CHAPTER 4

Chapter 4: 

"Tama ba ako? Ikaw nga ba si Hicayo na pumasok sa section ng Brilliance at nag-akalang ikaw ay ako?"

Ito ang una kong narinig na binanggit niya ng makalapit sa akin. Ano daw? Naguluhan ako dun sa sinabi niya sa pahuli. Ikaw ay ako? So aware naman pala siya sa nangyari kanina sa kabobohan ko akala ko kasi wala lang siyang pakialam.

Ilang segundo muna akong nakatingala at nakatitig sa mukha niya at dahil hindi ako makapaniwalang tumakbo pa talaga siya parang lang maabutan ako, sabagay alangan namang lumakad lang siya edi hindi niya ako naabutan! Yanong tanga ko talaga! 

"O-Oo." Mahina at paputol-putol na tugon ko. Tumango-tango naman siya ng ilang beses habang nakatitig sa mga mata ko.

"Saan ka ngayon pupunta?"

Sunod naman na tanong niya. Adik ata ito. Natural pupunta room by room para hanapin ko ang section ko alangan namang pumunta ako sa bahay namin, diba? Gago rin 'tong magtanong lutang din ata.

"Hahanapin ko ang tunay na section ko, ikaw ba't andito ka ngayon sa labas?" Usal ko naman ng may mahinang boses dahil curious din ako kung bakit siya andito.

"Hahanapin ko rin yung akin, sabi kasi ni Ma'am kanina ako lang daw yung naiiba ang specialization compare sa mga kaklase ko na about music ang kinuha, Science and Mathematics kasi ang kinuha ko. Sabi ni Ma'am baka raw nadoble lamang sa lista ang aking pangalan. Kaya hahanapin ko rin ang tunay kong section."

Sunod-sunod na pagkukwento niya ng dahilan kung bakit siya naririto. Hindi naman ako makapaniwala sa mga narinig. Nagwawala ang aking puso sa saya dahil parang nagbabalak siyang samahan ako sa paghahanap. Ang hiling ko lang ay sana mahanap namin ang mga pangalan namin sa magkatulad na section nang hindi katulad ng nangyari kanina na isang maling akala lang pala.  

Tumugon ako sa pamamagitan ng sunod-sunod na pagtango habang gulat paring nakatingin sa kanya. 

"Pwede mo ba akong samahan sa paghahanap?" Nilakasan ko na talaga ang loob kong sabihin iyon sa kanya na animoy parang nanghihinuyo sa kanyang pagsang-ayon. Kinabahan naman ako sa isasagot niya, natatakot ako na baka tanggihan niya lamang ako.

"Kaya nga hinabol kita eh para may kasama rin ako."

Dahil sa sinabi niya pasimple akong napangiti na parang akala mo'y may kumiliti sa aking tagiliran. Iginilid ko lamang ang aking ulo upang hindi niya gaanong napansin ang pagngiti ko.

Sabay na kaming naglakad upang hanapin ang section. Ipinapanalangin ko sa mga oras na ito na sana matagalan pa kami sa paghahanap dahil ayoko pang mawalay sa kanya lalo na kung siya ang mas unang makakahanap. Pansamantala kaming napapatigil dahil sa mga nakakasalubong namin na kakilala niya pala pasimple silang napapasulyap sa akin na parang nakakakita ng multo dahil hindi siguro sila makapaniwala na kasama ng isang tulad ko si Darius.

Siguradong magtataka talaga sila dahil bago ang mukha ko dito sa school. Pagkatapos makipagkamustahan agad na silang naghihiwalay at patuloy na kaming naglalakad. Doon ko natuklasan na hindi pala siya transferee katulad ko.

Nagtaka tuloy ako kung bakit naisipan niyang sumama sa akin gayong marami naman pala siyang kakilala dito na puwede niyang makasama sa paghahanap. Naiilang ako dahil may mga estudyanteng napapatingin sa amin lalo na kay Darius. Parang hindi sila makapaniwala na may kasama si Darius na isang babaeng haliparot na tulad ko.

Maya-maya lang nakita kong chineck niya ang phone niya. Nagulat ako sa biglaan niyang kilos dahil nagmadali siya ng lakad habang may sinabi sa akin.

"Magkatulad tayo ng section, nakita ko na ang masterlist ng Science and Mathematics."

Hindi naman ako makapaniwala sa aking narinig. Tulad niya, tumakbo na lang din ako dahil nagpapanic na siyang mahanap ang floor area ng room namin habang may kachat pa sa kanyang phone. Hindi ko gaanong maaninag kung sino iyon dahil matangkad siya. Ang mabilis na lakad niya'y takbo ko na. Magkasalong pagod at saya ang nararamdaman ko ngayon dahil parang muling dininig ng tadhana ang aking hiling na maging magkaklase kami. Naexcite tuloy ako kapag naiisip ko na ang mga maaaring mangyari.

Di nagtagal nahanap na namin ang room naabutan namin silang nag-aatendance narin. Magkasunod kaming pumasok ng room kaya lahat nanaman ng atensyon ay napunta sa amin. Napatigil kaming dalawa nang magsalita ang aming tunay na guro.

"Kayo ba si Mr. and Ms. Hicayo?"

Tanong ng aming guro dahil siguro'y pangalan na lamang naming dalawa ang natitira kaya napatingin kaming dalawa sa kanya. May kaliitan siya, kulot ang mga buhok, maputi ang balat sa tingin ko ay nasa edad 27 pataas lamang siya. Mukha siyang itsik kaya ang ganda niya sa aking paningin. 

"Opo."

Malakas na tugon ko naman habang si Darius ay napatingin lamang sa akin. Patuloy na kaming naghahanap ng bakante pang upuan ng biglang magtanong ulit ang teacher namin.

"Magkapatid kayo?"

"Hindi po". Mabilis na sagot ko

"Magpinsan?"

"Hindi rin po". Mahinahon naman na sagot ni Darius.

"Ah so mag-asawa pala kayo?" Pataas na boses na tanong ni Ma'am na parang eto nanaman ata ang tukso sa pagitan ng apelyido naming dalawa.

"Hindi po!" Mabilis at magkasabay na tugon naming dalawa kaya nagkatinginan rin kami sa isa't-isa. Sabay ko namang narinig ang tawanan at panunukso nanaman ng aming mga kaklase.

Ano ba yan! Kahit saan kami magpunta hindi talaga ata ako lulubayan ng bawat magiging kaklase ko. Pati ba naman magkaparehong apelyido gagawan agad nila ng issue? Sabagay yun din naman ang gusto ko, ang maissue kaming dalawa at palaging tuksuhin sa isa't-isa.

Natawa tuloy ako bigla ng palihim dahil sa kalandian ko. Ngayon ko lang natuklasan may tinatago din pala akong kalandian. Agad akong tinawag ng dalawa kong kaibigan na kaklase ko nung elementary na lumipat ng school dito last year. Tinuturo nila ang bakanteng upuan sa gitna nilang dalawa. Natuwa naman ako at lumapit ng makita ko sila. Ngayon ko lang narealize na kaklase ko nga pala sila, hindi ko man lang narealize kanina na wala sila sa section na unang pinasukan ko.

"Ghurl! Ba't ang tagal mo kanina pa kami nag-aalala sayo. Akala namin dinala ka na ng mga guro dito sa elementary dahil sa height mo."  Pang-aasar na may halong pag-aalala na sabi ni Jeymee.

"Ay grabe sya oh. Pwede bang nahanap ko lang ang 'The One' ko kaya ako natagalan?" Mariin at mayabang naman na tugon ko.

"The One That Got Away, ika nga nila." Pambasag trip naman na sabat ni Lorain. Ginantihan ko naman siya ng simpleng pag-ikot ng mga mata.

"Ay ghurl kwento mo naman! Sino ba yan? Yung kasabay mo? Mahinang sabi ni Jeymee na may halong excitement sa pananalita.

"Tumpak." pabulong ko namang sabi na may halo pang pagdikit ng mariin ng aking labi dahilan para pumasok ang mga ito sa loob kasabay pa ng pagthumbs-up ko. 

"Si Darius!!??? OMG ka ghurl!!!! Lupet mo!!!" Tugon naman ni Lorain na bahagyang napalakas ang boses kaya tinapik ko siya ng mahina sa braso.

Sabay pakita ng peace sign sa akin sa takot na baka mahuli kaming nagdadaldalang tatlo habang may inaayos si Ma'am sa masterlist namin.

"Anong malupet doon eh kahit sino naman talagang babae maghahangad sa kagwapuhan niya." Pagsasabi ko naman ng may halong pagtataka.

"Basta malalaman mo mamaya kung bakit." Mariing pagsabi ni Lorain na akala mo'y magbubunyag ng isang malupit na sikreto.  Napalingon ako kay Jeymee at nakita ko siyang tumatango-tango pa sa sinabi ni Lorain. Hindi naman ako mapakali ng kuryosidad ko.

"Bakit nga kasi?" Pangungulit ko naman sa kanila.

"Basta mamayang recess ichichika namin ni Jeymee sayo." Pabulong na sabi ni Lorain.

"Tsk!" Dismayadong tugon ko dahil sa paghahangad na malaman agad ito.