Share
Chapter 25
Lucy's POV
I was born with an identity which I don't own. The memories in my mind are not from my experiences. I live a life that is not mine. I really don't know who I am. Growing up is such a pain for me since I felt like I am living in someone else's memories and dreams. I searched for a longtime to be belong and to have something I can call my own, but I found nothing. I almost gave up and surrendered to the idea that I am nothing and I am worthless but when I met Ms.Vera in the mirror dimension, a spark of hope flamed in my soul. It took years for me to be aware of my purpose but when that moment arrived, I can't describe how joyous it was. Tila ba lahat ng pagdududa mo sa sarili mo at ang pakiramdam na wala kang halaga, it all happened. Nawala ng parang bula. My eyes see through her, and I knew that my dreams and memories belong to her. I saw my purpose right before my eyes.
Kaugnay na kabanata
The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 26
Luna's POVI am always alone. I feel alone most of the time, even though I am with my sisters. I have everything that anyone could ask for. Power, beauty, charisma, charm, and many things like that but I still feel worthless. Tila ba laging may kulang, kahit na sa tingin ko, I almost got everything. Lagi akong nagnining sa ibabaw ng mundo. I shone my brightest even I suffered in pain due to my emotions. I am weak-hearted, but I never gave anyone a hint of my vulnerability. I only displayed my strong personality to be a façade of my weak side. I know I am the moon; I have purpose and significance. Actually, I am grateful to be blessing to the earth but sometimes, for me, my power is a curse. It restricts me to be humane. I wanted a low-key life, away from this kind of setup but I know it will never happen. This is my destiny.Centuries ago, we
The Woman, The Dreams and The Moon Ang Propesiya
This is what Angelo had seen that night after the crumbling of thunders and lightnings."Sa muling pagtatago ng araw sa buwan, ang kalangitan ay mayayanigMasasadlak ang lahat sa isang trahedyang walang kasing bagsik.Magtutuos ang liwanag at ang dilim sa isa pang pagkakataonTitigil ang oras at ang lahat ay hihinto, dadagundong ang katapusanDadanak ang dugo sa lahat ng dako, walang ligtas sa darating na salotSisibol ang isang digmaang nagmula sa walang hanggan
The Woman, The Dreams and The Moon Sa Likod ng Aklat
The Woman, The Dreams and The Moon, officially ended. Sa wakas, narating na rin ng librong ito ang dulo. I hope this book had served its purpose sa tuwing babasahin niyo ang mga pahina nito. This book aims to give an escape to our terrible reality during this quarantine season. This is an achievement for me because finally, my dream to finish a story had happened.You want a revelation?This story is pure fiction with some hints of my non-fictional realities. Vera, means true and faith in Russian and Latin. We are all like Vera, sometimes true in our beliefs and actions, most of the time, skeptical and hopeless. Faith is the assurance of the things we hope for and things we do not see. Sometimes are faith is like Vera. Alam naman natin na may end ang lahat ng pain and sufferings but we always choose to
The Woman, The Dreams and The Moon Foreword
Isang pangitain mula sa kawalan. "Mga nilalang ng gabi, magigiting at makapangyarihan Sa pagdurugo ng buwan, masisindak sa masasaksihan Isang buhay ang itatakdang maging simula ng katapusan Pusong pinuno ng puot at hinagpis buhat ng kapangyarihan Mabibihag sa tanikalang mabagsik at walang kamalayan Sa pagbalot muli ng dugo sa buwan, sisiklab ang isang laban Digmaang nagsimula sa nakaraan hanggang sa walang hanggan Ang babae, ang mga panaginip at ang buwan."
The Woman, The Dreams and The Moon Prologue
Nakabibingi ang katahimikang namamayani sa kawalang aking kinasasadlakan. Sa gitna ng dilim, may mga takas na hampas ng hangin ang marahang dumadampi sa aking balat. Maya’t maya pa, biglang bumuhos ang ulan na animo’y sumasabay sa pighating aking nararamdaman. Maingay ang bawat pintig ng aking pusong pinipilipit sa sakit. Hindi ko maintidihan ang lahat ng aking nararanasan pero, I can feel that I am in my bluest state. Pain, hatred, anger, and the sense of rebellion raided my heart like a wildfire. But amidst of all these things, I felt so helpless. I am like a narrator of my own self, aware of what is happening but powerless to meddle. I can feel all these emotions, yet I am completely paralyzed physically. Tila ba, naubos na parang isang tubig na natapon ang lahat ng lakas na meron ako. Sa gitna ng kawalan, isang malakas na boses ang gumising sa aking diwa.
The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 1
Ilang beses akong kumurap sa harap ng salamin. Kinabog ng kaba ang aking d****b sa aking nakita. Bakit nakikita ko ang exact eye color ng pinuno ng tribe, sa aking mga mata? Sa ilang beses na pagsara ng aking mga talukap, hindi ko mabilang kung ilang beses ngunit hindi pa rin natatanggal ang kulay ng buwan sa mga pinto ng aking kaluluwa. Nagpatuloy ang matinding pagkabog ng aking puso, napuno ito ng magkahalong takot, kaba at curiosity. Puno ng tanong ang aking utak. Sa huling pagkakataon, kumurap ako at marahang kinusot ang aking mga mata, hoping that I just saw those eyes kasi bagong gising pa lang ako. Sa muling pagtatama ng mata ko sa salamin, tila hangin sa bilis na muli kong namasdan ang aking mga normal na mata. Nakahinga ako ng maayos. In the middle of my relief, nadako ang focus ko sa mga kulay ube na pasa sa aking balikat na lumilinya hanggang sa dulo ng aking spine. If it was a really a dream, why do I have these bruises? Naputol ang mga rumaragasang agos
The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 2
Pagdating na pagdating ko sa apartment namin, wala na akong sinayang na panahon. I just quickly changed my clothes and prepare my favorite tea at pagkatapos ay sinimulan ko na ang gagawin ko. Pagkalipas ng ilang oras kong pagbobrowse at pagsesearch on the internet, sa kasamaang palad, wala pa rin akong makitang matinong results. Kung hindi Twilight Saga ni Stephanie Meyer ang lalabas, kung ano-anong werewolves and vampires inspired movies and novels ang nakikita ko. I am getting tired and hopeless. Bakit ba naman kasi nacurious ako at nagkaproblema yung writer namin? I let out a big sigh. Puro buntong hininga na ang maririnig mo sa akin dahil nawawalan na talaga ako ng pag-asa. Vera naman kasi ang tapang-tapang mo eh hindi naman pala achievable yung naiisip mo!Bago pa ako tuluyang lamunin ng aking pagkalugmok, at pagkabaliw dahil sa mga frustrations ko, buti na lang, Jane arrived home. Narinig ko ang tunog ng kotse ni
The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 3
Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Sa pagmulat nito, tanging ang puting kisame lamang ng ospital ang agad kong nakita. Habang hindi ko pa naaaninag ang lugar kung nasaan ako, bahagyang kumirot ang ugat ko sa ulo. Siguro, dahil ito sa mga nakakapagtakang pangitain na nakita ko. Ilang beses kong pinikit at minulat ang aking mga mata para matanggal ang cloudiness that surrounds the corners of my eyes. After minutes of focusing and trying to grasp my consciousness, I manage to sit down. Maya't maya pa, I saw Jane beside the hospital bed. Pagkakita niya sa aking mga mata, agad siyang tumayo sa kinauupan niya at inilapit ang mukha sa akin. Hinawakan niya kaagad ang aking magkabilang braso at marahang inalog.Sinapo din ng likod ng kanyang palad ang aking noo. She looked concerned. "Vera!"matinis na sigaw ni Jane na halos mabasag ang eardrums ko dahil sa sobrang lapit niya.
Pinakabagong kabanata
- The Woman, The Dreams and The Moon Sa Likod ng Aklat
- The Woman, The Dreams and The Moon Ang Propesiya
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 26
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 25
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 24
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 23
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 22
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 21
- The Woman, The Dreams and The Moon Chapter 20
