Chapter 1

Hello world.

Alas-onse y medya na pala.

Hating gabi na pero hindi pa rin ako tinatatamaan ng kahit kaunting antok. Salamat sa katabi kong kape at chocolate biscuit na dahilan kung bakit gising na gising pa rin ang diwa ko hanggang sa mga oras na ito.

Nakaupo ako ngayon sa aking study table habang nakapako ang tingin sa fourteen inches kong laptop. Hindi ako nanonood ng kahit anong Zoomflix or K-Drama series. Nakasubsob ako ngayon sa laptop dahil dito kasi nakalagay ang lahat ng reviewer ko.

Yes, ang rason kung bakit ako nagpupuyat ngayon ay para makapagreview ng todo. Kailangan kong mag-aral dahil preliminary exams na namin bukas. Para sa akin rin naman ito. Mataas ang pangarap ko, so dapat lang na paghirapan ko iyon ngayon pa lang. I decided to stay up night para na rin makarami.

Gumagamit ako ng laptop sa pagre-review dahil halos lahat ng reviewer at modules ko sa school ay converted na sa P*F file.

Tsaka, kung ako ang tatanungin ay mas madaling paraan ito ng pag-aaral kaysa sa libro at notes. Noon kasing paper works ang ginagamit ko para magreview ay nakatulugan ko lamang ito. I'm not sure kung ako lang ba o ganon din 'yung iba. Opinyon ko lang naman ito.

Sa kalagitnaan ng aking pagbabasa ay biglang may nagpop-up na notification sa bottom-right corner ng aking screen.

Galing iyon sa aking friendsbook.

New message from Theo.

Bakit naman kaya gising pa ang mokong na ito? Imposible naman kasing nagrereview din siya para sa exams bukas.

Tinigil ko muna ang pagbabasa para tingnan saglit ang message niya.

Theo: Uy?

Akala ko naman ay kung ano na. Napakunot na lang ako ng noo sa pag-aakalang importante ang mensaheng natanggap ko galing sa kanya.

Ewan ko. Hindi ko naman kasi masyadong close itong si Theo. Ang alam ko lang ay nagcha-chat siya sa tuwing may kaylilangan o may itatanong sa akin about sa school.

Kung mapapansin nga sa convo naming daalawa ay madalas na 'uy' lang ang unang chat niya sakin. Kulang na lang yata ay palitan ko na ng 'Mr. Uy' ang nickname ko dito sa messenger.

Ewan ko ba pero naiinis ako sa tuwing magcha-chat siya ng ganito.

Ano nanaman ba'ng kailangan ng isang 'to sa akin?

Si Theo ay classmate ko. Isang upuan ang pagitan niya mula sa aking kinauupuan pero gaya nga ng sabi ko, hindi kami ganoong kaclose sa isa't-isa. Hindi ko nga alam kung kaibigan ang tingin niya sa akin kahit friends kami sa friendsbook. Wala naman akong masyadong alam tungkol sa kanya maliban sa pagiging tamad niya sa pag-aaral. Tipikal na one of the boys at the back.

Pero hindi na mahalaga iyon dahil hindi rin naman ako interesado sa kanya.

I'm a discreet gay, at alam kong mas tuwid pa sa ruler iyang si Theo.

Isa pa ay hindi ko rin naman siya type.

I mean don't get me wrong. May itsura si Theo at maraming babae ang nagkakagusto sa kanya sa school, pero kahit na sabihing patago akong bakla ay never akong naattract sa kanya. I knew my type at hindi talaga pasok sa standards ko itong si Theo.

Maangas si Theo, pero hindi naman siya 'yung tipong sobrang yabang. Yung kilos niya ay lalaking-lalaki,'yung medyo bad boy figure ba. Pero alam niya kung paano rumespeto at gumalang sa mga nakakatanda maging sa mga teachers sa school.

Noong una akala ko nga ay bully itong si Theo pero hindi pala. Isang araw ay nagulat ako noong unang beses ko siyang makita na ipagtanggol 'yung mga classmate kong babae na minamanyak ng mga senior students. Lalong dumami ang humanga sa kanya noon. Nagkaroon siya ng barkada sa section namin hanggang sa magmula noon ay sila na mismo ang taga-resbak sa tuwing mayroong napapaaway na kahit na sino sa section namin.

Maraming naghahabol sa kanya hanggang ngayon dahil sa pagkakaalam ko ay single pa rin siya.

We really don't know each other that much, kaya wala lang sa akin kung magcha-chat man siya. Madalas naman kasi na about sa exam, project o term paper yung itinatanong niya sa akin.

Eh mag-aaral naman kaya siya this time?

Theo: di ako makatulog pre.

Theo: bakit gising ka pa?

Theo: ano gawa mo?

Nabigla ako sa sunod-sunod na message nitong si Theo. Kailan pa kaya siya nagkaroon ng pakialam sa kung anong ginagawa ko?

Magta-type palang sana ako ng irereply sa kanya nang makatanggap muli ako ng bagong mensahe mula sa kanya.

Theo: Sige pre, matutulog na ako.

Wala pa nga akong naisasagot sa kanya ay nagpaaalam na kaagad siya.  Problema kaya 'non? Ang weird.

Sa halip na isend yung nai-type ko nang reply sa kanya ay dinilete ko na lang ito.

At dahil nagpaalam naman na siya ay pinindot ko na lang 'yung like emoji bilang response sa kanya.

Kaagad na lumabas ang status na active 1 minute ago sa friendsbook niya kaya ki-nlose ko na lang din yung chat box naming dalawa.

I checked some other messages and notifications on my friendsbook account. May ilang mensahe na puro galing sa iba't-ibang group chat na sinalihan ko, yung mga notifications naman ay hindi gaanong ka-importante. Nakaabot na pala ng 31 likes yung huling pictures na in-upload ko kanina.

Selfie ko iyon habang nasa likod ang laptop, kape at biscuit na ginawa kong background, you know, para updated ang mga kaklase ko na nag-aaral ako para sa exam bukas at nang sa gayon ay maisip din nilang magreview.

Bahagya akong nagiscroll sa newsfeed nang biglang mahagip ng mga mata ko ang kaka-post lang na status 'nung lalakeng ka-chat ko kanina.

May tatlong sad face reaction na kaagad ang post niyang iyon makalipas lamang ng dalawang minuto.

Edi siya na ang famous. For sure nagpapabebe na naman siya sa mga kachat niyang babae. Who knows?

Teka, bakit parang ang bitter ko yata pakinggan sa part na iyon?

Anyway, hindi ko nalang iyon pinansin at nagpatuloy na lang ako sa pagbabasa ng mga post sa newsfeed ko. Madalas ay naghahanap ako ng mga inspirational quotes galing sa ibat-ibang page na mas lalong nakakapagmotivate sa akin na mag-aral.

Pero sa halip na motivation ang mahanap ko ay puro post nitong si Theo ang karamihang laman ng news feed ko. What the heck! Ano ba talagang problema nitong isang 'to?

Hindi ko maiwasang mapairap sa inis dahil sa mga nabasa ko. Ewan ko ba, alam kong wala naman siyang ginagawang masama sa akin pero hindi ko lang talaga gusto 'yung ganoong side niya.

Iyong tipong habang kaming mga kaklase niya ay busy sa pag-aaral, siya naman itong iba ang inaatupag. Hindi kasi ito ang tamang oras para lumandi.

I hate the fact na may mga tao talagang walang pakialam sa mundo. Come what may. Hindi sila nababahala sa kung ano mang pwedeng mangyari bukas. Kahit alam nila'ng may exam.

Napabuntong hininga ako sa kawalan.

Bago pa ako tuluyang mawalan ng gana ngayong gabi ay nagpatuloy nalang ako sa pag-iscroll hanggang sa malampasan ang mga cringey post ni Theo.

I was in the middle of reading something nang may biglang nagpop-up na advertisement na halos sumakop sa buong screen ng laptop ko.

So no choice ako kundi mabasa ang kung anong naroroon.

Sa unang tingin pa lang ay alam ko nang isang dating application ang pinoprpmote ng advertisement na ito.  But this one I believe is exclusive for gay individuals.

Rainbow colored background, shadows of two mens holding each other. Everything in this ad screams pride. So no doubt, isa nga itong gay dating application.

Bigla akong napalingon sa likuran dahil sa takot na may makakita sa kung anong binabasa ko.

Oo, I'm gay. Pero hindi iyon alam ni Mama. O mas tama sigurong sabihin na hindi iyon alam ng lahat.

Hindi dahil sa kinakahiya ko kung ano ako, kung hindi dahil ayokong madisappoint sa akin si Mama. At tsaka isa pa, ayokong mahusgahan sa school kaya hindi pa ako naga-out na isa akong miyembro ng LGBT community.

Patuloy kong sinuri ang mga detalye tungkol sa App na MATCHED. Nakapagtataka lang dahil never pa kasi akong nagkainteres sa ganitong bagay kasi alam ko namang wala rin akong mapapala dito.

Ngunit sa hindi maipaliwanag na dahilan, may kung anong bagay na tumulak sa akin para kuhananin ang cellphone ko.

Wala naman sigurong mawawala kung susubukan ko ang App na ito hindi ba?

I searched the MATCHED application on my phone. At nang makita ko na ang logo ng nasabing app ay kaagad kong pinindot ang install button.

...You have successfully installed MATCHED. 

Ilang saglit pa ay nag appear na sa homepage ng phone ko ang icon ng MATCHED.

Matapos kong itap iyon ay humingi na ito ng mga detalyeng kakailanganin para makagawa ako ng sarili kong account.

Username, password, email address, at kung anu-ano pa ang hini-hingi nito.

Sandali akong napalingon sa aking Laptop. Paano na 'yung pagrereview ko? Mag-aalas dose na ng madaling araw at may ilan pa akong dapat na reviewhin.

Napahinto ako para mag-isip.

Siguro naman ay hindi ako magtatagal sa pagsisign-up dito sa MATCHED at maari pa akong magreview pagkatapos.

Isa-isa kong inilagay ang mga impormasyong hinihingi para makapagsign up sa MATCHED App. Siyempre, dahil walang nakakaalam sa tunay kong kasarian ay minabuti kong umisip ng isang user name, kung saan ay walang makakakilala sa akin.

  

 

At nang masiguro kong kompleto na ang lahat ng hinihinging detalye ay saka ko pinindot ang sign up button.

Napangiti ako nang kaagad iyong tinanggap ng App at idinako ako sa welcome page.

Mahahanap ko nga kaya ang taong nakalaan para sakin sa pamamagitan ng App na ito?

End of Chapter