Kabanata 56

Marahan kong minulat ang mga mata ko at labis na pagkamangha ang namuhay sa loob ko ng mga sandaling ito dahil unti-unting sumisilay sa akin ang liwanag na labis kung ipinagtaka.

'Bumalik na ba ang paningin ko?' pagtataka kong naitanong sa aking sarili.

Natagpuan ko ang sarili ko na nakatayo sa hindi ko malamang lugar, napakaliwanag ng paligid ngunit wala manlang akong makita na kahit ano.

Walang gamit o kahit ano pa man pawang liwanag lang ang nakikita ko.

Pilit kong inuunawa kung nasaan kaya akong lugar, bakit ganoon kadaling bumalik ang paningin ko?

Bakit nawala bigla iyong sakit sa ulo ko?

Bakit nasa ganitong lugar ako at walang makita isa man sa pamilya ko.

Sa kabila ng pagtataka kong iyon ay bigla akong nagkaroon ng lakas ng loob at labis na natuwa dahil hindi lang pala ako mag-isa sa lugar na ito.

Hindi kalayuan ay natanaw ko si Azon na n