"Cai, 'yong project ko. I badly need it in 20 minutes!"
Dali-dali namang kumilos si Cailiegh para maibigay ito sa kaniyang kaklase.
"Ito na tapos ko na." Binigay niya agad ito sa napagawa sa kaniya.
Pagtanggap nito sa binigay niyang project. Binigyan naman siya ng pera para sa bayad nito.
"Thank you!" Ganito siya ka-busy kapag nasa paaralan niya. Gumagawa ng project ng iba para may allowance. She use her skill and knowledge para mairaos ang sarili. Mahirap man maging mag-isa sa buhay pero kailangan niya gumawa nang paraan para mairaos niya ang kaniyang sarili. Ayaw niyang iaasa lahat sa sweldo niya sa fast-food. May mga kailangan pa siyang bayaran na bills.
After niyang matapos maibigay sa mga kaklase ang mga assignment, project at iba pa ay inayos niya ang kaniyang sarili. Malapit na rin kasi ang next teacher na magtuturo sa kanila.
KAKAPASOK pa lang ni Sky sa classroom niya ay sinalubong siya ng mga kaibigan niya. Aside kina Lewis, Fred, Lyndon at Darby may mga kaibigan pa siya. Hindi naman gaano ka close kagaya nang samahan nilang lima. Sa kanilang lima siya lang ang hindi pa naka graduate. Ahead kasi sa kaniya ang apat. First year college pa lang siya at nasa second year naman ang apat kaya huli siya.
Hindi naman iyon hadlang sa pagkakaibigan nila. Umupo agad siya sa kaniyang upuan. Mahilis naman niyang kinuha ang cellphone at pumunta sa F******k. Nakita naman niya na may bago na ang ex-girlfriend. Agad naman niyang binalik sa home ang cellphone niya then he saw a message. Pinindot agad niya ito at nakita ang message ni Cailiegh ang naka-sagasa ng kotse niya.
"Sorry kung hindi ko nasagot ang tawag mo may trabaho pa ako." 'Yon ang laman ng message niya. Sky tsked bago binalik ang cellphone sa bulsa niya. Ipinikit na lang niya ang kaniyang mga mata. Pumasok naman sa isip niya ang dare ni Lewis sa kaniya.
"Saan kaya ako hahanap ng babae?" Ang nasa isip niya. Napa-ayos naman siya sa sarili dahil sa naisip. Isa rin ito sa problema niya.
As soon as possible ay dapat na na siyang makahanap before the month end. May isang buwan lang siya itong matapos kung hindi ay matatalo siya.
Nang mag-dismiss na sa klase si Cailiegh ay nagmamadali siyang lumabas. May three hours siyang free time bago ang next class. Kaya naisip niyang pumasok sa fast kung saan siya nagtatrabaho. Sayang naman kasi ang oras niya na wala siyang ginagawa.
Nagbihis agad siya ng uniporme sa kanilang trabaho. Nakasalubong naman niya ang kanilang manager - naka-suot nang isang white long sleeve at naka black pants. Hindi niya magawang hindi purihin ang kaguwapuhan ng manager niya.
"Pormang-porma natin, manager. May lakad?" tanong niya rito.
Napako naman ang tingin ni Kerielle sa kaniya. Ngumiti ito sa kaniya. Lumabas ang pantay na pantay nitong maputing ngipin. Mas lalo itong gumuwapo sa kaniyang paningin.
"Ikaw pala, Cai," sambit nito. "Wala naman akong lakad. Dito lang sa business ko."
Nag kumustahan muna sila bago sabay pumunta sa kani-kanilang trabaho. Humarap naman si Cai sa mga customer nila ngayon. Naging maayos naman ang kaniyang trabaho hanggang matapos.
Nalaman naman niyang may meeting na magaganap sa kanilang paaralan. Laking pasasalamat naman niya dahil hanggang 7 p.m pa siya makaka-uwi. Mabuti na lang at tinext siya ni Ashleigh - one of her classmate. Kaya sinabihan niya si Kerielle na seven na siya mag-out.
Sobrang inaantok si Sky habang kaharap ang kaniyang professor na nagtuturo sa kanila ngayon. Wala namang araw na hindi siya inaantok sa subject na ito. Boring na nga magsalita ito, hindi pa maayos magturo. Sino nga ba ang hindi aantukin. Gusto niya matapos ang klase para makapagbar siya. Matagal na rin kasi no'ng huli siyang makapasok ng bar. Gusto niya mag-enjoy sa sarili. Habang nag-di-discuss ang kanilang guro biglang may pumasok at pina-alam na may emergency meeting na magaganap. Ang kaniyang inaantok na itsura ay nagpalitan. Sa wakas ay makakalabas na siya.
Matapos umalis ng kanilang guro ay nagkaniya-kaniya naman silang alis.
Tinawag naman siya ng isa sa mga kaklase niya, "Basketball tayo sa court?"
Mahilis naman niyang hinindian ito dahil gusto niya mag bar at mag relax.
"Next na lang." Hindi na siya pinilit nito at iniwan siya. Siguro ay tumungo na ito sa basketball court.
Hindi na rin siya nag-aksaya ng oras. Pumunta na siya sa kotse niya para lumabas. Naramdam naman siya ng gutom kaya naisipan niyang kumain muna. Humanap si Sky nang malapit na makakainan. He's lucky naman at nakakita agad siya.
"Combinian's Cuisine," basa niya sa pangalan ng establishment. Mukhang maganda naman ang building dahil sa labas pa lang ay naka organized na lahat. Halata ring maraming customer dahil marami itong tao sa loob. Hindi na siya nagdalawang isip na pumasok sa loob.
Mas lalo pa siyang namangha sa pagpasok niya. Sobra nitong relaxing. Ang ambiance nito ay nakapagaan ng loob. Humanap agad siya nang ma-uupuan. Tiningnan agad niya ang menu. Hindi naman gaano ka-mahal ang presyo. Sky already give his order to the staff.
Nilibot niya ang kaniyang paningin sa loob. Hanggang sa nahinto ang kaniyang tingin sa isang pamilyar na tao. Tumatawa ito habang kaharap ang isang lalaki. Tinitigan niya ito nang maayos kung kilala na ba niya. He's not mistaken. Kilala niya ito. The girl who bumped to his car. "So dito siya nagtatrabaho?" He said.
Medyo naiinis siya sa kaniyang nakikita. Kaya mabilis siyang tumayo sa kaniyang inupuan at pumunta sa gawi nila. Hindi niya alam kung bakit siya naiinis at nagrereact ng ganito. Napagtanto na lang niya na nasa harap na siya ng dalawa.
"So you're here."
MASAYANG nag-uusap si Kerielle at Cailiegh. Wala naman itong kaso sa iba dahil hindi lang naman kay Cailiegh ganito si Kerielle. Sadyang si Cailiegh lang ang may time na naka-usap ang manager nila. Hindi na iba kay Kerielle ang mga employees niya. Tinuring na niya itong kaibigan or pamilya. Dahil kung wala sila ay hindi maging successful ang business niya.
"Manager naman." Tumatawang sabi ni Cailiegh sa kaharap. Ang corny kasi ng jokes. Hindi niya mapigilang hindi matawa sa pinaggagawa sa kaniyang manager.
"So you're here?" Nagulat na lamang siya dahil nasa harap niya ang lalaking may-ari ng kotse.
"You know him, Cai?" tanong naman ni Kerielle kay Cailiegh. Sumama naman ang ayos ng mukha ni Sky sa turan ni Kerielle.
"Manager, ano kasi," hindi makapagsalita nang maayos si Cailiegh. Hindi niya alam paano simulan ang lahat.
Bago pa siya makapagsalita muli ay inilayo na siya ni Sky at inilabas. Walang paki-alam si Sky kung ano ang isipin ng ibang tao sa loob.
Gulat na gulat naman si Cailiegh sa ginawa ni Sky sa kaniya. Huminto na lang sila nang nasa harap ng kotse na sila.
"Ano ba! May trabaho pa ako!" Agaw ni Cailiegh sa kamay niya hawak ni Sky hanggang ngayon. Mas lalo pa itong hinigpitan ni Sky sa pagkakahawak.
"Starting this day. You'll work for me to pay your debt." Nagulat naman si Cailiegh sa sinabi ni Sky.
"No way!" Mabilis siyang komuntra dahil hindi niya pwedeng iwan ang trabaho niya.
"That's final. Let's talk the contract about to your and the payment." Hindi na naka-react si Cailiegh.
Mukhang mababago na ang takbo ng buhay niya.
A/n: Grammatical error and typos ahead.
Vote, comment and be fan!
- KievanCastro101
NANG MAKAPASOK si Cai sa bahay na kaniyang inuupahan ay humiga siya. Hindi pa rin maproseso sa kaniyang utak ang nangyari sa kaniyang pinagtatrabahuhan."That's final. Let's talk the contract about your work and the payment." Hindi agad siya naka-galaw o makapagsalita man dahil sa gulat."How dare you to do that to my employee?" sabat naman ni Kerielle sa kaharap na binata.Maski siya ay nagulat sa pagsulpot nito at ginulo ang masaya nilang usapan ni Cai. Hindi niya kilala ang lalaking ito kaya hindi niya hayaang ganunin na lang si Cailiegh sa harap niya. As the manager of this fast-food. Responsibility niya na gawing ligtas ang employees niya."Huwag kang sumabat sa amin ok?" saad naman ni Sky."Ikaw nga itong unang sumabat!"Bigla namang nataranta si Cailiegh sa hahanap na sagutan ng dalawang guwapong nilalang sa harap niya. Tinitigan na rin sila ng ibang customer.
Napabangon agad ako dahil sa nakita. Nasa sofa lang ako natulog kagabi pero ngayon nasa kama na. Paano nangyari 'yon? At kasama ko pa si Sky. Naka topless ito. Kitang-kita ko ang hulma nitong abs. Napatakip ako sa aking mukha dahil sa mga bagay na pumasok sa isip ko."Good morning." Napatingin ako sa kaniya. Kinukusot pa nito ang kaniyang mukha. Medyo humihikab pa siya habang sinasabi niya ito.Medyo nahiya ako sa sitwasyon. "Good morning rin," medyo awkward kong sabi.Dali-dali na akong bumaba sa kama para umalis pero isang kamay ang humigit sa akin at sa isang iglap. Napatulala ako sa nangyari.We kissed? Dahil sa paghila niya sa akin ay natumba ako at nagkahalikan kami.Medyo matagal ang nangyari bago ako naka kilos."Your lips is good, huh." Nang-init ang aking mukha dahil sa sinabi niya."You're cute when blushing," dagdag pa niya.Mas lalo akong namula dahil sa sinabi niya. Mabilis akong umalis sa kama at luma
WALA SA SARILI si Cailiegh habang nagseserve ng order. Ikaw ba naman, umagang-umaga, sira na ang araw mo. Bakit kasi ako pumayag na maging yaya ng lalaking ‘yon. Kung hindi lang sana pinapabayad sa akin ang gasgas ng kotse niya na hindi lang naman ako ang may kasalanan. Hayop talaga! Inis na inis si Cailiegh habang kaharap ang customer niya.“Cai, table number five. Paki-hatid,” sabi sa kaniya ng kasamaha niya. Labag man sa loob ni Cailiegh, wala siyang magawa. Mas gustuhin niyang nagtatrabaho kahit inis na inis siya lalaking ‘yon basta hindi siya uuwing walang kakainin. Mas mahirap ‘yon, kagaya niyang walang-wala talaga.Bakit kasi maagang namatay ang magulang niya. Ang nanay at ang step-father nito. Yes, step-father lang niya ang kinikilang ama habang lumalaki siya. Naghiwalay kasi ang totoog papa niya at mama niya dahil sa hindi kagustuhan ng pamilya ng papa niya kaniyang mama at siya. Kaya, mama niya ang nag-alaga sa kaniya at
Akala ko talaga matatanggal ako sa trabaho kahapon hindi pala. Ang nega ko kasi mag-isip. Mabuti na lang ay nakalabas ako sa hospital. Alam niyo ba ang feeling na bago ka nakalabas pinagalitan ka muna? Parang tatay ko lang si boss kahapon.F L A S H B A C KIpipikit ko na sana ang mga mata ko. Biglang bumakas ang pinto at pumasok si boss na sobrang galit. Lumapit agad ito sa aking tabi."Next time, make sure you eat your breakfast before you go to your work," saad nito sa akin."Sorry na. Naubusan kasi ako ng bigas at hindi ako nakabili," nakayuko kong sagot. Nahihiya kasi ako sa aking sinabi. Naubos na kasi ang pera ko noong last sweldo ko sa huling trabaho. Pinadala ko kasi ang sahod ko kay mama para may gamot na mabili.Hindi sumagot si boss at tahimik lang ito. Kaya nagsalita ako."Boss, tatanggalin mo na ba ako sa trabaho?" sabi ko ng mahina.Ihahanda ko na talaga ang sarili ko dahil ito na siguro ang huli kong araw na
Hindi ko akalain na sasama talaga sa akin si Jonathan. At nagtataka ako bakit kabisado niya ang daan patungo sa probinsya namin. Sa shortcut road pa siya dumaan. Pero nagpapasalamat pa rin ako sa kaniya dahil sa pag-alala niya sa akin. Kahit papano ay nabawasan ang sakit sa aking puso dulot ng pagkawala ni mama. Hindi ko akalain na sasamahan niya ako. Pagdating namin sa bahay ng tiya ay marami itong tao at naka burol na 'to. Sinalubong agad ako ni Wendy."Ate Khei." Yumakap agad ito sa akin at umiiyak. Kaya tumulo na rin ang mga luha ko."W-endy," sabi ko sa kaniya. Ayaw kong ihakbang ang mga paa ko patungo sa kabaong ni mama."Ray, be brave. Nandito kami para sa'yo," wika naman ni Jonathan sa likuran ko. Tama siya! Dapat maging matapang ako para kay mama. Pinahiran ko ang mga luha ko, unti-unti ako lumapit sa kinaroroonan ng kabaong ni mama. Hindi ko masikmura ang kalagayan ni mama. Parang 'di pa ako ready na iwan niya ako. Humakbang ako ng dahan-dahan ha
Dinama ko ang lambot ng kama at tigas ng unan. Inamoy-amoy ko pa ito. Ang bango, ang masculine ng amoy. Sarap sa ilong, ginalaw ko ang aking isang kamay. Bakit may balahibo? Tapos ang tigas? Agad akong napatayo mula sa paghiga ngunit may kamay na nakayakap sa akin. Napasigaw ako sa gulat."Kyahhhh!"Bigla namang napabalikwas ng bangon si Jonathan. Yes si Jonathan ang katabi ko at nakayakap sa akin. Lalo akong nataranta dahil sa nakaboxer short lang ito."Rapeeeee!" sigaw ko ulit. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Wala ring pumapasok sa isip ko kun'di ang machong katawan ni Jonathan. Ano ba 'tong isip ko napakaharot."Shit! Stop screaming," saad ni Jonathan."Wahh! Rapee! Tulo-" sigaw ko ulit pero hindi ko natapos kasi biglang may dumapmi sa akin. Gulat na gulat ako sa nangyari. Hinalakan ako ni Jonathan."Tatahimik ka rin pala," sabi nito sa akin matapos ang ilang segundong hinalikan ako. Napatayo agad ako."Bastos! B
HULING araw na ni mama ngayon, nandito kami ngayon sa sementeryo. Talagang ngayon na ang huling araw na masisilayan ko si mama. Nagsi-uwian na ang mga taong sumama sa paghatid kay mama. Tanging mga kapamilya na lang namin ang natira. 'Di nagtagal ay umalis na rin sila at ako na lang ang natira. "Ate Khei, dito ka pa ba?" tanong sa akin ni Wendy. "Oo, Wendy. Iwan mo muna ako rito," sagot ko naman sa kaniya. "Sige, Ate Khie." Umalis agad ito kasama ang iba ko pang mga pinsan. Ako na lang ang natira sa puntod ni mama. Umalis kasi si Jonathan dahil may inasikaso. Nahihiya na nga rin ako sa kaniya dahil sobra na ang pagtulong sa akin. Hindi ko naman siya mahihindian dahil sa sobrang kulit nito. Kaya sobra akong nagpapasalamat sa kaniya, hindi ko alam kung paano ko siya mababayaran sa mga tulong niya sa akin. "Ma, salamat! Sana masaya ka ngayon sa piling ni God. Alam kong sobrang hirap ang inabot mo sa pagpapalaki sa akin. Sorry din, ma dahil hindi ko kayo
BALIK ulit ako ngayon sa aking trabaho, pagkatapos kasi sa nangyari sa akin kahapon ay bumalik na kami sa Manila ni Jonathan. Kinakabahan ako dahil isang linggo akong hindi pumasok, hindi rin ako nakapagpa-alam sa boss ko. Pati rin si Jonathan nadamay ko. Tiyak ako siguro na tanggal na ako. Pero 'yong sa sementeryo, sure talaga ako na si boss ang nagsabi no'n pero hindi ko alam bakit ako nahihilo. Sabi sa akin ni Jonathan nawalan ako ng malay.F L A S H B A C KInunat ko ang aking kamay, nagulat ako dahil parang nasa kama ako. Bumangon agad ako at tumambad sa akin ang kwarto ko na nakasama ko si Jonathan."Thanks, God. You're awake," sabi ni Jonathan sa gilid ko."Huh? Bakit matagal ba akong natutulog?" tanong ko naman sa kaniya."Five hours lang naman," sagot niya sa akin. F-five hours?! The f! Ganoon ako katagal natulog? Agad kong naalala ang lalaki kanina sa sementeryo."May nakita ka bang lalaki sa sementeryo?" tanong ko sa kaniya. Kumun