Sapphire's PoV
"Ah!" Isang malakas na sigaw ang narinig ko at isinilip ko ang aking mga mata mula sa pinagtataguan kong mesa.
Agad na nagunaw ang aking mundo at ang masasayang ngitian at palakpakan kanina ay napalitan ng sakit at kirot na hindi kayang ipaliwanag ng mga salita.
"Honey!" Sigaw ko at agad na tumayo mula sa aking pinagtataguan.
"Relax ka lang! Madadamay kayo ng anak mo!" Sigaw na pigil sa akin ni Harris at mahigpit na hinawakan ang dalawa kong braso.
"Paano ako magre relax!" Sigaw ko sa kaniya at muling tiningnan ang nakatayo paring asawa ko na pulang pula na ang kaniya suot na white suit.
"Dagdagan pa natin yan Prinsipe!" Muling sigaw ni Qianna mula sa Helicopter at agad na muling pinaputukan ang duguan ngunit malakas paring si Greyson.
"Alam kong malabo na ang makaligtas ako at maisakatuparan ang mga pangakong pinangako ko sa kaniya kani-kanina lang, ngunit nais kong sa huling yugto ng aking buhay ay makita ang ka
"Lapastangan! Tumigil ka, hindi lang ito tungkol sa sarili mo. Ang kinabukasan ng ating kaharian at ng bawat mamamayan ng Sylverstein ang nakataya dito Saphhire!" Mariiing sabi ng kasalukuyang Reyna. Sa loob ng tatlong decada malayang namumuhay at nakakapag labas pasok ang mga mamamayan sa iba't-ibang kaharian sa pamumuno ng Knightwalker Empire. Ngunit sa ka timogang dako ay ang lugar na tagpuan kung saan nagpapalakas at nagpaparami ang mga tulisan at traydor sa lipunan, at di rin nagtagal ay sinalakay nito ang Knightwalker Empire sa araw mismo ng pag pasa ng korona sa bagong nakababatang hari ng Knightwalker. Dahil sa biglaang paglusob ay di nakapag handa ang karamihan, libo-libong buhay ang nasawi at halos bumaha ng dugo sa araw na iyon. Sa di inaasahang pangyayari, namatay ang kasalukuyang emperador ng Knightwalker na si Emperador Vladimeer Paxton Knightwalker, at hindi ein nilang inaasahan na di narin matagpuan ang bangkay ng kaniyang panganay na anak na inaasahang magpa
AN/ Unang una hindi ko po isinulat ang storyang ito upang makilala ng karamihan. This story is clearly made to open our eyes into reality, that we should not trust anybody easily cause regrets always tends to happen at last. Again, please don’t expect too much angels HUHU. BTW I am new to this genre pero susugal tayo diyan welchians. Happy Reading! “Dapat hindi mo hinahayaang palaging nakatali ang mahahaba at malalambot mong mga buhok baka masira iyan sa kakatali. At gusto ko sa darating na ika-pito mong kaarawan ay naka ayos ito ng mabuti dahil gusto ko palaging maganda ang prinsesa ko. Naaalala ko tuloy ang kabataan ko sayu anak noong mga--” “Sugod!” Mga sigawan sa labas na aming narinig na biglang nagpa bahala sa akin at sa aking mahal na inang reyna na siyang nagpa hinto sa aming malumanay na usapan “Kamahalan, may mga Assassin na sumugod sa atin, kailangan nyung maka ligtas at maka layo sa lugar na ito” nauutal na sabi ng matandang baabeng taga sil
"Lady Halen, ang lamig ng mga kamay mo at namumutla ka, bakit ka lumabas ng iyong silid?" malumanay kong tanong. "Kailangan kong balaan ang mahal na Hari, nasa matinding piligro ang kanyang buhay" naiiyak nitong sabi. Siya si Lady Halen ang pangalawang asawa ng aking Ama. Malapit silang magkaibigan ng aking Ina. Galing sya sa katamtamang angkan, ngunit mahal na mahal siya ng aking Ina at ang kanilang pagkakaibigan ay hindi naputol hanggang sa sumakabilang buhay si Ina. Kaya noong nalaman kong nais siyang pakasalan ni Ama ay hindi nako nagmatigas dahil kailanman ay hindi ko ito nakitang nagpamalas ng sama at galit sa akin man o sa kahit sino man. Makalipas ang isang taong pagsasama ay nagbunga ang kanilang pagmamahalan ng aking Ama, at isinilang ang nakababata kong kapatid ma si Louvier Morissette Sylverstein. "Wag po kayong mabahala Lady Halen, sasamahan po namin ang mahal na Hari" saad ni Zacc sa komportable nitong tono. "Ano ba kayo, hindi iyon ang
"Ah,! Ah!" Sunod sunod na nagbagsakan ang aming mga kasamahan matapos tamaan ng mga palaso. "Sandali, hindi galing sa likuran ang mga tama nila kundi galing sa ating unahan" pabulong kong hudyat habang naka taas ng bahagya ang kanan kong kamay upang pahintuin ang aming mga kasamahan. "Tama ka prinsesa, at kilala ko ang mga palasong ito. Galing ito sa mga kawal ng Sylverstein, malamang ay inutusan sila ng Reyna upang ipapaslang ka mahal na Prinsesa" ika ni Heneral Cognan Umupo muna kami upang magtago sa matatayog na damo. "Mahal na prinsesa napapa ligiran tayo ng mga kawal ng Shein at Sylverstein. Kailangan nating maghiwa hiwalay upang linlangin sila. Tiyak pag nagkasalubong ang mga kawal ng Shein at Sylverstein ay magpapatayan din ito" Paliwanag ni Heneral Cognan. "At paano iyon mangyayari?" maikli kong tanong "Paumanhin mahal na prinsesa ngunit kailangan mong maka l
"Woaaaahhh! Ano 'to?""Napaka yaman naman ng kaharian ni haring Walter, napaka liwanag ng kanilang siyudad" bulong ko habang nasa tuktok na ako ng bakod na ito.-Greyson's PoVUmiinom ako ng beer habang naka titig sa mga kumikinang na bituin sa langit ng marinig kong may tumatawag saking cellphone.Binuksan ko ang pinto ng kotse ko upang abutin ang cellphone kong kanina pa nagba-vibrate."Hello Tracy" Oh bakit na naman?" nakasimangot kong tanong kay Tracy mula sa kabilang linya."When are you going to return huh? Kanina pa kami nangangawit ni Harris kakatayo dito sa tapat ng gate mo! We've been here for almost 2 hours."Sige pauwi nako." malimit kong sagot"Hurry! And grab some beer on your way home, don't worry babayaran kita Mister kuripot" maarte netong sagot tapos ay pumsok nako sa sasakyan at pina andar na ito.--"Uhuu! Ano 'yon!? Aba! Sobra sobra naman ang yaman ni haring Walter pati pagong niya nag
Sapphire’s PoV Lagpas hatinggabi na hindi parin ako makatulog. Iniisip ko kung bakit ang gaan ng pakiramdam ko sa masungit na lalaking iyon, at hanggan ngayon wala parin akong nararamdamang kaba o takot sa aking dibdib kahit na alam kong kaming dalawa nalang ang narito sa malaki niyang bahay. "Hays! Tumigil ka nga diyan Sapphire kung ano-ano ang pumapasok sa kukuti mo babae ka" pabulong kong sabi habang marahang sinasampal ang sarili ko. At ng tumingin ako sa itaas nikita kong nakatitig lang sakin ang lalaking masungit na ‘yon ng wala man lang ka emo-emosyon. Naglakad ito pababa habang naka bulsa sa kaniyang pajama ang kanyang dalawang kamay. "Wala ka bang balak hubarin yang coat ko?" malamig nitong bigkas habang nagsasalin ng tubig sa baso. Aba! May pagka manyakis din pala ang sungit na to! Huh! Baka akalain niya maghuhubad ako dahil lang sa pinatira niya ako dito sa bahay niya. *Huh! Asa ka! "Hindi! Bakit may problema ka ba!?"
“Yes, sweety I’m back!” nakangisi nitong sagot habang mariing naka titig sa akin. Mahigpit akong hinawakan ni Harris sa kaliwa kong kamay, dahilan upang mas manlisik ang mga mata ni Vincent. “Tara na!” sigaw ni Harris at nagmamadali ako nitong hinila patakbo sa kotse ng may apat na lalaking naka itim na biglang humarang sa kotse ni Harris. “Not so fast Doctor, walang lalabas dito ng buhay not unless sasabihin niyo sakin kong nasaan si Greyson” ika ni Vincent habang hinihipan ang kanyang itim na salamin. Pareho kaming nagkatinginan ni Harris. Nag back to back kami habang binibilang ang aming mga kalaban. “4 from the back” bulong ni Harris “dalawa sa unahan” pabulong kong sagot. Haaah!!---- -Princess louvier’s PoV “Kamahalan narito na po ang manggamot” mungkahi ng matandang kong taga silbi. “Tayo na” malimit kong tugon sabay na tumayo at lumabas ng aking silid. Nag-utos ako upang hanapin ang
Magtatakip-silim na hindi parin umuuwi si ginoong sungit, nangangalay nako sa kakalakad, tayo at upo. Nasanay na akong napapaligiran ng maraming tagasilbi kung kaya't ganito nalang ang nararamdaman kong lungkot."Ano kaya magagawa ko? Maghugas ng pinggan? wala namang maruming pinggan, tapos ko na rin diniligan ang mga halaman ni ginoong sungit, aba suwerte ng mga halaman na 'yon prinsesa pa talaga ang nagdilig sa kanila. Ano kaya kong linisin ko ang maruming silid na napasukan ko kagabi? *na siya ring sinang-ayunan ng aking isipan.Dahan dahan akong pumasok sa silid na ito, ang daming bahay ng gagamba, halata talagang wala ng gumagamit ng silid na ito. Habang isa isang tinatanggal ang mga bahay ng gagamba sa bintana naamani ang aking atensiyon ng isang kumikinang na bagay mula sa madilim na sulok matapos kong buksan ang bintana."Ano kaya iyon" tanong koNilapitan ko ito at nakitang isang malaking kahon gaya ng sa kaharian namin. Nakakandado ito per