Reen
Isang haluyhoy ang nagpagising sa diwa ko habang ako'y nasa kasarapan ng tulog. Dumapa ako, nang maalimpungatan mula sa 'king malalim na pagkakahimbing.
Agad kong binuksan ang isa kong mata nang balutin ako nang pagtataka dahil sa matinding lamig na tumatama sa 'king balat.
Mabilis kong inangat ang isa kong braso kung saan naroon ang relo ko. Napahinga ako nang malalim, nang makita ang oras.
Alas-tres na pala ng hapon, pero pakiramdam ko ay maagang-maaga pa. Mukhang nasarapan ako sa ‘king pagtulog.
Nakakatamad!
Napabalikwas ako nang bangon, nang mapagtanto ko ang oras. Hi guys, thanks for reading! Pasensya na kayo sa mga kabaliwan ni Reen. 🤣 Don't forget to subscribe and vote. You can comment too. Godbless!
Reen MABILIS akong nagbihis matapos kong makaligo. Grabe lang! Inabot yata ako ng isa’t kalahating oras sa banyo, dahil sa mga kakaibang kagamitan na nasa loob nito. Wala n’yon sa amin, kahit sa inuupahan namin dalawa ni Liller. Kaya hindi ko naialis sa sarili ko ang manibago, tamang subok at ingat lang bago gumamit ng bagay na naroon, dahil natatakot din akong makasira. Nakaka-shookit naman kasi talaga, eh! Lalo na, no’ng mainit na tubig ang lumabas sa showering ba ‘yon— eh, hindi naman ako nag mamainit na tubig. At ang pinaka kinaloka ko pa, no’ng napansin ko ang isang kulay puti na pahaba na may lamang tubig. Para itong kabaong na may tubig, gano’n! Ang dami talagang alam ng mga mayayaman . . .
ReenPADILIM na nang mapatingin ako sa bintana ng sasakyan ng lalaking katabi ko.Nakakainis lang talaga, dahil mukhang male-late pa ako ngayon. Pero syempre, hindi naman ako makaka-angal— takot ko lang!Simula nang lumabas kami sa tinutuluyan nito, ay hindi na ako kumikibo. Tahimik ako habang nakikiramdam dahil baka mainit pa ang ulo ng lalaking hindi ko sigurado kung matino pa.Ayokong sumabay at baka masabihan din niya 'ko ng f*cking-f*cking ruins achuchu!Terible talaga. Hindi ko alam kung paano siya pakikisamahan ngayon. At hindi ko rin alam kung saan ako lulugar, lalo na't nakaupo ako sa tabi nito.
Reen "GANITO KA BA TALAGA KAYAMAN?" mangha't lamak kong salita sa harapan ng lalaking walang kasing lalim ang tingin sa akin. Hindi ko alam kung bakit, pero hindi ako makagalaw mula sa 'king kinatatayuan dahil sa sobrang pagkabigla. Bakit niya ba 'to ginagawa? Hindi ako makapaniwala. Kailanman ay hindi ko naranasan sundan nang ganito, dahil ako ang laging iniiwan. Ano ba'ng nangyayari sa kanya? Kailangan niya ba talagang gawin ito sa 'kin? At talagang gumastos pa siya nang sobra? Anong dahilan niya? Napuno ng mga katanungan ang aking isip, dahil sa mga nangyayaring ito.
Reen"HOY, MAUNIN!"Napaigtad ako dahil sa malakas na pagtawag sa 'kin ni Nicole.Mabilis akong lumingon sa dako kung saan nanggaling ang kanyang boses."Mangit nga ma nulala n'yan?"Napatingin ako sa kanya nang diretso.Kung hindi ko iintindihin nang mabuti ang sinasabi niya, ay iisipin ko talagang minsan ay minumura na niya 'ko. Mabuti na lang, medyo nasasanay na 'ko sa kanya. Kaya kahit papaano ay naiintindihan ko kung ano ang nais niyang ipabatid sa akin."Bakit ka nandito?" mahina kong tanong. At talagang nabuksan niya agad an
ReenTAHIMIK kong binuklat ang libro na pinahiram sa akin ni Liller nang makaakyat ako rito sa kwarto.Bago umalis ang kaibigan ko, binilin niya sa ‘kin na kapag nakararamdam daw ako nang pagkabagot, ay ito lamang ang aking gawin.Well, mukhang mas mainam pa nga ang magbasa na lamang, kaysa makipagtalo pa sa lalaking sagana sa kayamanan pero mukha namang kinulang sa aruga.Tulad nang nasa ibaba. Hay!Napatingin ako sa kawalan, nang mabasa ko ang pangalan nang nakalagay sa bungad nitong hawak kong libro.Myles Munroe.
Reen NAPADAPA ako mula sa 'king hinihigaan na kama, nang maalimpungatan ako dahil sa nanuot na mabangong aroma ng lutuin mula sa aking ilong. Agad kong iginala ang aking mga mata sa paligid, habang nag-iisip kung sino ang posibleng kumikilos mula sa kusina sa ibaba. Sigurado ako na roon nanggagaling ang amoy na gumising sa akin. Bigla akong napatihaya nang maalala ang mga kaganapan kagabi. Sh*t! Si Asher! Mabilis kong sinilip ang aking sarili mula sa blanket na nakabalot sa aking katawan. At peste! Halos lumuwa na ang aking mga mata nang makita ko ang aking sarili na bukod sa kumot na ito, ay wala nang kahit na anong nakasuot sa akin.
ReenAGAD akong nag-asikaso nang marinig ko ang pagtunog ng alarm mula sa 'king phone.Hindi ko alam kung nasaan ang mokong na kasama ko sa bahay na ito, dahil hindi na 'ko bumaba buhat nang manggaling siya rito para baliwin na naman ako. Ewan ko, pero kahit bumalik sa pagtulog, ay hindi ko na nagawa.Peste talaga siya. Ilang beses niya ba 'ko hahalikan nang walang paalam? Kung umasta siya, ay parang pagmamay-ari niya 'ko. Isang ulit na lang talaga na gawin niya iyon, ay makakatikim na siya sa akin.Hindi purkit wala siyang naririnig na reklamo mula sa akin, ay gusto ko na ang ginagawa niya. Hindi ko naman sinasabing hindi siya masarap, pero— teka, masarap?
ReenTAHIMIK lang ako, habang nakikiramdam sa driver ko— este, sa gwapo pero wirdo kong kasama rito sa sasakyan.Hindi ko alam kung saan niya 'ko dadalhin ngayon, pero kahit monggolord ang lalaking ito ay nasa mukha o itsura naman niya na mapagkakatiwalaan siya.Sana nga ay hindi ako nagkakamali. Wala naman siguro siyang gagawing masama laban sa akin? Hindi naman yata niya ako pagkakaperahan— ibebenta sa kung kanino lang, or whats!Bakit pa kasi ako nakakilala nang ganitong klaseng lalaki? My gosh talaga! Ang laki niyang sakit sa ulo.Buhat nang umalis kami sa bahay na inuupahan namin ni Liller, at pilit niya 'kong pinasakay sa kotse niya, ay