"Yes, boss," sagot niya rito at kinuha ang item na inorder sa kanila.
Isa siyang waitress sa fast food at the same time ay isa rin siyang third college. Ulirang lubos na ito kaya kailangan niyang kumayod nang husto para mabuhay. Hindi naman siya nahihirapan sa college dahil may scholarship siya. Ang kailangan lang niya ay ang pang-araw-araw niyang kakainin. And she's lucky to have a manager like Vishmot. Sobrang mabait nito sa kaniya, kaya sobra siyang nagpapasalamat dito. Kung hindi siguro dahil sa kaniya, walang pera na kinikita si Cailiegh.
After niyang maayos ang item ay lumabas na siya sa fast food at pumunta sa motor na ginagamit niya sa pagdedeliver. Sinuot agad niya ang helmet at sinimulang paandarin ang motor. Simunpa agad siya, pagkatapos ay pinatakbo na niya ito patungong Green Hills. Ngayon lang siya makakapunta sa subdivision na 'to kaya talagang kabado siya. Mayayaman kasi ang nakatira sa subdivision na 'to. Habang nakatutok siya sa kaniyang pagmamaneho, hindi niya nakita ang isang itim na McLaren 570s na mabilis na humarurot. Huli na niya itong iwasan, nabundol siya sa kotse at natapon ang dineliver niya kasama na siya. Mabuti na lang ay konting galos lang ang natamo niya dahil nakapag-break siya sa motor niya. Tumayo agad siya at dali-daling inayos ang sarili. Hindi niya napansin na lumabas din sa kotse ang may-ari nito.
"Tanga ka ba? Tingnan mo ang ginawa mo sa kotse ko!" sigaw sa kaniya.
"Eh, ikaw nga 'tong nag-overtake sa atin e. Tapos ako pa kasalanan ang may kasalanan?" sagot niya sa kaharap na lalaki. Wala siyang panahon na makipagtalo sa lalaki dahil kailangan niyang bumalik sa fast food para kumuha ng panibagong pagkain para sa dadalhan niya. Tinayo niya agad ang motor pero bago pa siya maka-alis ay pinigilan siya ng lalaki.
"At saan ka pupunta?" tanong ng lalaki sa kaniya. Magkasing edad lang sila ng lalaki.
"Wala kang paki-alam," sagot ni Cailiegh dito.
"Pay the damage first before you leave," seryosong sabi nito sa kaniya kaya tumaas ang mga kilay niya.
"Excuse me? Kasalanan mo kaya nagka-damage ang kotse mo," sagot niya rito. Panigurado na magagalit ang boss niya sa kaniya pag hindi dumating ang order niya sa pinapadalhan niya.
Kinuha ng lalaki ang cellphone niya at may kina-usap dito. Pagkatapos ay binaba na niya ito."Papunta na ang mga police rito, so if I were you? I'll pay the damage then boom tapos ang usapan!" Lalong sumama ang mukha niya sa narinig mula sa lalaki. Pero kahit gano'n ay kailangan niyang magpigil para lalong hindi siya madidiin sa nangyari.
Bumuntong-hininga muna siya bago nagsalita."Magkano ba ang bayad?" kalmadong sabi niya mula rito.
"Half million is enough." Lumaki agad ang mga mata ni Cailiegh sa narinig, saan siya hahanap ng perang gano'n kalaki? Talaga trahedya ang nangyari sa kaniya ngayon. Halos wala nga sa one-eight ang kinikita niya sa fast food ang halaga ng perang babayaran niya. Agad siyang naka-isip nang paraan para mabawas-bawasan ang babayaran niya.
"S-sir, h-half million talaga?" utal niyang saad sa kaharap niya ngayon.
"Yes, so what's now? Saan na ang pera mo?" Nilahad agad ng lalaki ang kamay niya sa harap ni Cailiegh. Samantalang sobrang kinakabahan si Cailiegh sa mga susunod na mangyayari. Kung hindi niya itutuloy ang plano sa isip niya baka sa kulungan ang abot niya.
"W-wala akong gano'n kalaking halaga ng pera, sir. Mag-isa ko lang pong tinataguyod ang sarili ko at sa fast food lang ako nagtatrabaho," naka-yuko niyang sabi. Sana gagana ang naisip niya paraan.
"I don't care to your status in life. I care for my car and money. So give me your money!" matigas nitong saad sa kaniya. Agad lumuhod si Cailiegh sa harap ng lalaki. Ito na lang ang naisip niyang paraan para hindi siya makulong.
"S-sir, I'll do everything you want to pay you. I don't have money to pay you. Everything, sir," saad ni Cailiegh at anong segundo ay babagsak na mga luha niya. Kailangan niyang magpakumbaba dahil mayaman ang kaharap niya. At siya isang hamak na college student na nagtatrabaho sa isang fast food para mabuhay.
"No! I want the payment for the damage of my car! Give it to me or else you will go to jail forever!" Nang marinig niya ang katagang binitawan ng lalaki ay agad nagbagsakan ang mga luha niya. Talagang wala nang pag-asa. Makukulong na talaga siguro siya. Paano na ang buhay niya.
"Please, Sir. I will do everything. I can be your yaya if you want. Your P.A or anything you want on me." Pilit niyang kinukumbinsi ang lalaking kaharap niya ngayon. Pagkasabi niya at sumilay agad ang ngiti sa mga labi ng lalaking kaharap niya.
"You'll do everything I want?" naka-ngisi nitong sabi sa kaniya. Tumango lamang si Cailiegh sa sinabi ng lalaki. Bahala na para sa kaniya kung ano ang kahinatnan sa mga susunod na mangyayari.
"Ok, give me your phone," wika nito sa kaniya. Kaya dali-dali niyang binigay ang cellphone niya. May tinype ang lalaki sa cellphone niya then tumunog ang cellphone ng lalaki. Pagkatapos ay binigay na muli nito sa kaniya.
"If I'll call you answer me." Tumalikod agad ito sa kaniya at pumasok sa kotse nito. Pagkatapos ay umalis na ito. Agad naman inayos ni Cailiegh ang sarili at bumalik sa pinagtatrabohan niya. Mabilis siyang nagmamaneho pero may pag-iingat pa rin 'to. Pala-isipan pa rin sa kaniya kung bakit bigla na lang pumayag ang lalaki sa gusto niya. Pero nagpapasalamat siya dahil hindi siya makukulong. Pumasok agad siya sa loob ng fast food pagkadating niya. Nagulat ang boss niya sa kaniyang itsura.
"What happened to you, Cai? Are you ok?" tanong sa kaniya ng boss niya no'ng nakita siya.
"Wala 'to, boss. Konting galos lang." Hangga't maari ay ayaw niyang ipaalam sa boss niya kung ano talaga ang nangyari. Dahil baka tutulungan siya. Ayaw na niyang 'tong maabala. Malaki na ang naitulong nito sa kaniya.
"Are you sure, Cai? Ano tatawag na ba ako ng doctor?" anito. Pero umiling lang siya sa gusto ng boss niya.
"Huwag na po boss, konting galos lang 'to," sagot niya.
Hindi na sumagot ang boss niya. Tumayo ito para kumuha ng first aid kit.
INIS NA pumasok si Sky sa loob ng bahay niya sa Green Hills Village. Sira na nga ang araw niya dahil sa nangyari sa school niya lalo pa 'tong nasira dahil sa nangyari between his and the girl who drive a single motor. Nasira ang pinakamamahal niyang sasakyan. Sa inis niya ay tinawagan niya ang babae. Pero hindi 'to makontak kaya lalong umasim ang buong mukha niya. Tinapon niya ang cellphone niya sa sofa at tumungo sa refrigerator para kumuha ng beer. Pagbalik niya ay pumasok ang mga kaibigan niya.
"What's going on, dude? Ang aga natin uminom ahh," saad ni Darby sa kaniya. Pero hindi niya ito pinansin at nilagok ang beer na hawak niya. Nagkaniya-kaniya na ring kuha ang mga kaibigan niya ng alak sa refrigerator.
"Bayaran niyo ang mga kinuha niyo," ani Sky sa mga kaibigan.
"Ibabalik ko na lang akin," sagot naman ni Lyndon. Pero kaniya-kaniya silang bukas ng beer.
"Now, what's your problem?" ani ni Lewis sa kaniya.
"Bagsak na nga ako sa isang subject, nasira pa ang kotse ko," saad niya.
"Karma, dude!" ani naman ni Fred. Sinamaan niya ito nang tingin pero tumawa lang 'to sa tingin niya. Wala siyang asahan sa mga kaibigan niya kun'di puro kalokohan. Nagtataka nga siya kung bakit sila ang naging kaibigan niya pero kahit puro kalokohan lang ang alam nila makapagkakatiwalaan naman nila ang isa't-isa.
"Alam mo, Sky? 'Tong si Lewis may nanligaw sa kaniya na babae ang ganda nito pero pinahiya niya lang. Sayang nga ehh. Kung ako nasa katayuan ni Lewis, sinagot ko na 'yon," anang Lyndon sa kaniya pero agad namang binatukan ni Lewis. Agad nagring ang cellphone niya sa sofa kaya agad niya itong kinuha. Tumawag ang ina nito. Kaya sinagot niya.
"Kon'nichiwa mama. Naze anata wa? Hello, mom. Why you are calling?" tanong niya sa ina. Nasa Japan ito kasama ang papa niya dahil doon ang main ng business nila.
"Aitaiyo, musuko. Zehi goran kudasai. I miss you, son. Please visit us," his mother answered. He also missed his mom and dad but he need to stay here in the Philippines. He's not yet graduated in his course. And he also enjoyed staying here. But he knows what his mom feels today.
"I miss you too, mom. Also dad. I missed both of you. I'll visit you, mom if I finished my school." Anytime his tears will fall. He really missed her mom but he need to focus in his study. He had one failed subject. He need to study hard so that he'll passed on it.
"Okay, take care, son. Watashi wa, anata o aishiteimasu." He can feel the sadness of his mom. When his mom said.
"I love you too, mom." Sky end the call. Then he took a deep breathe before he go back to his friends.
Itutuloy....
A/n: Grammatically errors and typos ahead. Click vote and leave comment. Follow me also!
- KievanCastro101
AFTER THE INCIDENT happened. Agarang bumalik sa fast-food na kaniyang pinagtatrabahuhan si Cai. Nanginginig ang kaniyang mga kamay dahil sa nangyari. Iniisip niya kung paano niya mababayaran ang kotse na nabangga niya. Alam niyang pareho nilang kasalanan ang nangyari. Hindi nga siya makakain ng maayos dahil sa kulang ang kinikita niya sa fast-food. Napupunta lang kasi ito sa mga gastusin sa kaniyang pag-aaral. Tapos kalahating million pa ang kaniyang babayaran. Kahit siguro ibenta niya ang kaniyang lamang-loob hindi siguro sapat para mabayaran ang nasira. Sinalubong agad siya ng kaniyang amo."What happened, Cai? Bakit ganiyan ang itsura mo?" tanong ni Vishmot. Manager niya."May naka banggaan ako, manager," sagot naman niya sa kaniyang manager.Lumapit agad sa kaniya ang binata."Let me see." Tiningnan agad nito ang nakuha niyang gasgas mula sa pagkabangga."Ayos lang ako, manager. Malayo sa bituka ito," wika niya rito."N
"Cai, 'yong project ko. I badly need it in 20 minutes!"Dali-dali namang kumilos si Cailiegh para maibigay ito sa kaniyang kaklase."Ito na tapos ko na." Binigay niya agad ito sa napagawa sa kaniya.Pagtanggap nito sa binigay niyang project. Binigyan naman siya ng pera para sa bayad nito."Thank you!" Ganito siya ka-busy kapag nasa paaralan niya. Gumagawa ng project ng iba para may allowance. She use her skill and knowledge para mairaos ang sarili. Mahirap man maging mag-isa sa buhay pero kailangan niya gumawa nang paraan para mairaos niya ang kaniyang sarili. Ayaw niyang iaasa lahat sa sweldo niya sa fast-food. May mga kailangan pa siyang bayaran na bills.After niyang matapos maibigay sa mga kaklase ang mga assignment, project at iba pa ay inayos niya ang kaniyang sarili. Malapit na rin kasi ang next teacher na magtuturo sa kanila.KAKAPASOK pa lang ni Sky sa classroom n
NANG MAKAPASOK si Cai sa bahay na kaniyang inuupahan ay humiga siya. Hindi pa rin maproseso sa kaniyang utak ang nangyari sa kaniyang pinagtatrabahuhan."That's final. Let's talk the contract about your work and the payment." Hindi agad siya naka-galaw o makapagsalita man dahil sa gulat."How dare you to do that to my employee?" sabat naman ni Kerielle sa kaharap na binata.Maski siya ay nagulat sa pagsulpot nito at ginulo ang masaya nilang usapan ni Cai. Hindi niya kilala ang lalaking ito kaya hindi niya hayaang ganunin na lang si Cailiegh sa harap niya. As the manager of this fast-food. Responsibility niya na gawing ligtas ang employees niya."Huwag kang sumabat sa amin ok?" saad naman ni Sky."Ikaw nga itong unang sumabat!"Bigla namang nataranta si Cailiegh sa hahanap na sagutan ng dalawang guwapong nilalang sa harap niya. Tinitigan na rin sila ng ibang customer.
Napabangon agad ako dahil sa nakita. Nasa sofa lang ako natulog kagabi pero ngayon nasa kama na. Paano nangyari 'yon? At kasama ko pa si Sky. Naka topless ito. Kitang-kita ko ang hulma nitong abs. Napatakip ako sa aking mukha dahil sa mga bagay na pumasok sa isip ko."Good morning." Napatingin ako sa kaniya. Kinukusot pa nito ang kaniyang mukha. Medyo humihikab pa siya habang sinasabi niya ito.Medyo nahiya ako sa sitwasyon. "Good morning rin," medyo awkward kong sabi.Dali-dali na akong bumaba sa kama para umalis pero isang kamay ang humigit sa akin at sa isang iglap. Napatulala ako sa nangyari.We kissed? Dahil sa paghila niya sa akin ay natumba ako at nagkahalikan kami.Medyo matagal ang nangyari bago ako naka kilos."Your lips is good, huh." Nang-init ang aking mukha dahil sa sinabi niya."You're cute when blushing," dagdag pa niya.Mas lalo akong namula dahil sa sinabi niya. Mabilis akong umalis sa kama at luma
WALA SA SARILI si Cailiegh habang nagseserve ng order. Ikaw ba naman, umagang-umaga, sira na ang araw mo. Bakit kasi ako pumayag na maging yaya ng lalaking ‘yon. Kung hindi lang sana pinapabayad sa akin ang gasgas ng kotse niya na hindi lang naman ako ang may kasalanan. Hayop talaga! Inis na inis si Cailiegh habang kaharap ang customer niya.“Cai, table number five. Paki-hatid,” sabi sa kaniya ng kasamaha niya. Labag man sa loob ni Cailiegh, wala siyang magawa. Mas gustuhin niyang nagtatrabaho kahit inis na inis siya lalaking ‘yon basta hindi siya uuwing walang kakainin. Mas mahirap ‘yon, kagaya niyang walang-wala talaga.Bakit kasi maagang namatay ang magulang niya. Ang nanay at ang step-father nito. Yes, step-father lang niya ang kinikilang ama habang lumalaki siya. Naghiwalay kasi ang totoog papa niya at mama niya dahil sa hindi kagustuhan ng pamilya ng papa niya kaniyang mama at siya. Kaya, mama niya ang nag-alaga sa kaniya at
Akala ko talaga matatanggal ako sa trabaho kahapon hindi pala. Ang nega ko kasi mag-isip. Mabuti na lang ay nakalabas ako sa hospital. Alam niyo ba ang feeling na bago ka nakalabas pinagalitan ka muna? Parang tatay ko lang si boss kahapon.F L A S H B A C KIpipikit ko na sana ang mga mata ko. Biglang bumakas ang pinto at pumasok si boss na sobrang galit. Lumapit agad ito sa aking tabi."Next time, make sure you eat your breakfast before you go to your work," saad nito sa akin."Sorry na. Naubusan kasi ako ng bigas at hindi ako nakabili," nakayuko kong sagot. Nahihiya kasi ako sa aking sinabi. Naubos na kasi ang pera ko noong last sweldo ko sa huling trabaho. Pinadala ko kasi ang sahod ko kay mama para may gamot na mabili.Hindi sumagot si boss at tahimik lang ito. Kaya nagsalita ako."Boss, tatanggalin mo na ba ako sa trabaho?" sabi ko ng mahina.Ihahanda ko na talaga ang sarili ko dahil ito na siguro ang huli kong araw na
Hindi ko akalain na sasama talaga sa akin si Jonathan. At nagtataka ako bakit kabisado niya ang daan patungo sa probinsya namin. Sa shortcut road pa siya dumaan. Pero nagpapasalamat pa rin ako sa kaniya dahil sa pag-alala niya sa akin. Kahit papano ay nabawasan ang sakit sa aking puso dulot ng pagkawala ni mama. Hindi ko akalain na sasamahan niya ako. Pagdating namin sa bahay ng tiya ay marami itong tao at naka burol na 'to. Sinalubong agad ako ni Wendy."Ate Khei." Yumakap agad ito sa akin at umiiyak. Kaya tumulo na rin ang mga luha ko."W-endy," sabi ko sa kaniya. Ayaw kong ihakbang ang mga paa ko patungo sa kabaong ni mama."Ray, be brave. Nandito kami para sa'yo," wika naman ni Jonathan sa likuran ko. Tama siya! Dapat maging matapang ako para kay mama. Pinahiran ko ang mga luha ko, unti-unti ako lumapit sa kinaroroonan ng kabaong ni mama. Hindi ko masikmura ang kalagayan ni mama. Parang 'di pa ako ready na iwan niya ako. Humakbang ako ng dahan-dahan ha
Dinama ko ang lambot ng kama at tigas ng unan. Inamoy-amoy ko pa ito. Ang bango, ang masculine ng amoy. Sarap sa ilong, ginalaw ko ang aking isang kamay. Bakit may balahibo? Tapos ang tigas? Agad akong napatayo mula sa paghiga ngunit may kamay na nakayakap sa akin. Napasigaw ako sa gulat."Kyahhhh!"Bigla namang napabalikwas ng bangon si Jonathan. Yes si Jonathan ang katabi ko at nakayakap sa akin. Lalo akong nataranta dahil sa nakaboxer short lang ito."Rapeeeee!" sigaw ko ulit. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Wala ring pumapasok sa isip ko kun'di ang machong katawan ni Jonathan. Ano ba 'tong isip ko napakaharot."Shit! Stop screaming," saad ni Jonathan."Wahh! Rapee! Tulo-" sigaw ko ulit pero hindi ko natapos kasi biglang may dumapmi sa akin. Gulat na gulat ako sa nangyari. Hinalakan ako ni Jonathan."Tatahimik ka rin pala," sabi nito sa akin matapos ang ilang segundong hinalikan ako. Napatayo agad ako."Bastos! B