro at pag aralan mo.” Mabilis akong bumaba ng hagdan at tinali ang buhok ko into messy bun, sumakay ako sa kotse at dumiretso sa public library malapit sa school.

Pagdating ko doon ay binigay ko sa guard ang id at agad na pumasok sa loob para makuha ang librong hinahanap ko. Nang makita ko ito ay agad akong umupo sa isang silya. Sinubukan ko itong buksan ngunit hindi ko mabuksan kaya inilabas ko ang scrapbook ni ate na dinala ko dahil baka nandoon din kung paano buksan ito.

Tama nga ako, nasa last part ng scrapbook ang sagot kaya kinuha ko ang suklay kong may kutsilyo at sinugatan ang daliri ko, ipinatak ko ito sa maliit na butas na nasa gitna ng libro at kusa itong magbukas. Puno man ng pagkamangha ay sinimulan ko paring basahin ito. 

Hindi ko pa man nakakalahati ang binabasa ko sa unang pahina ay may may kumuha ng libro at naramdaman kong may tumama sa batok ko na naging dahilan upang mawalan ako ng malay.