Aiden POV
Malapit na mag alas diyes pero hindi pa rin dumadating ang kliyente na kakausapin namin at ramdam ko na din ang inis ni Hunter dahil kanina pa ito nagrereklamo na gusto ng umuwi sa kanyang mag ina, kahit ako din naman ay kanina pa gustong bumalik sa bahay nila Ciara.
"Wala pa rin ba?" tanong ko kay Hunter.
"Obvious naman Aiden, dahil kung nandito na sila ay hindi na tayo naghihintay dito." bakas sa boses nito ang pagkairita.
"Chill man, halatang gusto mo lang maka iskor kay Linnea eh kaya kanina pa nakabusangot ang mukha mo." natatawa na asar ko dito.
Mayamaya pa ay bumukas na ang pinto at pumasok si Dane. "Nandito na sila." anunsiyo niya at sabay pinapasok ang kliyente namin.
"Nasaan na ang inorder namin?" bungad agad ng isa ng nakaupo na sila.
"Nasaan muna ang pera?" ani ni Hunter.
Agad naman inilagay nito sa mesa ang mga case na naglalaman ng pera at mabilis nilang kinuha ang mga armas na binili nila sa amin, pero ng binuksan ni Dane ang case at nadetect agad namin na puro peke ang lamang pera nito.
"Stop or I will kill you." mabilis na saad ni Hunter sa businessman na papalabas pa lang sana ng pinto, naging alerto naman ang mga tauhan nito at tauhan din ni Hunter na kapwa ng tutukan ng kanilang mga baril.
"Ako pa talaga ang balak mong lokohin Mr. Sy?" nakangisi na saad ni Hunter.
"H-how?" hindi makapaniwala na tanong nito.
"Hindi pa ipinanganak ang makakaloko sa akin. Don't try to play your dirty games on me and my business dahil wala akong sasantuhin Mr. Sy." seryosong wika ni Hunter.
Mabilis naman akong naglakad papalapit sa lalaki at sinuntok ito ng malakas at sinenyasan ang mga tauhan namin na kunin lahat ng weapons.
"Umalis kana Mr. Sy kung gusto mo pang mabuhay. Mali ka ng kinalaban mo." wika ko at mabilis na itinulak ang lalaki. Inalalayan naman siya ng kanyang mga tauhan at mabilis na nilisan ang lugar.
Halos suntukin ni Hunter ang pader dahil sa sobrang inis, naghintay kami ng ilang oras para sa wala sino ba naman ang hindi maiinis do'n. Ang lakas naman ng apog ng lalaking 'yon para lokohin kami. Pasalamat siya at hinayaan pa siyang mabuhay ni Hunter.
At dahil wala naman na kaming magagawa ay umuwi na lang kami ni Hunter at dahil mag uumaga na kaya hindi na ako pumunta pa sa bahay nila Ciara dahil alam kung tulog na ito at ayaw ko naman na makaistorbo kaya sumama na ako kay Hunter pauwi.
"I'll just see you tomorrow Ciara." bulong ko.
Ciara POV
Tanghali na ng magising ako dahil halos umaga na ng makatulog ako, bwisit kasi na Aiden ito ang sabi ay babalik pero inabot na ng umaga ay wala pa din. Bakit naman ba kasi ako naghintay? Crazy!
Hindi ko din maintindihan ang sarili ko ang sabi ko ay hindi na ako makikipag ugnayan pa sa kanya at iiwas na ako pero hindi ko alam kung bakit hindi ko mapanindigan ito. He never failed to give me stress in my life.
Hindi na ako pumasok dahil hindi din naman ako makapag concentrate dahil sa inaantok din ako kaya bumaba na lang ako para magluto ng almusal ko.
Habang nagluluto ako ay hindi mawala sa isip ko si Aiden kung bakit hindi siya nakabalik gayo'ng sinabi niyang babalik siya. Posible kayang may hindi magandang nangyari? Pero masamang damo naman 'yon.
At dahil sa sobrang pag iisip ko at hindi ko na namalayan na nasusunog na pala ang niluluto ko kaya biglang nangamoy ito at maraming usok, dahil dito ay halos hindi na ako makahinga gawa ng nalanghap kung usok at alam kung any minute ay mawawalan na ako ng malay.
Bago ko pa ipikit ang mga mata ko ay may nakita akong bulto ng katawan na papasok sa kusina, hindi ko na naaninag kung sino ito dahil tuluyan na akong nilamon ng dilim.
Ilang oras na ang nakalipas at unti unti kung iminulat ang aking mga mata at puro puti ang nakikita ko.
"Mabuti naman at nagising kana." boses ng lalaki sa gilid ko at ng tiningnan ko ito ay nakita ko si Dane na nakaupo.
"And thanks to you." kako sa kanya.
"Hindi ko alam na may pagka tanga ka din pala, alam mong dumadami na ang usok pero hindi ka pa tumakbo palabas? Anong akala mo isa kang super hero na kayang iligtas ang sarili mo sa apoy?" sarkastikong wika niya.
"Kamusta naman ang bahay? Nasunog ba? May mga nadamay ba?" kinakabahang tanong ko.
"Wala namang ibang nasaktan at ikaw lang, ang kaso halos kalahati ng bahay ay nasunog at nadamay pa ang kalapit nito." wika niya.
Napatampal ako sa noo ko, hindi ko alam ang irereak ko dahil sa nalaman. Paano ko babayaran ang mga damages nito? Alam kung hindi magiging sapat ang kinikita ng boutique ko at isa pa ay ayaw kung problemahin pa 'yon ni kuya na busy din sa pagtatrabaho. Kailangan ko maayos ang bahay at mabayaran ang lahat ng kailangan bago pa siya makabalik.
"I'm sorry about what happened."
Napaangat naman ako ng tingin. "Sorry saan?"
"Kasi hindi namin agad naapula ang apoy kaya may mga nadamay pa maliban sa bahay mo."
Natawa naman ako. "Siraulo ka! Hindi mo naman kasalanan ang nangyari ang importante ay iniligtas mo ako sa kapahamakan." anas ko.
"Huwag mo na muna isipin 'yon, magpahinga kana muna dahil kailangan mo 'yon. Tutulungan kita."
Hindi ko mapigilan ang mapahikbi dahil sa nangyayaring kamalasan sa buhay ko, niyakap naman ako ni Dane dahilan para mas mapaiyak pa ako.
"Hindi ko na alam ang gagawin ko, ayaw kung makadagdag sa alalahanin pa ni kuya dahil nagtatrabaho din siya para sa amin." kako.
"Don't lose hope Ciara, we will find a way para mabayaran lahat ng 'yon." he assure.
Nagtagal pa kami d'n dahil may ginawa pang mga test ang doctor at ng masigurado nila na okay na ako saka kaming nagpasya na umuwi na. Ayaw ko naman na makaabala pa kay Dane lalo na't alam kung may trabaho din siya.
Aiden POV Hapon na ng makapunta ako sa bahay ni Ciara dahil nag tatantrums ang anak nila Hunter at ayaw akong paalisin kaya nilaro ko muna ito hanggang sa makatulog dahil may ginagawa ang kanyang mga magulang. Ng makarating ako sa bahay ay niya ay nagulat ako sa nadatnan at dahil sa kabang naramdaman ko ay mabilis kung hinanap si Ciara pero hindi ko ito nakita hanggang sa nagtanong na ako sa kapitbahay niya at sinabi ang nangyari at kung saang hospital ito dinala. Wala na akong sinayang na oras kung hindi ay agad akong sumakay sa kotse ko at nag drive papuntang hospital, ng makarating ako do'n ay mabilis akong pumasok sa loob at nagtanong. Hindi mawawala ang kaba ko hangga't hindi ko nakikitang nasa maayos siya. Ng masabi sa akin ng nurse kung saan ang room niya ay agad akong nagtungo do'n. Binuksan ko ang pinto ng dahan dahan sa pag aakala na tulog pa ito o walang malay kaya ayaw ko naman na magising siya pero konting bukas pa lang ang nagawa ko ng matigil ako. Dane is hugging Ci
Ciara POV Pagkagising ko ay napansin kung may ibang tao na nasa kwarto ko at pagtingin ko ay nakita ko si Aiden na himbing ang pagkakatulog sa tabi ko. Napangiti ako habang nakatitig sa kanya, mukha talaga siyang anghel kapag tulog pero kapag gising ay parang kampon ng demonyo. Hindi ko maitatangging may ipagmamalaki ang lalaking ito, halos na sa kanya na ang lahat ibawas mo na lang ang ugali niya na minsan mabait minsan naman ay hindi. Himbis na magtatagal pa ako sa kakatitig sa kanya ay bumangon na ako ng dahan dahan para hindi ko maistorbo ang tulog niya. Ng makalabas ako ay dumiretso na ako sa kusina at nag timpla ng kape para mainom ko habang nagluluto ng almusal. Madalas pa rin sumasagi sa isip ko ang mga kailangan kung bayaran kahit na sinabi ni Aiden na siya na ang bahala do'n. Hindi ko din maiwasan na hindi mahiya sa kanya dahil ang sama ng mga pinakita ko sa kanya pero hindi pa rin siya nagdadalawang isip na tulungan ako sa ganitong sitwasyon. Ng matapos na akong magluto
Aiden POV Hapon na ng makabalik ako sa tinitirhan ni Ciara at dala ko na ang mga papers na dapat niyang makita, sigurado akong matutuwa siya dahil wala na siyang dapat pang problemahin. Dumiretso na ako ng pasok dahil alam ko naman na ang password ng pinto. Nakita ko siyang nanonood lang ng tv pero halata namang wala do'n ang atensyon niya. Tumikhim ako sa gilid niya at agad naman itong napatingin sa akin. "Nandito kana pala, hindi ko man lang napansin." ani niya. "Tulala ka kasi kaya pati pagdating ko ay hindi mo na namalayan. Anyway, here take this." saad ko at iniabot sa kanya ang folder. "What is this?" takang tanong niya. "Nandiyan na lahat sa loob ng folder ang patunay na bayad kana sa lahat ng damages at tungkol naman may parte ng bahay niyong nasunog ay inaayos na din pero aabutin pa ng 1 week bago maayos ito." paliwanag ko sa kanya. Nanlaki naman ang kanyang mga mata. "T-thank you Aiden." halos mawala na ang kanyang mga mata dahil sa lapad ng ngiti. "Anong kapalit nito?
Aiden POV Dumating na ang inorder kung pagkain pero napansin kung hindi pa din lumalabas si Ciara kaya pinuntahan ko na siya sa kwarto at nakita kung himbing na natutulog ito, gusto ko man siyang gisingin para kumain pero mukhang pagod pa ito kaya hinayaan ko na lang muna siyang magpahinga. Lumabas na ako sa kwarto at inayos na lang ang pagkain at nilagyan ng note, aalis kasi muna ako ngayon dahil may kliyente na naman kaming dapat na kausapin. Mukhang na badtrip talaga si Hunter sa huling na transaksyon namin kaya ayaw muna nito sumama. Nilagyan ko lang note para mabasa niya kapag nagising na siya. Umalis na ako agad dahil kailangan kung makapunta sa transaksiyon namin bago pa dumagdag ang init ng ulo ni Hunter. Pagkarating ko sa building ay wala pa si Dane, himala yata at late siya. Bahala na kaya ko naman mag isa ito. Pumasok na ako sa opisina at tiningnan ang mga monitor hanggang sa nakita ko ng dumating ang kliyente kaya mabilis na akong lumabas para salubungin sila. "Ikaw ba
Aiden POV Napatayo ako ng marinig kung bumukas ang pinto, magsasalita na sana ako ng makita kung hindi lang nag iisa si Ciara kung hindi ay kasama niya si Dane. So itong lalaking 'to pala ang kasama niya kaya hindi niya man lang magawang sagutin ang tawag ko? Kinuyom ko ang mga palad ko sa labis na galit na nararamdaman at alam kung sa sarili ko na hindi ko ito makokontrol, ayaw kung may ibang humahawak kay Ciara at dapat ay ako lang. Lumapit ako sa kanilang dalawa at marahas na hinila si Ciara sa tabi ko, halatang nasaktan ito sa ginawa ko. Nakita ko ang pag iba ng itsura ni Dane, mukhang hindi nito nagustuhan ang ginawa kung paghila kay Ciara pero wala akong pakialam sa kanya. Sabay pa kaming nag tutukan ng baril sa isa't isa, palagi kaming may dala para na din sa safety namin at nakakasama namin. "You two, put that gun down!" sigaw ni Ciara na mukhang nagulat din sa ginawa naming dalawa. Ngunit walang gustong mag pigil sa aming dalawa, tingnan natin kung sino ang unang susuko s
Aiden POV Agad akong tumayo at tumalikod sa kanya para hindi ko makita ang basa niyang mukha ng dahil sa luha, hindi ko kayang makitang nasasaktan o umiiyak siya. Sadyang hindi ko lang makontrol ang sarili ko lalo na kapag galit ako. Pumunta ako sa veranda para magpahangin, hinayaan ko na lang muna siya na nakahiga sa kama. Mayamaya pa ay tumunog ang phone ko at nakita kung si Hunter ang tumatawag. "Oh napatawag ka? Miss mo na ako agad?" bungad ko pagka sagot ko. "Masyadong makapal ang mukha mo para sabihin 'yan sa akin. Uuwi ka ba?" boses sa kabilang linya. "Bakit? Anong trip na naman ng asawa mo?" pang aasar ko. "Hindi si Linnea kung hindi itong bubwit!." Natawa naman ako. "Aliwin niyo na lang 'yan na mag asawa, kaya niyo naman 'yan. Nakakapagod kaya 'yang anak niyo." ani ko sa kanya. Nag usap pa kami ng ilang segundo bago ko ito ibinaba. Bumalik ako sa loob para tingnan si Ciara at nakita ko itong natutulog na. Lumapit ako sa kanya at tinanggal ang pagkakatli ng kanyang kam
Aiden POV Mag aalas kwatro pa lang ng hapon pero nakipagkita na ako kay Alexandra para maagang matapos ang kung ano mang kailangan niya at ng makauwi na ako agad. At dahil masama daw ang pakiramdam niya kaya napagdesisyunan naming sa bahay niya na lang kami magkikita at pabor naman 'yon sa akin dahil hindi masyadong malayo. Ng makarating ako sa bahay niya ay agad akong nag doorbell at binuksan naman ito ng kanyang tauhan. "Nasa pool are si Ma'am Sir kaya diretso na lang po kayo do'n." anas ng isang tauhan. Tumango naman ako at naglakad diretso sa pool kung nasaan si Alexandra. Ng makarating ako sa pool ay nakita ko siyang prenteng nakaupo at iniinom ang hawak niyang juice. Napatingin naman ito sa akin. "Oh you are here now." "Yes I am, so we need to go straight to our business. Para matapos na agad tayo at may pupuntahan pa ako." kako sa kanya. "Sure, but before that I prepared a drink for you. Uminom ka na muna." Kung titingnan mo si Alexandra ay maganda ito, lalo na ang kan
Ciara POV Wala pang ilang minuto ng makaalis si Dane ng may kumatok sa pinto, marahil ay bumalik ito pero hindi ko lang alam kung bakit. Agad akong tumayo para buksan ito. "Oh bakit ka bumalik?" anas ko pagbukas ng pinto. Pero nagulat ako ng si Aiden ito at bigla ako nitong niyakap. Paanong kumatok pa siya eh alam niya naman ang passcode. "Ano ka ba naman Aiden, ang bigat mo! Bigla bigla ka riyan nangyayakap." reklamo ko sa kanya na hindi pa din tinatanggal ang pagka kayakap sa akin. "C-ciara, please help me. I can't take it anymore." "What? Anong tulong? Ano ba ang nangyayari sa'yo? At bakit basang basa ka ng pawis." nagtatakang tanong ko. Inalalayan ko muna siyang maupo dahil hindi ko maintindihan kung anong nangyari sa kanya. Minsan talaga ang gulo kausap ng lalaking ito. "I need to release Ciara, please help me. Ayaw kung magkaroon ng problema." mahinang bulalas niya. "Ano ba kasi ang nangyari at nagkaganyan ka? Nakainom ka ba? Naaamoy ko sa bibig mo." anas ko. Agad niya