Kabanata 2

"May sasalihan ka na bang organization, kung wala pa sumali ka sa club namin kung gusto mo, basta marunong ka mag play ng music intrument pasok ka, mag audition ka sa friday si Cora ang president ng club namin," pang hihikayat sa akin ni Owen.

Nagsimula na rin akong makihalubilo sa katabi ko dahil pansin naman na mabait siya.

Matapos kung marinig ang sinabi nito para bang bigla akong nagkaroon ng interes na sumali sa music club na tinutukoy niya ng nalaman kong kasali roon si Corazon, kailanman ay hindi ako sumali sa mga ganitong organisasyon sa paaralan dahil sayang lang naman iyon sa oras ko sapat na sa aking kalukuhan lang ang ambag sa klase.

Hindi ko maunawaan sa sarili ko kung bakit nga ba ako nagkaroon ng interes alamin at kilalanin ang babaeng iyon dahil hindi ko naman iyon gawain dati, dalawang taon na ang lumipas sa akin bilang high school student ngunit isa man sa mga babaeng nagkakagusto sa akin ay wala akong pinatulan kahit isa, kaya bago sa akin ang ganitong pakiramdam na humanga sa isang babae dahil kadalasan sila ang humahanga sa akin.

Dumating ang biyernes, pumayag ako sa alok ni Owen na sumali sa club nila may alam din naman kasi ako sa pagtugtog ng gitara kaya naman hindi na mahirap para sa akin na sumali sa ganoong organisasyon.

Sa music room kami tumungo ni Owen kasama nito ang dalawa niyang kaibigan na sina Jade at Austin, hindi namin kamag-aral ang dalawa ngunit sa ilang araw na pagsama-sama ko sa kanila ay napalagayan ko na rin ng loob dahil katulad ko mga kalukuhan din ang alam ng mga ito, sino rin naman ang hindi magkakaintindihan kapag pareho kayo ng mga ugali 'diba.

Pagkarating namin sa labas ng music room ay agad na akong pinalista ni Owen sa talaan ng mga istudyanteng mag-au-audition para makapasok sa music club na iyon.

Hindi ko maunawaan kung bakit ngayon lang ako kinabahan sa buong buhay ko, ayoko ng ganitong pakiramdam nakasanayan ko na kasing nakukuha ang gusto ko na hindi ko pinaghihirapan, ngunit ngayon sadyang iba na.

Nakatayo kami sa labas ng silid na iyon habang hinihintay tawagin ang number ko upang sunod na pumasok ng silid, ramdam ko ang panginginig ng kamay ko habang hawak ang maliit na papel na may nakasulat na number 5, ibig sabihin na pang lima ako sa papasok.

Mabilis lang na natapos ang mga nauna, at sa apat na lumabas ng silid na iyon pansin sa mukha nila ang pagkadismaya na tila ba hindi sila pinalad na makapasok sa audition. 

Mas nadagdagan ang kaba ko ng tawagin ang ika-limang numero.

"Goodluck Ben!" pagpapalakas loob na ani ni Owen bago ako pumasok ng silid na iyon.

Nang makapasok ako ay tumambad sa akin ang ilang music instrument sa tabi ng silid na iyon, kasama na ang isang medyo may kalakihang piano, may ilang mga istudyante ring nandoon na pansin na miyembro na ng club, dahil sa pare-parehong unipormeng kanilang suot.

"Bakit ka nag-audition dito may talent ka ba?" masungit na tanong agad ni Corazon ng makatayo na ako sa gitna ng silid kaharap niya at ng isa pang babae at lalaki na mukhang sila ang pipili kung sino ang makakapasok, ang masungit nitong tinig ang dahilan upang mas lalo akong kabahan ngunit pinilit ko lang iyong hindi ipahalata sa kanila.

Talent? 

Punyeta kailangan pala ng talent, hindi ako na inform.

"Meron, may talent ako ano akala mo sa akin," maangas kong turan rito.

"Sige simulan mo na ano bang talent mo?" tanong naman ng isang lalaki na kasamahan nito.

"Isang pambihirang talent na ako lang ang nakagagawa."

"Dami pang satsat ano ngang talent mo," naiinip nang saad ni Corazon kasabay ng naiinis nitong titig sa akin.

"Kaya kong mag move on kahit wala akong jowa," seryosong saad ko ngunit sa kabila noon ay sabay-sabay silang naghagalpakan ng tawa.

"Get out!" galit nang sigaw nito sa akin habang nagtatawanan ang mga kasama niya.

"Talent ko 'yun hindi ba counted?" pagtataka ko pa.

"Sira ulo ka talaga ano? Alam mo naman sigurong music club itong pinasukan mo hindi kasama ang talent mo sa hinahanap namin," iritadong saad pa rin ni Corazon.

"Marunong kumanta at may alam sa music intrument ang kailangan namin kaya hindi ka p'wede rito, baka kung sa Pilipinas Got Talent ka nag audition na golden buzzer ka pa." Natatawang saad naman ng isang babae sa akin.

"Lumabas ka na, over qualified ang talent mo mr. gummy bear." Ikinagulat ko ang pagtawag nito sa akin ng mr. gummy bear, sa dami ba naman ng p'wedeng itawag sa akin iyon pa talaga.

Wala akong nagawa kung hindi ang lumabas na lang ng silid na iyon habang dismayado ako, wala naman kasi akong napaghandaan kahit isang kanta lang para sa audition na ito dahil ang sabi ni Owen ay tatanungin lang naman kung may alam ba sa music intrument.

Punyeta paano ba ako makakapasok rito, gusto kung makapasok sa music club ni Corazon.

"Ang bilis mo naman, ano balita Ben?" salubong ni Owen sa'kin ng makalabas ako.

"Hindi ako nakapasok over qualified daw ang talent ko," nanlulumo kong sagot.

"Bakit ano bang talent mo?" tanong iyon ni Austin.

"Kaya kung mag move on kahit wala akong jowa," diretso kong sagot at kagaya ng mga nakarinig sa sinabi ko sa loob naghagalpakan rin sila kakatawa sa sinabi ko.

"Pambihirang talent 'yan putangina," napamura pa si Jade habang tumatawa.

"May gitara ka pala pahiram nga ako." Kinuha ko na ang gitarang nakasaklay sa balikat ni Owen, kahit hindi pa ito pumapayag. 

Mabuti na lang at dinala niya ito dito, gustong-gusto ko talagang makapasok sa club na ito kaya gagawin ko ang lahat.

Patakbo akong bumalik sa may pinto bitbit ang gitara ni Owen, wala silang nagawa upang pigilan ako hanggang sa sumunod na lamang ang mga ito sa akin at pumasok rin kasama ko sa silid.

"Teka, baka naman p'wedeng bigyan niyo pa ako ng isa pang chance," pagbabakasakali kong pakiusap.

Ikinagulat nila iyon at nagkatinginan pa silang tatlo na tila ba sa pamamagitan ng tinginan nila ay nagagawa nilang makapag-usap.

"Siguraduhin mo lang na matino na iyang talent mo binabalaan kita." Tinuro pa ako ni Corazon na tila ba pinagbabantaan na ako.

Napatango na lang ako saka ako tumuloy ulit sa pagpasok at pumunta sa gitna, pumasok rin sina Owen na tila ba papanoorin ako ng mga ito.

Tinanggal ko sa lagayan ang gitarang iyon at saka ako humila ng isang silya sa may gilid at naupo roon.

Sinimulan ko na ang pagkalabit sa string ng gitara, hinihintay ko ang ritmu nito upang simulan ang pag-awit. Ngayon ko sila pakikitaan ng totoong talent.

🎶"Nang minsan ay naranasan ko ang mag-isa." sinimulan kong kantahin ang musikang iyon na may pamagat na 'ngayo'y naririto', kitang-kita ang pagkamangha nila sa unang liriko pa lang na iyon ng awit mukhang ikinagulat na nila ang malamig kong tinig. Nanatili lang ang blangkong eksprisyon na iyon ni Corazon habang nakatingin sa'kin, na dahilan naman upang mas madagdagan ako ng kaba dahil tila ba hindi pa rin sapat sa kaniya ang ginagawa ko.

Kisa isipin ang tumatakbo sa isip niya, isinawalang bahala ko na lamang iyon ay itinuon ang buong atensyon sa gitara upang magawa ko ng maayos ang pagkanta.

"Pilit ko na nilimot ang tulad niya

Na dati ay mahal na mahal

Nakita ka at nasabi kong ikaw na nga

Ang hinahanap at dinarasal

Na makapiling ko

Ngayo'y naririto

Isang katulad mo

Na sa 'kin ay nagmamahal ng buong tapat

Nangakong akin lamang."

Hindi ko na hinintay pang tapusin ang pagkanta dahil nagpalakpakan na lahat ng taong nakapanood sa akin sa loob ng silid na iyon, maliban lang kay Corazon na tanging pagkibit balikat lang ang ginawa matapos kung sayangin ang boses ko para lang makapasok sa music club na ito.

"Magaling mr. gummy bear, pasok ka na iyan ang totoong talent ah hindi ang pagmo-move on ng walang jowa, sige makakalabas na kayo."

Lumukso sa tuwa ang puso ko matapos kong marinig mula sa kaniya na sabihing magaling ako, hindi makikita sa reaksyon niya sa mukha ang mga sinasabi niya ngunit sa pamamagitan ng pagpuri nito sa akin naramdaman kong humanga siya sa ginawa ko.

Sa unang pagkakataon may nagsabi sa akin na magaling ako kahit hindi ko naman hiniling na marinig ang papuring iyon dahil sanay naman na ako na wala kahit isa man ang humanga at sumuporta sa akin.

Noong araw na iyon may isang tao na unang pumuri sa talento ko, isang tao na kahit hindi man makikita sa mukha ang paghanga naramdaman ko sa pamamagitan ng salita.